Τα κόμματα έκλεισαν τα ψηφοδέλτιά τους ενόψει των ευρωεκλογών της 9ης Ιουνίου, ωστόσο, μέχρι να γίνει κάτι τέτοιο και να οριστικοποιηθεί η λίστα των υποψηφίων, καταγράφηκε για μια ακόμη φορά ένας πολύ έντονος διαγκωνισμός. Εκατοντάδες πρόσωπα επιθυμούσαν διακαώς να κατέλθουν στην αρένα της πολιτικής προκειμένου να δώσουν τη μάχη για μια από τις συνολικά 21 θέσεις που θα έχει η Ελλάδα στο Ευρωκοινοβούλιο.
Για ποιο λόγο; Για το κύρος και το γόητρο; Προφανώς είναι και αυτό ένα δέλεαρ, ωστόσο η θέση του ευρωβουλευτή προσφέρει και κάτι ακόμη: σημαντικές οικονομικές απολαβές και προνόμια. Ειδικότερα:
Ο μισθός ενός μέλους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις μέρες μας, ανέρχεται στο διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 10.000 ευρώ το μήνα (10.075,18 ευρώ για την ακρίβεια). Εάν αφαιρέσουμε τους φόρους και τις ασφαλιστικές εισφορές μένουν καθαρά στο χέρι 7.853,89 ευρώ. Θυμίζουμε ότι ο βουλευτής στη χώρα μας παίρνει 5.135,04 ευρώ τον μήνα.
Μια σημαντική επίσης λεπτομέρεια είναι πως με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας στη χώρα μας δεν μπορεί να επιβληθεί επιπλέον φορολόγηση στο ποσό που λαμβάνουν οι ευρωβουλευτές. Κάτι που σημαίνει πως οι Έλληνες ευρωβουλευτές δεν πληρώνουν φόρο εισοδήματος ή εισφορά αλληλεγγύης.
Οι ευρωβουλευτές λαμβάνουν επίσης 4.950 ευρώ τον μήνα ως έξοδα γραφείου. Με αυτά τα χρήματα καλύπτουν τους λογαριασμούς κινητής και σταθερής τηλεφωνίας, το κόστος αλληλογραφίας καθώς επίσης και την αγορά ή συντήρηση του ηλεκτρονικού εξοπλισμού τους, όπως είναι για παράδειγμα τα tablets, οι σαρωτές, οι εκτυπωτές, οι ηλεκτρικοί υπολογιστές, κ.λπ. Με τα ίδια χρήματα τους δίνεται το δικαίωμα εάν θέλουν να οργανώσουν και ημερίδες ή εκδηλώσεις. Μια μικρή αλλά σημαντική λεπτομέρεια: Τα 4.950 ευρώ αφορούν τον εξοπλισμό του πολιτικού γραφείου του ευρωβουλευτή στην Ελλάδα, γιατί σε αυτό των Βρυξελλών (σ.σ. όλοι οι ευρωβουλευτές έχουν γραφείο στο συγκρότημα κτηρίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη βελγική πρωτεύουσα) ο ηλεκτρονικός εξοπλισμός και τα συμπαρομαρτούντα παρέχονται δωρεάν από το Ευρωκοινοβούλιο.
Όσοι εκλεγούν στις κάλπες του Ιουνίου λαμβάνουν ως ημερήσια αποζημίωση για τη συμμετοχή τους στις συνεδριάσεις της Ολομέλειας, των Επιτροπών ή οποιουδήποτε άλλου κοινοτικού Οργάνου το ποσό των… 350 ευρώ. Αυτά καλύπτουν τα έξοδα διατροφής και διαμονής όταν π.χ. οι συνεδριάσεις της Ολομέλειας διεξάγονται στο Στρασβούργο. Αν δε συμμετέχουν σε κάποια αποστολή του Ευρωκοινοβουλίου στο εξωτερικό (σ.σ. «εξωτερικό» θεωρείται οποιαδήποτε χώρα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης), τότε το ποσό αυτό αυξάνεται κατά 50% (δηλαδή κατά 175 ευρώ), άρα ανεβαίνουμε στα 525 ευρώ την ημέρα.
