Με τις ελλείψεις του γάλακτος να περιορίζουν αισθητά την παραγωγή στα παραδοσιακά τυριά της ηπείρου (γκούντα, μπρι, μοτσαρέλα), η Ευρώπη αναγκάζεται να αναζητήσει σανίδα σωτηρίας στις ΗΠΑ. Και συγκεκριμένα, στο φθηνό και επεξεργασμένο αμερικανικό τυρί.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Ολλανδίας, όπου οι εισαγωγές αμερικανικού τυριού έχουν εκτιναχθεί στα ύψη. Οι περισσότερες αγορές αφορούν το κλασικό τυρί, το οποίο χρησιμοποιείται σε φέτες στα αμερικανικά μπέργκερ.
Η ξηρασία και η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έχουν ωθήσει στα ύψη τις τιμές των σιτηρών, ανεβάζοντας (με τη σειρά τους) το κόστος των ζωικών τροφών. Το εργασιακό κόστος, το άλμα των τιμών σε ενέργεια και εξοπλισμό, καθώς και η μείωση των αποθεμάτων γάλακτος έρχονται να συμπληρώσουν το κοκτέιλ των αρνητικών παραγόντων.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, η Ευρώπη αναγκάστηκε να εισαγάγει τον Φεβρουάριο 306 μετρικούς τόνους τυριού από τις ΗΠΑ, ένα ποσό τρεις φορές υψηλότερο από τον μέσο όρο των τελευταίων πέντε ετών.
Η Ολλανδία, όπως προαναφέρθηκε, έχει αναδειχθεί σε κορυφαίο αγοραστή του αμερικανικού τυριού, παρότι αποτελεί την «πατρίδα» σημαντικών γαλακτοκομικών εταιρειών, οι οποίες αναγκάζονται να εισάγουν τυρί, προκειμένου στη συνέχεια να το εξάγουν στον υπόλοιπο κόσμο.
Ας σημειωθεί ότι τα τελευταία χρόνια, η ετήσια παραγωγή τυριού στην Ευρώπη ξεπερνούσε σταθερά τα 10 εκατομμύρια μετρικούς τόνους, ενώ οι εισαγωγές από τις ΗΠΑ περιορίζονταν σε λιγότερους από 2.000 μετρικούς τόνους ετησίως.