Το αμερικανικό χρηματιστήριο έκλεισε χθες σε νέο ιστορικό υψηλό, καθώς συνεχίζεται ο παροξυσμός για τα "Μασκόχαρτα" και τα "Τραμπόχαρτα", με την... υποψία κατάρρευσης, όταν θα αναλάβει τα καθήκοντα του ο νέος Αμερικανός πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ!
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Στις αγορές επικρατεί το ρητό αγόρασε στη φήμη ή στις προσδοκίες και πούλα στο γεγονός, οπότε αυτό που βλέπουμε τώρα στη Νέα Υόρκη, δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ. Η χρηματιστηριακή αξία της Wall Street φτάνει τα 42 τρισ. δολάρια, ενώ το αμερικανικό Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν, κινείται κοντά στα 21 τρισ. δολάρια! Δηλαδή, η τρέχουσα αξία των εισηγμένων διαμορφώνεται στο 200% του ΑΕΠ, όταν στην Ελλάδα, λόγω και του πολυδιαφημισμένου παγκοσμίως success story, δεν ξεπερνά τα 100 δισ. ευρώ ή 45% του ΑΕΠ!
Οι χρηματιστηριακοί δείκτες στη Wall Street καλπάζουν επί Μπάιντεν λόγω των υψηλών προσδοκιών που καλλιεργούνται από την εκλογή Τραμπ, αλλά, κινδυνεύουν να καταρρεύσουν όταν αποχωρήσει ο σημερινός Αμερικανός πρόεδρος και αναλάβει ο νέος, για τον οποίο οι αγορές έχουν στήσει ένα ξέφρενο πάρτι! Επιπλέον, πρέπει να γνωρίζουμε ότι όταν... βήχει η Wall Street, τότε παθαίνουν πνευμονία οι υπόλοιπες ώριμες αγορές ή... εγκεφαλικό οι αναδυόμενες! Αξίζει να σημειωθεί ότι λίγο πριν καταρρεύσει ο τεχνολογικός κλάδος στις ΗΠΑ το 2000, ο δείκτης αισιοδοξίας βρισκόταν στο ζενίθ και στη συνέχεια κατέρρευσε το σύμπαν! Επιπλέον, πρέπει να σημειωθεί ότι η τότε χρηματιστηριακή αξία του αμερικανικού χρηματιστηρίου αντιστοιχούσε σε ποσοστό κάτω του 100% του αμερικανικού ΑΕΠ. Σήμερα ο δείκτης αισιοδοξίας, λόγω των πολέμων βρίσκεται κοντά στο 50% και εφόσον υπάρξουν δραματικές εξελίξεις στο γεωπολιτικό μέτωπο, η "φούσκα" θα σκάσει.
Εξάλλου, οι πόλεμοι σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή και το πολιτικό αδιέξοδο στη Γαλλία, δείχνουν ότι το 2025, μπορεί να είναι έτος... αποκάλυψης για όλους και για όλα! Ο Πούτιν απειλεί, στη Μέση Ανατολή ο πόλεμος απλώνεται επικίνδυνα, φτάνοντας πλέον και στη Συρία, ενώ οι αγορές περιμένουν να δουν τις επόμενες κινήσεις της ισραηλινής κυβέρνησης και την... απάντηση της ιρανικής στο πολεμικό πεδίο.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, αύριο μπορεί να καταρρεύσει η "φρέσκια" κυβέρνηση Μπαρνιέ στη Γαλλία, φέρνοντας σε ακόμη πιο δυσχερή θέση τον πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν. Και μόνο το γεγονός ότι το γαλλικό δεκαετές ομόλογο έχει υψηλότερο επιτόκιο από το ελληνικό, αποδεικνύει το μέγεθος της πολιτικής αστάθειας στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης. Κατάσταση ακυβερνησίας "ονειρεύονται" κάποιοι και εντός Ελλάδος, για να βγουν στη συνέχεια από... πάνω και να διαμαρτύρονται για τις συνέπειες στην οικονομία. Αργούμε έως το 2027, αλλά η κυβέρνηση πρέπει να λάβει τα μέτρα της...
