Η πορεία του πληθωρισμού στις ΗΠΑ δεν είναι αναμενόμενη και η Αμερικανική Κεντρική Τράπεζα βλέπει ότι ο δείκτης δεν υποχωρεί, οπότε, πρέπει να προσέξει τις επόμενες κινήσεις μείωσης των επιτοκίων, οι οποίες πιθανόν να καθυστερήσουν.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Ο δείκτης σημείωσε επιτάχυνση τον Μάρτιο στο 3,5% από 3,2% τον Φεβρουάριο, ενώ οι αναλυτές περίμεναν ότι θα διαμορφωθεί στο 3,4%. Το νέο αυτό δεν είναι καλό συνολικά για την παγκόσμια οικονομία, αλλά πρέπει να έχουμε υπόψιν ότι δεν έχουν εκλείψει οι παράγοντες που τροφοδοτούν τις ανοδικές τάσεις του πληθωρισμού. Τον Μάρτιο είχαμε σημαντική αύξηση της τιμής του πετρελαίου και ήταν φυσικό και επόμενο να επηρεαστούν οι τιμές αγαθών και υπηρεσιών σε ολόκληρο τον κόσμο.
Αλλά και στην Ελλάδα, οι εξελίξεις ήταν ανάλογες, καθώς χθες η Ελληνική Στατιστική Αρχή ανακοίνωσε αύξηση του πληθωρισμού τον Μάρτιο στο 3,2% από 2,9% τον Φεβρουάριο, ως αποτέλεσμα των αυξήσεων σε τρόφιμα, καύσιμα, υπηρεσίες (τουριστικά πακέτα, ξενοδοχεία, αεροπορικά εισιτήρια) κλπ. Η ακρίβεια είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο και ανατρέπει τους σχεδιασμούς στη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη, αυτή των ΗΠΑ. Εκεί δεν μιλάει κάποιος για την "ακρίβεια Μπάιντεν", όπως μιλάνε εδώ στην Ελλάδα κάποιοι για την "ακρίβεια Μητσοτάκη".
Οι εξελίξεις στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού πίεσαν τους χρηματιστηριακούς δείκτες στη Wall Street, καθώς οι αναλυτές βλέπουν ότι η πορεία αποκλιμάκωσης του δείκτη προς το 2% είναι δύσκολη και ως εκ τούτου, γίνεται ακόμη δυσκολότερη η άσκηση για τη νομισματική πολιτική και τα επιτόκια. Ο Dow Jones υποχώρησε κατά 1,09% και διαμορφώθηκε στις 38.461,51 μονάδες, ο Standard & Poor's έχασε 1% και διαμορφώθηκε στις 5.157,96 μονάδες, ενώ ο Nasdaq υποχώρησε 0,84%, στις 16.170,36 μονάδες. Τουλάχιστον, έχουμε να λέμε ότι ο πληθωρισμός στις ΗΠΑ είναι υψηλότερος σε σχέση με την Ελλάδα, ενώ ο Γενικός Δείκτης στο Χρηματιστήριο Αθηνών έκλεισε με άνοδο 0,18% και διαφοροποιήθηκε από τους αμερικανικούς δείκτες, έστω και για μία ημέρα. Επιπλέον, τα αμερικανικά ομόλογα εξακολουθούν να έχουν υψηλότερο επιτόκιο από τα ελληνικά. Δεν τα αναφέρουμε για... παρηγοριά, αλλά για να έχουμε αίσθηση του τι συμβαίνει γύρω μας και πού βρισκόμαστε ως χώρα.
Τι σημαίνει η απόφαση της Ε.Ε. για μετανάστευση και άσυλο, τι σηματοδοτεί για την Ελλάδα και τις υπόλοιπες χώρες παραμονές των Ευρωεκλογών
Είμαστε στην τελική ευθεία προς τις Ευρωεκλογές και το μεταναστευτικό αποτελεί τα τελευταία χρόνια μια μεγάλη πληγή για την Ευρώπη, που εν πολλοίς θα καθορίσει και τις προτιμήσεις ενός σημαντικού μέρους του εκλογικού σώματος σε όλες τις χώρες.
