Ο Μητσοτάκης έβγαλε ειδήσεις από τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης "εγκαινιάζοντας" μια νέα τακτική σε σχέση με την πολιτική στρατηγική που θα ακολουθήσει τις επόμενες 1.000 ημέρες έως τις εκλογές του 2027.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Τα 45 μέτρα για μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, εισφορές, ακίνητα, επιχειρηματικότητα, στέγη, υγεία και πολλούς άλλους τομείς, ήταν περισσότερα από αυτά που ανέμεναν οι πολιτικοί και οικονομικοί αναλυτές. Ο Μητσοτάκης φαίνεται να εφαρμόζει το δόγμα "λέμε λίγα, πράττουμε περισσότερα και δίνουμε από λίγα σε όλους". Σε σχέση με τις αρχικές προσδοκίες οι εξαγγελίες της κυβέρνησης για τις αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις ήταν οι αναμενόμενες, ενώ οι παρεμβάσεις στα ακίνητα αφήνουν κάπως... μουτρωμένος τους ιδιοκτήτες ακινήτων που έχουν άμεση σχέση με τις βραχυχρόνιες μισθώσεις. Έχουμε την εντύπωση ότι η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας στα ζητήματα ιδιοκτησίας απογοητεύει αρκετό κόσμο και καλό είναι στο θέμα αυτό να μη χάσει... διπλά το κυβερνών κόμμα. Κι αυτό γιατί κινδυνεύει να χάσει και άλλους απ΄ όσους την ψήφισαν, ενώ μπορεί να μην κερδίσει σχεδόν τίποτα απ΄ όσους βρίσκονται στην... αντίπερα όχθη.
Οι φορείς της αγοράς είδαν τις εξαγγελίες Μητσοτάκη θετικά, αλλά χωρίς να αντιμετωπίζουν τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει η επιχειρηματικότητα. Η κυβέρνηση δίνει αυτά που μπορεί να δώσει με βάση τα δημοσιονομικά περιθώρια που έχει και αφήνει υποσχετική για το τέλος της τετραετίας για σημαντικές παροχές. Ο Μητσοτάκης ευελπιστεί ότι θα κάνει τη μεγάλη διαφορά και θα ανακοινώσει ευνοϊκά μέτρα για τη μεσαία και μικρομεσαία τάξη, ώστε να επαναπατριστούν ψήφοι που είτε έχουν πάει σε άλλα κόμματα της δεξιάς "πολυκατοικίας" είτε έχουν "παρκάρει" στην αποχή.
Από την άλλη, ο πρωθυπουργός στη χθεσινή συνέντευξη τύπου στη Θεσσαλονίκη επέμεινε στη διατήρηση του σημερινού εκλογικού νόμου, ανέφερε ότι δεν θα βγει στη σύνταξη και ότι το 2027 θα διεκδικήσει μια νέα θητεία, την τρίτη κατά σειρά. Η αναφορά του ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική με βάση και όσα συμβαίνουν στην Κεντρο-Αριστερά δημιουργεί την πεποίθηση, ότι... στραβά-κουτσά, θα είναι και πάλι ο νικητής των εκλογών, αλλά πιθανότατα χωρίς αυτοδυναμία. Έως το 2027 πολλά μπορεί να αλλάξουν και η κάμψη που παρουσιάζει η Νέα Δημοκρατία να αναστραφεί, ελλείψει εναλλακτικής.
Ωστόσο, επιμένουμε όμως να λέμε ότι με τον υπάρχοντα εκλογικό νόμο, οι ελπίδες για αυτοδύναμη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και διατήρηση της σημερινής πολιτικής σταθερότητας, μάλλον είναι περιορισμένες. Δεν ξέρουμε σε μια τέτοια περίπτωση, αν ο Μητσοτάκης θα είναι διατεθειμένος να συγκυβερνήσει. Αλλά, με ποιον να συγκυβερνήσει; Αν είναι δεύτερο κόμμα το ΠΑΣΟΚ, προφανώς ένα τέτοιο σενάριο συγκεντρώνει τις λιγότερες πιθανότητες, παρά το γεγονός ότι στο πρόσφατο παρελθόν τα δύο κόμματα είχαν συνυπάρξει σε κυβερνητικό επίπεδο. Συγκυβέρνηση με τον... λειψό ΣΥΡΙΖΑ ως τρίτο κόμμα δεν τίθεται καν στο τραπέζι της συζήτησης, ενώ, μάλλον θεωρείται σενάριο επιστημονικής φαντασίας να συζητούμε για το ενδεχόμενο συνεργασίας με το κόμμα του Βελόπουλου, αλλά και τη "Φωνή Λογικής" της Λατινοπούλου, που φαίνεται να έχει δυναμική για είσοδο στη νέα Βουλή. Αν ο Μητσοτάκης την... πατήσει στο θέμα του εκλογικού νόμου, όπως την πάτησε με την υποβάθμιση των αντιδράσεων για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, θα το δείξει ο χρόνος...