Ο Μητσοτάκης ανέβασε το Χ.Α., μέσω... Λονδίνου
Το εξαιρετικά πιθανό ενδεχόμενο "ξεφουσκώματος" της Wall Street, είναι προφανές ότι θα επηρεάσει αρνητικά όλα τα χρηματιστήρια, τις αγορές και τις οικονομίες, ωστόσο, στην περίπτωση της Ελλάδας, δεν αποκλείεται να περάσουμε μια ενδεχόμενη κρίση με τις ελάχιστες δυνατές απώλειες.
Το Χρηματιστήριο Αθηνών είναι μια αγορά που έχει δυναμική ισχυρής ανόδου ή, αν οι αγορές μπουν σε έντονα καθοδική πορεία, να παρουσιάσει σχετικώς ελεγχόμενες απώλειες. Όλα θα εξαρτηθούν φυσικά από τις εξελίξεις στο μέτωπο των πολέμων. Χθες, το Χ.Α. επωφελήθηκε από τις δηλώσεις Μητσοτάκη, περί μη περαιτέρω φορολόγησης των τραπεζικών κερδών, δίνοντας τέλος στις φήμες που είχαν κυκλοφορήσει στην αγορά. Η επιστροφή του Γενικού Δείκτη πάνω από τις 1.400 μονάδες (έκλεισε στις 1.424,33 μονάδες με άνοδο 2,21%), δείχνει ότι το Χρηματιστήριο Αθηνών έχει διαμορφώσει μια ισχυρή βάση γύρω από τα τρέχοντα επίπεδα τιμών και σε ένα σχετικά ελεγχόμενο εύρος τιμών. Βρίσκει στηρίξεις αρκετά κάτω από τις 1.300 μονάδες, αλλά η ρευστότητα στις αγορές είναι τέτοια, που ανά πάσα στιγμή, μπορεί να υπάρξουν μεγάλες ανατροπές σε σχέση με αυτά που βλέπουμε σήμερα.
Το επενδυτικό συνέδριο του Λονδίνου με διοργανωτή τον αμερικανικό τραπεζικό κολοσσό της Morgan Stanley και το Χρηματιστήριο Αθηνών, "έβγαλε" την είδηση για διατήρηση του υπάρχοντος καθεστώτος φορολόγησης των τραπεζών, προκαλώντας ανακούφιση στους επενδυτές, σε σχέση με αυτά που ακούγονταν τις προηγούμενες ημέρες, αλλά η ανοδική κίνηση φαίνεται να αποτελεί μια πρόσκαιρη αντίδραση με πρωταγωνιστή τον τραπεζικό κλάδο και τις δηλώσεις Μητσοτάκη. Από την άλλη, ας σκεφτούμε την εικόνα με τον Μητσοτάκη να μιλάει μπροστά στους εκπροσώπους των μεγαλύτερων funds του κόσμου, τα οποία διαχειρίζονται παραπάνω από τον μισό πλούτου το πλανήτη, λέγοντας ότι θα προχωρήσει σε υπερ-φορολόγηση, την ίδια στιγμή που αναζητεί επενδυτές για να φέρουν "φρέσκο" χρήμα στην ελληνική οικονομία! Θα μιλούσαμε για κάτι που αγγίζει τα όρια της γραφικότητας και αποδεικνύει την έλλειψη σοβαρότητας.
Η κυβέρνηση δεν πρέπει για κανένα λόγο να προχωρήσει στη φορολόγηση των τραπεζών, γιατί πολύ απλά, οι ελληνικές τράπεζες, έχουν ακόμη κάμποσο δρόμο για να διορθώσουν τους ισολογισμούς τους. Πιθανή υπερ-φορολόγηση θα μπορούσε να "τραυματίσει" σε μεγάλο βαθμό την εμπιστοσύνη των αγορών. Η εμπιστοσύνη "χτίζεται" με ρυθμού χελώνας και... εξαφανίζεται με την ταχύτερη ενός... supercar! Έτσι όπως διαχειρίζεται την κατάσταση σήμερα η κυβέρνηση, προκύπτει το συμπέρασμα ότι πρέπει να νιώθουμε ασφαλείας. Τα δύσκολα θα ξεκινήσουν όταν η χώρα βρεθεί σε πολιτική αστάθεια, όπως συμβαίνει για παράδειγμα τώρα στη Γαλλία...
