Θαύμα, θαύμα!! Η περιβόητη συναυλία καλλιτεχνών και καλλιτεχνιζόντων της ευρύτερης αριστεράς, κομμουνιστικής και μη, βρήκε τη λαλιά της και «αποφάσισε» πως στην Ουκρανία γίνεται ένας πόλεμος και «πρέπει να σταματήσει».
Γράφει ο Χρήστος Υφαντής
Αυτός ο πόλεμος έχει θύματα και χρειάζεται όλοι να σταθούμε στο πλευρό των θυμάτων του πολέμου. Όταν φτάσει στο σημείο να κατονομάσει τον εισβολέα ( σ.σ. Βλαδίμηρος Πούτιν λέγεται) τότε θα έχει διανύσει ολόκληρη την απόσταση από την παροιμιώδη ξεφτίλα, από την οποία ξεκίνησε, στην αποδοχή της σκληρής πραγματικότητας να πρέπει να καταδικάσει τα όνειρα και τις προσδοκίες μιας ολόκληρης ζωής, καθώς αποδείχθηκαν ψεύτικα και καταστροφικά.
Η δημόσια αναμέτρηση που ακολούθησε την ανακοίνωση της συναυλίας έληξε με περηφανή τη νίκη όσων αντέδρασαν δυναμικά στην πρωτοφανή παραχάραξη της κοινής λογικής. Η προκλητική αφίσα με την οποία διαφημίστηκε το γεγονός, οι αποκαλύψεις για την κυρία Θεανώ Φωτίου με « τα γεμιστά της ειρήνης» και το τηλέφωνο στην υπηρεσία της διοργανώτριας ΜΚΟ, οι απέλπιδες προσπάθειες των πούρων αριστερών, με επικεφαλής τον Γιώργο Νταλάρα, να υπερασπιστούν ένα αγαθό (την ειρήνη) χωρίς να διανοούνται να κατονομάσουν ποιος το απειλεί και από ποιον κινδυνεύει και οι επηρεασμένες «απαντήσεις» του κ. Αγελλάκα στον υιό Μητσοτάκη αποδείχθηκαν εξαιρετικά ανεπαρκείς για να αντισταθούν στις επιθέσεις που δέχθηκαν στο διαδίκτυο. Ανέκρουσαν πρύμναν για να μην καταντήσουν γραφικά υπολείμματα μιας σταλινογενούς περιόδου της ελληνικής ιστορίας, η οποία παρήλθε οριστικά.
Η ιδεολογική και επικοινωνιακή σύγκρουση στα ΜΜΕ κάθε λογής και αφετηρίας μεταξύ των «ειρηνιστών» (γενικώς) της πρώτης εκδοχής της συναυλίας και όσων επιμένουν πως υπάρχει εισβολή μιας υπερδύναμης σε μια ανεξάρτητη χώρα με δικαιολογίες που ταιριάζουν στις χιτλερικές λογικές για «τον ζωτικό χώρο» έληξε με την πλήρη επικράτηση των δεύτερων, άλλωστε η πραγματικότητα είναι τόσο αποκαλυπτική που κανένας, όσο τυφλός ιδεολογικά κι αν είναι, δεν μπορεί να την ξεπεράσει ή να την καταργήσει.
Η αφίσα ανακάλυψε ξαφνικά πως υπάρχει πόλεμος και θύματα και χρειάζεται να τα υπερασπιστούμε, τροποποιήθηκε αναλόγως, δημοσιοποιήθηκε με τη νέα μορφή της και απέδειξε πως πίσω από την εξέλιξη αυτή ανατράπηκαν ιδεοληψίες και παραδοχές δεκαετιών, πως ο σημερινός κόσμος δεν έχει καμία σχέση με την παλιά καλή σοβιετία, πως ο Πούτιν παριστάνει τον Στάλιν και πως η παρέα των ολιγαρχών με τους οποίους και για χάρη των οποίων διοικεί τη Ρωσία πόρρω απέχει από το Πολιτικό Γραφείο της Κ.Ε. του ΚΚΣΕ.
Η εξέλιξη δεν είναι καθόλου αμελητέα, αντίθετα εκτιμάται πως αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στην απολύτως αναγκαία αποαριστεροποίηση της ελληνικής κοινωνίας, χωρίς την οποία καμία πρόοδος δεν μπορεί να συντελεστεί.
Η αριστερά σε όλες τις εκδοχές της έχει, πλέον, αντίπαλο και στο ιδεολογικό πεδίο. Η περίοδος που κυριαρχούσε στην εγχώρια ιδεολογική πάλη με την επίκληση μύθων και στερεοτύπων της στιβαρής κομμουνιστικής περιόδου κι εκμεταλλεύτηκε προς όφελος της την καθολική αντίσταση στην κατοχή κι ένα εμφύλιο πόλεμο διακινώντας ιδεολογήματα για την παγκόσμια ειρήνη, ενώ η ίδια πολεμούσε σκληρά για την αποκοπή ενός τμήματος της χώρας προς όφελος του σοβιετικού μπλοκ, πέρασε ανεπιστρεπτί.
Σήμερα, μετά από δεκαετίες αριστερής μυθοπλασίας που μετέτρεψε τη χώρα στην τελευταία σοβιετική δημοκρατία του πλανήτη υπάρχει ισχυρός και δημόσιος φιλελεύθερος λόγος υπέρ της αστικής δημοκρατίας δυτικού τύπου, στην οποία η χώρα ανήκει και εντός της οποίας υποχρεούται να εξελιχθεί, αν επιθυμεί να συνεχίσει να υπάρχει.
Σήμερα, οι ιδεοληπτικές προσεγγίσεις των κοινωνικών φαινομένων επικαλυμμένες με μια δήθεν επιστημοσύνη καταρρέουν η μια μετά την άλλη αφήνοντας πίσω τους ένα τεράστιο κενό και σκουπίδια από δήθεν ανθρωπιστικές ανησυχίες, αποκαλύπτοντας ένα κόσμο δυστοπικό και το όραμα μιας εξουσίας απάνθρωπης και στην ουσία φασιστικής,.
Σήμερα ο αριστερόστροφος φασισμός, ο χειρότερος όλων κατά τον Μίκη Θεοδωράκη, δεν πορεύεται μόνος του, δεν διακινεί την σαπισμένη πραμάτεια του ανεμπόδιστος, δεν αναπαράγεται ακώλυτα, δεν διαιωνίζεται η κυριαρχία του αβρόχοις ποσίν. Απέναντι του ορθώνεται, πλέον, ένας δομημένος, πραγματικός, ουσιαστικός και ιδεολογικά ισχυρός λόγος από την πλειοψηφία της κοινωνίας υπέρ του κοινωνικού φιλελευθερισμού και του κανονικού δικαιωματισμού.
Η εξέλιξη είναι συγκλονιστική αν κανείς την αναγνώσει μέσα στην παραδοσιακή αριστερίλα που καθήλωσε την κοινωνία δεκαετίες τώρα και απείλησε να την καταστρέψει τελειωτικά το 2015 για να επιβεβαιωθούν οι μύθοι που κουβαλούσαν εντός τους μερικά σαπισμένα μυαλά δήθεν αριστερών που φαντασιώνονταν μια αδύνατη επανάσταση σχεδιάζοντας την τέλεια καταιγίδα για τη χώρα.
Με το καλό και οι υπόλοιπες αλλαγές για να προλάβουμε να γίνουμε κανονική χώρα και κοινωνία στο έμπα της τρίτης δεκαετίας του 21ου αιώνα.