Το Ντουμπάι ήταν ένας – σε μεγάλο βαθμό – αφορολόγητος τρόπος ζωής, στον οποίο πολλοί δεν θα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση στην πατρίδα τους. Αλλά η εισροή κρυπτο-εκατομμυριούχων, τραπεζιτών που μετακομίζουν από την Ασία και ορισμένων πλούσιων Ρώσων που επιδιώκουν να προστατεύσουν περιουσιακά στοιχεία ανεβάζει τις τιμές των ενοικίων και κάνει τη μητρόπολη των περισσότερων από 3 εκατομμυρίων κατοίκων να μοιάζει περισσότερο με παιδική χαρά που προορίζεται για τους υπερπλούσιους.
Το κόστος πλέον για τα δίδακτρα των ιδιωτικών σχολείων που είναι υποχρεωτικά για τα παιδιά των ομογενών έχει ανέβει, οι εβδομαδιαίες αγορές από την αριστοκρατική βρετανική αλυσίδα σούπερ μάρκετ Waitrose κοστίζει όλο και περισσότερο και μια βόλτα με την Uber σε ώρα αιχμής σε μια πόλη που έχει χτιστεί κυρίως για αυτοκίνητα μπορεί πλέον να σας κοστίσει όσο ένα ταξί στη Νέα Υόρκη.
Το μέσο ετήσιο μίσθωμα για μια βίλα – μονοκατοικία – στο εμιράτο αυξήθηκε κατά 26% το έτος μέχρι τον Φεβρουάριο και έφθασε τα 295.436 ντιρχάμ (80.436 δολάρια), σύμφωνα με τη γνωστή εταιρεία συμβούλων ακινήτων CBRE Group. Τα ενοίκια διαμερισμάτων εκτινάχθηκαν κατά 28% σε σχεδόν 100.000 ντιρχάμ.
“Η φύση του Ντουμπάι αλλάζει“, δήλωσε ο Μετίν Μίτσελ, ιδρυτής μιας εταιρείας πρόσληψης στελεχών C-suite που εργάζεται στην περιοχή εδώ και δεκαετίες. “Γίνεται και πάλι μια σούπερ δυναμική οικονομία, αλλά γίνεται επίσης περισσότερο Μονακό, εξυπηρετώντας τις ανάγκες των εύπορων και πλούσιων ανθρώπων”.
Αυτές είναι σύμφωνα με το Bloomberg οι τιμές τροφίμων στο Ντουμπάι και το Λονδίνο:
Στο Ντουμπάι, περίπου το 90% των κατοίκων είναι αλλοδαποί και η διαμονή εξαρτάται κυρίως από την απασχόληση. Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έχουν αρχίσει να προσφέρουν μακροχρόνιες βίζες σε λίγους και εκλεκτούς, αλλά η συντριπτική πλειονότητα των αλλοδαπών εργαζομένων δεν έχει σαφή διέξοδο για την απόκτηση μόνιμης κατοικίας ή υπηκοότητας.
Το 2018, πολλοί κάτοικοι έφυγαν εν μέσω σημαντικής αύξησης του κόστους διαβίωσης και των επιχειρηματικών δαπανών. Δύο χρόνια αργότερα, χιλιάδες ακόμη αναχώρησαν κατά τη περίοδο μείωσης θέσεων εργασίας λόγω πανδημίας.
Πολλές οικογένειες αναζητούν ευκαιρίες σε αγορές όπως η γειτονική Σαουδική Αραβία, η οποία ανταγωνίζεται το Ντουμπάι για ταλέντα και επιχειρήσεις και σχεδιάζει να προσελκύσει και τον τουρισμό. Η πανδημία οδήγησε σε πτώση του κόστους ενοικίασης στο Ντουμπάι, πράγμα που σημαίνει ότι ορισμένοι κάτοικοι μετακόμισαν σε περιοχές που προηγουμένως δεν μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά και τώρα αγωνίζονται καθώς οι τιμές επανέρχονται όχι μόνο στα προ-πανδημίας επίπεδα, αλλά και πέραν αυτών.
Το Bloomberg μίλησε με αρκετούς κατοίκους του Ντουμπάι οι οποίοι είτε αποφάσισαν να μειώσουν το μέγεθος της κατοικίας τους, είτε να μετακομίσουν σε απομακρυσμένες περιοχές του Ντουμπάι είτε να μετακομίσουν σε γειτονικά εμιράτα, όπως η Σαριά, που συνήθως απέχει 30 λεπτά οδήγησης χωρίς κίνηση.
Αυτές είναι οι τιμές ακινήτων στο Ντουμπάι πριν και μετά από την πανδημία:
Οι τιμές των κατοικιών αποτελούν περισσότερο από το 40% του πληθωρισμού των τιμών καταναλωτή στο Ντουμπάι και οι αυξήσεις των μισθών δεν έχουν συμβαδίσει με τις αυξανόμενες πιέσεις κόστους.
«Ο υπολογισμός του πληθωρισμού στα ΗΑΕ λαμβάνει υπόψη τις ανανεώσεις των υφιστάμενων συμβάσεων ενοικίασης, όπου οι αυξήσεις των τιμών συνήθως περιορίζονται και τείνουν να είναι λιγότερο δραστικές», σύμφωνα με τη Μόνικα Μάλικ, επικεφαλής οικονομολόγο της Abu Dhabi Commercial Bank. «Ως εκ τούτου, χρειάζεται λιγότερος χρόνος για να περάσουν οι τάσεις των ενοικίων στα καλάθια του πληθωρισμού».
