Ο νικητής των αμερικανικών εκλογών, Ντόναλντ Τραμπ, έχει ξεκινήσει ήδη τις διαδικασίες συγκρότησης του νέου κυβερνητικού συμβουλίου των ΗΠΑ, καθώς και τις επαφές του σε εσωτερικό και διεθνές επίπεδο, Μεθαύριο θα συναντηθεί με τον απερχόμενο πρόεδρο Τζο Μπάιντεν για να συνεννοηθούν σχετικά με τη διαδικασία μετάβασης λόγω της πολιτικής αλλαγής της 5ης Νοεμβρίου, η οποία αργεί, καθώς η έναρξη της θητείας του νέου προέδρου αρχίζει στις 20 Ιανουαρίου και μέχρι τότε, πολλά θα συμβούν και περισσότερα μπορεί να προκύψουν...
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Ο Τραμπ φαίνεται αποφασισμένος για ανατροπές στο εσωτερικό των ΗΠΑ, αλλά και στις διεθνείς σχέσεις της χώρας. Όμως, δεν αποκλείεται στην πορεία να αλλάξει άποψη για αρκετά ζητήματα, βάζοντας νερό στο κρασί του. Ακόμη και η πρόωρη... καταδίκη της Ουκρανίας για να αποδεχθεί την απώλεια της Κριμαίας και των ανατολικών ρωσόφωνων επαρχιών, μπορεί στην πορεία να υποστεί κάποιες αναθεωρήσεις. Η σημερινή διακυβέρνηση Μπάιντεν προχωρά στον περαιτέρω εξοπλισμό της Ουκρανίας, ώστε να προκαλέσει πλήγματα στη Ρωσία και να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων πιο ισχυρή ή αρκετά λιγότερο αδύναμη. Η επίθεση με drones κατά περιοχών της Μόσχας δείχνει ότι η εκλογή Τραμπ οδηγεί σε αναθεώρηση της στρατηγικής και της τακτικής του Ζελένσκι. Θα παίξει πιο επιθετικά για να κερδίσει ό,τι μπορεί να κερδίσει επί προεδρίας... Μπάιντεν για να το κεφαλαιοποιήσει και να το "εξαργυρώσει" με τον Τραμπ!
Η Ουκρανία φαίνεται ότι θα χάσει τα εδάφη που βρίσκονται υπό ρωσικό έλεγχο, αλλά μπορεί να... πάρει "προίκα" πολλές δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια για την ανοικοδόμηση της. Οι ΗΠΑ του Τραμπ δύσκολα θα διατηρήσουν ανοικτό το μέτωπο της Ουκρανίας και θα πιέσουν προς την κατεύθυνση μιας... τίμιας υποχώρησης από τις δύο πλευρές. Ο Πούτιν θα πάρει τα εδάφη που έχει κατακτήσει και ο Ζελένσκι θα πάρει λεφτά για την ανοικοδόμηση της χώρας του, με την προοπτική μελλοντικής ένταξης στην Ευρώπη. Έτσι, ο Τραμπ θα έχει πετύχει μια τίμια μοιρασιά, εφόσον φυσικά την αποδεχθούν ο Πούτιν και ο Ζελένσκι. Αλλιώς, θα συνεχίσουν να τρώνε τις σάρκες τους με πιθανότερο ενδεχόμενο να πάψει να ασχολείται μαζί τους και ο Τραμπ, ο οποίος θα ρίξει το μπαλάκι στην Ευρώπη.
Εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα και λίγο πριν συμπληρωθούν τρία χρόνια από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, είναι προφανές ότι δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για τις δύο εμπόλεμες χώρες. Ο Τραμπ μπορεί να πιέσει με τον τρόπο του για μια ισορροπημένη λύση. Το θέμα είναι αν θα μπορέσουν οι Ευρωπαίοι να ευθυγραμμιστούν με τις τελικές αποφάσεις του νέου προέδρου των ΗΠΑ ή κατά πόσο μπορεί να επηρεαστεί ο τελευταίος από τους Ευρωπαίους ηγέτες. Με μια Γερμανία που βρίσκεται σε πολιτική κρίση και μια Γαλλία που κυβερνάται από σχήμα μειοψηφίας, θα είναι πιο εύκολο για τον Τραμπ να προωθήσει "λύσεις", οι οποίες δεν θα είναι και τόσο ευνοϊκές για την Ευρώπη. Χθες πάντως, μίλησε με τον Γερμανό Καγκελάριο, Όλαφ Σολτς και... συμφωνήθηκε να υπάρξει συνεργασία στις δύο πλευρές του Ατλαντικού για την αντιμετώπιση των ανεπίλυτων προβλημάτων που έχουν δημιουργηθεί. Υπομονή...
Το κλείσιμο του μετώπου στην Ουκρανία θα επιτρέψει στον Τραμπ να αφοσιωθεί στους δυο βασικούς... πονοκεφάλους της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Ο ένας αφορά τη Μέση Ανατολή και την οριστική επικράτηση του Ισραήλ και ο δεύτερος σχετίζεται με τη διαρκώς αυξανόμενη οικονομική επιρροή της Κίνας, η οποία μάλιστα έχει και άλλες προεκτάσεις, καθώς είναι γνωστή η αντιπαράθεση του Πεκίνου με την Ταϊβάν. Αν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο κλείσει η πληγή της Ουκρανίας, μπορεί να προκύψει μια παγκόσμια κρίση λόγω ενός εκτεταμένου πολέμου μεταξύ Ισραήλ-Ιράν.
Ο Τραμπ είναι γνωστός πολέμιος των μουλάδων της Τεχεράνης και όταν αναλάβει τα καθήκοντα του, τότε πολλά μπορεί να συμβούν. Αν όμως ξεφύγει εντελώς η κατάσταση, τότε αυτό θα προκαλέσει παγκόσμια αναταραχή, καθώς η τιμή του πετρελαίου θα... πετάξει! Όμως, ακόμη και τότε μπορεί ο Τραμπ να ενεργοποιήσει άλλα χαρτιά. Ένα από αυτά θα είναι μια συμφωνία των Ρώσων για ειρήνευση στην Ουκρανία, με αντάλλαγμα τη διοχέτευση περισσότερου και φθηνότερου ρωσικού πετρελαίου στις αγορές. Τα σενάρια είναι πολλά και τίποτα δεν μπορεί να προεξοφλήσει κάποιος. Προς το παρόν το τοπίο εξακολουθεί να παραμένει θολό και οι... εύκολες λύσεις που μπορεί να νομίζει ότι έχει ο Τραμπ, ίσως αποδειχθούν ανεδαφικές, ανέξοδες και μη υλοποιήσιμες.
Γιατί η Ευρώπη θα επισπεύσει τη λήψη δραστικών αποφάσεων
Η Ευρώπη ανησυχεί για τις πολιτικές αποφάσεις του Τραμπ σε σχέση με τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας, καθώς είναι αυξημένες οι πιθανότητες να πληρώσει το... μάρμαρο των αποτελεσμάτων της 5ης Νοεμβρίου, ο Ζελένσκι.
Το 2014 με την προσάρτηση της Κριμαίας, ο Πούτιν πίστεψε ότι με την ανοχή της τότε Γερμανίδας Καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ θα κέρδιζε το πρώτο μεγάλο στοίχημα, πριν περάσει στο τελικό στάδιο του σχεδίου του για την Ουκρανία. Οι Ευρωπαίοι μετά την εισβολή του Πούτιν τον Φεβρουάριο του 2022, είπαν ως εδώ και μη παρέκει. Έλαβαν την ιστορική απόφαση στήριξης και υποστήριξης της Ουκρανίας για να τα βγάλει πέρα στον πόλεμο με τον "Χασάπη της Μόσχας". Σε αυτήν την προσπάθεια, αρωγός και βασικός στυλοβάτης ήταν οι ΗΠΑ. Τώρα, με την εκλογή του Τραμπ, οι όροι του παιχνιδιού φαίνεται ότι έχουν αλλάξει.
