Αρχίζουν σιγά σιγά να αυξάνονται οι αντιδράσεις όσων έχουν αμφιβολίες για την περίφημη «κλιματική αλλαγή». Ο σχεδόν θρησκευτικός φανατισμός των οπαδών του υποτιθέμενου ανθρώπινου παράγοντα για την αύξηση της θερμοκρασίας της γης, αρχίζει να κλονίζεται από πολλούς σκεπτικιστές που φέρνουν στο προσκήνιο επιστημονικές αποδείξεις πως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς όπως πολλοί μας τα παρουσιάζουν.
Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα είναι μια ανάρτηση του Thomas Richard στο "Climate Change Dispatch" που διαλύει μπόλικους σχετικούς μύθους (https://climatechangedispatch.com/why-i-stopped-believing-in-man-made-global-warming-and-became-a-climate-skeptic/). Εκεί απεικονίζεται ξεκάθαρα η απογοήτευση ενός φανατικού πιστού που ξαφνικά συνειδητοποιεί πως όσα πίστευε για το κλίμα δεν ανταποκρίνονται στη λογική ούτε βέβαια και στην επιστημονική αναζήτηση.
Πρώτος προβληματισμός προέρχεται από το γεγονός πως το ποσοστό του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα της γής είναι ελάχιστο. Μόλις φθάνει στο 0,040 %. Και συγκεντρώνεται μάλιστα σε σύννεφα που συχνότατα μετατρέπονται σε βροχή, που αποδυναμώνει ακόμα περισσότερο την επίδρασή του. Σαν συνέπεια, πως γίνεται οι δραστηριότητες των ανθρώπων να προκαλούν την υπερθέρμανση του πλανήτη όταν προκαλούν λιγότερες εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα από τους ...τερμίτες.
Είναι φανερό πως οι περίφημοι επιστημονικοί ισχυρισμοί βρίσκονται στον αέρα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον επίσης έχει η συμπεριφορά του ήλιου. Φαίνεται πως η θερμότητα που εκπέμπει δεν είναι σταθερή και μεταβάλλεται από εποχή σε εποχή. Δεν είναι λοιπόν τα ορυκτά καύσιμα που προκαλούν τις αλλαγές στην ατμόσφαιρα. Απλούστατα, τα μέτρα των κυβερνήσεων εναντίον τους ευθύνονται για την οικονομική παρακμή των δυτικών οικονομιών, την ακρίβεια στην καθημερινή ζωή και την φτωχοποίηση μεγάλου μέρους της κοινωνίας - με κύριο θύμα τα λαϊκά στρώματα.
Αυτό που όμως είναι ενδιαφέρον, είναι η παραβίαση των κανόνων της οικονομίας της αγοράς με τις επιδοτήσεις προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) και την καταδίκη των καταναλωτών σε επιλογές που ουσιαστικά είναι εναντίον των συμφερόντων τους.
Εξαιρετική είναι μιά σχετική ανάλυση του καθηγητή του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Πάνου Ευαγγελόπουλου, με τίτλο "Το Κλίμα, οι ΑΠΕ και τα Ορυκτά". Γράφει ο Ευαγγελόπουλος: "Τα ορυκτά καύσιμα είναι άφθονα και φθηνά, με συνεχή παροχή ενέργειας, που αν και ο πλανήτης μας δοκιμάζεται από συντριπτικούς και εκρηκτικούς πολέμους, στις δύο πιο ενεργειακές περιοχές ορυκτών καυσίμων της γης, οι τιμές των ορυκτών καυσίμων παραμένουν ατάραχες...
Το ενεργειακό όμως σύστημα παραγωγής από τις Ανανεώσιμες Πηγές, παραμένει πανάκριβο και ασταθές στην παραγωγή και στην διανομή, τόσο στην άπνοια και στην νέφωση, όσο και στον συνωστισμό ενέργειας των δικτύων στην φάση της υπερπαραγωγής, ασύμφορο στην αποθήκευση και συνεχίζει να επιδοτείται με πακτωλό χρημάτων από Ευρωπαϊκούς Πόρους, Ταμείο Ανάκαμψης, Εθνικούς Πόρους, Προϋπολογισμός, αλλά και από τα χρήματα όλων των καταναλωτών κάθε μήνα στην πληρωμή των λογαριασμών μας ηλεκτρικού ρεύματος....Το αδιέξοδο μας θα είναι πλήρες, εάν συνεχίσουμε τοιουτοτρόπως και ειδικότερα με την Παράδοξη Βασιλεία των Επιδοτήσεων στην Παραγωγή και των Επιδομάτων στην Κατανάλωση...."
Και συνεχίζει: "Κάθε επίδομα στην κατανάλωση, ανεβάζει το επίπεδο των τιμών εν γένει, ενώ αυξάνει το περιθώριο κέρδους των πωλητών ηλεκτρικής ενέργειας στην επιμέρους αγορά.... Ελεύθερη Αγορά, και μόνον αυτή, θα δημιουργήσει την νέα μας αρμονική οικολογική ισορροπία.
Οφείλουμε να οδηγήσουμε τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας στην Αρένα της Ελεύθερης Αγοράς, να ανταγωνιστούν με ίσους όρους τις Πηγές Ενέργειας των Ορυκτών Καυσίμων και οι σχετικές τιμές που θα αναδυθούν, αυτορρυθμιζόμενα από την παγκόσμια αγορά ενέργειας, θα δώσουν τα μερίδια παραγωγής και κατανάλωσης του κάθε τομέα και της κάθε επιχείρησης, με τους καταναλωτές να απολαμβάνουν τις φθηνότερες δυνατές τιμές."