Μια παγκόσμια αποτυχία για τον περιορισμό των εκπομπών άνθρακα θα οδηγήσει σε αύξηση του κόστους εξυπηρέτησης του χρέους σε 59 χώρες. Μάλιστα, αυτό θα συμβεί μέσα στην επόμενη δεκαετία.
Αυτό προκύπτει σύμφωνα με μελέτη –δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Management Science τη Δευτέρα 7/8 και εκπονήθηκε από το το University of East Anglia (UEA) και το University of Cambridge– η οποία προσομοίωσε τον οικονομικό αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής στις αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας.
Ανάμεσά τους, η Κίνα, η Ινδία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και ο Καναδάς θα μπορούσαν να αναμένουν υψηλότερα κόστη καθώς τα πιστωτικά τους σκορ μειώνονται κατά δύο βαθμίδες στο πλαίσιο ενός συστήματος αξιολόγησης «προσαρμοσμένο για το κλίμα».
«Τα αποτελέσματά μας υποστηρίζουν την ιδέα ότι η αναβολή των πράσινων επενδύσεων θα αυξήσει το κόστος δανεισμού για τα έθνη, το οποίο θα μεταφραστεί σε υψηλότερο κόστος του εταιρικού χρέους», δήλωσε η ερευνήτρια Patrycja Klusak. Το αυξανόμενο κόστος του χρέους θα ήταν μόνο μια επιπλέον πτυχή της συνολικής οικονομικής ζημίας που ήδη προκαλεί η κλιματική αλλαγή. Η ασφαλιστική εταιρεία Allianz εκτιμά ότι οι πρόσφατοι καύσωνες θα έχουν ήδη μειώσει κατά 0,6% την παγκόσμια παραγωγή φέτος.
Ενώ οι οίκοι αξιολόγησης αναγνωρίζουν την ευπάθεια των οικονομιών στην κλιματική αλλαγή, μέχρι στιγμής ήταν προσεκτικοί στην ποσοτικοποίηση αυτών των κινδύνων στις αξιολογήσεις τους. Αυτό συνέβη λόγω της αβεβαιότητας σχετικά με την πιθανή έκταση της ζημίας.
Η μελέτη UEA/Cambridge εκπαίδευσε μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης στις υπάρχουσες αξιολογήσεις της S&P Global και στη συνέχεια τα συνδύασε με κλιματικά οικονομικά μοντέλα και τις εκτιμήσεις κινδύνου φυσικών καταστροφών της S&P για τη δημιουργία νέων αξιολογήσεων για διάφορα κλιματικά σενάρια.
Μια υποβάθμιση σε 59 κράτη προέκυψε από ένα λεγόμενο σενάριο RCP 8.5 εκπομπών που συνεχώς αυξάνονται. Συγκριτικά, 48 κρατικά κράτη υπέστησαν υποβαθμίσεις μεταξύ Ιανουαρίου 2020 και Φεβρουαρίου 2021 κατά τη διάρκεια της αναταραχής της πανδημίας COVID-19.
Όπως υπογραμμίζει το Reuters εάν ο πλανήτης καταφέρει να επιμείνει στον στόχο της Συμφωνίας του Παρισιού για το Κλίμα, με τις θερμοκρασίες να διατηρούνται κάτω από άνοδο δύο βαθμών, οι αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας των κρατών βάσει της προσομοίωσης δεν θα έχουν επιπτώσεις βραχυπρόθεσμα και μόνο περιορισμένες μακροπρόθεσμες επιπτώσεις.
Σύμφωνα με το μοντέλο, ένα χειρότερο σενάριο υψηλών εκπομπών μέχρι το τέλος του αιώνα θα οδηγούσε από την άλλη σε υψηλότερο παγκόσμιο κόστος εξυπηρέτησης του χρέους, που θα ανέλθει σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε τρέχον χρήμα.
Αντίστοιχα, η Fitch Ratings επεσήμανε ότι το σύστημά της για “Βαθμολογίες συνάφειας ESG” περιλαμβάνει παράγοντες όπως η έκθεση στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις ως ένα στοιχείο στις αξιολογήσεις της.