Στα άνυδρα ΗΑΕ, τα περισσότερα είδη παντοπωλείου εισάγονται και κοστίζουν εξ αρχής περισσότερο από τις εγχώριες αγορές. Επίσης οι κλυδωνισμοί της εφοδιαστικής αλυσίδας σε παγκόσμιο επίπεδο ωθούν υψηλότερα τις τιμές των τροφίμων.
Οι άνθρωποι κατώτερου επιπέδου της οικονομικής κλίμακας – οι εργαζόμενοι στις κατασκευές που χτίζουν τους αστραφτερούς ουρανοξύστες και οι οικιακοί βοηθοί που φροντίζουν τα βρέφη και φροντίζουν τα σπίτια των ομογενών – αισθάνονται επίσης τις πιέσεις στις τιμές. Αλλά πολλά από τα έξοδά τους είναι σταθερά, τα βασικά είδη διατροφής παραμένουν επιδοτούμενα και ο κύριος στόχος τους είναι να στέλνουν χρήματα στις οικογένειές τους και όχι να τα ξοδεύουν.
Για ορισμένους από τη συμπιεσμένη μεσαία τάξη, ακόμη και το Λονδίνο μπορεί να είναι πιο οικονομικό. Ο Χόμαμ, 40 ετών, μετακόμισε στο Ηνωμένο Βασίλειο από το Ντουμπάι στα τέλη του 2021 και διατηρεί μισθό παρόμοιο με αυτόν που έπαιρνε πριν, όπως είπε.
«Ένα από τα βασικά πράγματα που εξέτασα πριν μετακομίσω στο Λονδίνο ήταν η διαφορά στο κόστος ζωής», δήλωσε ο Χόμαμ, εκτελεστικός δημιουργικός διευθυντής στο Tasty UK, τη σειρά βίντεο του BuzzFeed για το φαγητό. «Συγκριτικά με δύο χρόνια πριν, οι τιμές στο Λονδίνο ήταν περίπου 20% φθηνότερες και ακόμη και τώρα με την αλματώδη αύξηση του πληθωρισμού, εξακολουθώ να το βρίσκω κατά κάποιο τρόπο φθηνότερο από το Ντουμπάι».
Παρόλο που ούτε το Ντουμπάι ούτε τα ευρύτερα ΗΑΕ έχουν συστηματοποιημένο φόρο εισοδήματος, τα σιωπηρά τέλη αφθονούν. Η απόκτηση άδειας οδήγησης μπορεί να κοστίσει χιλιάδες δολάρια, οι λογαριασμοί ηλεκτρικού ρεύματος έχουν ένα «τέλος στέγασης» που μπορεί να αποτελεί σχεδόν το 80% ενός μηνιαίου λογαριασμού και τα τέλη «γνώσης» και «καινοτομίας» επιβάλλονται στις κυβερνητικές υπηρεσίες.
«Τα πάντα είναι συνυπολογισμένα στη ζωή στο Λονδίνο» δήλωσε ο Χόμαμ, «υπολογίζω τους φόρους, το ενοίκιο και τους λογαριασμούς μου στην αρχή του έτους, αλλά στο Ντουμπάι, ορισμένα έξοδα μπορεί να έρθουν από το πουθενά».
Οι αξιωματούχοι λένε ότι οι αυξήσεις των τιμών είναι πιο μετριοπαθείς από ό,τι αλλού, καθώς ο υψηλός πληθωρισμός μειώνει την αγοραστική δύναμη παγκοσμίως. Υποστηρίζουν ότι το Ντουμπάι εξακολουθεί να προσφέρει θέσεις εργασίας και ευκαιρίες που σπανίζουν σε άλλες αναδυόμενες αγορές και ανεπτυγμένες πόλεις της Δύσης.
Αλλά το να είναι κανείς λιγότερο χειρότερος δεν ήταν ποτέ το επιχείρημα πώλησης του Ντουμπάι. Μόλις πριν από μια δεκαετία, το Ντουμπάι κατατασσόταν στην 90ή θέση των πιο ακριβών τόπων για τους ομογενείς, σύμφωνα με τη συμβουλευτική εταιρεία Mercer με έδρα τη Νέα Υόρκη. Πέρυσι, ήταν στη 31η, μια θέση μπροστά από το Μαϊάμι.
«Είναι σχεδόν δεδομένο πλέον ότι και οι δύο γονείς πρέπει να εργάζονται», δήλωσε ο Τζέιμς Μούλεν, συνιδρυτής του WhichSchoolAdvisor.com. Λέει ότι τα μέσα δίδακτρα ξεπερνούν τα 10.000 δολάρια ετησίως και ορισμένες οικογένειες επιλέγουν να μετακομίσουν στο σπίτι τους, καθώς τα δίδακτρα ανεβαίνουν όσο μεγαλώνουν τα παιδιά τους. «Σίγουρα, πριν από 10 χρόνια, η κατάσταση ήταν διαφορετική, διότι οι εταιρείες έδιναν ακόμη οικογενειακά επιδόματα και επιδόματα για τα σχολικά δίδακτρα. Αυτά τα πράγματα έχουν πρακτικά εξαφανιστεί».