Οι αγορές βρίσκονται σε τρελή φόρμα, μία εβδομάδα μετά τη σαρωτική νίκη του Τραμπ στις αμερικανικές εκλογές της 5ης Νοεμβρίου, καθώς ο εκλεγμένος πρόεδρος είναι "μπίζνεσμαν" και αυτό γοητεύει τους επενδυτές και τους τζογαδόρους.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Χθες, οι τρεις χρηματιστηριακοί δείκτες στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης έκλεισαν σε νέο ιστορικό υψηλό. Ο βιομηχανικός Dow Jones ενισχύθηκε κατά 0,69% και έκλεισε στις 44.293,13 μονάδες, ο S&P 500 κέρδισε 0,10%, κλείνοντας στις 6.001,35 μονάδες και ο τεχνολογικός δείκτης Nasdaq ενισχύθηκε κατά 0,06%, φτάνοντας στις 19.298,76 μονάδες. Όλα τα "Τραμπόχαρτα" συνεχίζουν να δίνουν τα... ρέστα τους στο ταμπλό, ενώ τα κρυπτονομίσματα συνεχίζουν να "τρέχουν" σαν τρελά, από τη στιγμή που ο Τραμπ δεσμεύτηκε ότι θα τα φέρει δυναμικά στο προσκήνιο, σε αντίθεση με την κυβέρνηση Μπάιντεν, η οποία τα... κυνηγούσε. Το bitcoin πέτυχε χθες νέο ιστορικό υψηλό στα 87.000 δολάρια το κομμάτι!!! Ο Μασκ μέσα σε λιγότερο από μία εβδομάδα έχει αυξήσει την περιουσία του στα κρυπτονομίσματα κατά 32 δισ. δολάρια, ενώ η αξία της Tesla ξεπέρασε το 1 τρισ. δολάρια!!! Οι αγορές προεξοφλούν ότι ο Μασκ επί Τραμπ θα είναι ένας... ημίθεος και οι επενδυτές σπεύδουν για να τοποθετηθούν στις μετοχές των εταιρειών του για να πετύχουν μεγάλες αποδόσεις.
Μέσα σε όλα αυτά, ο ενθουσιασμός λόγω Τραμπ διαχέεται και στο δολάριο, το οποίο ενισχύεται συνεχώς έναντι του ευρώ. Ταυτόχρονα, λόγω της ενίσχυσης του δολαρίου υποχωρεί σημαντικά ο χρυσός, ο οποίος χθες υπέστη απώλειες κατά 2,5%, ενώ μεγάλη πτώση έχει σημειώσει το πετρέλαιο, το οποίο κινείται κοντά στα 72 δολάρια το βαρέλι. Δηλαδή, εκεί που βρισκόταν πριν εκδηλωθούν οι πυραυλικές επιθέσεις του Ιράν κατά του Ισραήλ.
Το θετικό κλίμα στις ΗΠΑ, παρά τους προβληματισμούς που υπάρχουν στην Ευρώπη σε σχέση με τους χειρισμούς του Τραμπ σε κρίσιμα ζητήματα, διαχύθηκε και στους τίτλους της Γηραιάς Ηπείρου. Οι μεγάλες ευρωπαϊκές κεφαλαιαγορές έκλεισαν με κέρδη, ενώ το Χρηματιστήριο Αθηνών επέστρεψε στις 1.428 μονάδες, καταγράφοντας άνοδο 1,08%. Πτώση κατέγραψαν και τα επιτόκια των κρατικών τίτλων στις χώρες που παρακολουθούν στενά οι αγορές, λόγω... βεβαρημένου παρελθόντος., Έτσι, το ιταλικό δεκαετές κινείται κοντά στο 3,60%, το ελληνικό στο 3,20%, το ισπανικό στο 3,06% και το πορτογαλικό στο 2,83%.
