Ήδη στα άδυτα της πλατείας Κουμουνδούρου, στο στρατηγείο του ΣΥΡΙΖΑ, εξυφαίνονται διάφορα σενάρια, τα οποία δεν έχουν στόχο να πλήξουν την κυβέρνηση στο σύνολό της, αλλά να αμαυρώσουν το κύρος του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Σύμφωνα με τις αρρωστημένες δοξασίες του ΣΥΡΙΖΑ, τις οποίες επεξεργάζεται προσωπικά ο μηχανορράφος αρχηγός Αλέξης Τσίπρας, ο μέγιστος στόχος είναι να τρωθεί το πρόσωπο του Μητσοτάκη, γι’ αυτό και οι καταγγελίες εναντίον του ξεπερνούν ακόμα και τα όρια της επιστημονικής φαντασίας. Γι’ αυτό ο πρωθυπουργός καταγγέλλεται καθημερινά, ως υπεύθυνος για όλα τα δεινά που ταλανίζουν τον πλανήτη.
Οι κατηγορίες αυτές, έχουν ιστορικό παρελθόν, γιατί είναι καταχωνιασμένες στα άδυτα της Κουμουνδούρου, από όπου ανασύρονται κατά καιρούς, πιστεύοντας ο αφελής Αλέξης, ότι διοχετεύει στη δημόσια αγορά, πρωτογενή στοιχεία. Ξεχνάει όμως, ότι παρόμοιες κατηγορίες εκτόξευε και πριν από δώδεκα- περίπου- χρόνια, όταν πρωθυπουργός ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου, τον οποίο αποκαλούσε Μερκελιστή, που ξεπούλησε την Ελλάδα στους δανειστές και άλλα ηχηρά παρόμοια, τα οποία πολύ εύκολα μπορεί να τα αναζητήσει κάθε πολίτης της χώρας.
Και τότε θα διαπιστώσει, ότι ο Τσίπρας, όσα χρόνια και εάν περάσουν παραμένει, ίδιος και απαράλλαχτος, έμφορτος με όλα τα συμπλέγματά του, τα οποία δεν θα μπορέσει ποτέ να τα ξεπεράσει. Βλέποντας ο Αλέξης, τώρα που αντιλαμβάνεται ότι ο κόσμος, αποστρέφει το πρόσωπό του, από τον ίδιο και το κομβόι που τον ακολουθεί, είναι λογικό να βρίσκεται υπό την επήρεια διαρκούς εκνευρισμού. Δεν είναι μόνο οι δημοσκοπήσεις που τον ταλανίζουν, καθώς τις τελευταίες ημέρες οι αποκαλύψεις για τις βαλίτσες με… τούβλα, που έφευγαν από το γραφείο του Καλογρίτσα προς την Κουμουνδούρου, προκειμένου να στηθεί με την επίνευση του Νίκου Παππά το κανάλι του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ίσως το πιο σοβαρό πλήγμα που δέχεται.
Μπορεί το άγος του ξεπουλήματος της Μακεδονίας, η σκευωρία της NOVARTIS, (μάλιστα συνελήφθη για καταχρήσεις, ο ψευδομάρτυρας ‘’Σαράφης’’) και διάφορα άλλα ανομήματα που διέπραξε κατά την ‘’ενάρετο’’ κυβερνητική του θητεία με δεκανίκι τους ΑΝΕΛ, να μην επηρεάζουν τους φανατικούς οπαδούς του, όμως, το τελευταίο ‘’χτύπημα’’ από τον εργολάβο Καλογρίτσα, θα είναι ενόψει εκλογών το μοιραίο.
Το γεγονός όμως, που προκαλεί αλγεινή εντύπωση, στους νουνεχείς δημοκρατικούς πολίτες, είναι η στάση του Ευάγγελου Βενιζέλου, ο οποίος, μαζί με άλλους συνταγματολόγους (Αλιβιζάτος, Κοντολέων), τείνουν χείρα βοηθείας προς τον ΣΥΡΙΖΑ, επιδιώκοντας, μέσω μιας εκδήλωσης με τίτλο ‘’Μένουμε Ευρώπη;’’ να πλήξουν τον Μητσοτάκη για το θέμα των ‘’τηλεφωνικών παρακολουθήσεων’’.
Την κίνηση αυτή του Βενιζέλου, κατήγγειλε η Άννα Διαμαντοπούλου με το αμάχητο επιχείρημα ότι ‘’η επιλογή του τίτλου της εκδήλωσης, επαναφέρει ένα θέμα που δεν τίθεται πλέον από κανέναν’’. Προσπάθησε, βέβαια ο Βενιζέλος, να αιτιολογήσει την παρουσία του, λέγοντας ότι δεν γνώριζε για τα ερωτηματικά του τίτλου και άλλες φτηνές δικαιολογίες, οι οποίες προσβάλλουν πρώτα απ’ όλα την προσωπική του νοημοσύνη. Η οποία είναι βεβαίως οξυμένη, αλλά αποτελεί και το τρωτό του σημείο. Επειδή η οίηση που τον διακρίνει, καθώς πιστεύει στην αυθεντία του, τον οδηγεί συχνά- πυκνά ‘’να χύνει την καρδάρα με το γάλα’’.
Η εκδήλωση αυτή με το ερωτηματικό αν μένουμε στην Ευρώπη, προσβάλλει όλους εκείνους τους πολίτες, που διαδήλωναν το 2015, ώστε να μπει τέλος στα βδελυρά σχέδια του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, για να φύγουμε από την Ευρώπη. Αφού ο Τσίπρας που έγινε ζήτουλας στον Πούτιν, το Ιράν, τον Μαδούρο και σε άλλους τριτοκοσμικούς, τελικά δεν έφυγε από την Ευρώπη, υπογράφοντας το τρίτο μνημόνιο.
Σήμερα ο Βενιζέλος επαναφέρει το ερώτημα, αν ‘’μένουμε Ευρώπη’’ θα ήταν περισσότερο ακριβής ο μεγαλομανής καθηγητής, εάν προσέθετε άλλες δύο λέξεις: ‘’Πάμε Κουμουνδούρου’’. Οι μάσκες, πλέον, έπεσαν, με ότι αυτό συνεπάγεται.