Τους κινδύνους που εγκυμονεί για την Ιταλία ένας πιθανός κυβερνητικός συνασπισμός του Κινήματος των Πέντε Αστέρων και της Λέγκας του Βορρά περιγράφουν σε άρθρο τους οι Financial Times, παραλληλίζοντας τα πολιτικά χαρακτηριστικά μιας τέτοιας συμμαχίας με το α’ εξάμηνο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Οδεύει η Ιταλία προς μία «στιγμή ΣΥΡΙΖΑ», δηλαδή μία ταυτόχρονη κρίση χρέους, τραπεζικού τομέα αλλά και νομίσματος, σαν κι αυτή που κόντεψε να πετάξει την Ελλάδα έξω από την ευρωζώνη το 2015 διερωτάται άρθρο των Financial Times, επικαλούμενο τα όσα συζητήθηκαν στο οικονομικό φόρουμ του Κλαμπ Αμπροζέτι που διεξήχθη την Παρασκευή και το Σάββατο.
Όπως επισημαίνει, ανάμεσα στους συμμετέχοντες, πολλοί ένιωσαν άβολα με τους παραλληλισμούς και τους συνειρμούς που γεννά η αναρρίχηση στην εξουσία του ΣΥΡΙΖΑ τον Ιανουάριο του 2015 από τη μία πλευρά, με τις πρόσφατες εκλογικές επιτυχίες του Κινήματος Πέντε Αστέρων και της ακροδεξιάς Λέγκας, από την άλλη.
Ο λόγος είναι, όπως σημειώνει ο συντάκτης του άρθρου (Tony Barber) ότι η απόρριψη της δημοσιονομικής και οικονομικής ορθοδοξίας της ευρωζώνης που χαρακτήρισε το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ , έχει αντιστοιχίες προς την ευρωσκεπτικιστική ρητορική και τις πολιτικές προτάσεις τόσο του Κινήματος των Πέντε Αστέρων όσο και της Λέγκας.
Και παρότι ένα τέτοιο δίδυμο είναι για τις άλλες κυβερνήσεις της ευρωζώνης το λιγότερο επιθυμητό, ως μέλλων κυβερνητικός συνασπισμός, σήμερα είναι και πιο πιθανό (να αποτελέσει συνασπισμό) από ό,τι πριν από τις εκλογές.
Στους επόμενους 18 έως 24 μήνες, αναφέρεται στο άρθρo ακόμη, δεν φαίνεται να υπάρχει λόγος να πατήσει κανείς το κουμπί του πανικού. Οι αγορές αντέδρασαν ήρεμα στα αποτελέσματα της 4ης Μαρτίου κυρίως λόγω του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ που παρέχει ζωτική υποστήριξη στην Ιταλία και το οποίο βρίσκεται ακόμη εν λειτουργία.
Αλλά όσο αυτό σταδιακά θα αποσύρεται και τα επιτόκια θα ανεβαίνουν οι πιέσεις στην Ιταλία θα αυξάνουν, ιδιαίτερα μια συμμαχία Πέντε Αστέρων – Λέγκας του Βορά σχηματίσει κυβέρνηση και επιδοθεί σε δημοσιονομική επέκταση.
Ωστόσο, όπως σχολιάζεται, «παρά τις αντισυμβατικές τους φιγούρες, ούτε το Κίνημα ούτε η Λέγκα εμφανίζονται τόσο αποφασισμένοι όσο ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015 να χύσουν το γάλα από της ευρωπαϊκής καρδάρας»