Ι. Στον Τύπο της 8ης Οκτωβρίου (Εστία) διαβάσαμε δήλωση του Υπουργού Φλωρίδη. …«…Αίρεται το ακαταδίωκτο, επανέρχεται η απιστία…»…
ΙΙ. Όμως, παραμονές εκλογών του 2019, η Βουλή ψήφισε αδιαμαρτύρητα, απ’ όλους, ειδικό νόμο. Έθετε – αυτός -αναδρομικά- δικονομικές προϋποθέσεις ποινικής δίκης. Μεταξύ αυτών και κατάθεση έγκλησης ώστε να κινηθεί η δίωξη για απιστία (!!!)
Αποτέλεσμα: βαριές κατηγορίες φυλλορρόησαν. Αυτό διότι δεν είχε προκατατεθεί έγκληση. Χαρίστηκαν, έτσι, ποινές και χρήματα.
ΙΙΙ. Ήδη το άνω «κατόρθωμα» κατεδαφίζεται. Αποκαθίσταται η πρότερη ποινική ισορροπία. Του λοιπού έγκληση δεν χρειάζεται.
Οι εκλεκτοί, όμως, εν τω μεταξύ επωφελήθησαν. Έφυγαν λευκοί ελέω ειδικού νόμου (!!!).
IV. Το δίκαιο φρονηματίζει εάν εκφράζει την ιδέα της Δικαιοσύνης.
●●●Όχι όταν εκφράζει σκοπιμότητες, μάλιστα εξυπηρετικές των χορηγών των κομμάτων.
●●● Όταν το δίκαιο είναι σκοπιμότης και δη αγοραία, τότε κυριαρχεί ο τζόγος. Άρα: ο κλέψας του κλέψαντος…