Μπαίνουμε σε μια πολύ δύσκολη, πονηρή και... ύποπτη εβδομάδα, καθώς έχουν οξυνθεί τα... πνεύματα στα μέτωπα της γεωπολιτικής ανησυχίας, ενώ την ίδια στιγμή υπάρχουν φόβοι για προβοκάτσιες και... ανακατωσούρα έως την Κυριακή των Ευρωεκλογών.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Με αφετηρία τα εξω-ευρωπαϊκά, έχουμε ένα σοβαρό μέτωπο στην Ουκρανία, καθώς οι ΗΠΑ "εξουσιοδότησαν" τον Ζελένσκι να χρησιμοποιεί αμερικανικούς πυραύλους για να πλήξει τις στρατιωτικές θέσεις της Ρωσίας, εντός του εδάφους της, από τις οποίες εκτοξεύονται πύραυλοι στο ουκρανικό έδαφος και πιο συγκεκριμένα κατά της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της χώρας, το Χάρκοβο. Οι Ρώσοι, δια του... σκληρού Μεντβέντεφ απειλούν με χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων και ταυτόχρονα, ο Μπάιντεν πρέπει να λάβει υπόψιν του τις αντιδράσεις εντός των ΗΠΑ για μια τέτοια κίνηση, σε συνδυασμό με την... ηρωοποίηση του Τραμπ, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ θεωρείται ως διωκόμενος από την κυβέρνηση, μετά την απαγγελία 34 κατηγοριών από το δικαστήριο για την υπόθεση του σκανδάλου με γνωστή πορνοστάρ.
Το φλέγον θέμα για την Ευρώπη αλλά και τις αγορές είναι οι επόμενες κινήσεις του Ουκρανού πρωθυπουργού Βολοντιμίρ Ζελένσκι και μέχρι πού θα μπορούσε να φτάσει την κόντρα με τη Ρωσία. Γιατί αν δεν προσβάλλεις τους στόχους που σε πολεμούν από το αντίπαλο έδαφος, τότε θα κάθεσαι και θα μετράς συντρίμμια και νεκρούς. Από την άλλη, ο Πούτιν έχει τη... λογική ότι "εγώ θα σας χτυπάω από τις περιοχές της ρωσικής επικράτειας και εσείς θα λέτε ευχαριστώ χωρίς να απαντάτε με αμερικανικά ή δυτικά όπλα, γιατί τότε θα επιστρατεύσω τα πυρηνικά". Οι πιθανότητες για να (ξανα)ξεφύγει η κατάσταση είναι πλέον αυξημένες. Το θέμα είναι αν οι Ρώσοι θα προκαλέσουν μεγαλύτερης έντασης πλήγματα στην Ουκρανία και κάποιας μορφής... αναμπουμπούλα στην Ευρώπη, ενόψει Ευρωεκλογών. Σε σχέση με την απάντηση των Ουκρανών, το πιθανότερο σενάριο θέλει τον Ζελένσκι να διατάσσει γενική αντεπίθεση κατά των Ρώσων από την επόμενη των Ευρωεκλογών, για να προστατεύσει τα ανατολικά εδάφη της Ουκρανίας, τα οποία ο Πούτιν θεωρεί ήδη ρωσικό έδαφος. Κανείς δεν γνωρίζει πού θα βγάλει αυτό το blame game και ποιο θα είναι το μέγεθος των επιπτώσεων σε γεωπολιτικό, στρατιωτικό και οικονομικό επίπεδο.
Από την άλλη, στο Ισραήλ έλαβαν γνώση για το σχέδιο Μπάιντεν σχετικά με την εκεχειρία στην περιοχή της Γάζας και της Ράφας, αλλά ο Νετανιάχου... συμφωνεί μόνο εφόσον προηγηθεί ακόμη μεγαλύτερη ισοπέδωση στη Γάζα και στη Ράφα! Αυτήν την εβδομάδα, μπορεί να προκληθεί ακόμη και πολιτική κρίση στο Ισραήλ, η οποία θα μπορούσε να διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο για τη συνέχεια των στρατιωτικών επιχειρήσεων. Οι πιο λογικοί πιέζουν τον Νετανιάχου να βάλει στην μπάντα τους ακροδεξιούς γιατί στο τέλος θα φάει το... κεφάλι του και μάλιστα δεν θα έχει καμία στήριξη από τη Δύση. Ο Νετανιάχου καλείται να λογοδοτήσει στη Δύση σχετικά με το σχέδιο της επόμενης ημέρας, το οποίο έχει απώτερη προοπτική τη δημιουργία επίσημου παλαιστινιακού κράτους. Ο Νετανιάχου ξέρει ότι η Δύση δεν μπορεί να τον εγκαταλείψει, καθώς θα είναι σαν να ανοίγει τον ασκό του Αιόλου στην περιοχή. Δύσκολη εξίσωση...