Η ενίσχυση των ακροδεξιών κομμάτων δεν είναι τίποτα περισσότερο από την αντανάκλαση των αυξημένων ανησυχιών εκατομμυρίων πολιτών για τους... απρόσκλητους επισκέπτες που έχουν διαφορετική κουλτούρα, διαφορετικό τρόπο ζωής και... άλλες αντιλήψεις. Δεν είναι τυχαίο ότι τα αριστερά κόμματα που ωμνύουν στα "ανοικτά σύνορα", βρίσκονται υπό συνεχή πίεση τα τελευταία χρόνια σε όλες τις χώρες.
Χθες, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, μετά από κυοφορία 3 ετών έλαβε ιστορικές αποφάσεις για το σύμφωνο μετανάστευσης και ασύλου, με το οποίο υποτίθεται ότι θα αντιμετωπιστεί μια χαίνουσα πληγή, που κρατάει εδώ και πολλά χρόνια. Κι αυτό γιατί κάποιες χώρες τρώνε όλη τη... λέζα μαζεμένη ή κάνουν περισσότερα από άλλες ή, άλλες, κάνουν την... πάπια! Η Ελλάδα πέρασε αρκετές από τις θέσεις της, οι οποίες είναι σταθερές, λογικές και ξεκάθαρες. Αν η Ευρώπη δεν θέλει... απρόσκλητους επισκέπτες, πρέπει να φυλάξει τα εξωτερικά της σύνορα. Αυτό σημαίνει ότι στην Ελλάδα πρέπει να έρθουν ολόκληρες... μεραρχίες και ναυτικές δυνάμεις για να φυλάξουν τα χερσαία και θαλάσσια σύνορα. Σε διαφορετική περίπτωση, οι υπόλοιπες χώρες υποχρεούνται να ρίξουν πολύ χρήμα τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ισπανία και την Ιταλία που αποτελούν χώρες πρώτης υποδοχής.
Όλα τα κράτη μέλη θα βάλουν βαθιά το χέρι στο... ταμείο για να στείλουν ενισχύσεις στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου ή να φιλοξενήσουν όσους μετανάστες περνάνε τα σύνορα και παραμένουν εντός ευρωπαϊκού εδάφους. Ειδικά η Ελλάδα, αναμένει ακόμη πιο ισχυρές ενισχύσεις σε επιχειρησιακό επίπεδο. Είναι προτιμότερο για τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης να στείλουν ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό για να συμβάλλει ως δύναμη αποτροπής της εισόδου μεταναστών εντός της ελληνικής επικράτειας, που αποτελεί μέρος της ευρωπαϊκής επικράτειας. Αν δεν το πράξουν, τότε είναι αναγκασμένες να πάρουν κάτι εκατομμύρια μετανάστες και να τους στεγάσουν, καταβάλλοντας το ανάλογο... αντίτιμο. Από την άλλη υπάρχει και η εναλλακτική να μας γεμίσουν με τα τελειότερα συστήματα τεχνολογίας και να ρίξουν πολύ χρήμα για να κάνουμε εμείς αυτή τη δουλειά. Εμείς θα πούμε ότι στην εξίσωση πρέπει να μπει και ο έλεγχος των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, πολλές από τις οποίες βγάζουν... τρελό μεροκάματο από αυτήν την "μπίζνα". Αν δεν πέσει πέλεκυς στους "ανθρωπιστές" που παρανομούν παίρνοντας στον λαιμό τους χιλιάδες εξαθλιωμένους μετανάστες, σειρά δεν μπαίνει. Για να βάλουν μυαλό όλοι, δεν χρειάζεται να πάρουν χρήματα η Ελλάδα, η Ιταλία και η Ισπανία. Απαιτείται η παρουσία ισχυρών αποτρεπτικών δυνάμεων για να μαζευτεί το... μαγαζί που λέγεται Ευρώπη. Γιατί αν δεν μαζευτεί, τότε μετά τους παλαβούς της Αριστεράς θα πέσουμε στους... θεότρελους της άκρας δεξιάς.