Τα νέα δεδομένα στις ΗΠΑ φέρνουν την Ευρώπη αντιμέτωπη με μεγάλες προκλήσεις στην πολιτική της. Το ΝΑΤΟ στηρίζεται στην ισχύ των ΗΠΑ, οι οποίες μπορούσαν να κάνουν τη... δουλειά, αφήνοντας τους Ευρωπαίους να ασχολούνται κυρίως με τα δημοσιονομικά και την παροχή επιδομάτων! Τώρα, όμως, φαίνεται ότι τα ψέματα τελείωσαν. Το "μήνυμα" του παρορμητικού αλλά και απρόβλεπτου Τραμπ, μεταξύ σοβαρού και αστείου, ότι θα ενθάρρυνε μια επίθεση της Ρωσίας κατά της... Γερμανίας, αν δεν εκπλήρωνε την υποχρέωση για αμυντικές δαπάνες ίσες με το 2% του ΑΕΠ, μάλλον είναι ένα μήνυμα που πρέπει να λάβουν συνολικά οι Ευρωπαίοι. Όλοι πρέπει να είναι υποψιασμένοι γιατί οι καιροί είναι πονηροί...
Η Ευρώπη για πρώτη φορά μετά από πολλές δεκαετίες είναι υποχρεωμένη να επεξεργαστεί προωθημένα σχέδια δημιουργίας Ευρωστρατού και να δαπανήσει τεράστια ποσά για την αμυντική θωράκιση της. Η Ελλάδα, σε αυτόν τον τομέα, είναι σαν τον... βρεγμένο που δεν φοβάται τη βροχή! Επί 50 χρόνια κάνουμε... πρόβα πολέμου με την Τουρκία και τα ποσά που έχουμε δαπανήσει είναι τέτοια που θα μπορούσαμε να είμαστε άνετα μια χώρα σαν τη... Σουηδία! Ήρθε η ώρα, ολόκληρη η Ευρώπη να προχωρήσει σε μεγάλα στρατιωτικά προγράμματα, εις βάρος του κοινωνικού κράτους, αλλά ακόμη και της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Αυτό θα έχει μεγάλες συνέπειες στην οικονομία της Ευρωζώνης και αναγκαστικά οι Βρυξέλλες και οι ηγέτες των χωρών μελών πρέπει να λάβουν δραστικές αποφάσεις για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, με βάση και την έκθεση του πρώην επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι.
Στην εποχή Τραμπ, η Ευρώπη καλείται να αυξήσει θεαματικά τις στρατιωτικές δαπάνες της, καθώς έχει παύσει η εταιρική σχέση με τη Ρωσία, λόγω της εισβολής στην Ουκρανία το 2022. Καλείται επίσης να... ξεβολευτεί από την εύκολη λύση των Αμερικανών, οι οποίοι είναι πάντα στην πρώτη γραμμή. Η Ευρώπη καλείται να γίνει μια σύγχρονη και ανταγωνιστική οικονομία, με πολύ καλά θωρακισμένα σύνορα και στρατιωτικές δυνάμεις. Το 2025 θα είναι ένα έτος όπου θα εκπλαγούμε από τις αποφάσεις αλλά και την ταχύτητα με την οποία θα λαμβάνονται αυτές. Δεν περιμένουμε φυσικά... θαύματα. Οι ΗΠΑ έχουν μία κυβέρνηση, η Ευρώπη έχει 27 κυβερνήσεις, οι οποίες πρέπει να εξουσιοδοτήσουν προέδρους και πρωθυπουργούς για να πουν ναι ή όχι σε σημαντικά ζητήματα. Εκτιμούμε ότι η εκλογή Τραμπ, η απειλή της Ρωσίας και η εύφλεκτη Μέση Ανατολή, θα αποτελέσουν τους τρεις λόγους για τους οποίους θα δούμε να λαμβάνονται κρίσιμες αποφάσεις, πολύ συντομότερα απ΄ ότι αναμένουμε. Μάλιστα, όπως δείχνουν τα πράγματα, θα υπάρξουν ανατροπές, ευχάριστες και δυσάρεστες εκπλήξεις! Προσδεθείτε...
