Με τη συνέντευξή του στην ΕΡΤ ο Πρωθυπουργός εγκαινίασε τον δημόσιο διάλογο για τα ομόφυλα ζευγάρια. Διέψευσε έτσι την αρθρογραφία που προανήγγειλε συνεχή μπρος - πίσω στο θέμα από τον ίδιο, λόγω εσωκομματικών αντιρρήσεων και ότι τελικά θα τα μαζέψει. Φαίνεται ότι πολλοί δεν τον έχουν διαβάσει σωστά ή ότι δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι είναι πολιτικός αρχών και εννοεί αυτά που λέει.
Συνεπής στη μεταρρυθμιστική ατζέντα του ανοίγει τον διάλογο για ένα μείζον θέμα, δείχνοντας ότι γνωρίζει την τέχνη της σύνθεσης που δεν ευνουχίζει την ουσία, ότι γνωρίζει να λειαίνει γωνίες (π.χ. για την παρένθετη μητέρα) και αφαίρεσης επιχειρημάτων από όσους δεν μπορούν να τοποθετηθούν καθαρά με βάση τη λογική, την πίστη στην ισότητα των ανθρώπων και των ζευγαριών και την απαίτηση να εναρμονιστεί η Ελλάδα με ότι συμβαίνει σε όλες τις πολιτισμένες χώρες.
Ο γάμος ομοφύλων σε αυτά ακριβώς ανταποκρίνεται, αλλά και σε κάτι ακόμα. Στις Δημοκρατίες νομοθετεί η Κυβέρνηση και η Βουλή και όχι η Εκκλησία, με όλο τον σεβασμό τις απόψεις της τις οποίες και χρεώνεται η ίδια. Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, τα του Θεού τω Θεώ.
Αυτό ας το σκεφτούν καλύτερα βουλευτές που δηλώνουν ότι θα συμβουλευτούν πέραν της κοινωνίας και την Εκκλησία.
Το πρώτο είναι αυτονόητο αν και κάποιες στιγμές οι πολιτικοί ταγοί πρέπει να συμβάλουν στην υπέρβαση ιδεοληψιών και αγκυλώσεων, ώστε να προχωράει μπροστά στην κοινωνία. Το δεύτερο αποτελεί αυτο-αμφισβήτηση για το ποιος κυβερνάει, άρα του ρόλου τους.
Η διαδικασία καθιέρωσης του γάμου ομοφύλων ξεκινάει και είναι χρήσιμο ο διάλογος να μην είναι προσχηματικός, αλλά με κατεύθυνση την ανάγκη να βρεθεί λύση και να ψηφιστεί το αυτονόητο. Να μην χαρακτηρίζεται από εντάσεις και διχασμό. Ούτε οι εντάσεις, ούτε ο διχασμός βοηθούν και όσοι το επιδιώξουν πρέπει να απομονωθούν. Να κατατίθενται σαφείς προτάσεις με την πρόθεση να βγει άκρη σε ένα θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Δεν είναι εύκολο το εγχείρημα. Υπάρχουν αντιρρήσεις στην κοινωνία, καλοπροαίρετα ερωτήματα ή ακόμα και ανθρώπινα «κολλήματα», στερεότυπα. Υπάρχουν ωστόσο και μεσαιωνικές απόψεις και κόμματα που τις εκφράζουν στη Βουλή. Οι πρώτες μπορούν να διαφοροποιηθούν, πολλοί άνθρωποι να πειστούν.
Οι δεύτερες θέλουν ένα «μέτωπο» εναντίον τους, όπως ταιριάζει σε δυνάμεις σκοταδισμού εκ πεποιθήσεως. Αυτό δείχνουν τέσσερις δημοσκοπήσεις που έθεσαν ερωτήματα για τη θέσπιση του γάμου ομοφύλων (OPINION POLL για ACTION 24, TAΣEIΣ MRB, PULSE για ΣΚΑΙ, ALCO για ALPHA).
Με την σειρά που αναφέραμε τις δημοσκοπήσεις για τον γάμο ομοφύλων, τα ποσοστά υπέρ έναντι κατά είναι: 42,7% έναντι 53,3%, 40,3% έναντι 52,9%, 45% έναντι 46% και 35% έναντι 49%. Αν δούμε τον μέσο όρο και των τριών, το 40,7% τάσσεται υπέρ και το 50.3% τάσσεται κατά.