Οι αγορές στις ΗΠΑ ανεβαίνουν χωρίς ανάσα και όσο περισσότερο ανεβαίνουν προεξοφλώντας... θαύματα με τον Τραμπ, τόσο μεγαλώνει ο κίνδυνος της διόρθωσης. Είναι δεδομένο πάντως ότι κατά τους τελευταίους 2-3 μήνες, η ραγδαία άνοδος των μετοχών και του χρυσού είχαν ως κύριο υπόβαθρο την προεξόφληση της νίκης του Τραμπ. Όσοι ποντάρισαν σε αυτό το σενάριο κέρδισαν και συνεχίζουν να κερδίζουν.
Από την άλλη πλευρά, επικρατεί έντονος προβληματισμός για το τι θα κάνει ο Τραμπ, όταν αναλάβει τα καθήκοντα του, σε σχέση με την Ουκρανία, αλλά ταυτόχρονα, όλοι θέλουν να δουν μέχρι πού μπορεί να φτάσει η ανοχή του σε ενδεχόμενα απανωτά χτυπήματα του Ισραήλ κατά του Ιράν. Χθες, ο γιος Τραμπ έστειλε μήνυμα στον Ζελένσκι ότι για 38 ημέρες ακόμη θα μπορεί να λαμβάνει το "επίδομα", δηλαδή την αμερικανική βοήθεια. Συνεπώς, ο Ζελένσκι δεν έχει άλλη επιλογή από την ολομέτωπη επίθεση κατά του Πούτιν με κάθε μέσο. Χτυπάει, θα χτυπήσει και θα ξαναχτυπήσει σε ρωσικό έδαφος, προκειμένου να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων όχι με την πλάτη στον τοίχο, αλλά ως "παίκτης" που θα είναι υπολογίσιμος, ώστε να τελειώσει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, η τριετής πολεμική σύρραξη Ουκρανίας-Ρωσίας. Και οι δύο πλευρές καταγράφουν τεράστιες απώλειες στα πεδία των μαχών και έχουν εξουθενωθεί. Ο καθένας ψάχνει ένα αφήγημα για να δηλώσει νικητής, οι Αμερικανοί κάλεσαν τον Ζελένσκι να αποδεχθεί την απώλεια της Κριμαίας και των ρωσόφωνων επαρχιών της ανατολικής Ουκρανίας. Οι Ουκρανοί δύσκολα θα λάβουν στρατιωτική υποστήριξη από τις ΗΠΑ του Τραμπ, ενώ κάποια στιγμή και οι Ευρωπαίοι θα αρχίσουν να το... ξανασκέφτονται και να πιέζουν για την έναρξη διαπραγματεύσεων, ώστε να τελειώσει το... έργο και στη συνέχεια, η Ουκρανία να βρει τον δρόμο της προς την Ευρώπη, αποδεχόμενη την απώλεια κάποιων εδαφών. Βεβαίως, η επόμενη μέρα της παύσης των εχθρπραξιών θα ανοίοξει τον δρόμο και για τη μεγάλη συζήτηση που αφορά την ανοικοδόμηση και οικονομική ανασυγκρότηση της Ουκρανίας, υπό την καθοδήγηση Αμερικανών και Ευρωπαίων.
Από την άλλη πλευρά, έχουμε και τους ανοικτούς λογαριασμούς ανάμεσα στο Ισραήλ και το Ιράν. Βρισκόμαστε εν αναμονή της... απάντησης του Ιράν προς το Ισραήλ, η οποία φαίνεται να πλησιάζει. Ωστόσο, η εκλογή Τραμπ δίνει μεγάλο αέρα στον Νετανιάχου, για να κάνει ό,τι θέλει. Ο Τραμπ γνωρίζει ότι οι Αμερικανοεβραίοι σε συντριπτικό ποσοστό τον ψήφισαν,, γιατί θεωρούν ότι αυτός βρίσκεται πιο κοντά στις επιδιώξεις του Τελ Αβίβ. Αναμφίβολα, η αδυναμία που έχει ο Τραμπ στον Νετανιάχου δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη. Άλλωστε, έχουν μιλήσει (επίσημα...) τρεις φορές και αυτό σημαίνει ότι μπορεί να βρισκόμαστε μπροστά σε προετοιμασίες για την τελική αναμέτρηση Ισραήλ-Ιράν. Ως γνωστόν, ο Τραμπ είναι φανατικός πολέμιος της Τεχεράνης και φυσικά δεν θα είναι παρατηρητής των εξελίξεων...