Πώς και γιατί θα αποτελέσει μονόδρομο η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ το 2027
Το περασμένο Σαββατοκύριακο ζήσαμε την τελευταία(;) πράξη του δράματος στον ΣΥΡΙΖΑ με την αποχώρηση Κασσελάκη, η οποία σηματοδοτεί την περαιτέρω συρρίκνωση του κόμματος που ξεκίνησε από το 3% ανέβηκε στο 36% λόγω των ασύστολων ψεμάτων του Τσίπρα και τώρα βρίσκεται σε πορεία καθόδου προς το 5-6%.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα μόρφωμα της συγκυρίας, αξιοποιώντας το κύμα των "αγανακτισμένων" του μνημονίου. Αυτό ήταν το αφήγημα, το οποίο ανέδειξε ο μεγαλύτερος τυχοδιώκτης της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας της χώρας, Αλέξης Τσίπρας. Σήμερα, ούτε αφήγημα έχει, ούτε Τσίπρα και ήδη έχει διαιρεθεί σε κομματίδια. Σημειώνουμε ότι από την περίοδο των μνημονίων και μετά τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ τον Ιανουάριο του 2015, προέκυψαν η Λαϊκή Ενότητα του Παναγιώτη Λαφαζάνη και το ΜεΡΑ 25 του μοιραίου και αμετανόητου καταστροφέα Βαρουφάκη, ενώ στη συνέχεια δημιουργήθηκε η Πλεύση Ελευθερίας της... εκνευριστικής και εκτός τόπου και χρόνου, Ζωής Κωνσταντοπούλου! Πέρυσι, μετά τη νίκη Κασσελάκη στις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ, προέκυψε η Νέα Αριστερά και τώρα το κόμμα Κασσελάκη. Αφήνουμε ένα ερωτηματικό και για μια νέα διάσπαση αν εκλεγεί αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ ο... Πολάκης, καθώς δύσκολα θα μπορούσε να συμβιώσει με τους Φάμελλο, Γεροβασίλη και λοιπούς. Το ίδιο εκτιμάται ότι μπορεί να συμβεί και αν εκλεγεί αρχηγός ο Φάμελλος, οπότε δεν θα υπάρχει τόπος στον ΣΥΡΙΖΑ για τον Πολάκη. Σε κάθε περίπτωση, η φυγή του Κασσελάκη θα αφήσει την εναπομείνασα ομάδα να διαχειριστεί τα περίπου 13 εκατομμύρια ευρώ της κρατικής επιχορήγησης έως τις εκλογές του 2027. Μετά, κάτι... φραγκοδίφραγκο θα περισσέψουν για όλους αυτούς, με βάση τα ποσοστά που θα λάβουν, σύμφωνα με τα δεδομένα που έχουμε αυτή τη στιγμή και μάλλον πολύ δύσκολα πρόκειται να αλλάξουν...