Η Ελλάδα φυλάει... Θερμοπύλες και αυτό φαίνεται ότι το έχουν καταλάβει καλά οι Ευρωπαίοι. Το συνειδητοποίησαν στον υπέρτατο βαθμό το 2020, όταν ο Ερντογάν επιχείρησε υβριδική απειλή εις βάρος της χώρας μας. Ευτυχώς, με την παρουσία ευρωπαϊκών στρατιωτικών δυνάμεων, ο... Σουλτάνος μαζεύτηκε. Για να μην ξαναμπλέξουμε με παρόμοιες καταστάσεις, οι Βορειοευρωπαίοι πρέπει να ενισχύσουν και με δικό τους ανθρώπινο δυναμικό την τιτάνια μάχη που δίνουν κυρίως οι ελληνικές και οι ιταλικές δυνάμεις για να μην μετατραπούν τα επόμενα χρόνια οι κοινωνίες τους σε ανεξέλεγκτη... ζούγκλα. Τα ψέματα τελείωσαν.
Συμπερασματικά, χρειαζόμαστε πολλούς ξένους να μας βοηθήσουν στη φύλαξη των συνόρων, αλλά και οικονομική ενίσχυση γιατί προσπαθούμε ακόμη να συνέλθουμε από την οικονομική κρίση των προηγούμενων ετών. Ήρθε η ώρα για να δείξουν όλες οι χώρες της Ευρώπης ότι αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Ιδίως τώρα που έρχονται και Ευρωεκλογές, το μήνυμα πρέπει να είναι ηχηρό και να μην αφήνει περιθώρια για να γιγαντωθούν τα ακροδεξιά στοιχεία στη Γηραιά Ήπειρο.
Τα νέα μέτρα στήριξης για το 2025 μέσω... Δελφών και τα μηνύματα Χατζηδάκη προς τις αγορές και τους "Αη Βασίληδες" της αντιπολίτευσης
Στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κωστής Χατζηδάκης, ανακοίνωσε μια πρώτη δέσμη μέτρων, ύψους 870 εκατ. ευρώ που θα ισχύσουν για τα εισοδήματα και τους φόρους από το 2025.
Η κυβέρνηση υπό την πίεση και των Ευρωεκλογών, σπεύδει από τώρα να βάλει στο... φιλότιμο όσο γίνεται περισσότερους, υπενθυμίζοντας ότι αποτελεί τη μόνη δύναμη που υπόσχεται και υλοποιεί αυτά που υπόσχεται, χωρίς να θέτει σε κίνδυνο τη δημοσιονομική σταθερότητα. Τα "κλειδωμένα" μέτρα για το 2025 που ανακοίνωσε ο Κωστής Χατζηδάκης αφορούν την αύξηση των συντάξεων με κόστος 400 εκατ. ευρώ, τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 0,5% με κόστος 215 εκατ. ευρώ. τη μείωση και ουσιαστικά κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος για τους επαγγελματίες με κόστος 120 εκατ. ευρώ, τη μόνιμη επιστροφή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στους αγρότες με κόστος 100 εκατ. ευρώ, την αύξηση του φοιτητικού επιδόματος με κόστος 15 εκατ. ευρώ και την περαιτέρω αναστολή του ΦΠΑ στις νεόδμητες οικοδομές με απώλεια εσόδων 20 εκατ. ευρώ.
Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών ανέφερε ότι η Ελλάδα θα παραμείνει πιστή στους στόχους για πρωτογενές πλεόνασμα 2,1% του ΑΕΠ φέτος και του χρόνου, ενώ σε σχέση με το διεθνές περιβάλλον ανέφερε ότι "Η Ελλάδα δεν είναι σε γυάλα και προφανώς επηρεάζεται από τις εξελίξεις, αλλά έχοντας περάσει την κρίση της πανδημίας και την ενεργειακή κρίση, είδαμε ότι η οικονομία έχει αντέξει και έχουμε πολύ ισχυρότερους ρυθμούς ανάπτυξης σε σχέση με το μέσο όρο της ευρωζώνης". Ταυτόχρονα, έστειλε το μήνυμα προς τις αγορές ότι η Ελλάδα θα παραμείνει πιστή στις υποχρεώσεις που απορρέουν από τους νέους δημοσιονομικούς κανόνες, ώστε να υπάρχει σταθερή, στιβαρή και υπεύθυνη δημοσιονομική πολιτική, όπως θα έκανε κάθε συνετός νοικοκύρης.
