Ο Ντόναλντ Τραμπ πέτυχε μια μεγάλη νίκη στις αμερικανικές εκλογές, χωρίς να χρειαστεί να περιμένουμε μέρες για το τελικό αποτέλεσμα.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Το καθυστερημένο χρίσμα των Δημοκρατικών προς την Αντιπρόεδρο Κάμαλα Χάρις σε σχέση με τον αδύναμο Τζο Μπάιντεν αποτελεί κατ΄ αρχάς τη βάση για να μπορέσει ο Τραμπ να κάνει τη διαφορά. Η χαμένη των χθεσινών εκλογών μας αφήνει ως... ανάμνηση το θέμα των αμβλώσεων και τίποτα περισσότερο. Δεν διατύπωσε κάποιες θέσεις για την οικονομία, η οποία, αποτελεί ισχυρό "χαρτί" για τον Τραμπ. Οι Αμερικανοί για δεύτερη φορά στην ιστορία τους είπαν όχι σε γναίκα Πρόεδρο, καθώς το ίδιο είχε συμβεί και το 2016 με τη Χίλαρι Κλίντον.
Ο Τραμπ, ως εκατομμυριούχος φαίνεται ότι έπεισε περισσότερο τους Αμερικανούς πολίτες για την αντιμετώπιση των προβλημάτων στη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη. Η ακρίβεια και η πίεση της μικρομεσαίας τάξης ήταν ο δεύτερος λόγος για τον οποίο οι ψηφοφόροι είπαν ναι στον Τραμπ, αλλά ταυτόχρονα, στα ώτα ακόμη και των μεταναστών ήχησε... ευχάριστα η θέση του για θανατική ποινή σε όσους σκοτώνουν Αμερικανούς πολίτες και αστυνομικούς!
Ο Τραμπ έπαιξε επί της ουσίας σε αντισυστημικό επίπεδο, έχοντας απέναντι του το ίδιο σύστημα που είχε στηρίξει τη Χίλαρι Κλίντον στις εκλογές του 2015. Τους πικάρισε, απείλησε και κέρδισε. Πέρασε ο λόγος του για νοικοκύρεμα της οικονομίας, μείωση των στρατιωτικών δαπανών, επιβολή δασμών στα εισαγόμενα προϊόντα, προώθηση της αμερικανικής επιχειρηματικότητας, κυνήγι στους λαθρομετανάστες και πάει λέγοντας.
Ο Τραμπ κέρδισε κοινά τα οποία ήταν ασύμβατα σε σχέση με τη ρητορική του, τα οποία προφανώς αισθάνθηκαν ότι πρέπει να καταψηφίσουν την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Μπάιντεν. Έτσι, κατάφερε να επικρατήσει σε επίπεδο λαϊκής ψήφου, αλλά και στη Γερουσία. Από δω και πέρα έχουμε μπροστά μας ένα σύνθετο σκηνικό. Έως τις 20 Ιανουαρίου που θα αναλάβει τα καθήκοντα του, μπορεί να συμβούν πολλά σε σχέση με τους δύο πολέμους που έχουμε στη γειτονιά μας ή όλοι οι εμπλεκόμενοι να περιμένουν από τον νέο πρόεδρο να βάλει την προσωπική του σφραγίδα.
Η δεύτερη θητεία Τραμπ και εφόσον φτάσει έως το τέλος της (...), αναμένεται να αλλάξει τους συσχετισμούς δυνάμεων σε πολλά επίπεδα. Κάποιοι λένε ότι στη δεύτερη και τελευταία θητεία του, δεν θα είναι αυτός που γνωρίσαμε την περίοδο 2016-2020 και θα βάλει νερό στο κρασί του, σε σχέση με πολλά ακραία που έχει υποστηρίξει. Ο κόσμος δεν ξέρουμε αν θα αλλάξει και προς ποια κατεύθυνση. Το μόνο σίγουρο είναι ότι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα επηρεαστεί με βάση τα νέα δεδομένα. Βέβαια, ένα πρόσωπο από μόνο του δεν είναι αρκετό για να κάνει... τρέλες, καθώς το αμερικανικό σύστημα έχει ασφαλιστικές δικλείδες, τόσο ως προς τη λήψη αποφάσεων, όσο και ως προς την εφαρμογή τους. Όμως, όλα θα φανούν στην πράξη.
Σε επίπεδο αντίδρασης των αγορών είδαμε από νωρίς το πρωί να σημειώνεται ράλι στις μετοχές, ενίσχυση του δολαρίου και πάει λέγοντας. Αυτό σημαίνει ότι προεξοφλείται μια οικονομική πολιτική που θα ευνοήσει την αμερικανική οικονομία, αλλά την ίδια στιγμή, όλα θα πρέπει να μπουν στο ζύγι σε σχέση με τις αποφάσεις που θα λάβει, όταν αναλάβει τα καθήκοντα του. Οι αποφάσεις του μπορεί να είναι αρνητικές για την ευρωπαϊκή οικονομία, οπότε η Ευρώπη θα πρέπει να κάνει από τώρα τα κουμάντα της.
Από την άλλη πλευρά, στο μέτωπο της εξωτερικής πολιτικής υπάρχουν ανοικτές και χαίνουσες πληγές. Θα ευνοήσει ο Τραμπ μια ισοπεδωτική πολιτική των Ισραηλινών έναντι του Ιράν, αν μέχρι τότε το Ισραήλ δεν έχει εμπλακεί σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο που θα επηρεάσει τον πλανήτη, πριν πάρει τη σκυτάλη της διακυβέρνησης των ΗΠΑ; Θα μπορέσει να σταματήσει τον Πούτιν στην Ουκρανία, αν μέχρι τότε δεν έχει κάνει το ίδιο ο Μπάιντεν, πιέζοντας τον Ζελένσκι να συνθηκολογήσει; Η συνέχεια προσεχώς...
