H απώλεια δύο νέων στελεχών της Πυροσβεστικής Αεροπορίας μας στο τραγικό δυστύχημα της Καρύστου ρίχνει βαριά τη σκιά, αποδεικνύοντας ότι κάποιοι άνθρωποι ανάμεσα μας είναι ξεχωριστοί, καθώς έχουν αναλάβει αποστολές υψηλού ρίσκου, όπου ο θάνατος στήνει το δικό του μοιραίο σενάριο.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Οι νεκροί εν ώρα καθήκοντος είναι αυτοί που περνάνε στο πάνθεον των ηρώων γιατί υπηρέτησαν την Ελληνική κοινωνία εμπράκτως, προασπίζοντας την εθνική ακεραιότητα ή προστατεύοντας την κοινωνία. Είτε η προστασία αυτή αφορά την ανθρώπινη ζωή είτε την περιουσία. Κατά καιρούς έχουμε διαβάσει και έχουμε... βγει από τα ρούχα μας, τις... απόψεις διαφόρων ανεγκέφαλων (όλως τυχαίως προέρχονται από τον αριστερό εξτρεμισμό...), οι οποίοι μιλάνε για "εργατικά ατυχήματα" ή διατυπώνουν απόψεις όπως "αυτοί διάλεξαν αυτό το επάγγελμα". Με τη μόνη διαφορά, φίλοι... ανεγκέφαλοι, ότι αυτό που υπηρετούν δεν είναι επάγγελμα αλλά λειτούργημα. Ένα λειτούργημα με κοινωνικό αποτύπωμα, καθώς το εγώ υποτάσσεται μπροστά στο εμείς. Κάποιοι την ώρα του καθήκοντος βάζουν μπροστά το εγώ για να υπάρχουμε εμείς.
Οι καταστροφικές πυρκαγιές που έχουν ξεσπάσει τις τελευταίες ημέρες έχουν πλέον και τους νεκρούς τους. Δύο νέα παλικάρια που ξεκίνησαν με όνειρα, αλλά ταυτόχρονα "ερωτεύτηκαν" την αποστολή τους. Πιλότοι, αστυνομικοί, πυροσβέστες-πυρομαχητές, λιμενικοί είναι στην πρώτη γραμμή για την ασφάλεια της χώρας και της κοινωνίας. Όλοι τους είναι ταγμένοι σε μια αποστολή όπου περικλείει χαρακτηριστικά όπως η αυταπάρνηση, η αυτοθυσία και άλλα. Είναι ένα δημιουργικό κομμάτι της κοινωνίας μας, το οποίο αποτελεί τη "μαγιά" για ένα εθνικό success story, το οποίο υπονομεύουν σταθερά τα ανθρωποειδή της κατώτατης υποστάθμης που εύχονται νεκρούς και μοιράζουν... ψόφους, μόνο και μόνο γιατί τους κάθισε... βαριά η εκλογική ήττα. Μια συντριπτική ήττα ενός βρώμικου και προκλητικού νεοκομμουνιστικού αφηγήματος, το οποίο η κοινωνία απέρριψε ως χυδαίο, ψεύτικο και αποκρουστικό. Σε αυτό το αφήγημα συμμετέχουν υβριστές και αντεθνικά στοιχεία, που λοιδωρούν το εθνόσημο και τους ανθρώπους που έχουν υψηλά ιδανικά και διάθεση για να προσφέρουν στο συλλογικό εμείς.
Η απώλεια δύο ακόμη επίλεκτων ένστολων στελεχών εν ώρα καθήκοντος, στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα προς την κοινωνία. Κάποιοι πετάνε πολύ... ψηλά και αντιλαμβάνονται πόσο βαριά είναι η ευθύνη τους για όλους εμάς, ανεξαρτήτως κόμματος, χρώματος ή κάποιας προτίμησης. Η χώρα εμπνέεται από αυτούς που θυσιάστηκαν και υποκλίνεται στις οικογένειες, οι οποίες τους ανέθρεψαν με αρχές, αξίες και υψηλούς στόχους. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, έχουμε ανάγκη από πρότυπα. Πρότυπα δεν μπορούν να είναι τα παράσιτα ενός τμήματος της τσογλανοποιημένης Ελληνικής κοινωνίας, που μέσα σε συνθήκες πλέριας Δημοκρατίας, βυσσοδομούν κατά της προόδου και επενδύουν στην καταστροφή της χώρας.
Η χώρα βρίσκεται σε μια πορεία ανάτασης και αναγέννησης, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να μείνουν στο περιθώριο όλοι οι φορείς αρρωστημένων νοοτροπιών. Κάθε δοκιμασία πρέπει να μας οπλίζει με πείσμα για να ξεπερνάμε δυσκολίες και αντιξοότητες. Δεν μπορούμε να πάμε μπροστά με τους... άδειους τενεκέδες, οι οποίοι κάνουν και τον περισσότερο θόρυβο. Έχουμε πολλά στοιχήματα που πρέπει να κερδίσουμε στην οικονομία, στην εξωτερική πολιτική, στην κοινωνία. Κάποιοι γι αυτά τα στοιχήματα, δεν διστάζουν να επιδείξουν αυταπάρνηση και να θυσιαστούν. Αυτοί είναι που στέλνουν το μήνυμα στην κοινωνία μας, ώστε να μάθει να ξεχωρίζει τους χρήσιμους και τους ήρωες από τα σκύβαλα και τα ανθρωποειδή. Με τους πρώτους γράφονται το μέλλον και η ιστορία, με τους... άλλους, μόνο η καταστροφή και η τραγωδία.