Η θετική πορεία της οικονομίας και το δίλημμα Μητσοτάκη στο τέλος της τετραετίας
Το βράδυ της περασμένης Παρασκευής, ο καναδικός οίκος DBRS αναβάθμισε τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, στέλνοντας το μήνυμα ότι σε έξι μήνες θα προχωρήσει σε αναβάθμιση και του αξιόχρεου, μία βαθμίδα παραπάνω από αυτήν στην οποία βρισκόμαστε σήμερα.
Η κίνηση της DBRS εκτιμάται ότι δεν είναι ανεξάρτητη από τις προθέσεις του... αυστηρού αμερικανικού οίκου Moody's, ο οποίος δεν μας έχει δώσει ακόμη την επενδυτική βαθμίδα και μάλλον θα το πράξει την προσεχή Παρασκευή. Η κυβέρνηση ευελπιστεί ότι μέσα στο 2025 μπορούμε να λάβουμε συνεχείς αναβαθμίσεις και το 2026 να μας βρει στην κατηγορία Α. Στόχος παραμένει η επιστροφή στη διαβάθμιση ΑΑ, εκεί δηλαδή που βρισκόμασταν το 2008. Ο Μητσοτάκης δεν πρόκειται να διακινδυνεύσει την ανατροπή της ομαλής δημοσιονομικής πορείας της χώρας. Η δυναμική της οικονομίας είναι τέτοια που θα επιτρέπει συνεχείς παρεμβάσεις υπέρ της κοινωνίας. Το αφήγημα της κυβέρνησης στο τέλος της τετραετίας θα είναι ότι η οικονομία επανήλθε στο "κλαμπ" των μεγάλων οικονομιών, μετά από μια μεγάλη κρίση, η οποία κράτησε σχεδόν δύο δεκαετίες, οπότε πρέπει να ανανεωθεί αυτή η εμπιστοσύνη.
Από τη στιγμή που ο Μητσοτάκης θα ηγείται της ΝΔ έως τις εκλογές του 2027, είναι ξεκάθαρο και το δίλημμα που θα θέσει στο εκλογικό σώμα: Θέλετε εμένα που έβγαλε τη χώρα από τον σκληρό πυρήνα της κρίσης ή θέλετε να "πυροβολήσετε" τα... πόδια σας, ψηφίζοντας τα κόμματα της μείζονος αντιπολίτευσης που δεν μπορούν να συμφωνήσουν τι χρώμα έχει ο... ουρανός; Επιπλέον, θα ζητήσει από τους συντηρητικούς δεξιούς που έχουν μετακινηθεί... δεξιότερα της Νέας Δημοκρατίας να την εμπιστευτούν και πάλι, γυρίζοντας την πλάτη στα κόμματα του δεξιού λαϊκισμού και των "ψεκασμένων" θεωριών. Σίγουρα, ο Μητσοτάκης με τέτοια διλήμματα θα μπορέσει να ξαναμαζέψει κόσμο στο κόμμα. Ωστόσο, δεν ξέρουμε αν αυτός ο κόσμος θα είναι αρκετός για να του δώσει νέα κυβερνητική θητεία, εφόσον οι εκλογές γίνουν με τον υπάρχοντα εκλογικό νόμο. Αλλά, όλα αυτά θα τα δείξει η ίδια η ζωή...