Για τα εισοδήματα και τον πληθωρισμό, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών υπενθύμισε ότι ο κατώτατος μισθός έχει αυξηθεί σωρευτικά από το 2019 κατά 27,7%, ενώ ο πληθωρισμός το ίδιο διάστημα μαζί με την εκτίμηση για το 2024 είναι αυξημένος κατά 16,5%. Δηλαδή χαμηλότερος από την αύξηση των εισοδημάτων. Τόνισε δε ότι "αυτό εν πολλοίς εξηγεί και την εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας το 2023¨. Απαντώντας σε ερώτηση για τις πολιτικές εξελίξεις σε σχέση με τις ευρωεκλογές, ο κ. Χατζηδάκης σημείωσε ότι το πρόβλημα της Νέας Δημοκρατίας είναι διττό: αφενός ότι κάποιοι στην Ελλάδα (αλλά και σε όλη την Ευρώπη) θεωρούν ότι αυτές οι εκλογές δεν έχουν τόση σημασία και αφετέρου ότι η Νέα Δημοκρατία πηγαίνει "επικίνδυνα καλά" στις δημοσκοπήσεις. Επιπλέον, έστειλε και μήνυμα προς τα κόμματα της αντιπολίτευσης ότι η Νέα Δημοκρατία δεν θα γίνει "πολιτικός Αη Βασίλης", όπως κάνουν οι αντίπαλοι της, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να κερδίσουν ό,τι μπορούν να κερδίσουν, υποσχόμενοι τα πάντα στους πάντες... Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Από τη μία υπάρχει η Νέα Δημοκρατία και από την άλλη, η άβυσσος των απελπισμένων...
Ποιο... σύστημα θα "παίξει" ο Μητσοτάκης απέναντι σε Κασσελάκη και Ανδρουλάκη και γιατί ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ αποτελούν τους χρυσούς χορηγούς για παραμονή του σημερινού πρωθυπουργού στην εξουσία για πολλά χρόνια!
Οι Ευρωεκλογές αποτελούν για τον Κασσελάκη και τον Ανδρουλάκη ίσως την τελευταία ευκαιρία για να προκαλέσουν ρωγμές στον Μητσοτάκη, γιατί σε επίπεδο εθνικών εκλογών οι αρχηγοί του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ δεν έχουν καμία τύχη.
Χθες, ο Ευρωπαίος Επίτροπος Οικονομίας Πάολο Τζεντιλόνι, στη συνάντηση του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο Μέγαρο Μαξίμου αναφέρθηκε στη μεγάλη έκπληξη με το ελληνικό success story, υπογραμμίζοντας ότι η Ελλάδα αναπτύσσεται με ρυθμό άνω του 2%, όταν στην υπόλοιπη Ευρώπη η ανάπτυξη είναι μηδενική. Όσα ανέφερε ο Ευρωπαίος αξιωματούχος ήταν μία ακόμη υπογραφή στη λίστα που έχει ανοίξει παγκοσμίως, για να αποδοθούν τα εύσημα στην Ελλάδα για όσα έχει πετύχει. Και όταν ο διεθνής παράγοντας έχει βρει ένα μοναδικό modus vivendi με τον Μητσοτάκη, δύσκολα μπορεί να ανατραπεί ένα τέτοιο status.
Τα πεπραγμένα του Μητσοτάκη αποτελούν βάση για τους εταίρους της Ελλάδας, αλλά και για το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό, το οποίο χαρακτηρίζεται από την κυριαρχία του σημερινού πρωθυπουργού έναντι των αντιπάλων του. Από κει και πέρα, αρχίζει η όποια συζήτηση για να περιγράψουμε τι ακριβώς συμβαίνει με τους βασικούς πρωταγωνιστές που βρίσκονται απέναντι στον Μητσοτάκη. Να μετρήσουμε δηλαδή το... μπόι τους και να καταλήξουμε σε πολιτικά συμπεράσματα για το παρόν αλλά και το μέλλον.
