Από τη μία πλευρά ο Πρωθυπουργός έχει προτάξει την αύξηση των μισθών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα μέσα από την ενίσχυση της ανάπτυξης. Στην αντίπερα όχθη, ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί την Κυβέρνηση για την αισχροκέρδεια και τις πολιτικές «που υπηρετούν τους λίγους και τα συμφέροντα».
Η διάκριση αυτή συνιστούσε πάντα μια τακτική της αριστεράς και παλαιότερα του ΠΑΣΟΚ, ώστε να χωρίζει στα δύο την ελληνική κοινωνία και να στήνει ένα ανάχωμα στους πολιτικούς αντιπάλους. Το ερώτημα που τίθεται είναι αν το 2023 μπορεί κάποιος να επενδύει στην ταξική ψήφο;
Μετά την εμπλοκή της χώρας στα μνημόνια τα πράγματα μπερδεύτηκαν αρκετά αφού όλες οι Κυβερνήσεις ακόμα και του Σύριζα υποχρεώθηκαν να υπηρετήσουν πολιτικές λιτότητας, περικοπών που οδήγησαν σε αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων και σε αδιέξοδο ένα μεγάλο κομμάτι της μεσαίας τάξης. Ακόμα και στην περίοδο του Τσίπρα η κατάσταση επουδενί δεν βελτιώθηκε, καθώς τότε ήταν που εξαφανίστηκε το ΕΚΑΣ, περιορίστηκαν οι συντάξεις χηρείας, ενώ οι επικουρικές έπιασαν πάτο.
Στην αντίπερα όχθη, η Νέα Δημοκρατία προσπάθησε και πέτυχε σε πρώτη φάση να προσελκύσει ψηφοφόρους από άλλους πολιτικούς χώρους, όπως αποτυπώθηκε στο εντυπωσιακό 40% του 2019. Σήμερα, ανήμερα της Πρωτομαγιάς, οι δύο μονομάχοι συγκρούονται με φόντο μια άλλη πραγματικότητα, αφού οι απανωτές κρίσεις έχουν για μια ακόμα φορά προκαλέσει μεγάλη πίεση σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο.
Πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι οι πολίτες δεν επηρεάζονται πλέον με συνθήματα από το παρελθόν, αλλά αναζητούν λύσεις και ρεαλιστικές προτάσεις για τα σύνθετα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα με τους χαμηλούς μισθούς, οι νέοι με την εξεύρεση μιας αξιοπρεπούς εργασίας, οι δημόσιοι υπάλληλοι με την ακρίβεια στα σούπερ μάρκετ, οι αγρότες με την αύξηση του κόστους παραγωγής. Τα κριτήρια για την επιλογή Πρωθυπουργού είναι συγκεκριμένα και απέχουν πολύ από μια ανούσια αντιπαράθεση που αφορά στο παρελθόν.
Η κοινή γνώμη κοιτά μπροστά και αναμένουν θετικό προγραμματικό λόγο, ελπίδα και προοπτική και όχι σκληρές κοκορομαχίες στο twitter, φωνές και εξυπνάδες. Ξέρουν και να κρίνουν και να συγκρίνουν.