Αυτή υποτίθεται ότι θα ήταν η δεκαετία κατά την οποία η υπεράκτια αιολική ενέργεια τελικά απογειώθηκε στις ΗΠΑ – πηγαίνοντας από μια σχεδόν ακινησία σε μια δυνητικά τεράστια πηγή ανανεώσιμης ενέργειας μέχρι το 2030. Και ενώ η πράσινη τεχνολογία είχε αξιοσημείωτες επιτυχίες, ο ίδιος ο τομέας αγωνίστηκε, σύμφωνα με το Bloomberg.
Οι εταιρείες έχουν χάσει δισεκατομμύρια δολάρια, με τον πληθωρισμό να αναγκάζει τους προγραμματιστές να καθυστερήσουν ή να καταργήσουν μεγάλα έργα. Τώρα η βιομηχανία, η οποία είναι κρίσιμη για την εκπλήρωση των κλιματικών στόχων των ΗΠΑ, αντιμετωπίζει αυξανόμενους πολιτικούς κινδύνους – που υπογραμμίζονται από την κριτική που άσκησε ο Ντόναλντ Τραμπ σε παραλία της Ανατολικής Ακτής.
Κατά τη διάρκεια μιας συγκέντρωσης στα μέσα Μαΐου στο Νιου Τζέρσεϊ, ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων δεσμεύτηκε να εκδώσει εκτελεστικό διάταγμα με στόχο την ανάπτυξη υπεράκτιας αιολικής ενέργειας εάν κερδίσει μια δεύτερη θητεία ως πρόεδρος στις εκλογές της 5ης Νοεμβρίου. Κατηγόρησε τα υπεράκτια αιολικά έργα ότι σκοτώνουν πουλιά και φάλαινες και έκανε την πιο σαφή απειλή του προς την αναπτυσσόμενη βιομηχανία: «Θα διασφαλίσουμε ότι αυτό θα τελειώσει την πρώτη μέρα», είπε. Θα το γράψω με εκτελεστικό διάταγμα». Η απειλή αντιπροσωπεύει μια έντονη απόκλιση από την προσέγγισή του στην υπεράκτια αιολική ενέργεια ως πρόεδρος.
Ο πληθωρισμός, η μεγαλύτερη απειλή
Ο πληθωρισμός απειλεί σοβαρά τα υπεράκτια αιολικά. Το κόστος για κάθε στοιχείο των έργων πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων έχει εκτοξευθεί στα ύψη, από τις πρώτες ύλες που πηγαίνουν στις πανύψηλες δομές μέχρι την εταιρική πίστωση που τα χρηματοδοτεί. Μόλις πριν από λίγα χρόνια, οι εταιρείες έκαναν σχέδια – και υπέγραφαν τεράστιες συμβάσεις ηλεκτρικής ενέργειας – με βάση το προβλεπόμενο κόστος των 77 δολαρίων ανά μεγαβατώρα, σύμφωνα με το BNEF. Αλλά μέχρι τα τέλη του 2023 ο αριθμός αυτός είχε αυξηθεί κατά 48% στα 114 δολάρια. Ταυτόχρονα, η αλυσίδα εφοδιασμού των ΗΠΑ για υπεράκτια αιολική ενέργεια εξακολουθεί να αναπτύσσεται, γεγονός που έχει επιβραδύνει ορισμένα έργα. Τα υπεράκτια αιολικά έργα έχουν επίσης πολλούς αντιπάλους, συμπεριλαμβανομένων των παραθαλάσσιων πόλεων, των τοπικών Ρεπουμπλικανών πολιτικών και των φυλετικών κυβερνήσεων.