Με βάση τα παραπάνω, συν την ακρίβεια και την απειλή των "Αλλαχουακμπάρηδων", το στοίχημα της προσεχούς Κυριακής για το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών είναι πολύ μεγάλο. Το θέμα δεν είναι η πρωτιά του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, αλλά τα ποσοστά που θα συγκεντρώσει η ευρωπαϊκή ακροδεξιά. Γερμανία, Γαλλία και Ολλανδία αποτελούν σηματωρούς των τάσεων του εκλογικού σώματος και το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι θα διαμορφώσει συνθήκες πολιτικής αλλαγής σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες στις προσεχείς εθνικές εκλογικές αναμετρήσεις.
Στην εξίσωση πρέπει να βάλουμε τον "χασάπη της Μόσχας" και τους πρόθυμους ρουφιάνους του εντός της Ευρώπης. Σαμποτάζ, ύποπτες ενέργειας, χακάρισμα και φουλ επίθεση κατά της Ουκρανίας, δεν είναι διόλου απίθανο να τα δούμε να συμβαίνουν ταυτόχρονα αυτήν την εβδομάδα. Επιπλέον, το... χεράκι τους θα βάλουν και οι αντι-ισραηλινοί θύλακες εντός Ευρώπης και γενικά θα λέγαμε ότι επικρατεί μια κατάσταση αυξημένης επαγρύπνησης, σχεδόν στα όρια του κόκκινου συναγερμού.
Η διακύβευση των Ευρωεκλογών είναι πολύ σοβαρή, μόνο που επειδή είναι τόσο σοβαρή, μπορεί να προκαλέσει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Οι Ευρωεκλογές είναι ένα πείραμα όχι μόνο για τη συμπεριφορά του εκλογικού σώματος σε σχέση με την ακρίβεια, αλλά και σε σχέση με τις θέσεις της Ευρώπης στα ζητήματα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και των σκληρών πολεμικών επιχειρήσεων του Ισραήλ στη Γάζα και στη Ράφα. Η επόμενη Δευτέρα θα δείξει προς ποια κατεύθυνση θα κινηθούμε, αν και το πιθανότερο ενδεχόμενο είναι να μπούμε σε μια νέα φάση, μάλλον περισσότερο πολύπλοκη.
Εξάλλου, ως ανησυχητικό σημάδι πρέπει να εκλάβουμε την υποβάθμιση του αξιόχρεου της Γαλλίας από τον οίκο αξιολόγησης Standard & Poor's. Η δημοσιονομική πίεση, αλλά και το ενδεχόμενο επικράτησης της Μαρί Λεπέν στις προσεχείς Ευρωεκλογές καθιστούν ευάλωτη την κυβέρνηση Μακρόν, ενώ τα πράγματα δεν είναι καλύτερα και στη Γερμανία. Η Ευρώπη λόγω των αυξημένων αμυντικών δαπανών για την ενίσχυση της άμυνας της, θα έρθει σε πιο δύσκολη δημοσιονομική κατάσταση, έχοντας να αντιμετωπίσει τα ανοικτά γεωπολιτικά μέτωπα. Η Γαλλία έχει αξιόχρεο ΑΑ- από ΑΑ+ πριν και η υποβάθμιση δεν αποτελεί καλό οιωνό. Η εβδομάδα που αρχίζει σήμερα είναι... περίεργη, ωστόσο, η επόμενη μέρα των Ευρωεκλογών θα είναι ακόμη πιο ενδιαφέρουσα, κρύβοντας παγίδες και πολλές εκπλήξεις. Το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών είναι κρίσιμο για τους ίδιους τους Ευρωπαίους. Οι λάθος επιλογές θα σηματοδοτήσουν και αλυσιδωτές επιπτώσεις σταδιακά και σε βάθος μικρού χρονικού διαστήματος. Ίσως πρέπει να προσδεθούμε γιατί έρχονται αναταράξεις, ιδίως αν τον Νοέμβριο έχουμε πολιτική αλλαγή στις ΗΠΑ...
