Την προσεχή Κυριακή 30 Ιουνίου και στις 7 Ιουλίου, ολόκληρη η Ευρώπη και οι αγορές θα αναμένουν το αποτέλεσμα των γαλλικών βουλευτικών εκλογών, προκειμένου στη συνέχεια να εκτιμηθεί προς τα πού θα... πλεύσει το "καράβι" όχι μόνο της Γαλλίας, αλλά και σε σημαντικό βαθμό, ολόκληρης της Γηραιάς Ηπείρου.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Η Γαλλία μπορεί να εξελιχθεί σε συστημικό κίνδυνο, προκαλώντας δυσλειτουργίες και εμπόδια στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, ενώ την ίδια στιγμή πληθαίνουν οι αναλύσεις ξένων οίκων, που θεωρούν το ίδιο κακό το ενδεχόμενο επικράτησης της ακροδεξιάς Λεπέν, όσο και του συνασπισμού των αριστερών κομμάτων. Ο Μακρόν δεν πρόκειται να παραιτηθεί και πολύ καλά θα κάνει. Θα εκθέσει τον νικητή των βουλευτικών εκλογών, καλώντας τον επί της ουσίας να αναλάβει τις ευθύνες του. Βέβαια, ο επικεφαλής της Λεπέν για την πρωθυπουργία, Μπαρντελά, αλλά και στελέχη των αριστερών κομμάτων, βλέποντας τη δοκιμασία που περνάει η Γαλλία, αναδιπλώνονται και διατυπώνουν θέσεις υπέρ της Ευρώπης και κατά της Ρωσίας! Είναι δηλαδή κάτι ανάλογο με τις... ανοησίες που ακούγαμε το 2015 από τον Τσίπρα, τον ΣΥΡΙΖΑ, τον Καμμένο και του Ανεξάρτητους Έλληνες, με τη συνέχεια να είναι γνωστή σε όλους...
Η Γαλλία αποτελεί πυλώνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης, αλλά και έναν ξεχωριστό εταίρο της Ελλάδας. Η σχέση μας είναι ιστορική, παραδοσιακή, γεωπολιτική και οικονομική. Η Γαλλία είναι το βασικότερο ευρωπαϊκό στήριγμα για την Ελλάδα. Η σχέση αυτή σφυρηλατήθηκε τα τελευταία χρόνια μέσα και από την προσωπική σχέση Μακρόν-Μητσοτάκη. Όσοι... ανεγκέφαλοι εύχονται να γίνει η Γαλλία ένα μεγάλο... ροντέο, πρέπει να καταλάβουν ότι επί της ουσίας λειτουργούν αντεθνικά. Δεν θέλουμε να πούμε ανθελληνικά...
Από την άλλη πλευρά, στη Μέση Ανατολή, το Ισραήλ φαίνεται ότι προετοιμάζεται για να κάνει... ντου και στον Λίβανο για να... ξετρυπώσει τους τρομοκράτες της Χεσμπολάχ, οι οποίοι πλήττουν με ρουκέτες τμήματα του βορείου μέρους της χώρας. Και αναφέρουμε τη λέξη "τρομοκράτες", γιατί οι απειλές του ηγέτη της Χεσμπολάχ, Νασράλα, κατά της Κύπρου, έχουν προκαλέσει αντιδράσεις στη Δύση, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι η απειλή χρήσης βίας κατά ενός κράτους που δεν εμπλέκεται σε πολεμικές επιχειρήσεις, συνιστά τρομοκρατία. Βέβαια, οι ΗΠΑ και η Ευρώπη κρατούν αποστάσεις από τα σχέδια του Νετανιάχου, καθώς φοβούνται πιο ενεργή εμπλοκή του Ιράν, που βρίσκεται πίσω από τη Χεσμπολάχ. Οι επόμενες ημέρες είναι κρίσιμες, καθώς το Ισραήλ δεν φαίνεται να κάνει πίσω σε σχέση με την υλοποίηση του σχεδίου για αντιμετώπιση της τριπλής απειλής από Χαμάς, Χεσμπολάχ και Ιράν. Το μόνο που δεν χρειάζεται αυτή τη στιγμή η παγκόσμια οικονομία είναι ένα νέο κύκλο ανάφλεξης στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Η ελληνική κυβέρνηση, παράλληλα με τον ρόλο της στα ευρωπαϊκά και γεωπολιτικά δρώμενα, καλείται να "τρέξει" το μεταρρυθμιστικό της έργο. Όπως γράφαμε και τις προηγούμενες ημέρες, έχουν ανοίξει πολλά θέματα και η κυβέρνηση πρέπει να κλείσει μέσα στους επόμενους μήνες όλα τα ανοικτά μέτωπα. Στο διεθνές περιβάλλον ελλοχεύει ο κίνδυνος του απρόοπτου και των ανατροπών, οπότε όσο πιο θωρακισμένη είναι η οικονομία, τόσο το καλύτερο. Το θετικό για την κυβέρνηση είναι ότι έχει αφοσιωθεί στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων και δεν δίνει βάση σε όσα συμβαίνουν στην αντιπολίτευση...