Για την τεκνοθεσία, τα ποσοστά γίνονται 24,6% έναντι 71,8%, 24,2% έναντι 24,2% έναντι 68,7% και 36% έναντι 56% (στην έρευνα της ALCO δεν υπήρχε αντίστοιχο ερώτημα). Ο μέσος όρος είναι 28,2% έναντι 65,5%. Είναι φανερό, ότι υπάρχει μια πλειοψηφία κατά του γάμου ομοφύλων που «παλεύεται», αλλά και μια συντριπτική πλειοψηφία κατά της τεκνοθεσίας.
Αυτό σημαίνει ότι η ΝΔ και η κυβέρνηση πρέπει να δώσουν τη μάχη με τη μεγίστη συνοχή. Το ίδιο ισχύει όμως και με τα κόμματα της αντιπολίτευσης και ιδιαίτερα το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η αλήθεια είναι ότι το ΠΑΣΟΚ κυβέρνησε τα μισά χρόνια της Μεταπολίτευσης και ο ΣΥΡΙΖΑ πέντε χρόνια και δεν έλυσαν νομοθετικά το θέμα του γάμου ομοφύλων, της τεκνοθεσίας, κ.λ.π. Θα όφειλαν να δώσουν κάποιες εξηγήσεις λοιπόν αντί να προσπαθούν να φανούν υπεράνω, καθαροί και με σαφείς θέσεις. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια.
Κάνουν όμως απ΄ότι φαίνεται ένα ακόμα λάθος. Δημοκρατικό, προοδευτικό καθήκον τους είναι να συμβάλουν να θεσπιστεί ό,τι ακριβώς αυτά τα κόμματα δεν τόλμησαν να κάνουν. Το θέμα δεν προσφέρεται για μικροπολιτική αξιοποίηση, ούτε για την αναζήτηση άλλοθι σε δήθεν πιο προωθημένες απόψεις για τυχόν αποστασιοποίηση από τις ευθύνες τους. Ας μην κάνουν δε, ένα ακόμα λάθος.
Μη θεωρούν ότι το θέμα αυτό αποτελεί πρόβλημα μόνο για τη ΝΔ και την ακροδεξιά και καγχάζουν ή προσπαθούν να δείξουν ότι «χωρίς αυτούς δεν θα γίνει τίποτα». Πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι και στη δική τους εκλογική, κοινωνική βάση δεν είναι και τόσο καθαρές οι απόψεις τους.
Ας δούμε ανά κόμμα τι συμβαίνει σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της OPINION POLL. Για τον πολιτικό γάμο στη ΝΔ υπέρ τάσσεται το 34,5% και έναντι 62,5%, στο ΣΥΡΙΖΑ υπέρ το 67,3% και έναντι 30,4%, στο ΠΑΣΟΚ υπέρ το 39,4% και έναντι 58,5%, στο ΚΚΕ υπέρ το 68,1% και έναντι το 26,6%.
Στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ, υπέρ είναι το 26,3% και έναντι το 65,8%, στην ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ υπέρ το 74% και έναντι το 22,2%, στη ΝΙΚΗ υπέρ το 6,4% και έναντι το 90,6% και στους ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ υπέρ το 15,3% και έναντι το 84,6%.
Σχετικά με το θέμα της τεκνοθεσίας, στη ΝΔ υπέρ τάσσεται το 16% και έναντι το 81,2%, στο ΣΥΡΙΖΑ υπέρ το 47% και έναντι το 51,1%, στο ΠΑΣΟΚ υπέρ το 21,3% και έναντι το 74,5%, στο ΚΚΕ υπέρ το 35,9% και έναντι το 59,4%, στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ υπέρ το 16,2% και έναντι το 81,1%, στην ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ υπέρ το 29,6% και έναντι το 66,6%, στη ΝΙΚΗ υπέρ το 9,7% και έναντι το 90,2% και στους ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ υπέρ το 10,2% και έναντι το 89,7%.
Συμπερασματικά, η άποψη υπέρ του γάμου ομοφύλων είναι πλειοψηφική ανάμεσα στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ και της ΠΛΕΥΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. Η άποψη υπέρ της τεκνοθεσίας είναι συντριπτικά μειοψηφική σε όλα τα κομματικά ακροατήρια.
Η εικόνα αυτή δείχνει ότι για να γίνει αυτό το βήμα χρειάζεται πρώτον τόλμη από την κυβέρνηση και από κάθε στέλεχός της ξεχωριστά να προχωρήσει και δεύτερον συνεννόηση όσων κατανοούν ότι δεν μπορείς να προχωράς προς τα εμπρός κοιτώντας πίσω και λέγοντας μόνιμα δεν είναι η ώρα. Η ώρα της ευθύνης για όλους είναι τώρα.