Επικαιροποιημένη, μετά από αυτή την κοινοβουλευτική ξεφτίλα των Συριζαίων να καταστούν «νοματαίοι» εκλογικά (πολιτικά δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ) με την επίκληση κάθε «δόκιμης» βρισιάς προς τον Πρωθυπουργό που μπορεί να συλλάβει ο νους, η πρόταση του φίλου με θέμα «επισυνδέσεις, δημοκρατία και δημόσιο συμφέρον» έχει, όπως μου διαμήνυσε, ως εξής:
Γράφει ο Χρήστος Υφαντής
«Κάθε ένας και κάθε μία σε αυτή τη χώρα που αποφασίζει να εκτεθεί στην λαϊκή κρίση και να διεκδικήσει, πολύ περισσότερο να κατακτήσει, δημόσιο αξίωμα με εκλογή ή διορισμό αποδέχεται και καταθέτει μαζί με τα υπόλοιπα απαραίτητα από τον νόμο δικαιολογητικά την επίσημη συνηγορία του στις νόμιμες ενέργειες της ΕΥΠ για θέματα που αφορούν κρατικές υποθέσεις ή οργανωμένο έγκλημα.
Η συνηγορία αυτή αποτελεί εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση για να γίνεται δεκτή η συμμετοχή του και επιβεβαιώνεται με την δικαστική απόφαση που νομιμοποιεί την διεκδίκηση του δημόσιου αξιώματος». Τελεία, παράγραφος!
Τι υποστηρίζει;
Ακόμη και σε ένα δημοκρατικοειδές καφενείο, όπως η Ελλάδα, δεν είναι δυνατόν να απασχολούν την κανονικότητα της κοινωνίας των πολιτών παρανοϊκές παλαβομάρες περί «της νομιμότητας των νόμιμων, με εισαγγελική σφραγίδα και επικύρωση, παρακολουθήσεων», επειδή δήθεν « τραυματίζεται η δημοκρατία στη χώρα» και να απασχολείται η πολιτική τάξη με τις ιδεοληψίες μιας ομάδας άεργων εμμονικών που ζουν και αναπνέουν για να καταλύσουν αυτή τη δημοκρατία.
Όλα έχουν ένα όριο στη ζωή, ακόμη και η ανοχή απέναντι στους σκιτζήδες του ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά, μάλιστα, όταν είναι ξεκάθαρο πως οι τύποι δήθεν αγανακτούν, δήθεν εξεγείρονται, δήθεν διαμαρτύρονται «για την ποιότητα της δημοκρατίας» και την ίδια ώρα χαϊδεύουν κατά συρροή δολοφόνους, υπερασπίζονται κάθε μπαχαλάδικη ομάδα, υιοθετούν κάθε δικαιωματίστικη τρέλα και δεν διστάζουν να «αποδέχονται το ρίσκο να πεθάνουν άνθρωποι για να μην εμποδιστούν σε συνθήκες πανδημίας οι διαδηλώσεις υπέρ του δικαιώματος να εκτίσει όπου γουστάρει ο ίδιος την ποινή του ο Κουφοντίνας».
Αυτό το παραμύθι που τρώει χρόνια τώρα η κωμική πολιτική κανονικότητα της ελληνικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας από τους απογόνους και τις ξεπέτες του ένδοξου μυστακοφόρου πατερούλη χρειάζεται να λάβει ένα τέλος, ακόμη και αν οι 15 συνταγματολόγοι ξεκινήσουν ανένδοτο αγώνα υπέρ του «Μένουμε Ευρώπη;», την ώρα που οι 13 από αυτούς προσκυνούσαν κι έγλειφαν έναν αγράμματο καταληψία ως «τον Ευρωπαίο επαναστάτη της χρονιάς, που θα άλλαζε την Ελλάδα και τον κόσμο» κι ο 14ος διαπίστωνε πως «πιάνει πουλιά στον αέρα!!».
Η χώρα και η δημοκρατία ελάχιστα έως καθόλου απειλούνται από νόμιμες και εισαγγελικά επιβεβαιωμένες ενέργειες αρμόδιων κρατικών αρχών προς υπεράσπιση ουσιωδών προταγμάτων, όπως η ελευθερία, η ανεξαρτησία, η νομιμότητα, η δικαιοσύνη, αυτό το εργάκι έχει πάψει να παίζεται στην Ευρώπη και στις υπόλοιπες αστικές δημοκρατίες δεκαετίες τώρα, μόνο στο βαλκανικό υπόλειμμα «Ελλάς» κόβει ακόμη εισιτήρια, παρέα με τον Κουτσούμπα, το καραφλό παγώνι και μερικές δεκάδες αερομεταφερόμενους κονταροφόρους χωρίς ένσημο «επαναστάτες».