Τι σημαίνει η εκλογή Τραμπ για την Ελλάδα και πώς ο Μητσοτάκης πρέπει να κινηθεί... έξυπνα σε σχέση με τον εγχώριο "Τραμπισμό"
Η Ελλάδα από την πρώτη θητεία Τραμπ είχε ανοικτούς διαύλους συνεννόησης με την αμερικανική κυβέρνηση, ιδίως μέσω του τότε υπουργού Εξωτερικών Μάικ Πομπέο.
Η σημαντική εκκρεμότητα που καλείται να επιλύσει ο Μητσοτάκης από τώρα και πριν αναλάβει τα καθήκοντα του ο Τραμπ, είναι να βρει με ποιους θα μιλάει έξω από το Οβάλ Γραφείο. Επί των ημερών των Δημοκρατικών η Ελλάδα κέρδισε την περαιτέρω απομόνωση της Τουρκίας, το κλείσιμο της συμφωνίας για τα F-35, ενώ ενισχύθηκε ο ρόλος των ΗΠΑ στην περιοχή, μέσω της Αλεξανδρούπολης. Οι σχέσεις μας τις ΗΠΑ βρίσκονται σε εξαιρετικό επίπεδο και θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν πρόκειται να αλλάξουν. Αν μη τι άλλο, στόχος μας είναι να παραμείνουν στο σημερινό επίπεδο γιατί οι προκλήσεις που υπάρχουν γύρω μας είναι πάρα πολλές.
Από την άλλη, η εκλογή Τραμπ πρέπει να κάνει πιο προσεκτική την κυβέρνηση στις επόμενες κινήσεις της. Ο Μητσοτάκης πρέπει να λάβει πλέον αθροιστικά υπόψιν του την εκλογή Τραμπ και τη στροφή των πολιτών προς τα δεξιά, λόγω της οικονομικής πίεσης η οποία έρχεται να "κουμπώσει" με την εγκληματικότητα και το μεταναστευτικό. Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλοί "Τραμπιστές" που θα ανεβάσουν στροφές στο "τσαμπουκαλόμετρο" και αυτό δεν είναι καλό για την κυβέρνηση. Επιπλέον, η εκλογή Τραμπ μπορεί να αποδυναμώσει περαιτέρω το αριστερό μπλοκ και να ενισχύσει περαιτέρω τη δυναμική των κομμάτων που βρίσκονται δεξιά της Νέας Δημοκρατίας.
Ο Μητσοτάκης καλείται να λειτουργήσει περισσότερο με δεξιά αντανακλαστικά από δω και πέρα. Το πρόβλημα της αμφισβήτησης του δεν θα προέλθει από το ΠΑΣΟΚ, αλλά ούτε και από τον ημι-διαλυμένο ΣΥΡΙΖΑ. Η εκλογή Τραμπ θα ενισχύσει το ακροδεξιό περιθώριο, το οποίο δεν θα έχει πρόβλημα να διατυπώνει πολιτικές θέσεις, τύπου Χρυσής Αυγής. Γιατί ο Τραμπ μια τέτοια τακτική ακολούθησε. Ο Μητσοτάκης μπορεί να ξέρει περισσότερο από τον καθένα πώς θα κινηθεί, ωστόσο, ελέγχεται για λάθη που διέπραξε, για τα οποία των προειδοποιούσαν όλοι. Για παράδειγμα, το βλακωδώς μακρόσυρτο σόου για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, έκανε ζημιά στη Νέα Δημοκρατία στις Ευρωεκλογές. Ο πήχυς είχε τοποθετηθεί στο 32% και το τελικό αποτέλεσμα ήταν 28%, όταν ένα χρόνο πριν η Νέα Δημοκρατία είχε λάβει σχεδόν 41%.
Το πολιτικό σκηνικό στην Ευρώπη σε συνάρτηση με την εκλογή Τραμπ είναι σίγουρο ότι θα επηρεάσει τις αποφάσεις μέσα σε αυτήν και η Ελλάδα έχει καθοριστικό ρόλο. Η Ευρώπη δεν μπορεί να έρθει σε ρήξη με τις ΗΠΑ, ενώ αντιθέτως οι ΗΠΑ του Τραμπ μπορούν να δημιουργήσουν πρόβλημα στην Ευρώπη. Αν έχουμε μια οικονομική πίεση στην Ευρώπη, λόγω κάποιων μη φιλικών αποφάσεων του Τραμπ, αυτό θα επηρεάσει τη χώρα μας και φυσικά θα ενισχύσει τη δυσαρέσκεια απέναντι στην κυβέρνηση. Η δυσαρέσκεια αυτή θα "φουσκώνει" ολοένα και περισσότερο από τα δεξιά και αυτό οφείλει να το λάβει σοβαρά υπόψιν του ο Μητσοτάκης.
Οι εκλογές του 2027 γίνονται ακόμη πιο κρίσιμες σε σχέση με το κυβερνητικό σχήμα που θα κληθεί να πάει τη χώρα έως το 2031. Θα περιλαμβάνει κατά το ήμισυ θητεία Τραμπ και ταυτόχρονα θα τροφοδοτεί ένα κλίμα "Τραμπισμού". Αυτό το τελευταίο, πρέπει να κινητοποιήσει την κυβέρνηση από τώρα, πριν είναι πολύ αργά και δημιουργηθούν συνθήκες μη κυβερνησιμότητας για τη χώρα το 2027. Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν...