Για να μην μπερδεύεστε εκεί στην Κουμουνδούρου κι έχουν πιάσει κι οι ζέστες! Πολιτικός σχηματισμός που είδε να συντρίβεται, μέρα-μεσημέρι, από την λαϊκή ψήφο ο πυρήνας της ύπαρξης του στην εκλογική αποδοκιμασία του προσώπου του ηγέτη του δεν έχει πολλές επιλογές για τη συνέχεια, μάλλον έχει μόνο μία: να παλέψει, όσο πιο σκληρά μπορεί, μπας και σταματήσει το τσουνάμι των αποχωρήσεων και διατηρήσει το ποσοστό του σε ένα ευπρεπές επίπεδο, αναβάλλοντας με αυτό τον τρόπο την ολοσχερή καταστροφή του για μια τετραετία.
Γράφει ο Χρήστος Υφαντής
Καμία άλλη επιλογή δεν είναι στο τραπέζι, όσο και αν μερικοί αδιόρθωτοι εκ των «σοφών» του κόμματος αναζητούν τώρα λύσεις επιβίωσης σε αναδιατάξεις προσώπων και οργανωτικών σχημάτων. Τρίχες και δη κατσαρές.
Μια ματιά να ρίξει κανείς στα πρόσωπα που «προτείνεται» από διάφορες πλευρές να πλαισιώσουν τον «άχαστο ηγέτη» στον μήνα που μεσολαβεί έως τις επόμενες εκλογές κατανοεί πλήρως περί τίνος πρόκειται και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ούτε μία πιθανότητα στο εκατομμύριο να επιβιώσει.
Ο κ. Ηλιόπουλος, ο κ. Χαρίτσης και η κυρία Αχτσιόγλου, μέλη μιας νέας «αγίας τριάδας» που (υποτίθεται) θα κληθεί να αναλάβει να υπερασπιστεί δημοσίως ένα καταργημένο στην πράξη κομματικό αφήγημα και να εκλαϊκεύσει ( επειδή το πόπολο δεν την κατάλαβε) μια πολιτική που διεκδικεί διακυβεύματα περασμένων αιώνων «με το σφυρί και το δρεπάνι» στην εικόνα, είναι αφετηριακά γραφική, ου μην και υπονομευτική για τον κ. Τσίπρα!
Ότι αυτή η «τριάδα» προτάθηκε από τον κ. Παπαδημούλη, δημοσίως μάλιστα, λίγες ώρες μετά την απομυθοποίηση των πάντων στον ΣΥΡΙΖΑ, έχει σχέση με το σχέδιο της κομματικής αντιπολίτευσης να θέσει στην ημερήσια διάταξη «ζήτημα Τσίπρα», χωρίς, ταυτόχρονα, να εμφανίζεται πως υπονομεύει την νέα εκλογική προσπάθεια!
Ο κ. Παπαδημούλης διατηρεί υπέρ του το επιχείρημα πως «όσα είπε προέρχονται από το ειλικρινές ενδιαφέρον του για το μέλλον του κόμματος και του ηγέτη του και όχι από προσωπικό συμφέρον», ο ίδιος δεν έχει καμία οργανωτική σχέση με τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ, στην ουσία είναι ένας ακόμη «σοφός» παρατηρητής των γεγονότων και, την ίδια ώρα, δεν ταυτίζεται απολύτως με την πλευρά Τσακαλώτου, άρα δεν θέτει σε διακινδύνευση την «Ομπρέλα» και τους «Ομπρελιστές» απέναντι στους «προεδρικούς» και στους παλαιοπασόκους.
Φευ!, στην πολύ σκληρή πλέον κομματική πραγματικότητα, με την εσωτερική υπηρεσία προεδρικής ασφάλειας να έχει απλώσει ήδη δίχτυ παρακολούθησης των κινήσεων Τσακαλώτου και λοιπών συνεργαζόμενων δυνάμεων, η επιλογή Παπαδημούλη να αμφισβητήσει ευθέως την ικανότητα του Τσίπρα να συνεχίσει να εκπροσωπεί το κόμμα ( αυτό είπε στην ουσία) προκάλεσε τις πρώτες έντονες αντιδράσεις, σήμερα η κυρία Δούρου σε ραδιοφωνική της παρουσία τον «ξέχεσε» (πολιτικά πάντα), ούτε λίγο, ούτε πολύ τον κατηγόρησε για υπονόμευση του προέδρου του κόμματος.
Η κατάσταση αυτή (αναμένεται η απάντηση Παπαδημούλη στη Δούρου) θα συνεχίσει και θα εντείνεται, ανεξάρτητα από την δημόσια έκταση που θα λάβει, στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ αυτό που για καιρό σιγόβραζε δεν μπορεί κανένας πλέον να το σταματήσει, όσο και αν τεχνητά επιχειρεί να ανακαλύψει ένα λόγο ύπαρξης του Τσίπρα έως τις επόμενες εκλογές.
Ο κ. Τσίπρας έπρεπε το βράδυ της Κυριακής να έχει θέσει στην διάθεση του κόμματος την αμετάκλητη απόφαση του να αποχωρήσει «αύριο το πρωί», χωρίς να δεχτεί κουβέντα επ΄ αυτού και χωρίς να επιτρέψει να μετατραπεί η μέχρι τώρα κομματική διαδρομή του σε επίδικο μιας τεράστιας κομματικής κρίσης που είναι βέβαιο θα καταλήξει σε ανθρωποφαγία.
Η αντίδραση της κυρίας Δούρου εκεί οδηγεί, όσο και αν επιχειρηθεί να ωραιοποιηθεί, όποιος πίσω από τις γραμμές διαβάζει στην ιστορία της Αριστεράς γνωρίζει πως το επόμενο στάδιο είναι το δημόσιο ξεκατίνιασμα και το μεθεπόμενο η διάσπαση και η αποχώρηση της αριστερής πτέρυγας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει το βράδυ της 25ης Ιουνίου να μην έχει καύσιμη ύλη για να προλάβει ούτε ένα συνέδριο τον Σεπτέμβριο, πόσο μάλλον εκείνες τις αργόσυρτες διαδικασίες της αριστερής νομενκλατούρας, μέσω των οποίων δικαιολογούν την ύπαρξή τους μερικοί ανεπάγγελτοι ή επαγγελματίες άεργοι.
Η παρουσία του κ. Τσίπρα στην ηγεσία του είναι η μαγική συνταγή για να συνεχίσει να αποσυντίθεται με ακόμη ταχύτερο ρυθμό, να απομονώνεται από την κοινωνία και να ακυρώνεται από τους πολίτες και εξαιτίας του γεγονότος πως δεν έχει πλέον κανένα αφήγημα να διηγηθεί.
Δεν μπορεί πλέον να επενδύσει ούτε καν την διαβόητη «χούντα Κούλη» με την οποία πορεύτηκαν στο πρόσφατο παρελθόν μερικοί ξεβράκωτοι σε μια παραλία μετά από μαζική κομματική συνεύρεση ευρείας κλίμακας για να εμπεδώσουν την γραμμή και σχημάτισαν το σύνθημα «Μητσοτάκη γαμιέσαι».
Ο ελληνικός λαός τους έδειξε με τη σοφία του πως άλλο η πολιτική και η κυβερνησιμότητα κι άλλο η κομματική παρτούζα!