Το τέλος των προσδοκιών για αντιστροφή των μέτρων όπως π.χ. η περικοπή στις συντάξεις αναμένεται να βάλει η συνεδρίαση του Eurogroup την Πέμπτη όπου εκτός από τους όρους της εποπτείας θα καθοριστούν και οι υποχρεώσεις της πρώτης μετά το μνημόνιο αξιολόγησης στο τέλος Σεπτεμβρίου.
Μετά τη γνωστή αποστροφή του Γάλλου επιτρόπου κ. Πιερ Μοσκοβισί από την Αθήνα ότι η περικοπή των συντάξεων μπορεί να συζητηθεί εν όψει της σύνταξης του προϋπολογισμού του 2019 όλοι οι υπόλοιποι εκπρόσωποι των θεσμών έσπευσαν να αποκλείσουν με δικές τους δηλώσεις το ενδεχόμενο της αποδόμησης μέτρων την επομένη της εξόδου της Ελλάδας από το πρόγραμμα.
Στο επίσημο πρόγραμμα του Eurogroup της Πέμπτης η Ελλάδα μετά από καιρό δεν βρίσκεται – τουλάχιστον προς το παρόν – στη βασική ατζέντα των θεμάτων.
Όπως επεσήμανε σήμερα ο εκπρόσωπος της Κομισιόν Μαργαρίτης Σχοινάς, ο Αντιπρόεδρος της Κομισιόν Βάλντις Ντομπρόβσκις και ο Γάλλος Επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί θα παρουσιάσουν την Τετάρτη την πρόταση της Κομισιόν η οποία θα συζητηθεί στο Eurogroup της ερχόμενης Πέμπτης.
Θα πρόκειται ουσιαστικά για ένα μίνι μνημόνιο, το οποίο φυσικά δεν θα ονομάζεται μνημόνιο, αλλά θα στηρίζεται στο μηχανισμό της ενισχυμένης επιτήρησης που ενεργοποιείται για πρώτη φορά στην ιστορία της Ευρωζώνης ειδικά για την Ελλάδα και θα είναι πολύ αυστηρότερος από αυτόν που αντιμετώπισαν μετά την έξοδό τους από το μνημόνιο η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Κύπρος.
Εκτός από την εξεταστέα ύλη του Σεπτεμβρίου, δηλαδή τους συγκεκριμένους τομείς που θα αξιολογηθεί η Ελλάδα, θα συζητηθεί και η διάθεση για αναστροφή μέτρων που συντηρείται και από κυβερνητικά στελέχη, ειδικά μετά την επίσκεψη Μοσκοβισί στην Αθήνα την περασμένη εβδομάδα.
Χαρακτηριστικό του κλίματος είναι ότι θα συζητηθεί μάλλον τυπικά και η παράταση του καθεστώτος χαμηλού ΦΠΑ στα πέντε νησιά του Βορείου Αιγαίου και της Δωδεκανήσου που πλήττονται από τις προσφυγικές ροές με αντάλλαγμα την αποδοχή προσφύγων από άλλες χώρες της Ε.Ε.
Το θέμα της αναστροφής της περικοπής των συντάξεων όμως έρχεται σύμφωνα με άτομα πολύ κοντά στο ελληνικό πρόγραμμα μετά τον αγώνα που έκανε κυρίως η Commission να μην υπάρχει σαφής ρήτρα μη αναστρεψιμότητας στην έκθεση συμμόρφωσης της 4ης και τελευταίας αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος.
Γι’ αυτό και έχει ενοχλήσει και ένα μέρος των θεσμών αλλά και τους σκληρούς υπουργούς Οικονομικών του Βορρά που ενέκριναν την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.
Ηδη ο επικεφαλής της ομάδας του ΔΝΤ κ. Πίτερ Ντόλμαν – με δεδομένο ότι το Ταμείο είχε επιβάλει το μέτρο μαζί με την περικοπή του αφορολογήτου – είχε προειδοποιήσει ότι η αντιστροφή του θα θέσει σε κίνδυνο τη συμφωνία για το χρέος.
Σε νέα συνέντευξή του επανήλθε δηλώνοντας ότι έχει «στην ατζέντα του» μόνο την εφαρμογή των κοινωνικών αντιμέτρων για το 2019 και των φορολογικών αντιμέτρων το 2020 υπό την προϋπόθεση ότι θα ισχύσουν κανονικά οι μειώσεις σε συντάξεις και αφορολόγητο.
Ο πρόεδρος του Eurogroup κ. Μάριο Σεντένο έδειξε επίσης αντίθετος με αλλαγές σε όσα έχουν ήδη συμφωνηθεί από το πρόγραμμα μιλώντας για συμφωνίες που θα πρέπει να τηρούνται και θεωρείται βέβαιο ότι θα επανέλθει στο θέμα κατά τη σύνοδο των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης.
Τελευταίος στη σειρά ο πρόεδρος του Euroworking group κ. Χανς Φάιλμπριφ ο οποίος προειδοποιεί ότι η αναστροφή μέτρων από αυτά που έχει δεσμευτεί η Ελλάδα, μπορεί να είναι αυτοκαταστροφική.
Συγκεκριμένα σε συνέντευξή του σημειώνει ότι το πακέτο με τη συνταξιοδοτική και τη φορολογική μεταρρύθμιση, αλλά και τα ενδεχόμενα αντίμετρα, αφορούν τη διασφάλιση της αξιοπιστίας του προϋπολογισμού, την προώθηση της δικαιοσύνης και της ανάπτυξης και την εξασφάλιση ενός μοντέλου βιώσιμης ανάπτυξης, στο οποίο οι επενδυτές αλλά και οι πολίτες θα έχουν εμπιστοσύνη.
Μη αναφερόμενος ευθέως στη βούληση για αναστροφή των μέτρων τονίζει ότι «οτιδήποτε άλλο είναι αυτοκαταστροφικό και ούτε η Ελλάδα ούτε οι εταίροι της στην Ευρωζώνη θέλουν να ξαναβαδίσουν σε αυτόν τον δρόμο».
Ωστόσο ο επικεφαλής του EWG διευκρινίζει ακόμη ότι η επιτήρηση δεν αφορά νέους όρους, αλλά την ολοκλήρωση της υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων που συμφωνήθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος ESM και τη μη αντιστροφή των μεταρρυθμίσεων που θεσπίστηκαν την τελευταία οκταετία.