Οι κίνδυνοι της επόμενης μέρας των Ευρωεκλογών
Η βραδιά των Ευρωεκλογών θα κρύβει εκπλήξεις σε πολλά επίπεδα σε ολόκληρη την επικράτεια της Γηραιάς Ηπείρου, ωστόσο, η επόμενη μέρα θα είναι αυτή που θα κρίνει εάν θα χτυπάμε το κεφάλι μας με... φόρα στον τοίχο ή απλά θα γρατσουνίσουμε λίγο το... μέτωπο μας!
Ο κίνδυνος ενίσχυσης της ακροδεξιάς θα είναι ένα μεγάλο πλήγμα για την ευρωπαϊκή ιδέα, από τη στιγμή που τέτοιοι σχηματισμοί δεν έχουν βγει μπροστά για να καταδικάσουν τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, διατηρώντας παράλληλα μια αντι-ισραηλινή ρητορική. Η νίκη του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και η διατήρηση των δυνάμεων από τους Σοσιαλιστές, θα συμβάλλουν εποικοδομητικά στην περαιτέρω ενίσχυση της ευρωπαϊκής συνοχής. Η συνεργασία των δύο πολιτικών χώρων θα αποτελέσει μονόδρομο προκειμένου να υπάρξει ανάχωμα στην αύξηση της επιρροής των ακροδεξιών κομμάτων. Δεν αναφερόμαστε στους ακροαριστερούς γιατί πολύ απλά δεν περιλαμβάνονται μεταξύ των πρωταγωνιστών της επόμενης ημέρας. Οι Ευρωεκλογές δεν κρίνουν την κυβερνητική συνοχή, αν και δεν αποκλείεται να υπάρξουν ανατροπές που μπορεί να οδηγήσουν σε πρόωρες εκλογικές αναμετρήσεις σε κάποιο ή κάποια κράτη.
Η ισχυροποίηση των ακροδεξιών θα σημάνει τη μετατροπή τους σε καταλύτες των πολιτικών εξελίξεων σε εθνικό επίπεδο. Αυτό σημαίνει ότι η Ευρώπη θα αρχίσει να παρουσιάζει ρήγματα, κάτι που σίγουρα θα είναι πολύ αρνητικό. Και ως ένα σημείο κάτι τέτοιο μπορεί να φαίνεται λογικό από τη στιγμή που στην Ευρώπη εκφράζονται ανοικτά φόβοι για τα μεταναστευτικό και τις συνέπειες στις κοινωνίες, από τα εκατομμύρια ξένων που βρίσκονται επί ευρωπαϊκού εδάφους. Τα λεγόμενα "μηνύματα" που θα θελήσουν να στείλουν οι ψηφοφόροι με αφορμή την ακρίβεια, το μεταναστευτικό, την έμμεση εμπλοκή της Ευρώπης στους πολέμους Ουκρανίας και Μέσης Ανατολής, ίσως εξελιχθούν σε μπούμερανγκ. Μια Ευρώπη, όπου θα κυριαρχούν... αλλόκοτες φωνές, θα εξελιχθεί μοιραία σε έναν οργανισμό που θα έχει γεμίσει από καρκινώματα και θα είναι επιρρεπής στις "λοιμώξεις".
Οι περισσότεροι πολίτες, απογοητευμένοι ή... πεισμωμένοι για το προσωπικό τους δράμα, δεν θα διστάσουν να στείλουν μήνυμα ανατροπών και μπάχαλου. Όταν το μυαλό είναι θολωμένο, τότε η κρίση δεν είναι καθαρή. Οι πολίτες στη συντριπτική πλειοψηφία τους, μπορούν να καταψηφίσουν το λιγότερο κακό, αγνοώντας ποιο είναι το μείζον. Κοιτώντας το σήμερα και όχι το αύριο, κινδυνεύουμε να βρεθούμε σε αχαρτογράφητα ύδατα. Σκεφτείτε έναν που διαπράττει μια αξιόποινη πράξη, γνωρίζοντας την ποινή που τον περιμένει, αλλά χωρίς να έχει συνειδητοποιήσει πώς... μεταφράζεται αυτή η ποινή. Όταν έχει γίνει η... ζημιά, τότε εμφανίζεται μετανιωμένος και καλείται να διαχειριστεί μια κατάσταση που του ανατρέπει τη ζωή, λόγω των κακών επιλογών. Όμως, μετά τη διάπραξη του αδικήματος, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται και θα πρέπει να... λουστεί τις συνέπειες. Κατά το κοινώς λεγόμενο, είναι πολύ αργά για δάκρυα...
