Η ζήτηση για κρίσιμα ορυκτά μπορεί να υπερδιπλασιαστεί έως το 2040 σε σύγκριση με το 2020, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας (IEA).
Η Κίνα είναι ένας …μεγάλος λόγος για την αύξηση της ζήτησης καθώς κατασκευάζει τα περισσότερα από τα ηλιακά πάνελ, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα και τις μπαταρίες που παράγονται στον κόσμο, τα οποία απαιτούν και βασίζονται σε όλα αυτά τα ορυκτά.
Πέρυσι, οι βιομηχανίες καθαρής ενέργειας αντιπροσώπευαν το 40% της αύξησης του ΑΕΠ, σύμφωνα με το Κέντρο Έρευνας για την Ενέργεια και τον Καθαρό Αέρα, μια δεξαμενή σκέψης στη Φινλανδία.
Αλλά η Κίνα πρέπει να εισάγει πολλά από τα κρίσιμα ορυκτά που χρησιμοποιεί. Το μαγγάνιο του προέρχεται από τη Νότια Αφρική, την Γκαμπόν και την Αυστραλία. Το μεγαλύτερο μέρος του κοβαλτίου προέρχεται από τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.
Το νικέλιό της προέρχεται σε μεγάλο βαθμό από τις Φιλιππίνες και την Ινδονησία.
Αυτές οι εξαρτήσεις ανησυχούν τους ηγέτες της Κίνας, καθώς φοβούνται ότι οι προμήθειες θα μπορούσαν να διαταραχθούν από πολιτική αναταραχή ή πίεση από ανταγωνιστές όπως η Αμερική. Ο αγώνας για κρίσιμα ορυκτά είναι «ένα νέο μέτωπο στρατηγικού ανταγωνισμού μεταξύ των παγκόσμιων δυνάμεων», σύμφωνα με την εθνική υπηρεσία πληροφοριών της Κίνας, το υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας.
Η εξόρυξη βαθέων υδάτων υπόσχεται ασφαλή εφοδιασμό και θα συμβεί σε διεθνή ύδατα, πέρα από την κυριαρχία άλλων χωρών. Το 2016, ο πρόεδρος της Κίνας, Σι Τζινπίνγκ, είπε ότι η χώρα του πρέπει να πάρει στα χέρια της τους «κρυμμένους θησαυρούς» του ωκεανού.
Για τον σκοπό αυτό, η Κίνα έχει δαπανήσει χρόνια για να αποκτήσει επιρροή στην ISA (Διεθνής Αρχή για τον Βυθό της Θάλασσας ), η οποία έχει εξουσία επί του βυθού στα διεθνή ύδατα βάσει της Σύμβασης της ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS).
Η ISA χρηματοδοτείται σε μεγάλο βαθμό από τις χώρες μέλη της και η Κίνα της δίνει περισσότερα χρήματα από οποιονδήποτε άλλο δωρητή, αναφέρει ο Economist.