Η... τάση του Νίκου Ανδρουλάκη να πιάνεται μονίμως... οφ σάιντ!
Ο Μητσοτάκης δίνει αγώνα για διαρκή βελτίωση του επενδυτικού περιβάλλοντος, απευθύνεται στις διεθνείς αγορές και τους μεγαλύτερους επενδυτές και διαχειριστές του κόσμου, διαφημίζει την απο-φορολόγηση στην οικονομία καθώς και τα επιτεύγματα που έχουν συντελεστεί, ενώ από την άλλη πλευρά, καλείται να βάλει στη... θέση τους, τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος... τυφλωμένος από τη δημοσκοπική άνοδο του κόμματος του, κυρίως λόγω της διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ, θέλει να τον υποκαταστήσει σε λαϊκισμό και... γκάφες! Μόνο που η τακτική, την οποία έχει επιλέξει είναι προβληματική, πάσχει και δεν εμπνέει. Για παράδειγμα, η θέση του ΠΑΣΟΚ για την ένταξη όλων των υγειονομικών στα βαρέα και ανθυγιεινά πήγε στον... κουβά, καθώς το μέτρο μπορεί να εφαρμοστεί κάποια στιγμή μερικώς και με "χειρουργικό" τρόπο από την πλευρά της κυβέρνησης, αλλά όχι στο εύρος που νομίζει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καθώς θα οδηγούσε σε μαζική φυγή χιλιάδες γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού από το Εθνικό Σύστημα Υγείας, με ό,τι συνεπάγεται κάτι τέτοιο.
Δεύτερη μεγάλη... γκάφα του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ αποτέλεσε (και αποτελεί) η εμμονή του για τη μείωση του ΦΠΑ κατά 2 εκατοστιαίες μονάδες, για να λάβει την... πληρωμένη απάντηση από την κυβέρνηση ότι αυτό το μέτρο θα στερήσει τον κρατικό κορβανά από έσοδα 3 δισ. ευρώ. Επιπλέον, η... εξυπνάδα του ΠΑΣΟΚ να ανασύρει το προεκλογικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας του 2019, όπου όντως γινόταν λόγος για μείωση και των υψηλών συντελεστών, δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική. Ο λόγος είναι πάρα πολύ απλός και σχετίζεται με όσα προέκυψαν εκτός... προγράμματος, από το 2020 και μετά με την πανδημία, την πληθωριστική και ενεργειακή κρίση, ως αποτέλεσμα της εισβολής του αδίστακτου Πούτιν. Τέτοιου είδους προσεγγίσεις στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής αποδεικνύουν τον βαθμό ανωριμότητας των κομμάτων της αντιπολίτευσης, ενώ η απογοήτευση γίνεται μεγαλύτερη, όταν υποπίπτει σε τραγικά και δομικά λάθη, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ιδίως δε, αν λάβουμε υπόψιν ότι η κυβέρνηση έχει υλοποιήσει μέχρι στιγμής το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των όσων υποσχόταν. Το δόγμα Μητσοτάκη "το είπαμε, το κάναμε" φαίνεται ότι έχει απήχηση σε ένα σημαντικό τμήμα του εκλογικού σώματος που μπορεί να μην είναι πλειοψηφικό, ωστόσο, είναι αρκετό ώστε η Νέα Δημοκρατία και ο Μητσοτάκης να είναι σημαντικά μπροστά από το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρουλάκη.
