Η Ευρώπη έχει ανάγκη να μετεξελιχθεί σε μια πλήρη πολιτική, οικονομική και στρατιωτική ένωση, που θα παρέχει ασφάλεια στους πολίτες της και θα διαμορφώνει τις κατάλληλες συνθήκες για την πρόοδο και ευημερία τους.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Η στρατηγική θέση της Ευρώπης με φόντο τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία αλλά και την κρίση στη Μέση Ανατολή, επιβάλλει την ανάγκη για την έκφραση ενιαίας φωνής, την οποία θα διατυπώνουν κόμματα που πιστεύουν στη μεγάλη ιδέα για την περαιτέρω ισχυροποίηση της. Η Ευρώπη θέλει ορκισμένους "στρατιώτες" και όχι πουλημένα πολιτικά "ναυάγια", που υπονομεύουν την πορεία της και υποτάσσονται σε τύπους, τύπου Πούτιν ή ταυτίζονται με το πολιτικό περιθώριο. Η Ευρώπη είναι το σπίτι μας και ειδικά στην περίπτωση της Ελλάδας, αν φύγουμε από τον... ίσιο δρόμο, τότε θα μας φάει το... μαύρο φίδι! Κανένας Πούτιν δεν πρόκειται και δεν θα μπορεί να μας... σώσει, όπως βλακωδώς πιστεύουν κάποιοι εντός Ελλάδος, αλλά και εντός πολλών άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
Η Ευρώπη θέλει κόμματα τα οποία θα υπηρετήσουν τους στρατηγικούς στόχους, της στρατιωτικής ισχύος, της ενεργειακής αυτάρκειας, της οικονομικής αυτοτέλειας και της πολιτικής ολοκλήρωσης. Αντιθέτως, δεν θέλει κόμματα τα οποία θα λειτουργούν εις νοσταλγοί του Πούτιν, του Στάλιν, του Ερντογάν, του Μαντούρο και όλων αυτών που κατά βάθος ζηλεύουν έναν πολιτικό και οικονομικό χώρο, ο οποίος διδάσκει δημοκρατία, πολιτισμό και πρόοδο. Αν η Ευρώπη δεν ήταν αυτό που είναι δεν θα έρχονταν εκατομμύρια απελπισμένων από την Ασία και την Αφρική. Το ευρωπαϊκό όνειρο αποτελεί υπέρτατο στόχο της συντριπτικής πλειονότητας των λαών που στενάζουν κάτω από συνθήκες ακραίας φτώχειας και κάτω από την μπότα "δημοκρατών" ή δικτατόρων.
Στις Ευρωεκλογές δεν κάνουμε... χαβαλέ ψηφίζοντας ανισόρροπους, αλλά ενισχύοντας τις δυνάμεις αυτές που θα δώσουν ακόμη μεγαλύτερη αίγλη στη Γηραιά Ήπειρο. Στις 6-9 Ιουνίου ψηφίζουμε για να στείλουμε όχι μόνο τους καλύτερους, αλλά και αυτούς που θα έχουν εμπεδώσει την αξία της ευρωπαϊκής ιδέας. Όσο για τους πολιτικούς απατεώνες που πληρώνονται σε ευρώ για να πουλάνε αντιευρωπαϊσμό, αυτούς πρέπει να τους βάλουν στο περιθώριο, οι ίδιοι οι ψηφοφόροι...
Οι Ευρωεκλογές και το χρέος των ψηφοφόρων
Η Ελλάδα αποτελεί πλήρες μέλος της μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας από το 1981 και παρά τις ανοησίες του Ανδρέα Παπανδρέου ("ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο"), αλλά και τα δύσκολα χρόνια της οικονομικής κρίσης, βαδίζουμε σε ένα δρόμο περαιτέρω ισχυροποίησης.
Μέσα από τις κρίσεις, η Ευρώπη βγήκε πιο ισχυρή. Οι διαφωνίες και τα αντικρουόμενα συμφέροντα δεν λειτούργησαν αφαιρετικά για τη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια, αλλά πρόσθεσαν και πολλαπλασίασαν. Η Ελλάδα ωφελήθηκε και ωφελείται εδώ και πολλές δεκαετίες με πακτωλό πόρων που ανέρχονται σε πάρα πολλές δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ. Το γεγονός ότι δεν έχουμε γίνει ακόμη Ευρώπη, όπως θα έπρεπε να είμαστε, δεν οφείλεται στους Ευρωπαίους, αλλά στις κάκιστες νοοτροπίες και στις εμμονές με τις αδιέξοδες και χρεοκοπημένες ιδέες του κομμουνισμού, του ψευτοσοσιαλισμού, του αναρχοαριστερισμού και του φασισμού.
