Nίκη του Εθνικού Συναγερμού (RN) της Μαρίν Λεπέν με ποσοστά 33%, δίνουν οι εκτιμήσεις που μετέδωσε το BFMTV σε συνεργασία με το Elabe ενώ στο Νέο Λαϊκό Μέτωπο, τον συνασπισμό του Κέντρου και της Αριστεράς το 28,5%. Τρίτη και από απόσταση είναι η παράταξη του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν με 22%.
Η πρόβλεψη του TF1 δίνει 34,2% στον Εθνικό Συναγερμό, το 29,1% στο Μέτωπο και 21,5% στην παράταξη του Μακρόν το 10%.
Η προβολή των αποτελεσμάτων που μετέδωσε το BFMTV αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο αυτοδυναμίας για την παράταξη της Λεπέν και από τον πρώτο γύρο, ένα αποτέλεσμα που θα προκαλέσει πολιτικό σεισμό στη Γαλλία και την Ευρώπη. Αντίθετα, πανωλεθρία είναι τα αποτελέσματα για την παράταξη του Μακρόν που από 245 έδρες που είχε σήμερα συρρικνώνεται μόλις στις 90-120 έδρες, κάτω και από το ένα τρίτο της δύναμης του.
Αντίθετα η Ipsos προέβλεψε εύρος 230-280 εδρών για το RN της Λεπέν και τους συμμάχους του σε μια δημοσκόπηση για τη Γαλλική Τηλεόραση.
«Η δημοκρατική επιλογή τους μας υποχρεώνει», αναφέρει για τους ψηφοφόρους ενώ τόνισε ότι «απέναντι στον Συναγερμό, ήρθε η ώρα για μια ευρεία, καθαρά δημοκρατική συσπείρωση για τον δεύτερο γύρο».
Λεπέν: Θέλουμε καθαρή αυτοδυναμία
Αλλά επισήμανε ότι «τίποτα δεν έχει κερδηθεί και ο δεύτερος γύρος θα είναι καθοριστικός, για να μην πέσει η χώρα στα χέρια του συνασπισμού μιας ακροαριστεράς με βίαιες τάσεις». «Χρειαζόμαστε την απόλυτη πλειοψηφία για να διοριστεί ο Ζορντάν Μπαρντελά πρωθυπουργός από τον Εμανουέλ Μακρόν σε οκτώ ημέρες», πρόσθεσε.
Τι θα γίνει στον δεύτερο γύρο
Ο δεύτερος γύρος πραγματοποιείται την στις 7 Ιουλίου. Σε κάθε μία από τις 577 εκλογικές περιφέρειες, εάν δεν εκλεγεί ένας υποψήφιος με ποσοστό άνω του 50% στον πρώτο γύρο, περνούν στον δεύτερο γύρο οι υποψήφιοι που εξασφαλίζουν την υποστήριξη τουλάχιστον του 12,5% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων.
Ο δεύτερος γύρος είναι συχνά μια αναμέτρηση μεταξύ δύο κομμάτων – στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές, το 2022, υπήρξαν μόνο επτά περιπτώσεις με τρεις υποψηφίους.
Μετά τις εκλογές ο πρόεδρος διορίζει νέο πρωθυπουργό. Εν όψει ενδεχόμενης συγκυβέρνησης (όπου ο πρόεδρος και η κυβέρνηση είναι διαφορετικών πολιτικών τάσεων) και ιδίως ενός κοινοβουλίου χωρίς ψήφο, το σύνταγμα δεν ορίζει κανένα κριτήριο με το οποίο θα γίνει αυτό. Ο πρόεδρος θα μπορούσε να διορίσει έναν τεχνοκράτη ή πολιτικό, και μάλιστα κάποιον που μπορεί να διαθέτει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ή όχι.