Η συζήτηση για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και την τεκνοθεσία έχει πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις από αυτές που πρέπει.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Η κυβέρνηση θα προχωρήσει στις σχετικές ρυθμίσεις, οι οποίες θα νομιμοποιήσουν μια πραγματικότητα, έστω και αν αυτή αφορά περιορισμένο αριθμό... ενδιαφερομένων και πέραν αυτού, το ζήτημα εξαντλείται στην υπερψήφιση του σχετικού νόμου από την πλειοψηφία της Βουλής και στην καταψήφιση από κυβερνητικούς βουλευτές για λόγους αρχής. Η Ελλάδα με 2-3 ακόμη χώρες είναι οι μοναδικές μέσα στην Ευρώπη που δεν έχουν προχωρήσει στις σχετικές ρυθμίσεις και ο θεσμικός Μητσοτάκης θέλει να λύσει μία και έξω το ζήτημα, γιατί τις τελευταίες εβδομάδες συζητείται τόσο πολύ σαν να πρόκειται για το... Κυπριακό! Ωστόσο, με αφορμή αυτό το ζήτημα διαμορφώνονται κάποιοι συσχετισμοί στο πολιτικό σκηνικό, οι οποίοι έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Κατ΄ αρχάς να ξεκινήσουμε από το γενικότερο κλίμα που επικρατεί στην Ευρώπη. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του; Η ενίσχυση των δεξιών και ακροδεξιών κομμάτων. Η ακρίβεια αποτελεί τη θρυαλλίδα των εξελίξεων και στις Ευρωεκλογές, αναμένεται να δούμε σημαντικές εκπλήξεις και ανατροπές. Όλοι έχουν πάρει χαμπάρι την Αριστερά και πλέον, το καράβι έχει πάρει... στροφή προς τα δεξιά. Στη Γερμανία βλέπουμε ότι η "Εναλλακτική για τη Γερμανία" είναι δεύτερο κόμμα, στη Γαλλία η Λεπέν απειλεί να κατατροπώσει το κόμμα του Μακρόν στις Ευρωεκλογές, στην Ολλανδία βγήκε ο ακροδεξιός Βίλντερς, ενώ σε όλες τις χώρες, πλην Ισπανίας βλέπουμε θεαματικές ανατροπές στο πολιτικό σκηνικό. Αλλά, ακόμη και ο Σοσιαλδημοκράτης Σολτς στη Γερμανία είναι υπό ομηρία, καθώς κυβερνά επικεφαλής τριπλού συνασπισμού κομμάτων, ενώ το κόμμα του είναι τρίτο στις δημοσκοπήσεις.
Στην Ελλάδα, με τον υπό διάλυση ΣΥΡΙΖΑ, το καθηλωμένο ΠΑΣΟΚ, το κάπως... ζωηρό ΚΚΕ, την αναιμική "Νέα Αριστερά" και την... ιδιόρρυθμη Πλεύση Ελευθερίας, τα πράγματα δείχνουν ότι στην πάλαι ποτέ Αριστερή Ελλάδα συντελούνται σημαντικές και κομβικής σημασίας αλλαγές. Σήμερα, το συνολικό ποσοστό των ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, Νέας Αριστεράς, Πλεύσης Ελευθερίας και ΜεΡΑ 25 είναι οριακά υψηλότερο σε σχέση με το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας, τόσο με βάση τα αποτελέσματα των εκλογικών αναμετρήσεων του 2023 όσο και με τα αντίστοιχα των δημοσκοπήσεων. Δηλαδή, σχεδόν όλη η Αριστερά είναι μία... Νέα Δημοκρατία! Αν στα ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας προσθέσουμε και αυτά των κομμάτων που βρίσκονται δεξιά της (Σπαρτιάτες, Ελληνική Λύση, Νίκη), τότε μιλάμε για ένα πολιτικό σκηνικό, όπου οι συσχετισμοί Κεντροδεξιάς-Δεξιάς και Κεντροαριστεράς-Αριστεράς γέρνουν την πλάστιγγα υπέρ του πρώτου μπλοκ. Ακόμη και αν διαβάσουμε τους νέους συσχετισμούς με βάση τα ποσοστά των κομμάτων στις εκλογές του περασμένου Ιουνίου, ο δεξιός χώρος έχει το πάνω χέρι, ενώ στη μεταπολίτευση είναι ελάχιστες οι φορές που είχε καταφέρει κάτι τέτοιο. Ο αριστερός χώρος είχε ποσοστά 55%-60% και τώρα έχει κατρακυλήσει στο 45%, ενώ ο δεξιός χώρος από το 45% έχει ανέβει κοντά στο 55%.
Η Ελλάδα, όπως και σχεδόν όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά τα τελευταία 10 χρόνια βρίσκονται υπό πίεση λόγω του μεταναστευτικού. Οι μετακινήσεις στο εκλογικό σώμα είναι εντυπωσιακές και μάλιστα συμπίπτουν με το τέλος της εποχής των... παραμυθιών με Τσίπρες, Γκρίλους και το... κακό συναπάντημα. Η πολιτική των ανοικτών συνόρων της Αριστεράς καταδικάζεται ολοένα και περισσότερο από το εκλογικό σώμα της συντριπτικής πλειονότητας των ευρωπαϊκών χωρών. Μάλιστα, η ακρίβεια, λειτουργεί ως πολλαπλασιαστής της δυσαρέσκειας και αυτό ευνοεί τη στροφή προς τα δεξιά.
