Έχουμε αναφερθεί στις τεράστιες γεωπολιτικές αλλαγές που έχουν δρομολογηθεί και αυτή την στιγμή, είναι στο στάδιο της τελικής προετοιμασίας για υλοποίησή τους.
Της Θάλειας Χούντα – δημοσιογράφου
Η αναμέτρηση αυτή δεν συμπεριλαμβάνει στο σχεδιασμό της μεγάλης κλίμακας στρατιωτικές επιχειρήσεις αλλά πιο μικρές και στοχευμένες, σε τέτοιο δε επίπεδο, όπου άμεσα θα αντικατασταθούν και θα υπάρξουν οικονομικές κυρώσεις, αφού είναι δεδομένο, ότι η οικονομία και ο τρόπος διαχείρισής της αποτελεί το καλύτερο «όπλο» του παρόντος.
Βεβαίως, όπως συμβαίνει σε κάθε σχεδιασμό, ουδείς μπορεί να υπολογίσει τον αστάθμητο παράγοντα και κατά παγία πρακτική, είναι εν τέλει αυτός που δρομολογεί και διαμορφώνει το ισχύον τελικό αποτέλεσμα.
Το μέτωπο σήμερα έχει μεταφερθεί στα σύνορα Ρωσίας και Ουκρανίας, όπου έχει συσσωρευθεί μεγάλος αριθμός στρατευμάτων και αναμένεται η πρώτη κίνηση, για να ανάψει το φιτίλι.
Η διαμάχη αυτή δεν είναι διμερής, δεδομένης και της στρατιωτικής ισχύος κάθε πλευράς αλλά άμεσα υποδαυλιζόμενη και για να αποτελέσει την αφορμή των επερχόμενων εξελίξεων. Μάλλον, η Ρωσία έχει τεθεί στα πλάνα σαν ο πρώτος αντίπαλος και οι λόγοι είναι πολλοί.
Ο κυριότερος; Η πρόσβασή της στην Ευρώπη και σε Κράτη μέλη της Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ μέσω τόσο του παρεχόμενου φυσικού αερίου όσο και του εμβολίου για τον κορωνοϊό. Συγκεκριμένα, η Ρωσία είναι εδώ και καιρό ο κύριος πάροχος αερίου στις χώρες της Ευρώπης, με πρώτη εξ’ αυτών την Γερμανία και μέσω των αγωγών που υπάρχουν.
Αυτός ο εναγκαλισμός αποτελεί σοβαρό σημείο εσωτερικής τριβής, όμως ακόμη παραμένει η μόνη σίγουρη λύση για αντιμετώπιση του κρύου χειμώνα στη Βόρεια Ευρώπη.
Όσον αφορά το εμβόλιο, η Γαλλία αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα: προ ολίγων ημερών κατηγορούσε τη Ρωσία και αίφνης, τώρα μετέβαλλε γνώμη και ομού με την Γερμανία συμφώνησαν με τη Ρωσία για συμπαραγωγή του Ρωσικού εμβολίου.
Είναι εμφανές πλέον, ότι η οικονομία και ο φόβος μελλοντικών εσωτερικών αναμείξεων σε πολιτικές αποφάσεις δρομολόγησαν τις εξελίξεις.
Όλα αυτά αποτελούν απόρροια από την ύπαρξη νέας πολιτικής ηγεσίας στις ΗΠΑ, η οποία επιθυμεί να καταστήσει άμεσα σαφές προς όλους το στίγμα της και την αποφασιστικότητά της. Το κατά πόσο αυτός είναι ο ενδεδειγμένος και πλέον ασφαλής τρόπος, θα αποδειχθεί στο προσεχές μέλλον.
Αυτό που όμως είναι σίγουρο, είναι οι συνέπειες που θα υπάρξουν στις δορυφορικές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Μέχρι σήμερα, στηρίζουμε αναφανδόν τις επιλογές των ΗΠΑ και δεδομένα, δεν υπάρχει προοπτική να μεταβληθεί η στάση μας αυτή. Αυτό έχει θετικά στοιχεία, όμως έχει και στοιχεία με ερωτηματικό.
Το κυριότερο από αυτά αφορά την στάση των ΗΠΑ έναντι της Τουρκίας και όσων πράττει σε ρητορικό και πραγματικό επίπεδο, τα οποία άπτονται της Ελληνικής επικράτειας και κυριαρχίας μας.
Είναι η στιγμή να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα και να λεχθούν με το όνομά τους. Όπως εμείς επιλέγουμε πλευρά, πρέπει και η επιλογή μας αυτή να στηρίξει την Ελλάδα και τη διεθνή νομιμότητα. Είναι ουτοπία, να προσπαθεί να εξομοιωθεί ο δράστης με το θύμα ή ακόμη χειρότερα, να αποδοθεί και κατ’ ελάχιστο δίκαιο στον δράστη.
Είναι ίσως η στιγμή, που ο αστάθμητος παράγοντας κάνει την εμφάνισή του και δρομολογήσει γεγονότα, που εκούσια ή ακούσια θα οδηγήσουν σε λύση.
Με όσους κινδύνους εμπεριέχει αυτός ο αστάθμητος παράγοντας.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι υπό διαμόρφωση εξελίξεις πρέπει σοβαρά να μας συμπεριλάβουν στα μελλοντικά δεδομένα και εναπόκειται στους σωστούς χειρισμούς εκ μέρους μας, ώστε να είμαστε μέρος της αυριανής κατάστασης με λόγο και ρόλο σε αυτές και όχι σαν ακόλουθοι.