Έχει μια βάση η παρατήρηση του κ. Κατσαρού, εκ των «κολλητών» του κ. Φίλη, για το μέλλον ( λέμε ώρα!) ρου Σύριζα!
Γράφει ο Χρήστος Υφαντής
«Η μόνη λύση στο αδιέξοδο είναι να παραιτηθεί ο κ, Κασσελάκης από πρόεδρος» αναφώνησε ο κ. Κατσαρός, προτού χαρακτηρίσει όσα ταλανίζουν την Κουμουνοδυ΄ρου πως αποτελέσματα της ανόδου της ασημαντότητας.
Ωραίος ο παίκτης, αν και καθιστός ορθώςμίλησε! Αν μάλιστα προχωρούσε ένα βήμα παραπέρα και συμπλήρωνε την εκτίμηση του με την πρόδηλη ανάγκη «να παραιτηθεί και ο κ. Τσίπρας από τις ανομολόγητες, πλην προφανείς επιδιώξεις του» είναι βέβαιο πως για το πολύπαθο Συριζιστάν θα ξημέρωναν καλύτερες μέρες.
Φευ!, το πιο γλοιώδες, εκδικητικό, ανήθικο (πολιτικά και κομματικά), εχθροπαθές, ασυναίσθητο και ανερμάτιστο άτομο που πέρασε ποτέ από την ηγεσία του χώρου εξακολουθεί να απολαμβάνει μιας τρομακτικής ασυλίας, σε μερικές περιπτώσεις και κομματικής αγιοποίησης στα βήματα προηγούμενων που έμειναν στην ιστορία με το παρατσούκλι «πατερούλης».
Το απόλυτο πολιτικό «τίποτε», ένας ουτιδανός της ακραίας ανυπαρξίας, πασπαλισμένος με την αστρόσκονη της αριστερής μυθολογίας έχει μετατραπεί σε ένα οιονεί κακόγουστο λενινιστικό αντίγραφο, ένα κομματικό σκήνωμα ενώπιον του οποίου κλίνουν το γόνυ ακόμη και ηγετικά στελέχη της «αριστερής» (τρομάρα της) πτέρυγας (Μπαλτάς), τα οποία τρεις μήνες πριν μόνο που δεν αγιοποίησαν ένα πολιτικό πτώμα με την ευκαιρία της αποχώρησης του από την καρέκλα του προέδρου, μέχρι νεωτέρας!
Βολές εναντίον του υπάρχουν, αποκαλύψεις για τον ευτελισμό, επί της πρωθυπουργίας του, της πολιτικής λειτουργίας με τη χρήση καλοπληρωμένων επαγγελματικών troll που στόχευαν με καθημερινά fakenews εχθρούς και αντιπάλους κατατέθηκαν (Σκουρλέτης), μέρος της ευθύνης για την σημερινή κατάντια του χώρου του αποδόθηκε (Φίλης), αλλά έως εκεί. Κανένας, ούτε καν η πιο προχωρημένη πλευρά του Σύριζα δεν εμφανίζεται διατεθειμένη να ακυρώσει το εικόνισμα ενός ανύπαρκτου ή να ανατινάξει τις διαδικασίες κομματικής θεοποίησης ενός αγράμματου που είναι σε πλήρη εξέλιξη. Το αντίθετο, στη «σοφία του» (μόνο αυτοί την αντιλαμβάνονται) παρακαλούν καθημερινά να προσέλθουν όλοι οι πρωταγωνιστές και από τον λόγο του κρεμιούνται ελπίδες και προσδοκίες δικαίωσης.
Η χειρότερη κατάντια του χώρου της «κυβερνώσας αριστεράς» στην Ελλάδα είναι ακριβώς αυτή: το μέλλον της, με οποιαδήποτε μορφή και σύνθεση κομματική να εξαρτάται εν πολλοίς από τις «σοφίες» και τις «οδηγίες» του πλέον κομματικά ανήθικου ατόμου που πέρασε ποτέ από τις τάξεις της. Σημεία των καιρών!
Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας είναι σαφές πως έχει πάρει τις αποφάσεις του και απολαμβάνει στην καπιταλιστική θαλπωρή του Συμβουλίου της Ευρώπης, αυτός ένας κανονικός τσαρλατάνος που ζητούσε να την καταστρέψει, τον ρόλο του «Νέστορα» της αριστεράς, τα γεύματα με τον έτερο γιο της ανυπαρξίας τον ΓΑΠ και τις στοχαστικές αναλύσεις για το μέλλον του πλανήτη, όπως ένας λειτουργικά αδαής τις εισπράττει. Κατάντια για το Συμβούλιο, αλλά η δημοκρατία αυτό είναι και δεν αλλάζει.
Ο κ. Τσίπρας είναι με τον Κασσελάκη μέχρι θάνατο! Το «παιδί με τη βέρα 4.500 ευρώ στο δεξί» κάνει τη δουλειά για την οποία επιλέχθηκε, να διαλύσει τον Σύριζα εις τα εξ ων συνετέθη κι ακόμη παραπέρα, με το παραπάνω, έχει πάρει τόση φόρα που δεν διστάζει να διαγράφει με sms από το Μαϊάμι ιστορικά στελέχη του χώρου, γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του καταστατικά και «όργανα» (μερικά δεν τα γράφει ακριβώς), ο γίγαντας Παυλάρας είναι στο πόδι του κεράκι αναμμένο, όλα είναι ακλώς καμωμένα κι η Περίστέρα πολύ το φχαριστιέται που η Έφη και οι υπόλοιποι «τη αριστεράς και της προόδου» κοντέυουν να αποτρελαθούν με όσα συμβαίνουν.
Η συστηματική σιωπή του κ. Τσίπρα σε όσα, εντός και εκτός της Κουμουνδούρου, εξελίσσονται τις τελευταίες μέρες (και νύχτες) είναι η μεγαλύτερη απόδειξη πως η ενορχήστρωση των πρωτοβουλιών Κασσελάκη, στο όνομα μιας δήθεν αδιαμεσολάβητης σχέσης του με τον κόσμο που τον ψήφισε ( άρα νομιμοποίησε εκ των προτέρων όλες τις αποφάσεις του), είναι έργο «Περιστέρας και Αλέξη» στο όνομα της «εκδίκησης» που δήθεν δικαιούνται απέναντι στους Τσακαλωτο-Σκουρλέτηδες για την υπονόμευση που τους επεφύλαξαν.
Δεν μπορεί να είναι αλλιώς και, λογικά, δεν είναι. Όποιος σε αυτή τη χώρα ισχυριστεί ότι ένας κομψευόμενος τυπάκος από το Αμέρικα, με σκοτεινό παρελθόν, διεθνώς ασήμαντος και κομματικά ανύπαρκτος, έχει τα coxones να διαγράφει με φετφάδες και γελοίες αναρτήσεις από τη Ν. Υόρκη πρόσωπα με τεράστιο ειδικό βάρος στην εγχώρια αριστερά (ανεξάρτητα αν κανείς συμφωνεί ή όχι με όσα έκαναν και τώρα τα λούζονται) που κουβάλησαν στις πλάτες τους την υπόθεσή της σε καιρούς δύσκολους και πονηρούς, προφανώς δεν είναι στα καλά του!
Δια του κ. Κασσελάκη και των κολαούζων του είναι ο ίδιος ο Τσίπρας που εκκαθαρίζει τη δική του «Γάζα», χωρίς να υπολογίζει άμαχους και γυναικόπαιδα, μέχρι να τη δει να ισοπεδώνεται πάνω και κάτω από τη γη για να επανέλθει «νικητής και τροπαιούχος» και να διοικήσει το κόμμα των ονείρων του, τον «Συνασπισμό Τσιπρο-ΠολακικήςΑριστεράς».
Το «αδιαμεσολάβητο γέλιο του» ως απάντηση στις «στις προσευχές των πιστών» να μιλήσει επιτέλους «ο ηγέτης» είναι η καλύτερη απάντηση στις αγωνίες των ιδεοληπτικών ανεπάγγελτων της ιστορικής ηγεσίας που βλέπουν να μένουν χωρίς μεροκάματα και τι θα κάνουν τώρα στη ζωή τους!
Όλα τα υπόλοιπα είναι άνευ νοήματος, να έχουν να πορεύονται τα πρωινάδικα και τα δελτία παράλληλα με σερβιέτες, κουζινικά, συστήματα καθαρού νερού και αλοιφές για εγκαύματα!