Με την προεκλογική περίοδο να έχει και τυπικά ολοκληρωθεί στην Κουμουνδούρου επικρατεί το απόλυτο χάος: η κωμική συγκέντρωση της Αθήνας από τη μια επιβεβαίωσε το προφανές, την δομική αδυναμία της ηγεσίας του να συνεγείρει την ιστορική αριστερά και από την άλλη επιτάχυνε τις εξελίξεις που οδηγούν με απόλυτη βεβαιότητα σε μια νέα διάσπαση ανάμεσα στους kasselakistas από τη μια και στους παραδοσιακούς της τσιπρικής αριστεράς από την άλλη.
Γράφει ο Χρήστος Υφαντής
Ο κασσελακισμός, ως σύγχρονη εκδοχή της ψεκασμένης και αλλοπρόσαλλης αριστερίζουσας παλαβομάρας ήταν αδύνατο να προβλεφθεί ακόμη και από τα στελέχη εκείνα που υπάκουσαν το καλοκαίρι στις επιθυμίες του Αλέξη Τσίπρα και στήριξαν μαζικά την επιλογή ενός τουρίστα του δίευρου για τη θέση του προέδρου, αρκεί αυτός να μπορούσε να κερδίσει την ομάδα Χαρίτση-Αντσιόγλου, η οποία είχε δαιμονοποιηθεί ως υπαίτια της εκλογικής κατάρρευσης στις εκλογές του 2019.
Τα ίδια στελέχη «μαρτυράνε χωρίς ξύλο» πως κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα μπορούσε να φανταστεί τι θα προέκυπτε στην μετά την εκλογική διαδικασία περίοδο, κανείς δεν διανοούνταν που θα οδηγούσε η επιδειξιομανία και ο αφόρητος παπαγαλισμός ενός πολιτικά αγράμματου απολυμένου δήθεν καριερίστα εφοπλιστή των αστακοκάραβων, τι ρήγματα θα δημιουργούσε ένας προφανώς πολιτικά παλαβός, ακόμη και εμμονικός τύπος στην εικόνα της πραγματιστικής αριστεράς, την οποία με τόσο κόπο είχε φιλοτεχνήσει « ο άχαστος ηγέτης».
Οι αυταπάτες της κυβερνητικής θητείας ήρθαν και έδεσαν με τις αντίστοιχες της διαδοχής Τσίπρα από έναν εκλεκτό γνωστών ιδρυμάτων, ο οποίος ούτε τι λέει, ούτε τι δηλώνει, ούτε τι διακηρύσσει ξέρει με αποτέλεσμα την οριστική ρήξη με τους εναπομείναντες του παλιού ΣΥΡΙΖΑ, που είδαν να γίνονται μπαλάκι σε περίεργα παιχνίδια εξουσίας μεταξύ εκείνων των επιγόνων του Αλέξη που μέτρησαν λάθος τον ίσκιο τους.
Την αποχή από την προεκλογική περίοδο όλων των βασικών στελεχών της πλευράς Τσίπρα με την Όλγα καπετάνισσα διαδέχθηκε η κοινή απόφαση να κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να ηττηθεί στις κάλπες ο κασσελακισμός και να ανοίξει έτσι μια νέα περίοδος στο κόμμα με τα φτερά των «κολλητών» του αρχηγού κομμένα και τις βεβαιότητες τους για την επόμενη μέρα στο κόμμα κατεστραμμένες.
Οι σημαντικές διαρροές από την Κουμουνδούρου είναι ο παράγοντας που διατηρεί ζωντανές τις ελπίδες της Ζωής, του Βαρουφάκη, του Χαρίτση, ακόμη και του Πέτρου Κόκκαλη να εισπράξουν από την δυσαρέσκεια και να περάσουν το κατώφλι του 3%, ελπίζοντας στην εκλογή ενός ευρωβουλευτή κάποιος από αυτούς.
Η τάση καταγράφεται καθαρά στις δημοσκοπήσεις, αλλά δεν ανακοινώνεται. Αφήνεται να εννοηθεί, αλλά δεν παρουσιάζεται «για τον φόβο των Ιουδαίων», όπως ακριβώς συνέβη και στις εθνικές εκλογές του 2023, όταν όλοι οι δημοσκόποι μετρούσαν στο πρωτογενές δείγμα αυτά τα «απίστευτα» ποσοστά του Τσίπρα, αλλά επειδή «δεν πίστευαν στα μάτια τους» προχωρούσαν σε αυθαίρετες αναγωγές, με αποτέλεσμα να διασυρθούν.
Η ίδια αίσθηση για τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ επικρατεί και τώρα, αναμένεται να εμφανιστεί στο εκλογικό αποτέλεσμα και να καταπλήξει και πάλι την κοινωνία των πολιτών, ο κ. Δρυμιώτης το υπονόησε σαφώς και συνήθως ξέρει τι λέει.
Αν επιβεβαιωθεί, θα αρχίσει μια νέα περίοδος στον ΣΥΡΙΖΑ που δεν μπορεί να έχει άλλη κατάληξη από την ιστορική σύγκρουση των δύο βασικών υποομάδων και την «τελική αναμέτρηση», όταν η συγκυρία θα βολεύει αυτόν που θα έχει το πάνω χέρι.