Όσον αφορά τις μετακινήσεις το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καλύπτει πλήρως κάθε ευρωβουλευτή τα αεροπορικά εισιτήρια. Τους παρέχεται ένα εισιτήριο πήγαιν’ έλα σε εβδομαδιαία βάση (εν προκειμένου για τους Έλληνες ευρωβουλευτές, ένα εισιτήριο από Αθήνα για Βρυξέλλες μετ’ επιστροφής την εβδομάδα). Αεροπορικά δικαιούνται όμως και κάτι επιπλέον. Αποζημίωση για μέχρι και 24 ταξίδια τον χρόνο μετ’ επιστροφής (ένα ανά 15 ημέρες χονδρικά) που πραγματοποιούν στο εσωτερικό της χώρας τους, δηλαδή για τους δικούς μας εκπροσώπους μπορούν να πάμε με αεροπλάνο από την Αθήνα στην Αλεξανδρούπολη, στην Κρήτη, τη Ρόδο ή οπουδήποτε αλλού στην επικράτεια, για ένα συνέδριο ή μια ημερίδα.
Σε κάθε ευρωβουλευτή επίσης βγαίνει ένα κονδύλι ύψους 28.696 ευρώ των μήνα για να πληρώνει τους μισθούς των συνεργατών του. Ο ευρωβουλευτής συμφωνεί με κάθε υπάλληλο του γραφείου του το ύψος του μισθού που θα λαμβάνει και το Ευρωκοινοβούλιο καταθέτει το ποσό απευθείας στον τραπεζικό λογαριασμό του δικαιούχου υπαλλήλου κάθε μήνα. Εδώ κατά καιρούς έχουν γίνει διάφορα παράνομα τερτίπια. Συμφωνεί ο ευρωβουλευτής με τον συνεργάτη του ότι θα πληρώνεται π.χ. με 3.000 ευρώ τον μήνα, αλλά στα χαρτιά βάζουν 4.500 ευρώ. Κι αυτό προκειμένου τα 1.500 ευρώ της διαφοράς να τα καρπώνεται ο ευρωβουλευτής. Βάσει νόμου δεν μπορεί ένας ευρωβουλευτής να διορίσει ως συνεργάτη κάποιον συγγενή του. Έχει συμβεί όμως ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν, ο ένας να προσλαμβάνει τον συγγενή του άλλου, οπότε να βολεύονται και οι δύο.
Ο ευρωβουλευτής έχει το δικαίωμα να απασχολεί στο γραφείο του στην Αθήνα δύο μετακλητούς υπαλλήλους, τρεις δημοσίους υπαλλήλους με απόσπαση από την υπηρεσία τους. Διαθέτουν επίσης δύο αστυνομικούς ως ασφάλεια.
Όταν λήξει η θητεία τους και δεν επανεκλεγούν ούτε στο Ευρωκοινοβούλιο, ούτε στο εθνικό Κοινοβούλιο ως βουλευτές της χώρας τους και δεν αναλάβουν κάποιο δημόσιο αξίωμα, δικαιούνται ένα μεταβατικό επίδομα. Για 6 μήνες έως 24 μήνες συνεχίζουν να λαμβάνουν κανονικά τον μισθό τους.
Και κάτι τελευταίο. Όταν συμπληρώσουν το 63ο έτος της ηλικίας τους, οι πρώην ευρωβουλευτές δικαιούνται σύνταξη ίση με το 3.5% του μισθού τους για κάθε πλήρες έτος της θητείας τους στο Ευρωκοινοβούλιο (με ανώτατο όριο το 70% συνολικά). Ο ευρωβουλευτής για παράδειγμα που θα θητεύσει από το 2024 έως το 2029 που θα ξαναστηθούν κάλπες, μόλις γίνει 63 ετών θα παίρνει από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σύνταξη της τάξης των 1.532 ευρώ τον μήνα. Ξεχωριστά από την όποια άλλη σύνταξη θα λαμβάνει από τα χρόνια εργασίας του.