Ο Μητσοτάκης, μέσα από κινήσεις αξιοποίησης πρώην αριστερών πολιτικών αλλά και με την υιοθέτηση μιας ατζέντας που ξεφεύγει από τα στενά όρια της συντηρητικής πολιτικής αντίληψης, έχει καταφέρει να προσελκύσει τους περισσότερους ψηφοφόρους της κεντροαριστεράς. Θεωρεί (μάλλον ορθώς) ότι εκεί βρίσκεται η μεγάλη δεξαμενή, ενώ μέσα στο κόμμα διαθέτει τα απαραίτητα δεξιά "αντίβαρα" για να περιορίσει τις μετακινήσεις προς τα δεξιά. Τα έχει καταφέρει και στα δύο επίπεδα, τουλάχιστον, με βάση το αποτέλεσμα των δύο εθνικών εκλογικών αναμετρήσεων του Μαίου και Ιουνίου 2023. Οι αυτοδιοικητικές εκλογές κατά κάποιο τρόπο μπορεί να έχουν θολώσει το αφήγημα Μητσοτάκη, ωστόσο, για τον ίδιο και τους πολιτικούς του σχεδιασμούς, κρίσιμο θα είναι το αποτέλεσμα της κάλπης στις προσεχείς Ευρωεκλογές.
Ο Μητσοτάκης με τις κινήσεις του έχει καταφέρει να προκαλέσει μεγάλο πρόβλημα στην Αριστερά, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε συνεχή πτώση και το ΠΑΣΟΚ αδυνατεί να πάρει... κεφάλι για να αποδείξει ότι είναι η εναλλακτική για τη διακυβέρνηση της χώρας. Από την άλλη πλευρά, η φιλελεύθερη αντίληψη Μητσοτάκη και οι προσαρμογές προοδευτικού τύπου στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πρακτικής, διώχνει κάποιον κόσμο προς τα δεξιά. Αναμενόμενο και μάλλον μετρήσιμο από την πλευρά του σημερινού πρωθυπουργού. Ωστόσο, αποτελεί γεγονός για τη χώρα, μετά από πολλές δεκαετίες, ότι ο Μητσοτάκης είναι ο διεμβολιστής του αριστερού χώρου και για τον λόγο αυτό, παρά τις αναμενόμενες μετακινήσεις ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας προς τα δεξιά, καθίσταται απόλυτος κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού. Εκτός απρόοπτου παραπέμπει στην περαιτέρω ισχυρή πολιτική του παρουσία και στις εκλογές του 2027, αν και βρισκόμαστε πολύ μακριά και πολλά μποούν να συμβούν. Με πρώτο κόμμα τη Νέα Δημοκρατία, ακόμη και αν δεν είναι αυτοδύναμη, δημιουργείται ένα πλαίσιο συνεργασίας με βάση τους νέους πολιτικούς συσχετισμούς. Αν η Νέα Δημοκρατία χρειαστεί κυβερνητικό εταίρο, αυτόν μάλλον θα τον βρει προς τα δεξιά και όχι προς το χώρο της Κεντροαριστεράς και πολύ περισσότερο της Αριστεράς.
Οι εκλογές του 2027 αποτελούν ένα σημαντικό ορόσημο για την Ελλάδα. Κατ΄ αρχάς με βάση το σενάριο της αυτοδυναμίας, δεν χρειάζονται περισσότερες αναλύσεις. Ωστόσο, αν η επανεκλογή Μητσοτάκη γίνει χωρίς αυτοδυναμία, τότε το ενδεχόμενο συνεργασίας μάλλον θα αναζητηθεί προς τα δεξιά. Αυτό το ενδεχόμενο μπορεί να διώξει κόσμο που προέρχεται από την Κεντροαριστερά, ωστόσο, το ζητούμενο θα είναι η εξασφάλιση μίας ακόμη θητείας από τον σημερινό πρωθυπουργό. Το ζήτημα είναι πρακτικό και ουσιαστικό. Η Ελλάδα το 2031 θα έχει ολοκληρώσει την υλοποίηση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, θα έχει ισχυρή δημοσιονομική θέση και θα μπορεί να είναι σε θέση ώστε να ανταποκριθεί στις αυξημένες υποχρεώσεις που θα αρχίσουν να τρέχουν από το 2032 για την εξόφληση του τεράστιου μνημονιακού δανείου που πήραμε από τον Μόνιμο Μηχανισμό Στήριξης. Κάπου εκεί μπορεί να έχει ολοκληρωθεί πρακτικά και το προσωπικό στοίχημα του Μητσοτάκη για τη διακυβέρνηση της χώρας από τον ίδιο. Η επόμενη μέρα, αναμφίβολα θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα, αλλά ουδείς μπορεί να την προσεγγίσει ή να την αναλύσει σήμερα...