Ο Τραμπ είναι πρακτικός, καθώς έτσι έχει μάθει να δουλεύει ως επιχειρηματίας. Θα ανάψει το "πράσινο φως" στον Νετανιάχου για να διαλύσει Χαμάς, Χεσμπολάχ και Ιράν, εντός προκαθορισμένου χρονοδιαγράμματος. Αν χρειαστεί και πρόσθετη βοήθεια το Ισραήλ, πέραν αυτής που παρέχει σήμερα η κυβέρνηση Μπάιντεν, είναι δεδομένο ότι θα τη δώσουν οι Ρεπουμπλικάνοι. Όμως, πολλές φορές τα πράγματα, ιδίως όταν έχουμε να κάνουμε με πολέμους, δεν εξελίσσονται σύμφωνα με τις προσδοκίες. Ο γεωπολιτικός παράγοντας θα είναι αυτός, ο οποίος θα οδηγήσει σε... αποφόρτιση τις αγορές. Το "φούσκωμα" των τιμών καθοδηγείται από τον ενθουσιασμό. Το "ξεφούσκωμα" θα έλθει όταν τα πράγματα ξεπεράσουν τις "κόκκινες" γραμμές. Έχουμε όλον τον καιρό μπροστά μας για να προβληματιστούμε και να ανησυχούμε...
Η φράση-"κλειδί" του Τραμπ στον Μητσοτάκη που δείχνει τι σημαίνει η Ελλάδα για τις ΗΠΑ
Χθες, ο Μητσοτάκης επικοινώνησε με το νέο Αμερικανό πρόεδρο, Ντόναλντ Τραμπ, για να τον συγχαρεί και να του πει και μερικές καλές... κουβέντες, τόσο για τους Ελληνοαμερικανούς που τον ψήφισαν, όσο και για τα ανοικτά ζητήματα που πιέζουν την Ευρώπη, με αιχμή τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Η Ελλάδα φαίνεται ότι θα έχει ανοικτούς διαύλους στη νέα διακυβέρνηση Τραμπ, παρά το γεγονός ότι αποτελεί απώλεια η μη υπουργοποίηση του πρώην υπουργού Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο. Το ελληνικό λόμπι μπορεί να κάνει πολύ καλή δουλειά με αιχμή τον δισεκατομμυριούχο, Τζον Κατσιματίδη, ο οποίος είναι... κολλητός με τον Τραμπ. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις έχουν περιθώριο περαιτέρω σύσφιγξης αν και με τον Τραμπ, πάντα υπάρχει ένας προβληματισμός, λόγω του απρόβλεπτου χαρακτήρα του. Η Ουκρανία αποτελεί σοβαρό πρόβλημα για την Ευρώπη και αν οι ΗΠΑ αποτραβηχτούν, τότε το πρόβλημα αυτό θα μεγαλώσει για εμάς και όχι για τον Τραμπ. Το ίδιο πρόβλημα μπορεί να δημιουργηθεί και με την επιβολή δασμών στα ευρωπαϊκά προϊόντα. Σε μια τέτοια περίπτωση, είναι προφανές, ότι και... τέλειες να είναι οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις, προφανώς και θα επηρεαστούμε αρνητικά ως μέλος της μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας.