Ο Ανδρουλάκης παλεύει για τη δεύτερη θέση, την οποία όμως φαίνεται ότι θα κερδίσει στις Ευρωεκλογές ο Κασσελάκης, κάτι που σημαίνει ότι θα του δώσει πολύτιμες ανάσες για να καθιερωθεί στο τιμόνι του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ένας θα στέκεται εμπόδιο στον άλλον και η Κεντροαριστερά θα είναι σχεδόν αδύνατο να καθίσει σ΄ ένα τραπέζι για να συγκροτήσει ισχυρή εναλλακτική πρόταση εξουσίας, όσο θα είναι παρών ο Μητσοτάκης. Αυτοί που είναι ΣΥΡΙΖΑ και με τον Κασσελάκη θα είναι σχεδόν αδύνατον να συμβιώσουν με αυτούς που είναι ΠΑΣΟΚ υπό τον Ανδρουλάκη. Πιθανή... χημεία ανάμεσα στους δύο, θα διώξει κόσμο προς κάθε πλευρά και αυτό είναι ένα στοιχείο που έχουν σταθμίσει τα επιτελεία της Κουμουνδούρου και της Χαριλάου Τρικούπη.
Ο Κασσελάκης με τον Ανδρουλάκη δεν ταιριάζουν σε επίπεδο χημείας, ενώ συγκριτικά μικρότερος αριθμός βουλευτών και στελεχών από τα δύο κόμματα θα μπορούσαν να φτιάξουν μια ομάδα με σχετικά κοινή έκφραση. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αντίπαλος του ΠΑΣΟΚ και το ΠΑΣΟΚ αντίπαλος του ΣΥΡΙΖΑ. Για να έχει αξιώσεις ο Κασσελάκης να κερδίσει τον Μητσοτάκη, πρέπει να αποσπαστεί σημαντικά από τον Ανδρουλάκη και να αποκτήσει αέρα εξουσίας. Με τους σημερινούς συσχετισμούς δυνάμεων, κάτι τέτοιο είναι αδύνατο, γιατί δεν έχει δεξαμενές άντλησης ψηφοφόρων. Το ίδιο αδύνατο είναι και το σενάριο να βρεθεί στη δεύτερη θέση ο Ανδρουλάκης, καθώς, ακόμη και αν συμβεί κάτι τέτοιο, η διαφορά μεταξύ των δύο κομμάτων θα είναι μικρή έως απειροελάχιστη. Εφόσον κανείς εκ των δύο δεν καταγράφεται ως "πρωθυπουργήσιμος", είναι προφανές ότι ο Μητσοτάκης θα παραμένει κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού. Μάλιστα, αν υπήρχε περίπτωση να πάμε σε εθνικές εκλογές τώρα, το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας θα ήταν σαφώς υψηλότερο σε σχέση με το όποιο ποσοστό λάβει στις Ευρωεκλογές.
Η στρατηγική του Μητσοτάκη είναι ξεκάθαρη απέναντι στις δύο ομάδες της... Β΄ Εθνικής. Ο πρωθυπουργός και αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας βολεύεται από τους δύο... άσφαιρους και... άγευστους πολιτικούς, αλλά θα προτιμούσε στη δεύτερη θέση τον γελοίο Κασσελάκη, για τον απλούστατο λόγο ότι ένα μελλοντικό σενάριο πιθανής σύμπραξης Νέας Δημοκρατίας-ΣΥΡΙΖΑ έχει μηδενικές πιθανότητες, ενώ ένα σενάριο σύμπραξης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, έχει σαφώς περισσότερες πιθανότητες. Αν οι συνθήκες το απαιτήσουν, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα μπορούσαν να συμπράξουν στο μέλλον. Να θυμίσουμε ότι κάτω από πολύ πιεστικές συνθήκες, ο Σαμαράς συνέπραξε με τον Βενιζέλο το 2012, όταν ο πρώτος έλεγε ότι ούτε... νεκρός δεν πρόκειται να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ!