Γιατί βρίσκονται σε στρατηγικό αδιέξοδο ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ κινδυνεύοντας με νέο κύκλο απαξίωσης
ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ προσπαθούν να... συνέλθουν από το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών, το οποίο, μάλλον ήταν πολύ χειρότερο γι αυτούς, ακόμη και από τη μεγάλη αριθμητική πτώση του ποσοστού της Νέας Δημοκρατίας.
Το χρονικό διάστημα των 3 ετών έως τις προσεχείς εκλογές έχει δημιουργήσει μεγάλη... νευρικότητα τόσο στον ΣΥΡΙΖΑ όσο και στο ΠΑΣΟΚ, καθώς το... στερητικό σύνδρομο της εξουσίας, προκαλεί σοβαρά προβλήματα τόσο σε επίπεδο αντιπολιτευτικής τακτικής, όσο και σε επίπεδο εσωκομματικών ισορροπιών. Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Παππάς, όπου βρεθεί και όπου σταθεί... παρακαλεί για σύμπραξη του κόμματος του με το ΠΑΣΟΚ, στο πλαίσιο της μοναδικής... θέσης που έχει το κόμμα για "να φύγει ο Μητσοτάκης". Όμως, η επιλογή μιας τέτοιας στρατηγικής είναι αδιέξοδη και πάσχει σε επίπεδο εφαρμογής.
Ο Κασσελάκης θυμήθηκε να... θεοποιήσει τον Ανδρέα Παπανδρέου με αφορμή τη συμπλήρωση 28 χρόνων από τον θάνατο του, προσπαθώντας να εκβιάσει καταστάσεις και να κερδίσει και οπαδούς του ΠΑΣΟΚ, μέσα στο... ιδιωτικής χρήσεως κόμμα που έχει δημιουργήσει, έχοντας μάλιστα ως "επιβάτες", διάφορους απίθανους τύπους. Πιθανόν να νομίζει όσο εύκολα κέρδισε την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, άλλο τόσο εύκολα θα κερδίσει και ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ. Διάθεση για συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ χωρίς αυτόν αρχηγό, δεν υπάρχει ούτε μία στο... εκατομμύριο!
Από την άλλη πλευρά, ο Νίκος Ανδρουλάκης βλέπει ότι αν πάει σε εκλογές τον Οκτώβριο, μάλλον θα χάσει, πιθανότατα από τον σημερινό Δήμαρχο Αθηναίων, Χρυσόστομο Δούκα! Αν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε δεν υπάρχει περίπτωση ούτε μία στο εκατομμύριο να δεχθεί ο Δούκας να βρεθεί υπό τον Κασσελάκη. Πάντως, μια συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ, βρίσκει αντίθετους τους "σκληρούς" Συριζαίους, οπότε δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για τη συγκρότηση ενός ενιαίου αντι-μητσοτακικού μπλοκ. Ακόμη και αν υπάρχουν, το άθροισμα αυτών των δυνάμεων δεν είναι αρκετό προκειμένου να οδηγήσει ένα... ΣΥΡΙΖΟΠΑΣΟΚ ή... ΠΑΣΟΚΟΣΥΡΙΖΑ σε τροχιά εξουσίας!