Οι ΗΠΑ έχουν περίπου 11 γιγαβάτ υπεράκτιας αιολικής ενέργειας εγκεκριμένα για κατασκευή, σύμφωνα με τον βιομηχανικό όμιλο Oceantic. Εκτός από τα δύο έργα που ήδη στέλνουν ενέργεια, περισσότερα είναι καθ’ οδόν. Η εταιρεία ηλεκτρικής ενέργειας Dominion Energy Inc. ξεκίνησε την κατασκευή του αιολικού πάρκου αξίας 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων με 176 ανεμογεννήτριες περίπου 27 μίλια από τις ακτές της Βιρτζίνια. Και η κατασκευή έχει επίσης ξεκινήσει στο Revolution Wind, ένα έργο 704 μεγαβάτ στα ανοικτά των ακτών του Ρόουντ Άιλαντ και του Κονέκτικατ.
Ευοίωνες προοπτικές
Η κυβερνητική στήριξη και οι κρατικοί στόχοι για την παραγωγή υπεράκτιας αιολικής ενέργειας συνέβαλαν στη σταθεροποίηση της βιομηχανίας. Τα οικονομικά κίνητρα και ο καλύτερος συντονισμός μεταξύ των πολιτειών και των ομοσπονδιακών υπηρεσιών δείχνουν έναν πολλά υποσχόμενο ορίζοντα, συμπεριλαμβανομένων σχεδίων για την εκ νέου υποβολή προσφορών για έργα που προηγουμένως θεωρούνταν μη βιώσιμα. Οι αλλαγές στην καθοδήγηση πολιτικής του Υπουργείου Οικονομικών σημαίνουν επίσης ότι περισσότερα υπεράκτια αιολικά έργα μπορούν να επωφεληθούν από μια πίστωση μπόνους που συνδέεται με την οικονομική ανάπτυξη στις λεγόμενες ενεργειακές κοινότητες, συμπεριλαμβανομένων των λιμένων.
Προτεραιότητα για τον Μπάιντεν
Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν έχει καταστήσει την υπεράκτια αιολική ενέργεια προτεραιότητα. Μια εβδομάδα μετά την είσοδό του στον Λευκό Οίκο, περιέγραψε ένα σχέδιο για διπλασιασμό της υπεράκτιας αιολικής παραγωγής – ένας στόχος που, εκείνη την εποχή, θα μπορούσε να επιτευχθεί με ένα μόνο αιολικό πάρκο. Σύντομα έγινε πιο φιλόδοξος. Τρεις μήνες αργότερα, ο Μπάιντεν περιέγραφε τις φιλοδοξίες για τις ΗΠΑ να εγκαταστήσουν 30 γιγαβάτ υπεράκτιας αιολικής ενέργειας μέχρι το τέλος της δεκαετίας.
Δεν τα θέλει ο Τραμπ
Αν εκλεγεί ο Τραμπ, η διοίκησή του θα μπορούσε να κινηθεί πιο αργά για να επανεξετάσει τα προτεινόμενα έργα και να πουλήσει νέες υπεράκτιες μισθώσεις αιολικής ενέργειας – ένα αποτέλεσμα που οι αναλυτές αναμένουν ευρέως. Θα μπορούσε επίσης να ακολουθήσει μια στρατηγική που χρησιμοποίησε ο Μπάιντεν για να αποτρέψει τη μίσθωση πετρελαίου στα παράκτια ύδατα, επιβάλλοντας επίσημο μορατόριουμ στην πώληση νέων δικαιωμάτων υπεράκτιας αιολικής ενέργειας.
Με πολλές νομικές προκλήσεις κατά των εγκεκριμένων έργων, υπάρχει επίσης ένα άνοιγμα για την κυβέρνηση να διευθετήσει εθελοντικά υποθέσεις και να συμφωνήσει να επανεξετάσει αυτές τις άδειες. Επιπλέον, επειδή οι ανεμογεννήτριες της Ανατολικής Ακτής εγκαθίστανται σε ύδατα που διασταυρώνονται με μεταναστευτικές οδούς για τις φάλαινες του Βόρειου Ατλαντικού και άλλα απειλούμενα είδη, ο Tραμο – ή άλλοι αντίπαλοι – θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τους νόμους των ΗΠΑ για την προστασία των ζώων για να αμφισβητήσουν έργα.