Θυμάστε τον Επίτροπο οικονομικών και νομισματικών υποθέσεων της ΕΕ, Όλι Ρεν να το λέει το 2010; Τι όχι; Κι όμως πέρασαν από την 1.3.2010 μόνο 12 χρόνια και 65 ημέρες! Πόσα; Πότε;
Μεσολάβησε μια χρεοκοπία, μια πανδημία και είναι ήδη σε εξέλιξη η έκπληξη που ακολούθησε τα απεχθή αυτά παγκόσμια γεγονότα.
Μια παγκόσμια ενεργειακή κρίση χέρι χέρι με έναν σαν τα ψηλά βουνά, πληθωρισμό!
Να αυτά κάνετε και τους δίνετε αέρα! Ξεχνάτε εύκολα!
Είστε και υπερήφανοι! Αυτό που το πας. Ανάμεσα σε όλα όσα κατά καιρούς μπορεί κανείς να προσάψει στον Έλληνα, θα βρει και προτερήματα όπως αυτό της Εθνικής και ατομικής υπερηφάνειας. Δίκοπο μαχαίρι υπό συνθήκες αλλά και σωτήριο υπό άλλες συνθήκες. Η υπερηφάνεια αυτή προσδίδει στον Έλληνα μια μορφή αντοχής, ανθεκτικότητας σε δεινά, που για να είμαστε δίκαιοι τον βρήκαν πολλά και απανωτά, αλλά εκείνος αποδεικνύεται έπειτα από 12 δύσκολα χρόνια, ατσάλινος. Αναπαράγεται, εργάζεται, δημιουργεί περιουσία (λέμε τώρα!) διασκεδάζει, ταξιδεύει, με σκαμπανεβάσματα έντασης, αλλά το κάνει! Ζει και βασιλεύει και με κρίση και με πανδημία και με πληθωρισμό!
Είναι ομολογουμένως αλησμόνητα τα γεγονότα που έλαβαν χώρα όσο διήρκησαν οι παραπάνω απρόσμενες συγκυρίες. Θέσεις εργασίας που χάθηκαν, περιουσίες που συρρικνώθηκαν, άνθρωποι που αυτοκτόνησαν από τα χρέη, εκατομμύρια άνθρωποι φυλακισμένοι σε 4 τοίχους για μήνες, σχολεία εκτός λειτουργίας, απαγόρευση διασκέδασης, αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας.
Πέρασαν κι αυτά όμως, όπως οι πόνοι γέννας που ξεθωριάζουν στον χρόνο και ως την επόμενη γέννα είναι στις μακρινές ασήμαντες αναμνήσεις της μέλλουσας μητέρας!
Δυνατοί και αδύναμοι χαρακτήρες ανθρώπων, ενωμένοι σε μια σιωπηρή συμμαχία αλληλοστήριξης! Τα social media έχουν γεμίσει ομάδες ψυχολογικής ανάτασης, τα αποφθέγματα για την ευζωία είναι ultra viral και η στροφή στην άσκηση ως μέσο απόδρασης από την πραγματικότητα, ως μέσο ευεξίας, έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο ποσοστό.
Ξεχνάει ο άνθρωπος είναι αλήθεια, ακόμη και αυτός που λέει ότι δεν ξέχασε. Η απόδειξη είναι πως έχει συνεχίσει στην επόμενη μέρα ελπίζοντας πως θα είναι καλύτερη. Κι ας μην είναι! Αυτός είναι παρών! Την ζει, μάχεται, πορεύεται και πάλι με ελπίδα για την επόμενη επόμενη ημέρα! Και να έρχεται πάλι το ελληνικό καλοκαίρι! Να δεις που και πάλι με αυξημένο το κόστος των μεταφορικών, οι δρόμοι και τα λιμάνια θα γνωρίσουν ένδοξες στιγμές!
Βρε μπας και τελικά ο Έλληνας έχει αντιληφθεί το νόημα της ζωής; Δος ημίν σήμερον. Ζει ο Έλληνας το τώρα και επικεντρώνεται με μεγαλύτερη ζέση στην ουσία. Απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τον υλισμό ως αυτοσκοπό και στρέφεται εντός του. Και κάνει άριστα. Σε αυτή την διαδρομή συναντάει την ελπίδα και του λέει «προχώρα, φτάνουμε και αν αργήσουμε θα είσαι καλά έως τότε. Θα αντέξεις». Γιατί «τα πάντα ρει» ή όπως λένε οι Βρετανοί «this too shall pass».
Η ελπίδα όταν είναι μονόδρομος, είναι η μόνη πίστη που μπορεί να δώσει την δύναμη να σηκωθείς το πρωί και να βγεις εκεί έξω.
Ο Έλληνας ξέρει από κουράγιο, δεν χρησιμοποίησε ο Ολι Ρεν την λέξη τυχαία. Χρησιμοποίησε μια συγκεκριμένη λέξη που θα βρει τον Έλληνα ακριβώς στο αριστερό μέρος του θώρακα του. Η λέξη αυτή ήταν η βέλτιστη επιλογή για να φτάσει από τον πομπό στον δέκτη, ένα μήνυμα γεμάτο από έννοιες και συναισθήματα. Όπως άρμοζε σε μια ιστορική στιγμή!
Εσύ; Είσαι έξω και σήμερα, ε;
Ήμουν σίγουρη! Και έχει έναν ήλιο!