Ο... πράσινος λαϊκισμός και ο τυχοδιωκτισμός τιμολογούνται πλέον με πραγματικούς όρους. Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ επιδιώκει με πρακτικές ΣΥΡΙΖΑ να... συγκινήσει το εκλογικό σώμα, αλλά σιγά σιγά θα... ξεφτίσει η όποια λάμψη απέκτησε μετά την επανεκλογή του και θα επανέλθει στα... ίσια του. Ο κόσμος καταλαβαίνει ότι δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης με τον Μητσοτάκη, σε κανένα από τα επιμέρους θέματα που τον απασχολούν. Και μιας και αναφερόμαστε στο θέμα του ΦΠΑ, σκεφτείτε ότι αν κάποιος πραγματοποιήσει αγορές 10.000 ευρώ μέσα σε ένα έτος και επιβαρυνθεί με ΦΠΑ 24%, τότε η επιπλέον επιβάρυνση διαμορφώνεται στα 2.400 ευρώ, ενώ αν μειωθεί κατά δύο εκατοστιαίες μονάδες (στο 22%), τότε η επιβάρυνση θα είναι 2.200 ευρώ. Δηλαδή, μιλάμε για... 200 ευρώ ετήσιο όφελος στα... χαρτιά, καθώς έχει παρατηρηθεί ότι τέτοιες κινήσεις, δεν περνάνε στον καταναλωτή, ενώ ο προϋπολογισμός χάνει σίγουρα λεφτά, τα οποία θα λείψουν από τα έσοδα και το πρωτογενές πλεόνασμα.
Τρίτη μεγάλη απόδειξη του λαϊκισμού, της ανωριμότητας και του οικονομικού αναλφαβητισμού του Νίκου Ανδρουλάκη, αποτελεί η θέση του για την υπερ-φορολόγηση των τραπεζών. Φαίνεται ότι εκεί στη Χαριλάου Τρικούπη, ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Νίκος Χριστοδουλάκης δεν του κάνει... φροντιστήρια, για να του μάθει ότι η κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος λόγω των... ανωμαλιών του ΣΥΡΙΖΑ το 2015, παρ΄ ολίγον να διαλύσει την οικονομία. Τα τραπεζικά κέρδη είναι κράχτης για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων. Αν νομίζει το ΠΑΣΟΚ ότι με την υπερ-φορολόγηση θα επιτύχει τους δημοσιονομικούς στόχους, τότε είναι μακριά νυχτωμένος.
Τα επιτεύγματα στην οικονομία, το διεθνές κύρος του Μητσοτάκη και ο ισχυρός ρόλος μέσα στην Ευρώπη, δεν μπαίνουν στο ζύγι της σύγκρισης με τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος δεν διαθέτει ηγετικό προφίλ και προσπαθεί με ιδεολογικά "γιουρούσια" και ξεπερασμένους τρόπους επικοινωνίας, να εντυπωσιάσει. Αναμφίβολα, η αποστολή της αντιπολίτευσης και ιδίως της αξιωματικής, είναι η κατάθεση προτάσεων που να... στέκουν και όχι να αποτελούν... εκθέσεις ιδεών, χωρίς αριθμούς και πηγές προέλευσης των χρημάτων.
Σήμερα η Ελλάδα, έχει καταφέρει να σταθεροποιηθεί δημοσιονομικά και μακροοικονομικά, χάρις και στην πολιτική σταθερότητα. Το 2027 μπορεί να αργεί, αλλά είναι... τόσο κοντά. Με δεδομένη την... τρέλα που κυκλοφορεί με τους αντιπολιτευόμενους στη Βουλή, μετά τις εκλογές του 2027, η χώρα πρέπει να διαθέτει εξίσου ισχυρή πολιτική σταθερότητα, όπως συμβαίνει σήμερα. Αν δεν υπάρξει, τότε αυτά που συμβαίνουν στη Γαλλία, θα είναι απλά... παιδική χαρά! Η Ελλάδα από το 2032 και μετά θα αρχίσει να εξοφλεί τα δάνεια των μνημονίων του Μόνιμου Μηχανισμού Στήριξης και δεν αντέχει πειράματα στο τραπεζικό σύστημα, στο φορολογικό και στο επενδυτικό περιβάλλον.
Η πολιτική σταθερότητα στη χώρα αποτελεί βασικό προαπαιτούμενο. Το πλέον βασικό προαπαιτούμενο είναι η συνέχιση της θητείας του Μητσοτάκη, αλλά αυτό είναι κάτι που το αποφασίζει ο λαός. Όπως, ακριβώς αποφασίζει για τη θέση και τον ρόλο που θα δώσει στην αξιωματική αντιπολίτευση, τα οποία πρέπει να χρησιμοποιήσει για το καλό της χώρας, πέραν από εγωισμούς και φθηνούς λαϊκισμούς...