Σήμερα, πρέπει να είναι κάποιος πολύ γελοίος, ηλίθιος ή πουλημένος για να πιστεύει ότι υπάρχει και... άλλος δρόμος. Ο... άλλος δρόμος θα οδηγούσε τη χώρα στην περιθωριοποίηση, στη μοναξιά και στην ανασφάλεια. Η είσοδος της Ελλάδας στο ευρώ ήταν ένα ιστορικό γεγονός, το οποίο συνέβαλε στη βελτίωση της θέση μας, αλλά και τη θωράκιση μας έναντι του βασικού εχθρού που λέγεται Τουρκία. Έχουμε την πολυτέλεια να γκρινιάζουμε γιατί τα δικά μας λάθη είναι αυτά που μας έχουν στοιχίσει. Πρώην κομμουνιστικές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης αποτελούν σήμερα εταίρους μας, ενώ στον δρόμο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης εισέρχονται και οι μικρές δημοκρατίες των Βαλκανίων, οι οποίες θα μεγιστοποιήσουν τα οφέλη τους, σε όλα τα επίπεδα, μέσα στα επόμενα χρόνια.
Στις Ευρωεκλογές, οι ψηφοφόροι έχουν χρέος να ψηφίσουν αυτούς που θα υπηρετήσουν τις αρχές, τις αξίες και τους στρατηγικούς στόχους της Ευρώπης, υπό την προϋπόθεση ότι δεν ανήκουν σε κόμματα που κινούνται σε ένα παράλληλο σύμπαν. Όσοι δεν είναι ευχαριστημένοι με τη σημερινή Ευρώπη, καλό είναι να εγκαταλείψουν τη χώρα μας και να δοκιμάσουν την τύχη τους στους "παραδείσους" του κομμουνισμού και του φασισμού. Κουτσούμπες, Βελόπουλοι και λοιποί, μπορούν να μας αφήσουν ήσυχους και να πάνε στη Ρωσία του Πούτιν ή στη Βόρεια Κορέα ή όπου αλλού είναι το όνειρο τους.
Στις προσεχείς Ευρωεκλογές οι πολίτες μπορούν να ψηφίσουν με διάφορα κριτήρια. Άλλοι για να... τιμωρήσουν την κυβέρνηση, άλλοι για να τιμωρήσουν τη Δύση και να δείξουν ότι είναι στο πλευρό του Πούτιν και πάει λέγοντας. Έχουμε ανάγκη για να δούμε ένα πιο δυνατό κοινοβούλιο, στέλνοντας σε αυτό τους καλύτερους, οι οποίοι ταυτόχρονα θα έχουν το μυαλό μέσα στο... κεφάλι! Στις 9 Ιουνίου ψηφίζουμε για μια δυνατή Ελλάδα σε μια πολύ πιο δυνατή Ευρώπη. Με το πολιτικό προσωπικό που διαθέτει η χώρα, στρέφοντας το μάτι προς τα κόμματα της αντιπολίτευσης, δεν μπορούμε να πετύχουμε τον επιθυμητό στόχο.
Η πιο ψύχραιμη ευρωπαϊκή φωνή εξακολουθεί να είναι η Νέα Δημοκρατία. Οι Έλληνες ψηφοφόροι καλούνται να ψηφίσουν με μυαλό και σύνεση. Καλούνται να "μαυρίσουν" τους αντιευρωπαϊστές, τις "στριπτιτζούδες" του Πούτιν και όσους υπονομεύουν το ελληνικό success story. Τα ίδια ισχύουν και για όλους τους ευρωπαίους πολίτες, οι οποίοι πρέπει να ψηφίσουν για μια πιο ισχυρή Ευρώπη. Βέβαια, είνια πάρα πολύ αυτοί που κινούνται μεταξύ ανισορροπίας και βλακείας. Η Δημοκρατία δεν εξαιρεί, ωστόσο, η Ευρώπη δεν μπορεί να δοκιμαστεί από διάφορους τυχοδιώκτες που υπονομεύουν το μέλλον της. Ας προσέχουμε την ώρα που ψηφίζουμε γιατί οι Ευρωεκλογές δεν είναι ούτε... χαβαλές, ούτε ευκαιρία για τιμωρία.