Η αντιμετώπιση της ακρίβειας, η ολοκλήρωση των θεσμικών και οικονομικών μεταρρυθμίσεων, η πάταξη της φοροδιαφυγής και η πλήρης αξιοποίηση των πόρων των κοινοτικών ταμείων αποτελούν τις μεγάλες προκλήσεις για την κυβέρνηση, οι οποίες εν πολλοίς θα καθορίσουν και το πολιτικό momentum στη χώρα τους επόμενους μήνες και έως το τέλος της τετραετίας.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Ο Μητσοτάκης παραμένει κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού, έχει εξαιρετικά αυξημένο και ισχυρό ρόλο στα ευρωπαϊκά δρώμενα, αλλά, οι κίνδυνοι ανατροπών είναι υπαρκτοί και μπορεί να είναι αποτέλεσμα αρνητικών εξελίξεων τόσο στο εσωτερικό όσο και στο διεθνές περιβάλλον. Προς το παρόν φαίνεται ότι το διεθνές περιβάλλον δεν μυρίζει... μπαρούτι, αλλά ανά πάσα στιγμή, θα μπορούσαν να έρθουν τα πάνω κάτω. Η ανοικτή πληγή της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία κρατάει την Ευρώπη στην... τσίτα και τα επόμενα χρόνια κρύβουν πολλές παγίδες. Αντιστοίχως, μια πολιτική αλλαγή στις ΗΠΑ με επικράτηση του Τραμπ, θα προκαλούσε σημαντική προβλήματα στην αμερικανο-ευρωπαϊκή... επικοινωνία, τουλάχιστον για τους πρώτους μήνες, ενώ "κερασάκι στην τούρτα" αποτελεί η συνεχιζόμενη ένταση στη Μέση Ανατολή.
Στο εσωτερικό μέτωπο, ο Μητσοτάκης έχει σαφώς πιο περιορισμένη πίστωση χρόνου. Κάθε θετικό μέτρο θα αφομοιώνεται με βραδύ ρυθμό, ενώ κάθε αρνητικό θα αποτυπώνεται σε χρόνο... dt! Η κυβέρνηση αυτήν την περίοδο έχει ρίξει το βάρος στην τακτοποίηση των εκκρεμοτήτων και των θεμάτων που δεν είχαν ανοίξει κατά την πρώτη θητεία. Στόχος του Μητσοτάκη είναι να έχουν δρομολογηθεί όλα το αργότερο μέχρι το επόμενο καλοκαίρι και στη συνέχεια να πέσει το βάρος στην πολιτική διαχείριση των πραγμάτων. Αυτό σημαίνει ότι στο επίκεντρο θα βρεθεί ο σχεδιασμός ενόψει των εκλογών του 2027 με φόντο την οριστικοποίηση του πολιτικού τοπίου στα κόμματα της μείζονος αντιπολίτευσης.
Ο Οκτώβριος αποτελεί ορόσημο για μια νέα πολιτική φάση στη χώρα. Το ΠΑΣΟΚ θα εκλέξει αρχηγό, ο ΣΥΡΙΖΑ θα ξεκαθαρίσει την πορεία που θα ακολουθήσει και η κυβέρνηση πρέπει να αξιολογήσει τα νέα δεδομένα με φόντο τις εκλογές του 2027. Καταλυτικό στοιχείο θα είναι το πρόσωπο που θα αναλάβει τις τύχες του ΠΑΣΟΚ. Αν επανεκλεγεί ο Ανδρουλάκης, τότε ο Μητσοτάκης δεν θα έχει κανένα πρόβλημα. Το ίδιο θα συμβεί αν εκλεγεί και ο Δούκας, καθώς θα υπάρξουν σημαντικές ανακατατάξεις στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ με προσθήκες και αφαιρέσεις. Πιθανή εκλογή της Άννας Διαμαντοπούλου ή του Παύλου Γερουλάνου, αναμφισβήτητα θα μπορούσε να επιφέρει απώλειες για τη ΝΔ από το κεντρώο και κεντροαριστερό ακροατήριο, το οποίο ως επί τω πλείστον τοποθετείται υπέρ του Μητσοτάκη.
Από την άλλη πλευρά, η διεύρυνση της κεντροαριστεράς με αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ τον Κασσελάκη και ανεξαρτήτως του προσώπου που θα κερδίσει την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ, αναμένεται να εξελιχθεί σε μια δυσεπίλυτη άσκηση, η οποία θα έχει περισσότερες αφαιρέσεις και διαιρέσεις και λιγότερες προσθέσεις. Για... πολλαπλασιασμό ούτε λόγος να γίνεται! Αν μη τι άλλο, φαίνεται ότι είναι εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση να βρεθεί ένα πρόσωπο, το οποίο θα μπορούσε να ενώσει τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Αριστερά, ώστε να αντιμετωπιστεί ο... εχθρός Κυριάκος Μητσοτάκης!
Στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Κασσελάκης αναμένεται να προσέλθει στο συνέδριο του Οκτωβρίου με σκληρή ατζέντα. Η αποχώρηση Δραγασάκη αποτελεί προπομπό της αποχώρησης βουλευτών που παραμένουν σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη. Όπως γράφαμε και στο χθεσινό άρθρο, αρκεί η αποχώρηση 5-6 βουλευτών από τη σημερινή κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ για να γίνει των... Σπετσών το κάγκελο! Ο Τσίπρας μπορεί να μην έχει και τόση... πέραση στον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο, η αποχώρηση 5-6 βουλευτών που κινούνται στη σφαίρα επιρροής του, μπορεί να κάνει τη ζημιά στον Κασσελάκη. Ο τελευταίος, εφόσον δεν υπάρξει μια αντίστοιχη φυγή βουλευτών από το ΠΑΣΟΚ, θα βρεθεί σε εξαιρετικά δεινή θέση, μετατρέποντας τον ΣΥΡΙΖΑ από αξιωματική αντιπολίτευση σε ένα εκφυλισμένο σχηματισμό που θα έχει προοπτική συνεχούς συρρίκνωσης. Ο Κασσελάκης δεν θα είναι στη Βουλή έως το καλοκαίρι του 2027, ενώ το κόμμα του, αν βρεθεί στην τρίτη θέση από πλευράς εδρών, θα έχει δημιουργήσει ζωτικό χώρο ενίσχυσης του ΠΑΣΟΚ.
Με βάση τα παραπάνω, ο Μητσοτάκης θα έχει όλο τον χρόνο δικό του προκειμένου να προχωρήσει σε πολιτικές κινήσεις, οι οποίες θα ενισχύσουν την κυριαρχία του. Ελλείψει εναλλακτικής λύσης και απουσίας σοβαρού αντίπαλου δέους είτε από το ΠΑΣΟΚ είτε από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο Μητσοτάκης μπορεί να αναλάβει πρωτοβουλίες, οι οποίες θα αποδώσουν οφέλη για τη ΝΔ στο τέλος της τετραετίας. Ωστόσο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να δει από τώρα το εκλογικό σύστημα. Η αυτοδυναμία ήδη θεωρείται μια πολύ δύσκολη υπόθεση για τη Νέα Δημοκρατία στις επόμενες εκλογές, με βάση το σημερινό εκλογικό σύστημα, ενώ είναι γνωστό ότι ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να λειτουργήσει στη βάση σεναρίων συγκυβέρνησης, όπου κρίσιμες αποφάσεις μπορεί να απειλήσουν ανά πάσα στιγμή τη βιωσιμότητα ενός σχήματος ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Η αλλαγή του εκλογικού νόμου, θα μπορούσε να οδηγήσει το 2027 σε ένα αντίστοιχο σκηνικό με το 2023, όταν οι εκλογές του Μαίου έγιναν με την απλή αναλογική και του Ιουνίου με το εκλογικό σύστημα που είχε ψηφίσει η Νέα Δημοκρατία, με υπουργό Εσωτερικών τον σημερινό υπουργό Ανάπτυξης, Τάκη Θεοδωρικάκο.
Η αύξηση του μπόνους εδρών για το πρώτο κόμμα και η αύξηση του ορίου εισόδου στη Βουλή στο 5%, θα μπορούσαν να επιφέρουν σημαντικά οφέλη για το κυβερνών κόμμα. Κάμποσα κομματίδια δεν θα κατάφερναν να μπουν στη Βουλή, οπότε η κατανομή των εδρών, εκτός από την κυβέρνηση, θα ευνοούσε και τα κόμματα που θα ξεπερνούσαν το 5%, καθώς θα έφερναν πιο κοντά την αυτοδυναμία για τη ΝΔ και ταυτόχρονα θα αύξαναν τον αριθμό των βουλευτών για τους υπόλοιπους. Εκεί... κρύβεται η πολιτική και οικονομική σταθερότητα της χώρας για την περίοδο έως το 2031. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουμε ανοικτό δημοσιονομικό μέτωπο για πολλές δεκαετίες, τα πολιτικά "πειράματα" δεν έχουν χώρο σε μια χώρα που φιλοδοξεί να παραμείνει ψηλά ως προς την προσέλκυση επενδύσεων και ο Μητσοτάκης πρέπει να παρουσιαστεί εκ νέου στο εκλογικό σώμα, ως ο μόνος αξιόπιστος και σοβαρός για να πάει τη χώρα παραπέρα. Σε κάθε περίπτωση, ο χρόνος θα δείξει και θα κρίνει τα πάντα για όλους και για όλα...