Ωστόσο, στη δεκάλεπτη συνομιλία που είχε ο Μητσοτάκης με τον Τραμπ χθες, βγήκε και κάτι πάρα πολύ καλό και ελπιδοφόρο για εμάς. Ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ αφού ευχαρίστησε τον Μητσοτάκη για τις ευχές του, του είπε ότι "έχεις την ωραιότερη χώρα του κόσμου"! Η φράση αυτή δεν δείχνει απλά το πολύ καλό επίπεδο των σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες, αλλά και τα περιθώρια για μεγάλες "μπίζνες" που μάλλον έχει στο μυαλό του, μεταξύ πολλών άλλων, ο Τραμπ! Ξέρουμε ότι στην Ελλάδα έχουν ισχυρή παρουσία οι μεγαλύτεροι τραπεζικοί-επενδυτικοί και τεχνολογικοί κολοσσοί των ΗΠΑ και ολόκληρου του πλανήτη. Οι επιχειρήσεις ανοίγουν τους δρόμους, σε συνεννόηση με τις κυβερνήσεις και οι κυβερνήσεις καλούνται να διευρύνουν τους ορίζοντες για... μπίζνες. Η Ελλάδα αποτελεί επενδυτικό προορισμό για τα αμερικανικά κεφάλαια εδώ και αρκετά χρόνια και ιδίως από το τέλος της πρώτης θητείας του Τραμπ στον Λευκό Οίκο.
Ο Τραμπ μπορεί να αποδειχθεί σε μια σπουδαία "επένδυση" για την Ελλάδα, αλλά και προσωπικά για τον Μητσοτάκη. Το ενδιαφέρον των Αμερικανών για επενδύσεις στις τράπεζες, στην ενέργεια, στην τεχνολογία, στον τουρισμό, στην υγεία και την πληροφορική, είναι πάρα πολύ μεγάλο. Η φιλο-επενδυτική πολιτική της κυβέρνησης ενισχύει το θετικό momentum της χώρας και αν κλείσουν με τις λιγότερες δυνατές απώλειες οι γεωπολιτικές "πληγές" στη γειτονιά μας, τότε η επόμενη μέρα θα κρύβει μάλλον περισσότερες θετικές εκπλήξεις.
Ο Τραμπ είναι φανατικός αντι-αριστερός και αντι-κομμουνιστής και ξέρει να μιλάει τη "γλώσσα" της επιχειρηματικότητας. Όλοι αυτοί οι κολοσσοί που έχουν τοποθετηθεί στην ελληνική οικονομία, έχουν εξαιρετικές σχέσεις με τους Ρεπουμπλικάνους, αλλά και με τους Δημοκρατικούς. Μονά-ζυγά κερδίζουμε, θα μπορούσαμε να πούμε με κάποιες επιφυλάξεις, βεβαίως. Αυτό που περιμένουμε να δούμε στη νέα θητεία του Τραμπ είναι κατά πόσο πιο ισχυρή μπορεί να γίνει η θέση της Ελλάδας στην περιοχή και κυρίως πόσα έξτρα "μπόνους" θα δώσουν οι Αμερικανοί στον Κυριάκο Μητσοτάκη για να είναι πρωθυπουργός και την τετραετία 2027-2031...
Γιατί το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε στρατηγικό αδιέξοδο και κινδυνεύει να "ξεφουσκώσει" απότομα, αν... μιμηθεί τον ΣΥΡΙΖΑ!
Τα απίστευτα και όμως... συριζαίικα που βλέπουμε να διαδραματίζονται τον τελευταίο καιρό, η κόπωση του ΠΑΣΟΚ μετά τον αρχικό ενθουσιασμό για το αποτέλεσμα των εσωκομματικών εκλογών και η στροφή της Ευρώπης και των ΗΠΑ προς τα δεξιά, δίνουν πόντους στον Μητσοτάκη και δεν θα αργήσουν να φέρουν σε στρατηγικό αδιέξοδο τη Χαριλάου Τρικούπη.