Ο παλιός ΣΥΡΙΖΑ του πάλαι ποτέ 36% έχει κοπεί σε πολλά κομμάτια και στην καλύτερη περίπτωση, στις εκλογές του 2027, δύσκολα θα πιάσει διψήφιο ποσοστό. Πολλοί δε από τον παλαιό ΣΥΡΙΖΑ πήγαν στο ΠΑΣΟΚ, απ΄ όπου είχαν αποχωρήσει κατά την περίοδο των μνημονίων, όταν... μαγεύτηκαν από τα ψέματα του Τσίπρα και τώρα γυρίζουν στο... μαντρί! Το ΠΑΣΟΚ έχει ήδη ξεχωρίσει στη δεύτερη θέση, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις και είναι θέμα ωρών ή λίγων ημερών για να αναλάβει τον θεσμικό ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ταυτόχρονα, το ΠΑΣΟΚ πρέπει να σκεφτεί πολύ σοβαρά αν πρέπει να συνεργαστεί μελλοντικά με έναν ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Φάμελλο και μια Νέα Αριστερά υπό τον Χαρίτση. Αυτό το... έργο πήγε να το παίξει ο Δούκας στις πρόσφατες εσωκομματικές εκλογές και τελικώς "έφαγε" τα... μούτρα του! Μια συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με τα... ρετάλια της Αριστεράς δεν θα έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Η τοξικότητα των πρώην Συριζαίων διώχνει τους κεντροαριστερούς προς άλλες κατευθύνσεις και δεν προσθέτει στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο δύσκολα θα αντλήσει δυνάμεις για να διαμορφώσει δυναμική κυβερνησιμότητας. Άρα, θα εξακολουθήσει να κινείται πίσω από τη Νέα Δημοκρατία και καλό είναι να κάνει νέους... λογαριασμούς σχετικά με το 2027.
Από την άλλη πλευρά, η Νέα Δημοκρατία, μετά και το αποτέλεσμα των εκλογών στις ΗΠΑ, πρέπει να προβληματιστεί πάρα πολύ, καθώς, αν δεν συμμαζευτεί η κατάσταση σε πολλά επίπεδα, τότε θα χάνει δυνάμεις προς τα δεξιά. Είτε προς τον γραφικό Βελόπουλο είτε προς την Λατινοπούλου, η οποία απλά προσελκύει κάποιους απογοητευμένους Νεοδημοκράτες, χωρίς να έχει να πει κάτι ουσιαστικό, πέρα των γνωστών συνθημάτων για τους λαθρομετανάστες. Όσο για τη "Νίκη" του θεολόγου Νατσιού, εκεί απλά έχουν "παρκάρει" κάποιοι που έχουν πιο ισχυρούς δεσμούς με εκκλησιαστικές και παραεκκλησιαστικές οργανώσεις και ιερείς. Επί της ουσίας τα κόμματα αυτά κινούνται εκτός εθνικών συμφερόντων, ενώ οι "εύκολες" λύσεις που πασάρουν, θα είχαν την ίδια τύχη με τις αντίστοιχες του Τσίπρα το 2015, αν υπήρχε τρόπος να εφαρμοστούν μέσα σε μόλις λίγα 24ωρα! Αυτή τη στιγμή, η Ελληνική Λύση, η Νίκη και η Φωνή Λογικής υπάρχουν γιατί κάποιος κόσμος που ανήκει στη Δεξιά και έχει απογοητευτεί ή κουραστεί από τη Νέα Δημοκρατία, πηγαίνει προς αυτούς, γιατί δεν μπορεί να πάει αλλού.
Από την άλλη, αφού ο Μητσοτάκης δεν σκέφτεται να αλλάξει τον εκλογικό νόμο και εφόσον επιμείνει σε κάτι τέτοιο μέχρι τέλους, τότε η Νέα Δημοκρατία πρέπει να προετοιμάζεται για συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ το 2027! Το ίδιο ισχύει και για το ΠΑΣΟΚ, το οποίο, από τη στιγμή που τα πράγματα πάνε προς τα... δεξιά, δύσκολα θα μπορεί να κάνει όνειρα για... μοναχική διακυβέρνηση ή σε συνεργασία με κάποια τοξικά απολειφάδια του αριστερού χώρου. Η εκλογή Τραμπ, η πολιτική απαξίωση του Σολτς στη Γερμανία και η συνεχής φθορά του Σάντσεθ στην Ισπανία, θα αφήσει την Κεντροαριστερά χωρίς εκπροσώπηση σε επίπεδο διακυβέρνησης στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Ελλάδα είναι... μαγαζί γωνία και τα σημαντικότερα γεγονότα του πλανήτη διαδραματίζονται κοντά στη γειτονιά μας. Ουκρανία και Μέση Ανατολή θυμίζουν στους ξένους τον ρόλο της Ελλάδας και ταυτόχρονα αναδεικνύεται ο σημαντικός ρόλος του Κυριάκου Μητσοτάκη. Απέναντι στον Μητσοτάκη βρίσκεται ο Νίκος Ανδρουλάκης, που ως αρχηγός του ΠΑΣΟΚ δύσκολα θα βρει κάποιο αφήγημα, ικανό να αμφισβητήσει την κυριαρχία Μητσοτάκη. Εκτός και αν θέλουν στη Νέα Δημοκρατία να "αυτοκτονήσουν" πολιτικά!