Ο Δήμαρχος Αθηναίων βλέποντας ότι κέρδισε τον αντίπαλο του Κώστα Μπακογιάννη, της οικογένειας Μητσοτάκη, θεωρεί ότι μπορεί να κερδίσει και τον Κυριάκο Μητσοτάκη! Προφανώς, μιλάμε για μυαλά που βρίσκονται πάνω από το κεφάλι! Μια τέτοια... σκέψη συνιστά ένα άλμα στο κενό, καθώς ο κ. Δούκας δεν διαθέτει το εκτόπισμα του Κυριάκου Μητσοτάκη και μπερδεύει τη σπουδαιότητα της ψήφου στην εθνική κάλπη, με την αντίστοιχη σε επίπεδο Ευρωεκλογών ή αυτοδιοικητικών εκλογών. Επιπλέον, υπάρχει και ένα πρακτικό θέμα που έχει να κάνει με τη μη παρουσία του στη Βουλή τα επόμενα τρία χρόνια. Και ο Κασσελάκης κέρδισε την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το γεγονός ότι δεν είναι στη Βουλή, του έκοψε πολλούς πόντους στις Ευρωεκλογές.
Οι πολλοί... αγωνιούντες για την καρέκλα της εξουσίας και στα δύο κόμματα, πέφτουν από το ένα λάθος στο άλλο. Έχοντας από πίσω τους κάποια επιχειρηματικά συμφέροντα, που βλέπουν τα... τρένα να περνούν χωρίς αυτούς να είναι στις... VIP θέσεις, διαπράττουν το ένα λάθος μετά το άλλο, ενισχύοντας την άποψη ότι μετά τον Μητσοτάκη, υπάρχει μόνο ένα... τσίρκο! Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Ο Κασσελάκης δεν αφήνει το κόμμα του και θα μπορούσε να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ, μόνο αν αυτό αποδεχόταν τον ίδιο ως επικεφαλής του αντιμητσοτακικού μπλοκ και με τους δικούς του όρους.
Ο Ανδρουλάκης, παρά το γεγονός ότι βελτίωσε τη θέση του ΠΑΣΟΚ στις τελευταίες Ευρωεκλογές, εντούτοις, θεωρείται από λίγος έως ανύπαρκτος, για να αντιμετωπίσει τον Μητσοτάκη. Το ίδιο πιστεύουν και οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ για τον Κασσελάκη. Οπότε ο Κασσελάκης είτε με Ανδρουλάκη, είτε με Δούκα, δεν μπορεί να διανοηθεί ότι θα είναι δεύτερος. Στο ΠΑΣΟΚ, ούτε καν συζητούν περί στήριξης στον Κασσελάκη, ενώ η προσπάθεια κάποιων να.... αναστήσουν τον πολιτικό "πτώμα" του Τσίπρα, μάλλον μεγαλύτερο πρόβλημα θα προκαλέσει στα δύο κόμματα της Κεντροαριστεράς, ενισχύοντας τις διασπαστικές τάσεις και κάνοντας τον Μητσοτάκη να... παρτάρει!
