Από το Σάββατο 7 Οκτωβρίου, ένα σκηνικό συντέλειας διαμορφώνεται και εξελίσσεται στην άμεση γεωπολιτική γειτονιά μας. Η φρίκη των όσων διέπραξαν οι τρομοκράτες που εισήλθαν σε οικισμούς και κωμοπόλεις του Ισραήλ, δεν έχει ακόμα αποκαλυφθεί σε όλη την έκτασή της. Και τα θύματα στο σύνολό τους ήταν άμαχοι, ή στρατιώτες που είχαν πλέον αδρανοποιηθεί και δεν μπορούσαν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Η κτηνώδης μανία των δολοφόνων δεν περιορίστηκε στους ζωντανούς, αλλά εκδηλώθηκε και στη σκύλευση των σορών των θυμάτων τους. Πρακτικές που σίγουρα δεν αφορούν τακτικό στρατό και κανόνες του Πολέμου.
Γράφει ο Πολύκαρπος Αδαμίδης
Έκτοτε οι Ισραηλινοί αντέδρασαν. Όπως είναι αναφαίρετό τους δικαίωμα να πράξουν. Τους το αναγνωρίζουν ακόμα και αυτοί που σπεύδουν αμέσως να προσθέσουν αστερίσκους και υποσημειώσεις. Και να προσεγγίσουν τα πράγματα με την κυνική και χυδαία ‘λογική’, ότι έγινε έγινε, ας συζητήσουμε για τη συνέχεια. Για κάποιους εξ αυτών είναι μηχανική συμπεριφορά και αυτοματισμός των ιδεολογιών τους.
Το καρύκευμα που νομιμοποιεί την πολιτική τους πορεία και διαδρομή και τους επιτρέπει κατά τα άλλα να απολαμβάνουν τα προνόμια της εξουσίας τους. Η αναφορά των ονομάτων μικρή αξία έχει, αφού στο τέλος της ημέρας δεν πρόκειται περί προσωπικοτήτων, αλλά προσώπων των κομματικών και πολιτικών τους τάσεων. Με άλλα λόγια ασημαντότητες, χωρίς συγκρότηση και παιδεία. Υπάρχουν όμως και αυτοί που έχουν τις δικές τους ‘δουλείες’. Και τα κάθε είδους οικονομικά κατά βάση συμφέροντα, που θα τα εξυπηρετήσουν από το ταμείο του αντισημιτισμού. Και κάπως έτσι θα διαιωνίσουν τον φαύλο κύκλο της βίας, καθώς θα επιβεβαιώσουν στους ίδιους τους Ισραηλινούς, πως θα πρέπει οι ίδιοι να πολεμήσουν για το αυτονόητό τους δικαίωμα στην ύπαρξη.
Σωστά προβάλλεται, από την άλλη ότι οι υποδομές των αμάχων και της εξυπηρέτησής τους, δεν μπορούν να αποτελούν νόμιμους στόχους για τους εμπλεκόμενους στον πόλεμο. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ασπίδα προστασίας για τους εμπόλεμους και τη διευκόλυνση ή την πραγματοποίηση των επιχειρήσεών τους. Γίνονται άμεσα πολεμικοί στόχοι και η ευθύνη βαρύνει, όσους τους μετέτρεψαν σε τέτοιους και χρησιμοποιούν για τους πολεμικούς τους σκοπούς τους αμάχους. Διαπράττουν έγκλημα πολέμου. Χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις.
Είναι πρόδηλο στην άμεση εξέλιξη των γεγονότων ότι ο Ισραηλινός στρατός θα ξεκινήσει τις χερσαίες επιχειρήσεις του στη Λωρίδα της Γάζας. Η αναμονή είναι εξαιρετικά φθοροποιός για όσους θα αντιμετωπίσουν την Ισραηλινή επίθεση. Ήταν και ο πλέον καταστροφικός παράγοντας στη μάχη των χαρακωμάτων κατά τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η αγωνία για το πότε θα δέχονταν την επίθεση και το ερωτηματικό για την επόμενη στιγμή και το αύριο, καταρράκωνε το ηθικό των εμπολέμων και εξουδετέρωνε το φρόνιμα και την όποια αγωνιστικότητά τους. Η παρατεταμένη αναμονή δεν είναι βέβαια και άνευ συνεπειών για το Ισραήλ. Ο ψυχολογικός παράγοντας της παγκόσμιας συγκίνησης φθίνει και διευκολύνονται, όσοι επιχειρούν συμψηφισμούς και εξισώσεις.
Δεν μπορεί να παραγνωριστεί η εύλογη απροθυμία της Αιγύπτου να δεχτεί πρόσφυγες στη Χερσόνησο του Σινά. Είναι μια περιοχή ευαίσθητη, όπου δραστηριοποιούνται εξτρεμιστικές ισλαμιστικές οργανώσεις. Επ’ ουδενί ο Πρόεδρος Σίσι επιθυμεί να τους παράσχει δεξαμενή στρατολόγησης, ή να επιτρέψει τη δημιουργία θύλακα αυτονόμησης στην Επικράτειά του. Το παράδειγμα των Παλαιστινίων Φενταγίν στη Ιορδανία τη δεκαετία του 70 ήταν ένα μάθημα για τα Αραβικά καθεστώτα. Από τις στάχτες των παλαιστινιακών καταυλισμών που εκδιώχθηκαν από την Ιορδανία, ‘γεννήθηκε’ μια από τις πιο σκληρές τρομοκρατικές οργανώσεις, ‘Ο Μαύρος Σεπτέμβρης’. Οι φλόγες της Χαναάν, έχουν τις απαρχές τους.