Ι. Το ευ ζειν συναρτάται απολύτως και προς το ευ θνήσκειν. Καλά στερνά – καλή ζωή. Στραβά στερνά – κακή ζωή (!!!).
●●● Αποτελεί βαρβαρότητα η γενική άρνηση της αυτοκτονίας. Ο ενήλικος και ψυχικά υγιής δικαιούται να κρίνει εάν επιθυμεί να συνεχίσει να ζει.
●●● Τούτο μάλιστα, κατ’ εξοχήν, εάν λόγω σωματικής ή ψυχικής καταπόνησης, η ζωή του έχει καταστεί απεχθής. Κριτής, δε, του ζητήματος νοείται – ασφαλώς – μόνον ο ίδιος.
ΙΙ. Επί τέλους: ο κανόνας είναι γενικός και ανεξαίρετος. Σ’ όλα τα πολιτισμένα κράτη αποδοκιμάζεται – αποκλειστικά – η βλαπτική πράξη εναντίον άλλου. Όχι εναντίον του εαυτού του (!!!).
Γ.Κ. Στεφανάκης