Τώρα που όλα «τελείωσαν» (προσωρινά), η σκόνη κατακάθισε και το τοπίο είναι καθαρότερο έχει ένα νόημα να δει κανείς την μεγάλη εικόνα, αυτή που προέκυψε από το ταξίδι Μητσοτάκη στις ΗΠΑ (και τα όσα εκεί συνέβησαν), δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να χαραμίζεται στην παρακμή και στη σαπίλα του εσωτερικού τοπίου, να καταναλώνει δυνάμεις (και μυαλό) για να «απαντήσει» σε ώτα μη ακουόντων, είναι σαν να μιλάει στον τοίχο.
Γράφει ο Χρήστος Υφαντής
Στην ίδια λίστα και τα πουτινάκια κάθε φυράματος, που παραληρούν με την κατάληψη της Μαριούπολης, την εξόντωση των Ουκρανών μαχητών, τις αναγκαστικές εκτοπίσεις εκατομμυρίων Ουκρανών «κάπου στη ρωσική στέπα» και την απόπειρα να προσαρτηθούν οι περιοχές αυτές στη Ρωσία, είναι τέτοια και τόση η βλάβη τους που δεν υπάρχει λόγος να χαραμίζει κάποιος δυνάμεις για να συνεννοηθεί, αυτό δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί.
Κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά ένας Σκουρλέτης να βρίσκει «διασκεδαστικό τον Κυριάκο Μητσοτάκη», αυτός αυτό κατάλαβε, αυτό είπε, σιγά τώρα μην ξέρουν οι Αμερικανοί γερουσιαστές και τα μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων γιατί χειροκροτούσαν τον Έλληνα πρωθυπουργό, από την ώρα που δεν ρώτησαν τον Σκουρλέτη «να τους εξηγήσει τ΄ όνειρο» τζάμπα το χειροκρότημα, με το καλάμι τους πήγαν στην ομιλία!
Ευτυχώς, που δεν βρέθηκε κανένας (μεγάλη η απορία πως συνέβη αυτό) να εξηγήσει πως η αμερικανική γερουσία είναι στο pay roll του Πέτσα, δηλαδή «πετσωμένοι» είναι κι οι γερουσιαστές, τη λίστα για τα κονδύλια και το μηνιαίο επίδομα τα δίνει ο Μενέντεζ, αυτός για να είναι τόσο λάβρος εναντίον της Τουρκίας κάποια κολεγιά έχει κάνει με τον Μητσοτάκη και κονομάει και μοιράζει ζεστό χρήμα και στους υπόλοιπους… Μη γελάτε καθόλου!
Μ΄αυτά και με τ' άλλα η ζωή προχωράει, η κυβέρνηση προχωράει, με τα καλά της και τα στραβά της, οι εκλογές αργούν και τα σενάρια δεν βγαίνουν. Στον ΣΥΡΙΖΑ οι «53+» και μερικοί που κρατούσαν Ομπρέλα έπεσαν σε καταιγίδα προεδρικών και τι να σου κάνει τώρα μια ομπρελίτσα αν έχουν ανοίξει οι ουρανοί του Παππά, του Σπίρτζη και του Πολάκη, έγιναν οι εκλογές, ψήφισαν όλες οι εκλογικές περιφέρειες Ισλαμαμπάντ, Αγίας Βαρβάρας, Χαρτούμ και της ζώνης Σαχέλ, ο κ. Τσίπρας ξεπέρασε, επιτέλους, σε ποσοστό τον ιστορικό πατερούλη, πλησίασε απειλητικά τον Κιμ Γιόγκ Ουν και παλεύει στήθος με στήθος με τον μακαρίτη τον Πολ Ποτ στην παλιά, ωραία και κομμουνιστική Καμπότζη για το ποιος εκφράζει καλύτερα το πνεύμα του σοσιαλισμού στη σύγχρονη εποχή…
Τα είπα όλα αυτά σε ένα στρατιωτικό που νογάει από F-35 και F-16 block, παρατήρησα πως, σύμφωνα με τον κ. Τσίπρα, « ο Ερντογάν είναι κερδισμένος από το ταξίδι Μητσοτάκη στις ΗΠΑ», με κοίταξε πως κοιτάς όξω από τα κάγκελα όποιον είναι μέσα και φοράει κάτι ειδικά πουκάμισα με τα χέρια πίσω, ύστερα με πήρε παραπέρα και μου έριξε την βόμβα.
«Δεν θέλω να σε ταράξω, αλλά τα F-35, όπως τα F-16 block, τα Rafale και οι νέες φρεγάτες δεν είναι απλά όπλα, είναι πολυεργαλεία, που λειτουργούν, εκτός των άλλων, σαν διαχειριστές συστημάτων επικοινωνίας και σχεδιασμού επιθέσεων, αλληλοσυνδέονται και αλληλοεπηρεάζονται μεταξύ τους, οι κωδικοί τους είναι το καλύτερα φυλασσόμενο μυστικό στον πλανήτη, οι Αμερικανοί δεν πρόκειται ποτέ να τους εμπιστευθούν σε κάποιον που δεν είναι απολύτως βέβαιοι ότι είναι για θάνατο δικός τους, μην τρελαίνεσαι, οι Τούρκοι ποτέ δεν θα πάρουν F-35 ή αναβαθμισμένα F-16, αν πρώτα δεν ξεκόψουν οριστικά από τον Πούτιν κι όχι με θεωρίες, αλλά με πράξη».
«Ναι, αλλά ο Αλέξης με τον Σκουρλέτη και τον Τζανακόπουλο;» τόλμησα να ψελλίσω, με κοίταξε, αυτή τη φορά σοβαρός, με χτύπησε στην πλάτη και μου είπε με συγκατάβαση «έχει δει κανένα σοβαρό να ασχολείται μαζί τους;».
Τι να πω, πάνω που πήγα να ησυχάσω νά 'σου πετάγεται στις ειδήσεις το Βρετανικό Μουσείο και η κυβέρνηση να είναι έτοιμοι να συνομιλήσουν με την ελληνική κυβέρνηση και τη Μενδώνη για τα γλυπτά του Παρθενώνα, πρώτη φορά συμβαίνει αυτό, «έτσι και φέρει πίσω ο Κούλης και τα γλυπτά του Παρθενώνα, ποιος κρατάει τον Άδωνη, θα τρέχει αλαφιασμένος στο αεροδρόμιο και θα απαγγέλει αρχαία τραγωδία με την γνήσια ελληνική γλώσσα» σκέφτομαι, μέχρι που είμαι έτοιμος να φορέσω χλαμύδα και σαντάλια και να τρέχω στην Ακρόπολη για δέηση στον Δία, αλλά αν δεν σε θέλει, άστα να πάνε…
«Κι η Κουτσούμπα;» σκέφτομαι, «τι θ΄απογίνει η Κουτσούμπα;»… Ξέρεις τι είναι να πρέπει να βρεις μέρος να τοποθετήσει αγάλματα και συνθέσεις δεκάδων μέτρων, μετώπες και Καρυάτιδες, απεικονίσεις των Παναθηναίων (κρυφοβαζέλα ο Φειδίας με τον Περικλή) χωρίς να ρωτήσεις την Κουτσούμπα;
Να, αυτά δεν μπορώ! Να αποφασίζει η πλουτοκρατία του Κούλη και της Μαρέβας με το γιορντάνι ακόμη και για τα μάρμαρα του Παρθενώνα χωρίς να ρωτάει το γνήσιο, το παραδοσιακό, το προοδευτικό λαϊκό κίνημα… Κατάντια μιλάμε…