Η τακτική Μητσοτάκη για να παραμείνουν καθηλωμένοι οι Κασσελάκης και Ανδρουλάκης είναι συγκεκριμένη. Λίγο... ψήλωμα στον καθένα χωριστά και αρκετό... κόντεμα, ανάλογα με τις περιστάσεις και πάντα μέσα στη Βουλή, όπου ο Μητσοτάκης έχει μακράν την πρωτοβουλία των κινήσεων και αποδεδειγμένα μοιράζει... σκαμπίλια, "φάπες" και... αυτόγραφα! Ο Κασσελάκης θα πρέπει να περιμένει τρία χρόνια έως ότου γίνουν εθνικές εκλογές για να μπει στη Βουλή. Αν είναι δεύτερος το 2027 θα αποτελέσει τη συνέχιση της εκδοχής του διασκεδαστή, influencer, instagrammer, facebookman και twitterboy! Αν το 2027 ο Ανδρουλάκης ηττηθεί από τον Κασσελάκη και η Νέα Δημοκρατία δεν έχει αυτοδυναμία, τότε ο ίδιος για να διασωθεί, θα πρέπει να συνεργαστεί με τη Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη! Όσο και αν επιμένει ακόμη και σήμερα να μη θέλει να συναντήσει τον πρωθυπουργό, λόγω... κακίας, δεν είναι στο χέρι του να μην το κάνει στο μέλλον, εφόσον το απαιτήσουν οι περιστάσεις...
Από την άλλη, ο Μητσοτάκης μέχρι το 2027 θα αυξάνει τα εισοδήματα, θα μειώνει τους φόρους, θα μειώνει την ανεργία, θα μεγεθύνει το ΑΕΠ της χώρας και θα εκσυγχρονίζει το κράτος. Άρα, η κανονικότητα θα είναι κάτι που δεν θα μπορεί να λειτουργήσει υπέρ των αντιπάλων του. Μιλάμε πάντα με βάση το λογικό σενάριο ότι ο Μητσοτάκης δεν θα... αυτοκτονήσει πολιτικά και το διεθνές περιβάλλον δεν θα κινείται μεταξύ υπερ-πληθωρισμού και... πυρηνικού πολέμου!
Ο Ανδρουλάκης πρέπει να έχει ανοικτή δίοδο με τον Μητσοτάκη γιατί μελλοντικά σε μια συγκυβέρνηση, θα μπορούσε να προσεταιριστεί στελέχη και ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς η εξουσία αποτελεί... συγκολλητική ουσία. Από την άλλη πλευρά, ο Κασσελάκης, δεν έχει δυνατότητες για να ανεβάσει το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ στα ποσοστά που το είχε ανεβάσει ο Τσίπρας, λόγω του λαϊκισμού και του αντιμνημονιακού παροξυσμού. Αυτά ήταν χαρακτηριστικά και γεγονότα μιας άλλης εποχής. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί ένα τοξικό κόμμα, το οποίο στις συγκρίσεις με τη Νέα Δημοκρατία υστερεί σε όλα τα ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά. Το ίδιο ισχύει και στις περιπτώσεις των συγκρίσεων μεταξύ Μητσοτάκη-Κασσελάκη. Το μειονέκτημα του Κασσελάκη είναι ότι μπήκε σε ένα κουστούμι που δεν του πάει ούτε ως γραμμή, ούτε ως χρώμα, αλλά πρέπει να το φορέσει...
Εξάλλου, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα προσέλθει το 2027 έχοντας ολοκληρώσει πλήρως ή σχεδόν πλήρως, ολόκληρο το πρόγραμμα αξιοποίησης των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, ενώ και οι πόροι του ΕΣΠΑ θα έχουν απορροφηθεί κατά το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό. Όποιος έχει την εξουσία πάντα έχει το πρώτο χέρι σε αυτές τις περιπτώσεις. Κασσελάκης και Ανδρουλάκης δεν είναι ικανοί να πείσουν την κοινή γνώμη ότι μπορούν κατά μόνας να χτυπήσουν τον Μητσοτάκη. Αλλά και αν υπήρχε περίπτωση σύμπραξης, όπως αναφέραμε παραπάνω, μάλλον τα οφέλη θα ήταν πολύ περιορισμένα. Συνεπώς, όσο υπάρχει Μητσοτάκης, ο Κασσελάκης θα μπορεί να κάνει όνειρα για τη δεύτερη θέση, αλλά με ημερομηνία λήξεως αν δεν μπορεί να νικήσει τον Μητσοτάκη, ενώ ο Ανδρουλάκης θα πρέπει να κάνεις σχεδιασμούς για να είναι... μάχιμος, εφόσον χρειαστεί να συμπράξει με τη Νέα Δημοκρατία.