Πώς ο διαλυμένος ΣΥΡΙΖΑ και το... αναιμικό ΠΑΣΟΚ θα διαιωνίζουν την κυριαρχία Μητσοτάκη
Ραγδαίες είναι οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ την ίδια στιγμή, το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να βρει τον βηματισμό του και όλοι έχουν την αγωνία για το ποιος θα είναι ο νέος αρχηγός που θα μπορούσε να θέσει το κόμμα σε τροχιά κυβερνησιμότητας.
Ο Κασσελάκης αμφισβητείται μετά την πλειοψηφούσα πρόταση μομφής που κατατέθηκε εναντίον του, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ θα εκπροσωπηθεί στη ΔΕΘ, από τον Νίκο Παππά! Όπως και να δει κάποιος τις εξελίξεις, μάλλον το... μαγαζί πάει από το κακό στο χειρότερο. Ο Κασσελάκης θα πάει στο συνέδριο για να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη της βάσης, ο Πολάκης προβάλει ως... αρχηγός και ποιος ξέρει ακόμη πόσοι υποψήφιοι θα εμφανιστούν. Οι τελευταίες εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ παραπέμπουν ευθέως σε παρασκηνιακές κινήσεις του Τσίπρα, ο οποίος, προσπαθεί να σώσει το κόμμα και κυρίως να εξασφαλίσει ότι θα είναι βουλευτής και στην επόμενη κοινοβουλευτική περίοδο, δηλαδή από το 2027 έως το 2031. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πάρει την κάτω βόλτα. Ήταν ένα κόμμα που κατά τύχη ήρθε στην εξουσία, καθώς σημαντικό τμήμα του ελληνικού λαού παρασύρθηκε από τον πολιτικό απατεώνα Τσίπρα. Τώρα παρουσιάζει τάσεις διάλυσης ως κόμμα εξουσίας με τον κίνδυνο συρρίκνωσης λίγο πάνω από τα ποσοστά που είχε πριν από 15 χρόνια.
Η σύγκρουση Κασσελάκη-Τσίπρα στο συνέδριο θα είναι μέχρις εσχάτων. Όποιος και αν είναι ο νέος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα ενεργοποιηθούν φυγόκεντρες και διασπαστικές τάσεις. Κάποιοι θα πάνε στο ΠΑΣΟΚ, κάποιοι προς τη Νέα Αριστερά, κάποιοι άλλοι προς την Κωνσταντοπούλου και όσοι απομείνουν θα προσπαθήσουν να έχουν ένα κόμμα, το οποίο θα κινείται στο περιθώριο των εξελίξεων.
Η κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ αυξάνει το βάρος των εξελίξεων στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο στις 6 και 13 Οκτωβρίου καλείται να εκλέξει νέο αρχηγό. Η επανεκλογή Ανδρουλάκη μπορεί να οδηγεί το ΠΑΣΟΚ στη δεύτερη θέση από πλευράς συσχετισμού δυνάμεων, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποτελέσει προοπτική μελλοντικής νίκης απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Κάποιοι δεν θα μπορούν να βρουν χώρο για παρουσία σε ένα ΠΑΣΟΚ υπό τον Ανδρουλάκη και θα αναζητήσουν την τύχη τους σε άλλες... παραλίες. Πιθανή εκλογή του Χάρη Δούκα στην αρχηγία του ΠΑΣΟΚ μπορεί να φέρει... φρέσκο αέρα, ωστόσο, ο Μητσοτάκης δεν είναι Μπακογιάννης και οι εθνικές εκλογές δεν είναι σαν τις δημοτικές.
Το μπλοκ του Ανδρουλάκη θα είναι δύσκολο να συμβιβαστεί με τις... αντιλήψεις και τη στρατηγική ενός νέου αρχηγού, όπως ο Δούκας. Ο Δούκας συγκριτικά με τον Ανδρουλάκη μπορεί να αθροίσει περισσότερες δυνάμεις, προσελκύοντας κάποιον κόσμο από τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς σε σχέση με τους υπόλοιπους υποψηφίους, αποτελεί το νέο και το... φρέσκο. Ωστόσο, η θητεία του στον Δήμο Αθηναίων μέχρι στιγμής είναι απογοητευτική. Επιπλέον, η θέση του ότι δεν πρόκειται να συνεργαστεί με ιδιωτικές εταιρείες για την αποκομιδή των απορριμμάτων, μπορεί να είναι ελκυστική στο αριστερό ακροατήριο, ωστόσο, ακούγεται μάλλον... δυσάρεστα στο κεντρώο.
Μια μελλοντική συνεργασία ενός συρρικνωμένου ΣΥΡΙΖΑ και ενός προβληματικού και "μουχλιασμένου" ΠΑΣΟΚ δεν αποτελεί λύση για τη διακυβέρνηση της χώρας. Τα δύο κόμματα δεν μπορούν να αθροίσουν ποσοστά διακυβέρνησης και όσο θα υπάρχει ο Μητσοτάκης, η ανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι αδύνατη, ενώ του ΠΑΣΟΚ, μάλλον θα είναι εξαιρετικά αργή και προβληματική. Ο Κασσελάκης δεν μπορεί να εμπνεύσει, ενώ όποιος και αν είναι υποψήφιος για πρόεδρος στο συνέδριο του Οκτωβρίου δεν έχει με το μέρος του τις πιθανότητες για να ξαναβάλει το κόμμα σε τροχιά εξουσίας. Το ίδιο ισχύει και για το ΠΑΣΟΚ, καθώς λείπει η χαρισματική προσωπικότητα που θα μπορούσε να κάνει το μεγάλο "μπαμ", απειλώντας τον Μητσοτάκη. Σημειώνεται ότι ο Μητσοτάκης είχε πάρει "κεφάλι" στις δημοσκοπήσεις έναντι του Τσίπρα από τις πρώτες ημέρες της εκλογής του, το 2016. Η ΝΔ μπορεί να έχει υποστεί μεγάλη καθίζηση, ωστόσο, στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία, ο Μητσοτάκης κερδίζει σχεδόν 4 στους 10 ψηφοφόρους, ενώ ο Κασσελάκης και ο Ανδρουλάκης ούτε καν 1 στους 10!
Η κυριαρχία Μητσοτάκη με... διαστημική διαφορά έναντι των βασικών αντιπάλων του αποτελεί το εχέγγυο, ώστε η ΝΔ να συνεχίσει να πρωταγωνιστεί στις πολιτικές εξελίξεις και ο Μητσοτάκης να μην έχει αντίπαλο. Ακόμη και το σενάριο συγκυβέρνησης ενός αντι-μητσοτακικού μπλοκ στις εκλογές του 2027, μπορεί να ικανοποιεί το αριστερό ακροατήριο, αλλά δεν θα είναι προς όφελος της χώρας. Όταν οι αντίπαλοι του Μητσοτάκη διαφωνούν ακόμη και για το... σχήμα της γης, τότε καθίσταται σαφές τι μπορεί να σημάνει κάτι τέτοιο για τη διακυβέρνηση της χώρας από κόμματα της σημερινής αντιπολίτευσης.
Η παρουσία Μητσοτάκη στο πολιτικό σκηνικό της χώρας δεν επιτρέπει στα κόμματα της αντιπολίτευσης να διαμορφώσουν αφήγημα κυβερνησιμότητας. Η κατάσταση αυτή είναι σχεδόν αδύνατο να ανατραπεί όσο δεν υπάρχει μια ισχυρή προσωπικότητα στην Κεντρο-Αριστερά, η οποία θα μπορούσε να προκαλέσει τεκτονικές αλλαγές και ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού. Έτσι, η κοινή γνώμη έχει "χωνέψει" ότι πολιτική σταθερότητα χωρίς Μητσοτάκη και Νέα Δημοκρατία είναι σχεδόν αδύνατον να υπάρξει. Όσο και αν... γκρινιάζει ο κόσμος κατά της κυβέρνησης, δεν υπάρχει ούτε κατά διάνοια κλίμα αμφισβήτησης της. Όσο δεν θα υπάρξει κλίμα αμφισβήτησης, τόσο μεγαλύτερο θα είναι το πρόβλημα εσωστρέφειας που θα αντιμετωπίζουν τα δύο κόμματα της μείζονος αντιπολίτευσης. Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Δυστυχώς γι αυτούς, όσο θα υπάρχει Μητσοτάκης τόσο θα είναι σχεδόν αδύνατον να κάνουν όνειρα για την εξουσία...