Αυτή τη στιγμή συντελούνται γύρω μας μεγάλες ανατροπές. Το 2027, ο Ντόναλντ Τραμπ, θα βρίσκεται στην αρχή του δεύτερου μισού της θητείας του και μάλλον αντιλαμβανόμαστε όλοι, ότι η Ευρώπη από τις 20 Ιανουαρίου 2025 έως το 2029 θα είναι στην... τσίτα. Τα όχι και τα καπρίτσια του ΠΑΣΟΚ μπορεί να ετεροκαθορίζονται για λόγους εγχώριας κατανάλωσης, ωστόσο, όταν έρθει η ώρα της... κρίσης, αυτά θα μπουν στο... ράφι ή θα πεταχτούν στο καλάθι των άχρηστων!
Οι εκλογές του 2027 είναι εξαιρετικά σημαντικές και ταυτόχρονα θα αποδειχθούν καθοριστικές, για τον απλούστατο λόγο ότι πρέπει να συνεχιστεί η θετική πορεία της οικονομίας και να ολοκληρωθούν οι μεταρρυθμίσεις, για τις οποίες τα αριστερά κόμματα βγάζουν... σπυράκια! Η διακυβέρνηση της χώρας κατά την περίοδο 2027-2031 θα είναι μία πάρα πολύ σοβαρή υπόθεση και δεν επιτρέπει πειραματισμούς, λόγω του σκηνικού που έχει διαμορφωθεί σήμερα. Από το 2032 και μετά θα αρχίσουμε να επιστρέφουμε τα δανεικά στους εταίρους μας. Τα παιχνίδια μικροπολιτικής δεν θα έχουν καμία θέση στην πολιτική ατζέντα, γιατί οι αγορές θα καραδοκούν στη γωνία, έτοιμες να μας... κατασπαράξουν! Αυτά που λέει σήμερα το ΠΑΣΟΚ περί μη συνεργασίας με τη Νέα Δημοκρατία, ηχούν ως... ανέκδοτα στο εξωτερικό. Αν η ΝΔ δεν θέλει να αλλάξει τον εκλογικό νόμο και να έχει περισσότερες πιθανότητες αυτοδυναμίας το 2027, τότε πρέπει να είναι προετοιμασμένη για συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ. Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν και οι αριθμοί λένε την αλήθεια. Έτσι, όπως είναι διαμορφωμένο το πολιτικό σκηνικό, ούτε η Νέα Δημοκρατία μπορεί να βρει κάποιον αξιόπιστο σύμμαχο εκ δεξιών για να κυβερνήσει, ούτε το ΠΑΣΟΚ θα συμπληρώσει τα... κουκιά με Αριστερούς που το μοναδικό αφήγημα τους εξαντλείται στην ατάκα "να φύγει ο Μητσοτάκης". Όσοι πιστεύουν ότι θα τους βγει το γνωστό ρητό "τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, έξι το λαδόξυδο", μάλλον θα προσγειωθούν ανώμαλα. Οι καιροί είναι πονηροί και οι... μαγκιές κάποιων όχι μόνο δεν θα τους φέρουν αποτέλεσμα, αλλά μπορεί να μπλέξουν τη χώρα σε επικίνδυνες ατραπούς...