Στις κανονικές αστικές δημοκρατίες και όχι στα υποκατάστατα, όπως το «Ελλάς», κάθε δημόσιο πρόσωπο αναγνωρίζει και αποδέχεται πως μπορεί νόμιμα, με εισαγγελική εντολή, να παρακολουθηθεί και να καταστεί αντικείμενο επισύνδεσης για θέματα δημόσιου συμφέροντος, όλοι το αποδέχονται ως μια σκληρή μεν, αδήριτη, δε, πραγματικότητα, είναι η ύστατη δυνατότητα της χώρας να προστατευθεί, η υπόθεση τελειώνει εκεί και πάμε παρακάτω.
Άραγε τόλμησε κανείς από όσους αυτή την περίοδο διώκονται στο Βέλγιο, στην Ιταλία και αλλαχού, ακόμη και η ίδια η Καϊλή με το «ζαμαί Κορωπί, τουρτούρ» να αμφισβητήσουν το δικαίωμα των βελγικών αρχών να παρακολουθούν νόμιμα ευρωβουλευτές. ώστε να αποκαλύψουν το Qatargate και να προστατεύσουν τη δημοκρατική νομιμότητα και τις δημοκρατικές αξίες; Υπέβαλε κάποια ένσταση εναντίον της παρακολούθησης από «υπηρεσίες» ο και την γαλλικήν ομιλών κ. Δημητρακόπουλος;
Σε όλο τον δημοκρατικό πλανήτη η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία έχει εγκαταστήσει στον σκληρό πυρήνα των ενεργειών για την υπεράσπιση της ( σε όλο το εύρος της) την νόμιμη δραστηριότητα των αρμόδιων κρατικών αρχών, εισαγγελικά επιβεβαιωμένη, να συλλέγουν, αν απαιτείται, πληροφορίες και υλικό από επισυνδέσεις που παραγγέλνονται « για σοβαρή αιτία» και κανείς δεν διανοείται να κραυγάζει άναρθρα, να χτυπιέται δήθεν στα πατώματα και να απαιτεί να ευνουχιστεί μια κρισιμότατη κρατική υπηρεσία για λόγους δημοκρατικοφάνειας.
Στις ΗΠΑ, μάλιστα, την δημοκρατικότερη των κοινωνιών της Δύσης, δεν παρέχεται ούτε στον εκλεγμένο Πρόεδρο-πλανητάρχη η δυνατότητα να «αρνηθεί» αυτή τη δραστηριότητα των αρμόδιων υπηρεσιών, βαθύτατα δημοκράτης ο ίδιος (πλην του γνωστού πορτοκαλί βόθρου) θεωρεί αυτή την λειτουργία επιβεβλημένη, ακριβώς για να προστατεύεται η ουσία της δημοκρατίας.
Αν σε όλα τα παραπάνω προσθέστε και το «ειδικό γεωγραφικό και γεωπολιτικό καθεστώς» που επικρατεί στην περιοχή μας και τους δεδομένους κινδύνους που συνεπάγεται για την ίδια την ύπαρξη της χώρας, αντιλαμβάνεστε τι ακριβώς σημαίνει μια πραγματική Υπηρεσία Πληροφοριών και πόση αξία έχει η ανεμπόδιστη από τις αριστερές ευαίσθητες ψυχούλες λειτουργία της.
Στη Βενεζουέλα, στην Κούβα, στην Τουρκία, στο Ιράν, στη Ρωσία του Πούτιν και στην Κίνα του Πιγκ, σε όλους αυτούς τους συριζαϊκούς «παραδείσους» τολμάει κανείς απλώς να αναρωτηθεί, απομονωμένος σε ένα ερμητικά κλειστό αεροστεγές και ηχομονωμένο δωμάτιο, περί «δημοκρατικών δικαιωμάτων» απέναντι στην αντίστοιχη δράση του καθεστώτος;
Έχει κάπου άδικο ο φίλος;
Υ.Γ. Το ότι η ελληνική ΕΥΠ είναι ένα, ακόμη, συνδικαλιστικό καφενείο με εργατοπατέρες, παρατάξεις, Εκλογές, ψηφοδέλτια και χοροεσπερίδες είναι μια επιπλέον απόδειξη της απόλυτης ξεφτίλας αυτού του δήθεν κράτους!!!