Το 2027 μπορεί να είναι μακριά και το 2031 ακόμη μακρύτερα, ωστόσο, πρέπει να έχουμε υπόψιν μας ότι η ελληνική οικονομία δεν έχει ξεμπερδέψει με την κρίση. Η επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων άνω του 2% του ΑΕΠ έως το 2060, για να πέσει το δημόσιο χρέος στα επίπεδα του 60% του ΑΕΠ, δεν αφήνει περιθώρια για πειραματισμούς. Αυτό αφορά τους πάντες και κυρίως πρέπει να το έχουν υπόψιν τους όσοι έχουν τα μυαλά πάνω από το... κεφάλι και πιστεύουν ότι μπορούν με τα ψέματα να κερδίσουν τον Μητσοτάκη, τάζοντας στους πάντες τα πάντα.
Αναμφίβολα, ο τελικός κριτής είναι ο λαός. Όμως, το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή το 44% υποστηρίζει πως δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση εξουσίας πέραν του Μητσοτάκη (δημοσκόπηση Alco), λέει και δείχνει πάρα πολλά. Το γεγονός ότι στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία, ο Κασσελάκης και ο Ανδρουλάκης λαμβάνουν ποσοστά που αντιστοιχούν στο μισό των ποσοστών που λαμβάνουν τα κόμματα τους, φανερώνει περισσότερα. Επιπλέον, το γεγονός ότι ο Κουτσούμπας, η Κωνσταντοπούλου και ο Βελόπουλος προηγούνται σε δημοφιλία του Κασσελάκη και του Ανδρουλάκη, τα λέει όλα!
Στη συνάρτηση που διέπει το εγχώριο πολιτικό σκηνικό πρέπει να βάλουμε και τον διεθνή παράγοντα, ο οποίος, δεν αποτελεί ζητούμενο, αλλά δεδομένο. Ποιοι Ευρωπαίοι θα ήταν... τρελοί για να ρισκάρουν μια νέα περιπέτεια σε μια Ελλάδα που ναι μεν έχει ξεπεράσει τον σκληρό πυρήνα της οικονομικής κρίσης, αλλά έχει μπροστά της μια μακροχρόνια πορεία μείωσης του χρέους και αποπληρωμής των δανείων που έχει λάβει; Ποιος... τρελός δυτικός θα διακινδύνευε να δει στο τιμόνι της χώρας... παλαβούς και κρυφοπουτινικούς;
Στη Γερμανία η Μέρκελ κυριαρχούσε επί τέσσερις τετραετίες χωρίς οι Χριστιανοδημοκράτες να έχουν αυτοδυναμία. Το ίδιο συνέβη και στην Ολλανδία, όπου ο Μαρκ Ρούτε έμεινε στην εξουσία επίσης τέσσερις τετραετίες ως πρωθυπουργός. Δεν υπονοούμε ότι ντε και καλά θα συμβεί το ίδιο και στην Ελλάδα, δηλαδή να είναι ο Μητσοτάκης πρωθυπουργός έως το... 2035! Απλά θέλουμε να εξηγήσουμε ότι ο ρόλος κομπάρσου για Κασσελάκη και Ανδρουλάκη στα πολιτικά πράγματα της χώρας, αποτελεί ένα πολύ καλό προηγούμενο για να επιτύχει ο Μητσοτάκης κάτι αντίστοιχο με αυτά που πέτυχαν η Μέρκελ στη Γερμανία και ο Ρούτε στην Ολλανδία. Υπό τις παρούσες συνθήκες και εφόσον η Νέα Δημοκρατία δεν κυριευτεί από το σύνδρομο του αυτοκτονικού ιδεασμού, οι προοπτικές για πρωθυπουργία Μητσοτάκη πολύ πέρα από το 2027 είναι μάλλον πολύ θετικές, γιατί απλούστατα, δεν υπάρχει κανείς από το σημερινό πολιτικό προσωπικό που να μπορεί να τον φτάσει έστω και στο μικρό δακτυλάκι του...