Οι ορθολογικές και ψύχραιμες επιλογές αποτελούν ζητούμενο για την Ελλάδα, αλλά και τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η ψυχραιμία προϋποθέτει καθαρό μυαλό και ταχύτατη επεξεργασία σκέψης με σκοπό την επιλογή του λογικού και όχι του παράλογου. Η λογική για έναν άνθρωπο με ανοικτό ορίζοντα και διορατικότητα απορρίπτει το παράλογο και επιβάλλει την ορθή επιλογή, ακόμη και αν αυτή πάσχει σε κάποια σημεία. Η επιλογή του παραλόγου δεν υπόκειται σε κανόνες και συνιστά ασύμμετρη απειλή για όλους. Αν σε έναν δρόμο ταχείας κυκλοφορίας εμφανιστούν πενήντα... μουρλοί με τα αυτοκίνητα τους και κάνουν κόντρες με ταχύτητες των 200 χιλιομέτρων την ώρα, είναι προφανές ότι θέτουν σε κίνδυνο τους πολλούς, οι οποίοι οδηγούν με βάση τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Όταν γίνει η στραβή από τον... μουρλό, τότε οι συνετοί είναι αυτοί που τρέχουν και δεν φτάνουν! Έτσι είναι και οι εκλογές.
Την προσεχή Κυριακή, τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ελλάδα πρέπει να αφήσουμε στην μπάντα αυτά που μας απογοητεύουν ή τις προσωπικές πικρίες, καθώς απομακρύνουν από μια ορθολογική και ισορροπημένη επιλογή. Θα είναι μια επένδυση για το αύριο, έστω και αν έχουμε αμφιβολίες και βάζουμε αστερίσκους, παρενθέσεις ή άγκιστρα! Αν αφήσουμε την οργή να μας παρασύρει, τότε πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι το τίμημα θα είναι βαρύτατο για όλους. Όταν οι παλαβοί θέλουν απλά να τιμωρήσουν αυτούς που πιστεύουν ότι μπορεί να φταίνε, χωρίς να λαμβάνουν υπόψιν ότι η εναλλακτική κινείται μεταξύ παραλογισμού και τρέλας, τότε, μετά την απομάκρυνση εκ της κάλπης, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Τρώμε όλοι μαζί στη... μάπα τους ακραίους και χωρίς περιεχόμενο τυχοδιώκτες και σε επόμενη φάση κάνουμε τον σταυρό μας!
Ειδικά εμείς οι Έλληνες, μετά την "αυτοκτονία" του 2015, θα έπρεπε να έχουμε γίνει πιο σοφοί, ξεχωρίζοντας αυτόν που δίνει προοπτική στη χώρα και όχι επικροτώντας αυτούς που "τζογάρουν" και κάνουν... μαγκιές! Γιατί ως γνωστόν, οι μαγκιές πληρώνονται και στην καθομιλουμένη υπάρχει μια συγκεκριμένη λέξη που την αποτυπώνει. Με τις μαγκιές δεν εκδικούμαστε, αλλά απλά σκάβουμε τον λάκκο μας! Και αυτό λέγεται ηλιθιότητα. Αν στην Ελλάδα και στην Ευρώπη θέλουμε να λεγόμαστε ηλίθιοι, η πρόκληση είναι μπροστά μας: την Κυριακή ψηφίζουμε και από Δευτέρα.... τραβάμε τα μαλλιά μας! Και αυτό είναι το μόνο που δεν πρέπει να συμβεί γιατί ο λογαριασμός έρχεται πάντα και είναι πολύ "φουσκωμένος" για όλους...