Ο Ανδρουλάκης κάθεται σε... αναμμένα κάρβουνα περιμένοντας την... Τζάκρη και μερικούς ακόμη Kasselistas, να κουνήσουν... μαντίλι στο Συριζαίικο... τσαντίρι, ώστε να γίνει αξιωματική αντιπολίτευση. Με μια κατακερματισμένη Αριστερά που θα είναι δέσμια της τοξικότητας που κουβαλάει από την εποχή του... Τσιπρικού ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να βρει εύκολα εταίρο για να χτυπήσει τον Μητσοτάκη, γιατί θα... μολυνθεί! Ταυτόχρονα, η αγωνία του Ανδρουλάκη να οδηγήσει το ΠΑΣΟΚ ψηλότερα, στερείται κάποιου ουσιαστικού αφηγήματος και προοπτικής. Αν το ΠΑΣΟΚ παραμείνει καθηλωμένο σε ποσοστό μεταξύ 14%-17%, δεν θα αργήσουν να εκδηλωθούν οι πρώτες γκρίνιες. Ο Ανδρουλάκης έχει μια πίστωση χρόνου, αλλά η συνέχιση της τακτικής "όχι σε όλα ή σχεδόν σε όλα", δεν αποτελεί και την καλύτερη επιλογή...
Χθες, το ΠΑΣΟΚ κατέθεσε τροπολογία στη Βουλή για την ένταξη των υγειονομικών στα βαρέα και ανθυγιεινά. Χωρίς καμία τεχνικοοικονομική μελέτη και χωρίς καμία κοστολόγηση, με βάση τα δημοσιονομικά της χώρας. Χωρίς ίχνος σοβαρότητας και υπευθυνότητας, αλλά με πλεόνασμα λαϊκισμού και πελατειακής αντίληψης. Ταυτόχρονα, η μόνιμη επωδός περί μείωσης του ΦΠΑ, δηλαδή της απώλειας πολύτιμων δισεκατομμυρίων ευρώ, ανοίγει τη βεντάλια της ανευθυνότητας, αποτελώντας αποδεικτικό στοιχείο του οικονομικού αναλφαβητισμού ή του λαϊκισμού του ΠΑΣΟΚ. Και συνεχώς το ΠΑΣΟΚ θα καταθέτει τροπολογίες χωρίς κοστολόγηση, θυμίζοντας μας την εποχή του αντι-μνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ, που εξελίχθηκε σε πρωταγωνιστή ενός μνημονιακού δράματος που δεν υπήρχε λόγος να ζήσουμε! Ο δρόμος είναι αδιέξοδος και κάθε φορά που το ΠΑΣΟΚ θα φέρνει άκριτα και ανεύθυνα στη Βουλή τροπολογίες και σχέδια νόμου χωρίς τον... λογαριασμό, τόσο η κυβέρνηση θα στριμώχνει τον αρχηγό του και θα τον... κονταίνει.
Από την άλλη πλευρά, οι ατάκες του ΠΑΣΟΚ περί μοιράσματος της "πίτας" σε μερικούς φίλους της Νέας Δημοκρατίας, μάλλον δεν βρίσκει ευήκοα ώτα. Οι μεγαλύτερες και πιο αξιόπιστες ελληνικές εταιρείες έχουν αναλάβει τεράστια έργα και έχουν αποδείξει στην πράξη ότι δικαιολογημένα κερδίζουν και τους σχετικούς διαγωνισμούς. Όπως δεν υπάρχει εναλλακτική απέναντι στον Μητσοτάκη, έτσι δεν υπάρχει και εναλλακτική απέναντι στις εταιρείες που έχουν αναλάβει να φέρουν εις πέρας μεγάλα projects, γιατί δεν υπάρχουν άλλες να τις ανταγωνιστούν. Δεν ξέρουμε αν το ΠΑΣΟΚ έχει το μυαλό του κάποια κατασκευαστική εταιρεία... Δ΄ Εθνικής Κατηγορίας που να μπορεί να φέρει εις πέρας μεγάλες και σύνθετες κατασκευές και υποδομές, αλλά επί ΣΥΡΙΖΑ είδαμε τα... χαϊρια με τον "Τοξότη" του Καλογρίτσα και... χορτάσαμε! Ωστόσο, αυτό που ξέρουμε είναι ότι αν η Χαριλάου Τρικούπη συνεχίσει να μιλάει γενικά και αόριστα, λες και υπάρχουν μόνο 2-3 εταιρείες στη χώρα και οι άλλες είναι στο περιθώριο, αυτό δεν είναι εύκολο να γίνει πιστευτό από ένα σκεπτόμενο πολίτη.
