Οι παλαιοί Φαρισαίοι προσεύχονταν ως εξής: ‘’Ο Θεός, ευχαριστώ σοι ότι ουκ ειμί ώσπερ οι λοιποί των ανθρώπων, άρπαγες, άδικοι, μοιχοί ή και ως ούτος ο τελώνης, νηστεύω δις του Σαββάτου, αποδεκατώ πάντα όσα κτώμαι’’.
Οι σύγχρονοι Φαρισαίοι δεν προσεύχονται, εκφράζουν όμως δημοσίως την ικανοποίησή τους (τουλάχιστον μέχρι πρότινος) λέγοντας: ‘’Ευτυχώς που δεν είμαστε σαν αυτούς τους ανάλγητους νεοφιλελεύθερους που θέλουν να κατεδαφίσουν το κοινωνικό κράτος. Ένδεκα φορές έκοψαν τις συντάξεις ενώ και εμείς τις περικόψαμε στη συνέχεια αρκετές φορές, επιπροσθέτως καταργήσαμε το ΕΚΑΣ, και, αν και πιστοί στο δόγμα ‘’κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη’’, διενεργήσαμε χιλιάδες κατασχέσεις και πλειστηριασμούς, αυξήσαμε όλους τους φόρους, αλλά με αυτά και με αυτά δημιουργήσαμε ένα ‘’μαξιλάρι’’ πολλών δισεκατομμυρίων, το οποίο μάλιστα, καλέσαμε αυτούς που μας διαδέχθηκαν στην εξουσία, να το μοιράσουν ‘’εμπροσθοβαρώς’’.
Η διαφθορά και η διαπλοκή αγγίζουν όλους τους άλλους εκτός από εμάς. Αντικαταστήσαμε τους διαπλεκόμενους εργολάβους του Δημοσίου, τραπεζίτες και καναλάρχες που λειτουργούσαν σε βάρος των συμφερόντων του λαού με άφθαρτους εργολάβους και νέους καναλάρχες (έστω, το προσπαθήσαμε) με χοντρό πορτοφόλι και πεντακάθαρο πόθεν έσχες. Βέβαια, χάθηκαν περί τα 25 δισ. ευρώ στη διαδικασία της τρίτης κεφαλαιοποίησης των τραπεζών, ενώ φορτώσαμε στον ελληνικό λαό και 86 δισ. ευρώ με το τρίτο μνημόνιο που αναγκαστήκαμε να υπογράψουμε μετά από σκληρότατη διαπραγμάτευση (ενώ οι ‘’μερκελιστές’’ και ‘’γερμανοτσολιάδες’’ προκάτοχοί μας υπέγραφαν αδιαμαρτύρητα).
Οι νεοφιλελεύθεροι αντίπαλοί μας ξεκίνησαν με χαρά να ιδιωτικοποιούν το λιμάνι του Πειραιά, τα περιφερειακά αεροδρόμια, το Ελληνικό, τον Αστέρα Βουλιαγμένης και άλλα ‘’φιλέτα’’ του Δημοσίου. Και εμείς τα υπογράψαμε όλα αυτά, αλλά πώς; Με δάκρυα και με πόνο ψυχής! Αυτή είναι η μεγάλη, η χαώδης διαφορά μας!
Εκείνοι είχαν απολύσει πολλούς δημοσίους υπαλλήλους δήθεν ως επίορκους, πλαστογράφους πτυχίων, κ.λπ. Εμείς όλους αυτούς τους κρατήσαμε, τόση είναι η ευσπλαχνία μας! Προσπαθήσαμε να αναβαθμίσουμε το ανθρώπινο δυναμικό με αξιοκρατικές προσλήψεις νέων συνεργατών, πρώην σερβιτόρων, με διορισμούς συγγενών και συντρόφων αγωνιστών, ιδιοκτητών βουλκανιζατέρ ως διοικητών νοσοκομείων κ.α. Και το πετύχαμε σε σημαντικό βαθμό, χάρη και στις καταλήψεις και τους κοινωνικούς αγώνες μας!
Οι αντίπαλοί μας ήταν ομοτράπεζοι επιχειρηματιών στα κότερα των τελευταίων. Εμείς, έχοντας αναλάβει την πολιτική ευθύνη για τη ‘’στραβή που έκατσε στη βάρδια μας’’ στο Μάτι, εξ αιτίας της οποίας κάηκαν 102 συνάνθρωποί μας, πήγαμε αμέσως μετά να ξεκουρασθούμε για καμιά βδομαδούλα στο κότερο επιφανούς φίλου επιχειρηματία. Οι αντίπαλοί μας καυχώνται ότι εξυγίαναν την Ολυμπιακή, τον ΟΤΕ, τον ΟΛΠ. Στα Τέμπη, όμως, την πάτησαν, στον ΟΣΕ τίποτα δεν έκαναν! Βλέπετε πόσο διαφέρουμε …‘’
Για παλαιούς και νέους Φαρισαίους ισχύουν τα λόγια του Ιησού Χριστού: ‘’Ουαί υμίν τοις Φαρισαίοις, ότι αγαπάτε την πρωτοκαθεδρίαν εν ταις συναγωγαίς και τους ασπασμούς εν ταις αγοραίς. Ουαί υμίν, Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι εστέ ως τα μνημεία τα άδηλα, και οι άνθρωποι περιπατούντες επάνω ουκ οίδασιν’’.
Ο φαρισαϊσμός του ΣΥΡΙΖΑ αποκαλύφθηκε σε όλο το μεγαλείο του κατά τη διάρκεια της κυβερνητικής του θητείας, οπότε και κατέρρευσε παταγωδώς το αυτο-επικαλούμενο ‘’ηθικό πλεονέκτημα’’. Ακολούθως, ως αξιωματική αντιπολίτευση (2019-2023), αναδείχθηκε και ο στρουθοκαμηλισμός του, με την πεισματική άρνηση όλων να εξετάσουν τα αίτια της αποτυχίας και της εκλογικής τους καθίζησης. Σήμερα που το συγκολλητικό όραμα της εξουσίας εξέλιπε οριστικά, άλλοι μεν απέρχονται σε αναζήτηση καλύτερης τύχης, άλλοι δε προσκολλώνται σε έναν άγνωστης πολιτικής κατεύθυνσης και ανύπαρκτης πολιτικής εμπειρίας νεόκοπο αρχηγό, άρτι αφιχθέντα εκ Μαϊάμι. Η πορεία και των μεν και των δε είναι προδιαγεγραμμένη. Δεν χρειάζονται δάκρυα, ούτε επικήδειοι.