Η υγειονομική κρίση του κορωνοϊού, αποτελεί το "φρένο" στην πορεία της παγκόσμιας οικονομίας, η οποία έως τον περασμένο Δεκέμβριο διένυε την καλύτερη πενταετία της καλύτερης δεκαετίας του πλανήτη τους τελευταίους αιώνες.
Η Ελλάδα έχασε το στοίχημα της περιόδου αυτής γιατί μας έτρωγε η... κεφαλή μας για να κάνουμε... πειράματα με κάποιους ανεκδιήγητους τύπους, που θα έσκιζαν μνημόνια, αλλά εν τέλει αποδείχθηκε ότι δεν ήξεραν να δέσουν ούτε τα... κορδόνια! Η πολιτική αλλαγής της περυσινής χρονιάς σηματοδότησε την αφετηρία ενός κύκλου αξιοπιστίας, συνέπειας και προοπτικής. Δυστυχώς, ήρθε ο κορωνοϊός, για να μας φρενάρει, την ώρα που σηκώναμε κεφάλι.
του Λουκά Αθ. Γεωργιάδη
Η κυβέρνηση φαίνεται να βαδιζει στη βάση ενός συγκροτημένου σχεδίου περιορισμού της ύφεσης και επιτάχυνσης της ανάπτυξης, όταν τελειώσει αυτός ο... διαβολικός κορωνο-κύκλος. Αυτό σημαίνει ότι μέρα μέρα και λεπτό προς λεπτό, πρέπει να μεριμνά για την επόμενη μέρα. Τα λεφτά του Ταμείου Ανάκαμψης, το υπόλοιπο των πόρων της 2014-2020 και ο σχεδιασμός του νέου ΕΣΠΑ, δημιουργούν έναν αναπτυξιακό "κουμπαρά' ύψους τουλάχιστον €70 δισ. για τα επόμενα χρόνια. Οι πολλαπλασιαστές του μακροοικονομικού μοντέλου, πρέπει να είναι οι μέγιστοι δυνατοί. Όταν έχεις καλή αφετηρία εκκίνησης, τότε θα έχεις και πολύ καλή κούρσα ώστε να τερματίσεις με καλό χρόνο. Δεν χρειάζεται να είσαι πρώτος, απλά πρέπει να τερματίσεις και να κόψεις την... κορδέλα.
Η προώθηση των αποκρατικοποιήσεων θα έρθει να "κουμπώσει" με τους πόρους του αναπτυξιακού "κουμπαρά", ενώ την ίδια στιγμή, τα ταμειακά διαθέσιμα και τα ιστορικά χαμηλά επιτόκια δανεισμού, μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά την όλη προσπάθεια, αθροίζοντας οφέλη. Δεν αρκούν όμως όλα αυτά. Η χώρα χρειάζεται ριζικό εκσυγχρονισμό και μεγάλες τομές. Αυτά πρέπειι να φαίνονται καθημερινά στις συναλλαγές των πολιτών με το Δημόσιο και στο αποτέλεσμα που παράγει η εκπαιδευτική διαδικασία.
Το χτύπημα της γραφειοκρατίας περνάει μέσα από τη συντριβή της δημοσιοϋπαλληλικής νοοτροπίας. Κωλυσιεργίες δεν επιτρέπονται και η τεχνολογίια πρέπει να είναι στη διάθεση του επιχειρηματία και του επαγγελματία 24 ώρες το 24ωρο, 365 μέρες τον χρόνο. Με ένα κλικ όλα. Δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές καταστάσεις όπου η κρατική γραφειοκρατίια ("φυσική" και ηλεκτρονική) ορθώνει εμπόδια στη δημιουργία εισοδημάτων και πλούτου. Η κυκλοφοριακή ταχύτητα του χρήματος πρέπει να... ζαλίιζει και όταν ποσοτικοποιείιται πρέπει να κάνει τα μακροοικονομικά μοντέλα να... αναστενάζουν.
Η ανάσχεση της κυκλοφοριακής ταχύτητας του χρήματος για λόγους που η πραγματική ζωή έχει λύσει, ισοδυναμεί με κακουργηματική πράξη. Όταν δεν διευκολύνεις τον επιχειρηματία, τον επαγγελματία και τον απλό πολίτη, αυτό ισοδυναμεί με συσσώρευση πρόσθετου κόστους (οικονομικού και ψυχολογικού) και διαφυγόντων εισοδημάτων και θέσεων εργασίας. Η γραφειοκρατία και οι νεοελληνικές "πατέντες" της δημόσιας διοίκησης καθυστερούν τις επενδύσεις και "φονεύουν" θέσεις εργασίας. Όταν φρεναρει η οικονομική δραστηριότητα, αυτό έχει επίπτωση στους πόρους του προϋπολογισμού. ΄Και μετά κλαίμε πάνω από το...χυμένο γάλα των συντάξεων, του προνοιακού κράτους, των ελλιπών δομών υγείας, των προβληματικών εκπαιδευτικών μονάδων ή των συγκοινωνιών.
Η αλλαγή νοοτροπίας επιβάλλεται σε τετοιες συνθήκες. Οι πόροι χρηματοδότησης της οικονομίας και η ανάληψη του επιχειρηματικού ρίσκου αποτελούν τη μία όψη του νομίσματος. Η άλλη όψη είναι το Κράτος. Εφόσον είναι δυνάστης το... νόμισμα, δεν έχει αξία, καθώς η όψη είναι... μαύρη. Αν είναι φιλικό, τότε το... τραπεζογραμμάτιο έχει... πέραση στην αγορά. Κύριο μέλημα των υπουργών αυτής της κυβέρνησης, είναι να έχουν μονίμως ανοικτά τα αφτιά της και να ακούνε τους ανθρώπους της αγοράς και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όταν αναλαμβάνουν ρίσκο. Γιατί ο ιδιωτικός τομέας είναι ο αιμοδότης της οικονομίας. Είναι όπως το αίμα στοον ανθρώπινο οργανισμό. Ωστόσο, το πλέον σημαντικό είναι να έχουν κλειστά τα αφτιά τους στις δυνάμεις της οπισθοδρόμησης και της συντήρησης. Δημοσιοϋπαλληλικές νοοτροπίες, παλαιοκομμουνιστικές αντιλήψεις και συμπλέγματα, δεν χωρούν. Όσοι δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις στην εποχή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, πρέπει να μπουν στο περιθώριο. Ο κόσμος καλπάζει και εμείς "καλπάζουμε" σ΄ έναν φαντασιακό κόσμο ανορθολογισμού, παρασιτισμού, ανισορροπίας και αριστερής... μπουρδολογίας! Νισάφι...