Η παρουσία Κασσελάκη στον ΣΥΡΙΖΑ και του Ανδρουλάκη ή του Δούκα ή οποιουδήποτε άλλου στο ΠΑΣΟΚ, αποτελούν το βασικό πρόβλημα για τη συνένωση δυνάμεων στην Κεντροαριστερά. Η εικόνα που παρουσιάζουν τα δύο βασικά κόμματα του αντι-μητσοτακικού μπλοκ είναι τραγική. Δείχνουν ότι έχουμε να κάνουμε με καιροσκόπους, τυχοδιώκτες και... λαίμαργους, οι οποίοι αντί να συνεργαστούν για να αντιμετωπίσουν τις μεταμνημονιακές προκλήσεις της χώρας, στη βάση πειστικών προγραμματικών δεσμεύσεων, αυτοί μαλώνουν για τις θέσεις και τα οφίτσια της εξουσίας! Συνένωση δυνάμεων ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, παρά τα... περίεργα ποσοστά κάποιων δημοσκοπήσεων, δεν βγάζουν άθροισμα... 28% ή ποσοστό που να δείχνει τροχιά εξουσίας. Ο χρόνος θα λειτουργεί υπέρ του Μητσοτάκη, εκτός αν η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αρχίσει να κινείται από... τραγωδία σε τραγωδία!
Η εσωστρέφεια σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ στέλνει μηνύματα απογοήτευσης στο εκλογικό σώμα, το οποίο, όσα παράπονα και αν έχει, μάλλον βλέπει τα δύο αυτά κόμματα ως εν δυνάμει... ακρίδες και "θερμοκήπια" προσωπικών φιλοδοξιών και στρατηγικών. Κινούνται εκτός τόπου και χρόνου, πιστεύουν ότι μπορούν να πιάσουν πολλά... κορόιδα (όχι ότι δεν υπάρχουν πολλά σ΄ αυτήν τη χώρα...), αλλά η συνεχής επίκληση του... σλόγκαν "να φύγει ο Μητσοτάκης", αποκαλύπτει την πλήρη αδυναμία τους να πείσουν την κοινωνία ότι μπορούν να αποτελέσουν εναλλακτική πρόταση εξουσίας. Όταν διατυπώνεις ακοστολόγητες... μπούρδες για την οικονομία, είσαι αναξιόπιστος. Όταν το... τσουνάμι παροχών είναι ένα ψέμα, γιατί αν ήταν διαφορετικά, θα μπορούσε να το εφαρμόσει και ο ίδιος ο Μητσοτάκης, τότε δεν μπορείς να πείσεις ότι μπορείς να κερδίσεις τον σημερινό πρωθυπουργό!
Η τακτική που έχουν επιλέξει τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ΠΑΣΟΚ είναι αδιέξοδη και αναδεικνύει περίτρανα ότι δεν έχουν αφήγημα. Τα δύο κόμματα συνιστούν από μόνα τους μια ιστορική αντίφαση, καθώς με ολίγη από νεοκομμουνισμό και μπόλικο σοσιαλισμό με δανεικό, δεν μπορούν να πείσουν την ελληνική κοινωνία, η οποία είναι... ψυλλιασμένη από τα πεπραγμένα ενός αμαρτωλού και χρεοκοπημένου παρελθόντος. Ο Μητσοτάκης ακόμη και μετά το απογοητευτικό αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών, έχει κάθε λόγο να πιστεύει ότι μπορεί σταδιακά να ανακτήσει το μεγαλύτερο μέρος των απωλειών που κατέγραψε η Νέα Δημοκρατία. Του δίνουν αυτό το δικαίωμα ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Τόσο σε επίπεδο άρθρωσης πολιτικού λόγου, όσο και σε επίπεδο εσωτερικών διεργασιών.
Η κυβέρνηση έχει μπροστά της μεγάλο πολιτικό χρόνο και εφόσον καταφέρει να κλείσει κατά το δυνατόν τις "μαύρες τρύπες" που έχουν δημιουργηθεί σε τομείς όπως η ακρίβεια, η φορολογία, η υγεία και η εγκληματικότητα, τότε μετά τις προσεχείς εθνικές εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, θα μπουν σε έναν νέο κύκλο εσωστρέφειας. Και τα δύο κόμματα έχουν εγκλωβιστεί σε μια κατάσταση που θυμίζει τον σκορπιό, ο οποίος όταν είναι περικυκλωμένος από τη φωτιά, στρέφει το κεντρί στον... πισινό του και αυτοκτονεί με το... δηλητήριο του!