Η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ φέρνει το ΠΑΣΟΚ αντιμέτωπο με τον... πειρασμό του λαϊκισμού. Δεν χρειάζεται να γίνει ΣΥΡΙΖΑ, γιατί πολύ απλά θα καταποντιστεί. Οι πρακτικές και οι... αερολογίες του ΣΥΡΙΖΑ, αν γίνουν κτήμα του ΠΑΣΟΚ, τότε θα το καταδικάσουν σε ένα ρόλο κομπάρσου των πολιτικών εξελίξεων. Το ΠΑΣΟΚ δεν έχει αφήγημα αυτή τη στιγμή και δεν έχει και ηγεσία για να διαμορφώσει έναν πολιτικό λόγο πιο ισχυρό από αυτόν του Μητσοτάκη. Ο Ανδρουλάκης δεν διαθέτει διεθνές εκτόπισμα και δεν μπορεί να βρει και αξιόπιστους πολιτικούς εταίρους για να... ρίξει τον Μητσοτάκη. Ο ΣΥΡΙΖΑ διαλύεται και... ξεγυμνώνεται, δείχνοντας μας με τον πλέον αποκαλυπτικό τρόπο αυτό που ξέραμε ότι είναι. Αυτοί που... λακίζουν έχουν ήδη... ρουφήξει την τοξικότητα του. Ακόμη και η Νέα Αριστερά, δεν μπορεί να αποτελέσει εταίρο του ΠΑΣΟΚ, γιατί κουβαλάει τις αμαρτίες της εποχής των συνωμοσιών με καθοδηγητή τον Τσίπρα.
Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη, έχοντας μέσα στελέχη του Γερουλάνου και της Διαμαντοπούλου, θα έχει εξαιρετικά μεγάλο πρόβλημα να κάνει ανοίγματα σε όποιον και οτιδήποτε θυμίζει ΣΥΡΙΖΑ. Οι προσδοκίες για προσέλκυση ψηφοφόρων από το κόμμα της Κουμουνδούρου είναι περιορισμένες και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά στη Χαριλάου Τρικούπη. Η... βιασύνη του ΠΑΣΟΚ να παίξει τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης λόγω των δημοσκοπήσεων και σε λίγο, λόγω της μείωσης της δύναμης του ΣΥΡΙΖΑ, ίσως αποδειχθεί μοιραία. Αν το ΠΑΣΟΚ... διανοηθεί να καλύψει το κενό του ΣΥΡΙΖΑ με μια αντιπολιτευτική τακτική που θα θυμίζει ΣΥΡΙΖΑ, τότε θα έχει χάσει το παιχνίδι.