Τα χρωματιστά τιμολόγια και η μάχη των μεριδίων στην ενέργεια
Τα χρωματιστά τιμολόγια δίνουν ένα διαφορετικό... χρώμα στη μάχη των μεγάλων "παικτών" για τα μερίδια αγοράς στην ενέργεια και όπως δείχνουν τα στοιχεία του Δεκεμβρίου, ο ανταγωνισμός αναμένεται να είναι αδυσώπητος.
Σημείο αναφοράς είναι η σημαντική αύξηση του μεριδίου αγοράς της ΔΕΗ, όπου λόγω των χρωματιστών τιμολογίων και της... ασάφειας που δημιουργήθηκε, πολλοί καταναλωτές προτίμησαν τον ημι-κρατικό πάροχο, για μεγαλύτερη ασφάλεια ή για συμμετοχή με προνομιακούς όρους σε προγράμματα εξοικονόμησης ενέργειας ή αγοράς αντλιών θερμότητας. Η ΔΕΗ τον περασμένο μήνα πέτυχε αύξηση του μεριδίου αγοράς στο 56,1% από 52,15% το Νοέμβριο, ενώ αξιοσημείωτες ήταν οι μεταβολές και στα μερίδια των άλλων παρόχων. Σε κάθε περίπτωση, το ενδιαφέρον εστιάζεται στον τρέχοντα μήνα, λόγω της εφαρμογής των νέων τιμολογίων, απ΄ όπου θα διαφανεί ποιος κερδίζει και τι.
Σε σχέση με τους υπόλοιπους παρόχους, αξίζει να σημειωθεί ότι η ΗΡΩΝ μείωσε το μερίδιο της στην αγορά στο 10,74% από 12,94%$ το Νοέμβριο, η Mytilineos (Protergia) αύξησε το ποσοστό στο 9,32% από 7,91%, η Elpedison υποχώρησε στο 6,19% από 6,49%, η NRG αύξησε ελαφρώς το μερίδιο της στο 5,68% από 5,60%, ενώ το συνολικό ποσοστό των εναλλακτικών προμηθευτών μειώθηκε στο 43,89% από 47,85%. Τα στοιχεία δείχνουν ότι η ΔΕH αύξησε τα ποσοστά της στη μέση και στην υψηλή τάση, σε σχέση με το Νοέμβριο, ενώ στη χαμηλή τάση υποχώρησε οριακά το ποσοστό της και διαμορφώθηκε στο 63,19%, από 63,99%, με τη Mytilineos να ακολουθεί σε μεγάλη απόσταση με 7,99%. Πιο ασφαλή εικόνα θα υπάρξει κατά τον τρέχοντα μήνα, οπότε όλοι οι "παίκτες" αναμένεται να επιστρατεύσουν όλα τα "όπλα" τους...
Εθνικό asset η Mytilineos
Τα 4 στα 100 ευρώ του φετινού Ακαθαρίστου Εγχωρίου Προϊόντος της χώρας, αναμένεται να προέλθουν από τις δραστηριότητες του Ομίλου Mytilineos, ο οποίος εξελίσσεται σε εθνικό asset!
Σήμερα η Mytilineos παράγει το 3% του ελληνικού ΑΕΠ, με στόχο το 2024 να φτάσει το 4% ενώ ήδη το 70% των πωλήσεων κατευθύνεται προς τις διεθνείς αγορές", όπως δήλωσε χθες στην κοπή πίτας του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιώς, ο Ευάγγελος Μυτιληναίος, όπου ανακηρύχθηκε επίτιμος μέλος του. Μάλιστα, στην ομιλία του υπενθύμισε τους στενούς δεσμούς με τον Πειραιά, καθώς από εκεί ξεκίνησε το 1908 την επιχειρηματική του δραστηριότητα ο παππούς του, Ευάγγελος και ο ίδιος είχε εκεί και το πρώτο του γραφείο.
Από μία οικογενειακή επιχείρηση, σήμερα, η MYTILINEOS είναι μια σύγχρονη πολυεθνική εταιρεία, με παρουσία σε 40 χώρες και πέντε ηπείρους και με 5.500 περίπου εργαζόμενους, ενώ έχει δημιουργήσει ένα μοντέλο συνεργειών εντός της εταιρείας, που συνδυάζει αρμονικά τη βιομηχανική του κληρονομιά, τις συμβατικές λειτουργίες της ενέργειας, τη σημαντική δραστηριότητα σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τη μεταλλουργία και τις καινοτόμες προσπάθειες στην τεχνητή νοημοσύνη. Μάλιστα, ο Ευάγγελος Μυτιληναίος τόνισε με νόημα ότι για τα επιτεύγματα του ομίλου του, τίποτα δεν χαρίστηκε και για το παραμικρό απαιτήθηκε κόπος και θυσίες για να γίνει, ενώ πρόσθεσε ότι τα πράγματα στη διεθνή επιχειρηματικότητα είναι ακόμα πιο δύσκολα. Μιλάμε πλέον για έναν πανίσχυρο όμιλο με ισχυρή διοίκηση και έναν επικεφαλής πού τον ακούνε με μεγάλη προσοχή σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη.