Αναδημοσιεύουμε ένα σημαντικό άρθρο του αείμνηστου καθηγητή μάνατζμεντ και ηγεσίας Stephen R.Covey(1932-2012}που τον Ιούνιο του 2009 είχε δει το φως της δημοσιότητας στο περιοδικό Μάνατζερ της Ελληνικής Εταιρείας Διοίκησης Επιχειρήσεων και το οποίο έθετε μια προβληματική η οποία διατηρεί όλη την επικαιρότητα της.
του Stephen R. Covey
Μία από τις πολύ σημαντικές συνήθειες που θα έπρεπε να έχει κάθε άνθρωπος ο οποίος θέλει να επιτύχει, είναι αυτή της ηγεσίας. Ιδιαιτέρως δε στον χώρο των επιχειρήσεων, στον οποίο η ηγεσία σαφώς προηγείται του μάνατζμεντ. οι λόγοι είναι προφανείς.
Το μάνατζμεντ δίνει έμφαση στο ζητούμενο: πώς μπορώ να εκτελέσω με τον καλύτερο τρόπο ορισμένα πράγματα; Η ηγεσία ασχολείται με το προαπαιτούμενο: ποια πράγματα θέλω να εκτελέσω; Όπως το διατύπωσαν, τόσον ο Πήτερ Ντράκερ όσο και ο Γουώρεν Μπέννις, «μάνατζμεντ σημαίνει να κάνεις τα πράγματα σωστά• ηγεσία σημαίνει να κάνεις τα σωστά πράγματα». Μάνατζμεντ είναι η αποτελεσματικότητα στο ανέβασμα της σκάλας της επιτυχίας. Η ηγεσία καθορίζει αν έχεις στηρίξει την σκάλα σου στον σωστό τοίχο.
Μπορείτε εύκολα να συλλάβετε την σημαντική διαφορά ανάμεσα σε αυτά τα δύο, αν φανταστείτε μία ομάδα παραγωγών οι οποίοι ανοίγουν δρόμο μέσα από την ζούγκλα με τα ειδικά μαχαίρια, τα ματσέτε. Αυτοί είναι οι παραγωγοί, οι επιλυτές των προβλημάτων. Ανοίγουν δρόμο κόβοντας τα χαμόκλαδα και την άλλη βλάστηση με τα ματσέτε τους. Οι μάνατζερς βρίσκονται από πίσω τους. Ακονίζουν τα ματσέτε, συντάσσουν εγχειρίδια πολιτικής και διαδικασιών, εφαρμόζουν προγράμματα μυικής ανάπτυξης, λανσάρουν βελτιωμένες τεχνολογίες, κανονίζουν τα προγράμματα εργασίας και αποδοχών για τους χειριστές των ματσέτε. Ο ηγέτης είναι εκείνος που σκαρφαλώνει στο ψηλότερο δέντρο, επιθεωρεί την όλη κατάσταση και φωνάζει: «Λάθος ζούγκλα!». Όμως, συχνά, πώς αντιδρούν οι αποτελεσματικοί παραγωγοί και μάνατζερς; «Βούλωστο! Προχωρούμε μια χαρά».
Συχνά, ως άτομα, ομάδες και επιχειρήσεις είμαστε τόσο απασχολημένοι με το να κόβουμε τα χαμόκλαδα, ώστε ούτε καν συνειδητοποιούμε ότι βρισκόμαστε στην λάθος ζούγκλα. Το ταχέως μεταβαλλόμενο περιβάλλον στο οποίο ζούμε κάνει την αποτελεσματική ηγεσία περισσότερο καθοριστική παρά ποτέ, σε κάθε πτυχή της ανεξάρτητης και της αλληλεξαρτημένης ζωής.
Αυτό που περισσότερο χρειαζόμαστε είναι ένα όραμα, ένας προορισμός και μία πυξίδα —ένα σύνολο αρχών και κατευθύνσεων— και λιγότερο ένας χάρτης. Συχνά δεν ξέρουμε πώς θα είναι το έδαφος μπροστά μας ή τί θα χρειαστούμε για να το περάσουμε. Πολλά θα εξαρτηθούν από την κρίση μας την στιγμή εκείνη. Αλλά η εσωτερική μας πυξίδα πάντα θα μας βοηθά να βρούμε την κατεύθυνση. Η αποτελεσματικότητα —συχνά, μάλιστα, και η ίδια η επιβίωση— δεν εξαρτάται αποκλειστικά από το πόση προσπάθεια καταβάλλουμε, αλλά από το αν η προστΜθεια που καταβάλλουμε διοχετεύεται στην σωστή ζούγκλα. Και η μεταμόρφωση που συντελείται σχεδόν σε κάθε κλάδο και επάγγελμα, απαιτεί να δοθεί πρώτος ρόλος στην ηγεσία και δεύτερος στο μάνατζμεντ.
Στον κόσμο των επιχειρήσεων, η αγορά αλλάζει με τόσο ταχείς ρυθμούς ώστε, πολλά προϊόντα και υπηρεσίες που ικανοποιούσαν επιτυχώς τις ανάγκες και τα γούστα των καταναλωτών πριν λίγα χρόνια, σήμερα έχουν γίνει παρωχημένα. Η επιδραστική ισχυρή ηγεσία πρέπει να παρακολουθεί διαρκώς τις αλλαγές του περιβάλλοντος, ιδιαιτέρως δε τις αγοραστικές συνήθειες και τα κίνητρα των καταναλωτών, και να προσφέρει την δύναμη που απαιτείται για την οργάνωση των πόρων προς την σωστή κατεύθυνση.
Αλλαγές όπως η χαλάρωση των ρυθμίσεων στις αεροπορικές μεταφορές, η θεαματική εκτόξευση του κόστους της ιατρικής περίθαλψης και η μεγαλύτερη ποιότητα και ποσότητα εισαγομένων αυτοκινήτων, επηρεάζουν καθοριστικά τον περίγυρο. Αν οι επιχειρήσεις δεν παρακολουθούν τον περίγυρο, συμπεριλαμβανομένων και των δικών τους εργασιακών ομάδων, αν δεν ασκούν την δημιουργική ηγεσία που θα τις κρατήσει σταθερά στην σωστή κατεύθυνση, μοιραία θα αποτύχουν, όσο καλό και αν είναι το μάνατζμεντ.
Το αποτελεσματικό μάνατζμεντ χωρίς αποτελεσματική ηγεσία είναι, όπως το διατύπωσε κάποιος, «σαν να στερεώνεις καλύτερα τις καρέκλες του καταστρώματος στον Τιτανικό>). Όσο μεγάλες και αν είναι οι επιτυχίες του μάνατζμεντ, δεν μπορούν να αντισταθμίσουν την αποτυχία της ηγεσίας. Αλλά η ηγεσία είναι δύσκολη υπόθεση, γιατί συχνά βρισκόμαστε εγκλωβισμένοι σε παραδείγματα εμπνεόμενα από το μάνατζμεντ.
Με άλλα λόγια, πολλά στελέχη επιχειρήσεων και επιχειρηματίες παγιδεύονται σε θέσεις του μάνατζμεντ, δίνοντας προσοχή στον έλεγχο και την αποτελεσματικότητα ή ακόμα και σε κανόνες, και παραβλέπουν ότι πρέπει να κατευθύνουν και να προσδίδουν σκοπό στο επιχειρηματικό όραμα. Κάτι τέτοιο, όμως, απαιτεί να ξεκαθαρίσουν ποιες είναι οι αξίες τους.