Ο λόγος; Αυτή η διαφορά αυτής της εταιρείας, με την ειδική σχέση που έχει με την Κουμουνδούρου, είναι η ταφόπλακα και της ύστατης πιθανότητας να κερδίσει στις εκλογές ο κ. Τσίπρας τον νυν πρωθυπουργό και να διεκδικήσει «την μπροοδευτική κυβέρνηση», όπως αυτός μόνος την φαντάστηκε και την οποία όλοι οι πιθανοί «συγκυβερνήτες» του αρνούνται πεισματικά να αποδεχθούν.
Ότι ο κ. Τσίπρας συνεχίζει να αναφέρεται στην προοπτική της «μπροοδευτικής κυβέρνησης» και κάθε τρεις μέρες να αναπροσαρμόζει το πλάνο των πιθανών συνεργατών (πάντα με τον ΣΥΡΙΖΑ στην εικόνα) και, αναλόγως του ακροατηρίου ή των συνομιλητών, να διαμορφώνει την πιθανότητα μιας κυβέρνησης των ηττημένων είναι η πλέον απτή ένδειξη πως δεν έχει, στην ουσία, κανένα σοβαρό κυβερνητικό αφήγημα να παρουσιάσει και αρκείται να πιθανολογεί απλώς μια εξέλιξη που όλοι οι αριθμοί διαψεύδουν κατηγορηματικά.
Κι επειδή «ο άχαστος ηγέτης» είναι και του ΕΜΠ παρακαλώ και «παίζει στα δάχτυλα τη θεωρία των πιθανοτήτων» γνωρίζει (θεωρητικώς) πως στις εκλογές της 21ης Μαΐου την πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ δεν την στοιχηματίζουν ούτε οι ισοβίτες! Οι στοιχηματζήδες μάλιστα την πήγαν ήδη από το αρχικό 3 στο 6 με τη Νέα Δημοκρατία στο 1,10, δηλαδή «τοπ ματσάκι» έφραξε!
Γιατί αυτή την φαντασιακή πρωτιά την επικαλείται τότε ως υπαρκτό ενδεχόμενο, επί του οποίου θα προκύψει το ποθούμενο πεδίο συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ με την ανοχή του κ. Βαρουφάκη και του κ., Κουτσούμπα;
Λογικά (όπως κάθε σοβαρός πολιτικός θα απαντούσε) επειδή πιστεύει, παρά τους οιωνούς, πως θα είναι πρώτο κόμμα. Συνθήκη που δεν μπορεί να ικανοποιηθεί σε αυτή τη ζωή, συνεπώς οι «λογικές» απαντήσεις είναι δύο: επειδή δεν καταλαβαίνει τι λέει ή επειδή πρέπει να τα λέει για να συντηρεί τον μύθο της κυβέρνησης των ηττημένων, στη λογική «εντάξει, δεν ήρθαμε πρώτοι, αλλά αφού ο λαός ψήφισε όπως ψήφισε και βγαίνουν τα νούμερα γιατί να μην δοκιμάσουμε;»
Η πρώτη εκδοχή δεν είναι καθόλου απίθανη, το 'χει ξανακάνει πολλές φορές στο παρελθόν. Η δεύτερη, είναι η πιο πραγματική, επειδή η συμπεριφορά του στην προεκλογική περίοδο υποτίθεται πως υπακούει σε μια συλλογικότερη λειτουργία, συνεπώς δεν μπορεί όσοι συνομιλούν μαζί του να είναι το ίδιο άσχετοι. Κάτι θα τους κόβει περισσότερο από τον Αλέξη!
Είναι κωμικό αλλά συμβαίνει: η χώρα βαδίζει σε εκλογές γνωρίζοντας ήδη ποιο κόμμα θα είναι όχι απλώς πρώτο, αλλά με διαφορά πρώτο και την ίδια ώρα πίσω από αυτό το κόμμα κάτι χαβαλέδες πλακώνονται για την προοπτική που έχουν ως δευτερότριτοι με την ανοχή των τεταρτοπέμπτων!
Τι σημαίνει η εικόνα αυτή; Πως η κοινή συνείδηση ανταποκρίνεται θετικά στο αντικειμενικό αίτημα για «πολιτική σταθερότητα», πως « δεν υπάρχει χρόνος και όρεξη για πειραματισμούς», πως «το σχέδιο του Κυριάκου Μητσοτάκη μπορεί να μην είναι τέλειο, αλλά είναι το μόνο υλοποιήσιμο χωρίς τον κίνδυνο να ανατιναχτούμε», πως « το διακύβευμα των εκλογών είναι η Ελλάδα του 2030 απέναντι στην Ελλάδα του 2012 με τα μνημόνια και τις δύο πλατείες».
Με άλλα λόγια η κοινωνία έχει αποδεχθεί ως μοναδική επιλογή για το μέλλον της την πολιτική ηγεμονία του κ., Μητσοτάκη (για τον ίδιο μιλάμε και μερικούς δικούς του), δείχνει ικανοποιημένη από το πολιτικό σχέδιο της ένωσης των κεντροδεξιών με τους κεντροαριστερούς (ή ακροκεντρώους) και δεν έχει καμία διάθεση να παίξει ξανά στα ζάρια τη χώρα και τις προοπτικές της για να υπηρετήσει εκθέσεις ιδεών του κ. Τσίπρα και των συν αυτώ.
Πρόβλεψη: όσο οι μέρες θα περνάνε και θα φτάνουμε στην τελευταία εβδομάδα των εκλογών τόσο η Νέα Δημοκρατία θα ενισχύει την πολιτική και εκλογική της ηγεμονία, η σταθερότητα θα επικρατήσει πλήρως απέναντι στον τυχοδιωκτισμό, αυτή η εξέλιξη θα αποτυπώνεται σε αριθμούς και το συγκεκριμένο σενάριο δεν χάνει με τίποτε.
Θα μπορούσε, άραγε, ο κ. Τσίπρας να αντιπαρατάξει απέναντι στην ακροκεντρώα σταθερότητα του Μητσοτάκη μια αριστερή σταθερότητα του ίδιου και των εν δυνάμει (υπαρκτών ή φαντασιακών) συμμάχων του;
Όχι, δεν θα μπορούσε, επειδή αν σε ένα τέτοιο πειρασμό υπέκυπτε θα αρνούνταν την αριστερή του φύση και τον εγγενή τυχοδιωκτισμό που την διακρίνει ( συν την προσωπική του υστέρηση).
Για το λόγο αυτό παραδέρνει σε σενάρια από κωμικά έως επικίνδυνα και ψαρεύει σε θολά νερά, μήπως και κάτσει αυτή η μια και μοναδική πιθανότητα στο εκατομμύριο και βολεύουν οι αριθμοί όλους τους ηττημένους.
Άλλη ουσιαστική επιλογή δεν έχει και το γνωρίζει άριστα!