Τον προεκλογικό της σχεδιασμό ξεκίνησε να ξετυλίγει η Κυβέρνηση, με βάση τα ειδικά ευρήματα των εβδομαδιαίων δημοσκοπήσεων που μετρούν ειδικά κοινά και κρίσιμες περιοχές της χώρας, οι οποίες είναι δυνατό να «κρίνουν» όχι το τελικό αποτέλεσμα (της δεύτερης κάλπης), αλλά την εικόνα που θα προκύψει από την πρώτη κάλπη της απλής αναλογικής.
Ο «καημός» του Κυριάκου Μητσοτάκη για την Πέλλα και (ειδικά) την Πιερία έχει ονοματεπώνυμο, ακούει στο όνομα «Κυριάκος Βελόπουλος».
Όπως προκύπτει από την αυξημένη διεισδυτικότητα του διακινητή των «επιστολών του Ιησού» στις περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας, η Ελληνική Λύση «πάει τρένο» δημοσκοπικά , τα ποσοστά της είναι ήδη διψήφια, ενώ έχει αρχίσει να επηρεάζει εκλογικά και σοβαρές για τις περιοχές υποψηφιότητες, ο κ. Ζέρβας στην Πιερία, παιδίατρος με έντονη θετική κοινωνική δραστηριότητα και αυξημένη κοινωνική προσφορά είναι ήδη τοποθετημένος στα δεξιά του Βελόπουλου, είναι κι εκείνη η στάση του απέναντι στα εμβόλια που έκανε ευκολότερη αυτή την συνεργασία.
Με ανάλογες υποψηφιότητες ο Βελόπουλος βάσιμα προσδοκά σε νέες έδρες σε αυτές τις περιοχές, άλλωστε αυτή τη στιγμή τα ποσοστά του είναι διψήφια, κατέχει εύκολα την τέταρτη θέση, ενώ δεν είναι καθόλου απίθανο να διεκδικήσει σκληρά την Τρίτη.
Κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει πως στις περιοχές αυτές, ειδικά στην Πιερία αναπτύχθηκε ένα πανίσχυρο αντιεμβολιαστικό κίνημα, που βρήκε πρόσφορο έδαφος σε δεκάδες θεωρίες συνομωσίας με έντονο τον παραχριστιανικό παραλογισμό διάφορων οργανώσεων, κατόχων επιστολών του Ιησού και «ειδικών», ο αριθμός των θανάτων από τον κορωνοϊό στα μέρη αυτά είναι υπερβολικός, σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θεωρεί πως μπορεί να αντιστρέψει το κλίμα και να διατηρήσει ανέπαφη την εκλογική επιρροή της Νέας Δημοκρατίας, δεν είναι καθόλου εύκολη η υπόθεση, είναι, όμως, ενδεικτική πως θα κινηθεί προεκλογικά ο Πρωθυπουργός και συνολικά η φιλελεύθερη παράταξη.
Το κυβερνητικό αφήγημα είναι απλό: Ο στόχος είναι να διατηρηθεί σχετικά ανέπαφο το ποσοστό του 2019 την πρώτη Κυριακή και να διευκολυνθεί έτσι μια αντεπίθεση με όλα «τα όπλα» τη δεύτερη, ώστε να απομονώσει όλα τα αριστερά και ακροδεξιά αφηγήματα και να διαχειριστεί και πάλι μια αυτοδύναμη Κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Για να συμβεί αυτό πρέπει να εξελιχθεί ένας σχεδιασμός σε τρεις διαφορετικές περιοχές της εφαρμοσμένης πολιτικής:
Να αποδυναμωθεί κεντρικά στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό το αριστερό λαϊκίστικο παραλήρημα και να καταδειχθεί η εγγενής επικινδυνότητα για τη χώρα και το δημοκρατικό πολίτευμα των πεζοδρομιακών και ψεκασμένων θεωριών που το συνθέτουν.
Προς το σκοπό αυτό σημαντικές θεωρούνται οι εξελίξεις στις ΗΠΑ και στην διαφαινόμενη (σχεδόν βέβαιη) ήττα του Πούτιν στην Ουκρανία, σε αυτές τις δύο περιοχές του πλανήτη η ήττα του ακραίου τραμπικού λαϊκισμού και των πουτινικών θεωριών συνομωσίας είναι βούτυρο στο ψωμί του φιλελευθερισμού.
Να αντιμετωπιστεί σε τοπικό και «ειδικό» επίπεδο μια αυξημένη διεισδυτικότητα πολιτικών σχημάτων στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας και να περιοριστεί η δυνατότητα γνωστών ολιγαρχών της περιοχής της Μακεδονίας να χρηματοδοτούν αφειδώς φιλορωσικά σχήματα με έντονο το παραθρησκευτικό στοιχείο, που εκμεταλλεύονται και την σημαντική επιρροή του Αγίου Όρους. Αυτή τη φορά η Μακεδονία θα παίξει σημαντικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα και η Νέα Δημοκρατία «δεν παίζει μόνη της».
Να εξελιχθεί σε ακραίο βαθμό μια διαδικασία φυγής προς τα εμπρός με πολιτικές και κινήσεις που αλλάζουν θετικά την ατζέντα και περιορίζουν σημαντικά την αριστερή «γλωσσοφαγιά» και την δεδομένη διάθεση των παλιών επιχειρηματικών τζακιών να ποδηγετήσουν κυβέρνηση και πρωθυπουργό και να επιβάλουν το κατ΄αυτούς ορθό μοίρασμα της πίτας.
Θεαματικές πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις στην οικονομία, στις εξορύξεις ορυκτών καυσίμων, στην ισχυρή επέκταση των ΑΠΕ, στην διείσδυση ψηφιακών κολοσσών ( μέγα το του Πιερρακάκη κράτος!!) στην νεοελληνική αναπτυξιακή πραγματικότητα και λογική, στις συμμαχίες της χώρας και στους εξοπλισμούς προσφέρουν στην κυβέρνηση τη δυνατότητα να προωθεί, απέναντι σε κάθε αριστερή σκατοψυχιά, μια θετική ατζέντα και να επικοινωνεί μια εικόνα της Ελλάδας (της σημερινής και της προσδοκώμενης) εξαιρετικά θετική και με ένα πολύ καλύτερο μέλλον.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν κρύβει ότι είναι κατά βάθος ευτυχής από τις προκλήσεις της εποχής επειδή δεν του επιτρέπουν να εφησυχάζει, τον διατηρούν σε εγρήγορση, του δίνουν καθημερινά γήπεδο για να παίζει μπάλα και – το σημαντικότερο- του επιτρέπουν να ξαναθυμίσει στο κοινό τις ηγετικές του ικανότητες και τις προσωπικές του δυνατότητες, αυτές, άλλωστε, θα είναι η βάση και για τη νέα κυβερνητική θητεία που προσδοκά, ομού μετά των συνεργατών του.
Σε αυτό το γενικό περίγραμμα θα πορευτεί η χώρα στους επόμενου μήνες, πόσοι θα είναι αυτοί έως τις εκλογές κανένας δεν γνωρίζει, πλην του ίδιου του Μητσοτάκη, η πρωθυπουργική επιμονή για εκλογές στο τέλος της τετραετίας είναι ακριβώς σαν την υπομονή, έχει όρια!