Η αμφισβήτηση του Σι Τζιπίνγκ και του κομμουνισμού... αλά Κίνα, για πρώτη φορά μετά τους νεκρούς της πλατείας Τιεν Αν Μεν το 1989 στο Πεκίνο, εγείρουν φόβους, για έναν ακόμη ισχυρό καταλύτη της διολίσθησης της παγκόσμιας οικονομίας σε ύφεση.\
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Οι μαζικές διαδηλώσεις σε μεγάλες πόλεις και κυρίως στο οικονομικό κέντρο της Σανγκάης, δεν είναι μια απλή υπόθεση. Η πολιτική των "μηδενικών κρουσμάτων κορωνοϊού", δεν δημιουργεί απλά οργή στους πολίτες για τους αυστηρούς περιορισμούς, αλλά συνιστά ευθεία αμφισβήτηση στο σύστημα που κυβερνά τη μεγαλύτερη χώρα του πλανήτη σε πληθυσμό. Οι φόβοι αυτοί ήταν αρκετοί για να ταρακουνήσουν χθες το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, όπου ο Δείκτης Dow Jones έκλεισε με πτώση 500 μονάδων, αφού προηγουμένως οι ευρωπαϊκές κεφαλαιαγορές είχαν κλείσει με αξιοσημείωτη πτώση.
Το τι ακριβώς συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Κίνα, αλλά και τι πρόκειται να συμβεί, ουδείς μπορεί να το προεξοφλήσει. Το θέμα είναι ότι για πρώτη φορά έχουν βγει στους δρόμους πολίτες αμφισβητώντας το μοντέλο του κομμουνισμού. Αυτό συνιστά μια σπουδαία εξέλιξη, λαμβάνοντας υπόψιν ότι η Κίνα αποτελεί το μεγάλο στήριγμα της Ρωσίας, η οποία μπαίνει στο περιθώριο των εξελίξεων σε σχέση με τη Δύση. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι ηγέτες των δύο χωρών, έχουν πολλούς λόγους για να ανησυχούν. Ο Πούτιν πιέζεται λόγω της αποτυχίας στον πόλεμο της Ουκρανίας και ο Σι Τζιπίνγκ μετά τα εξαντλητικά περιοριστικά μέτρα για την αποτροπή μετάδοσης της πανδημίας, βλέπει ότι για πρώτη φορά αμφισβητείται ευθέως, λίγες εβδομάδες, μετά την πανηγυρική εκλογή του.
Το καθεστώς του Πεκίνου δεν κάνει πίσω σε σχέση με το δόγμα "zero covid", αλλά, το γεγονός ότι σε περιφέρειες με κολοσσιαίες επιχειρηματικές μονάδες, υπάρχει αυτή τη στιγμή μια μεγάλη αναστάτωση, δεν αποτελεί καλό νέο. Αν ζούσε ο Μάο, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα αναθεωρούσε τη φράση του "μεγάλη αναταραχή, ωραία κατάσταση"...
Το... Λονδίνο στηρίζει Μητσοτάκη!
Το road show της ΕΧΑΕ σε συνεργασία με τη Morgan Stanley στο Λονδίνο, για τις προοπτικές της Ελληνικής οικονομίας, έστειλε πολλά μηνύματα.
Ο Μητσοτάκης στην ομιλία του έκανε λόγο για την ανάγκη επανεκλογής της Νέας Δημοκρατίας, επισημαίνοντας ότι η Ελλάδα χρειάζεται ακόμη μία τετραετία, για να ολοκληρώσει τις μεταρρυθμίσεις της. Παράλληλα, έθεσε το ξεκάθαρο δίλημμα της αυτοδυναμίας σε σχέση με το ενδεχόμενο περιπέτειας, αν υπάρξει κάποια πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα. Η προτροπή του στους ξένους επενδυτές να εμπιστευτούν την Ελλάδα, παρά τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις, δείχνει μια σιγουριά ότι δεν θα έχουμε ανατροπές και ότι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ο Μητσοτάκης, θα είναι ο ρυθμιστής των εξελίξεων.
Ο πρωθυπουργός έκανε λόγο για νέα σημαντική αύξηση των επενδύσεων μόλις ξεκαθαρίσει το πολιτικό τοπίο, απέσπασε τα εύσημα για τη διαχείριση των τελευταίων τριών και πλέον ετών, ενώ κάλεσε τους ξένους επενδυτές να μην φοβηθούν και να φέρουν τα κεφάλαια τους στη χώρα μας. Η μεγάλη συμμετοχή στελεχών από τους μεγαλύτερους χρηματοοικονομικούς οίκους του κόσμου, στην καρδιά του καπιταλισμού, δείχνει ότι η διεθνής επενδυτική κοινότητα, δεν βλέπει να αλλάζει κάτι σε πολιτικό επίπεδο.
Ο Μητσοτάκης παραμένει ο απόλυτος κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού και θα πάει σε εκλογές όποτε το κρίνει αυτός προς το τέλος της τετραετίας, αφού σταθμίσει τα δεδομένα σε σχέση με τις εύθραυστες ισορροπίες στις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας. Εφόσον επανεκλεγεί, τότε η εξέλιξη αυτή θα δώσει το σήμα στους ξένους για να επιταχύνουν τη ροή κεφαλαίων προς τη χώρα μας. Για να μην χάνουμε τα λόγια μας με περιττές αναλύσεις, το μήνυμα που έρχεται από το Λονδίνο, είναι ότι η Ελλάδα αποτελεί έναν αξιόπιστο εταίρο, μια χώρα με κύρος και αυτό το οφείλει στον Μητσοτάκη. Συνεπώς, αυτοί που θα φέρουν τα κεφάλαια τους στη χώρα μας, πρέπει να νιώθουν ασφάλεια, την οποία μόνο η σημερινή κατάσταση, μπορεί να εγγυηθεί. Προφανώς, όταν έχεις δοκιμάσει το... καρπούζι (δηλαδή τον Τσίπρα) και σου έχει βγει... μάπα, τότε όλα φαντάζουν αυτονόητα...