Το ΠΑΣΟΚ φιλοδοξεί να είναι... πρώτο κόμμα στις προσεχείς εκλογές, αλλά κάτι τέτοιο είναι δύσκολο. Με κατακερματισμένο το πολιτικό σκηνικό, θα είναι πάρα πολύ δύσκολο να βρει εταίρους και θα βρεθεί στη δεύτερη θέση. Επιπλέον, αν συνεχίσει την τακτική της αναζήτησης εταίρων στα Αριστερά, τότε αυτό θα είναι επιζήμιο για τη χώρα, καθώς θα μιλάμε για θνησιγενή σχήματα, τύπου τρικομματικής κυβέρνησης Γερμανίας. Βέβαια, δεν μπορούμε να αποκλείσουμε και το ενδεχόμενο μιας κυβέρνησης-έκτρωμα, όπως αυτή της Ισπανίας, όπου ο Σάντσεθ μπροστά στην καρέκλα της εξουσίας έδωσε αμνηστία σε Καταλανούς και συγκρότησε μια ερμαφρόδιτη κυβέρνηση, μόνο και μόνο για να μην ανέβει στην εξουσία ο νικητής των εκλογών, που ήταν το Λαϊκό Κόμμα. Φανταστείτε τη Νέα Δημοκρατία να μην μπορεί να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη να θέλει να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ που θα απομείνει, τη Νέα Αριστερά (αν μπει στη Βουλή), το κόμμα του Κασσελάκη (αν μπει και αυτό), την Πλεύση Ελευθερίας, ή ακόμη και τον... Βελόπουλο! Μέσα σε δευτερόλεπτα τα επιτόκια των κρατικών ομολόγων θα εκτοξευτούν στα ύψη, το Χρηματιστήριο θα καταρρεύσει, η εμπιστοσύνη των επενδυτών θα... μεταναστεύσει σε άλλες... πολιτείες και όλοι μας θα βρεθούμε με την πλάτη στον τοίχο! Ιδίως, αν λάβουμε υπόψιν ότι την περίοδο 2027-2031 πρέπει να γίνουν όλα τέλεια, ώστε από το 2032 να αποπληρώνουμε ομαλά και χωρίς προβλήματα τα δάνεια του μηχανισμού στήριξης, τα οποία ανέρχονται περίπου σε 220 δισ. ευρώ!
Ο Μητσοτάκης πιθανόν να μη θέλει να βγει η Νέα Δημοκρατία αυτοδύναμη στις προσεχείς εκλογές, καθώς έχει δεσμευτεί ότι θα διατηρήσει τον υπάρχοντα εκλογικό νόμο. Με το νόμο αυτό και με τόσα κόμματα στη Βουλή, το 2027, η συζήτηση που θα γίνει για τη διακυβέρνηση της χώρας, θα είναι αναγκαστικά μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ. Η αβεβαιότητα σε σχέση με το διεθνές περιβάλλον και η συνέχιση της δημοσιονομικής και μακροοικονομικής σταθερότητας, δεν μπορούν να αφεθούν στην τύχη τους, ιδίως για μια χώρα μεγάλης σημασίας, όπως η Ελλάδα. Αν το ΠΑΣΟΚ επιλέξει να παίξει στα... ζάρια τη χώρα, αυτό δεν θα είναι οδυνηρό μόνο για τη χώρα, αλλά και για το ίδιο!
Εξάλλου, αν το ΠΑΣΟΚ είναι δεύτερο κόμμα και η χώρα έχει ανάγκη από μια διακυβέρνηση σε συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία, τότε, δεν θα έχει πολλά περιθώρια να κάνει κάτι διαφορετικό από αυτό που έκαναν το 2012 Σαμαράς και Βενιζέλος. Μπορεί τότε να υπήρχαν ειδικοί λόγοι για να μην καταρρεύσει η χώρα, ωστόσο, το 2027-2031 δεν πρέπει να γίνει κάποιο μοιραίο λάθος, το οποίο θα μπορούσε να μας οδηγήσει από το 2032 και μετά, σε μια ανάλογη πορεία όπως αυτή που είχαμε όταν μπήκαμε στα μνημόνια. Στο ΠΑΣΟΚ, πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι δεν υπάρχει χώρος για επανάληψη των... αμαρτωλών πολιτικών του παρελθόντος και ιδίως της δεκαετίας του ΄80, όταν εκτροχιάστηκε το χρέος της χώρας και μετά ήταν δύσκολο να μαζευτεί η κατάσταση από τις κυβερνήσεις που ακολούθησαν. Γι αυτό και μπλέξαμε στην περιπέτεια των μνημονίων. Για να μην... ξαναμπλέξουμε σε τέτοιες περιπέτειες, το ΠΑΣΟΚ οφείλει να μη συμπεριφέρεται ως ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ως υπεύθυνη δύναμη που μαζί με τη Νέα Δημοκρατία θα πάνε παραπέρα το... καράβι! Όποιος δεν καταλαβαίνει ότι αυτή είναι η σωστή σειρά των πραγμάτων και κάνει του... κεφαλιού του, τότε... κακό του κεφαλιού του!