Η περασμένη Παρασκευή και... 13 ήταν γούρικη για την τιμή του χρυσού στις διεθνείς αγορές, καθώς έφτασε σε νέο ιστορικό υψηλό, ξεπερνώντας τα 2.600 δολάρια ανά ουγκιά!
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Τη Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου, ένας ιδιώτης μπορούσε να πουλήσει μία χρυσή λίρα στην Τράπεζα Ελλάδος ή στις εμπορικές τράπεζες και να εισπράξει 529,30 ευρώ, ενώ αν την ίδια στιγμή ήθελε να αγοράσει ένα τεμάχιο θα πλήρωνε 631,90 ευρώ! Η τιμή του χρυσού έχει ενισχυθεί άνω του 20% από τις αρχές του χρόνου και πάνω από 40% τον τελευταίο ενάμισι χρόνο. Η πρώτη κούρσα ανόδου ξεκίνησε όταν σημειώθηκε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και από τον περασμένο Οκτώβριο, μετά την εκδήλωση της κρίσης στη Μέση Ανατολή, το πολύτιμο μέταλλο άρχισε την πορεία προς τη... στρατόσφαιρα! Την ίδια στιγμή, οι χρηματιστηριακοί δείκτες "τρέχουν" με πολύ μικρότερες ταχύτητες, καθώς υπάρχουν πολλοί λόγοι για να τοποθετηθεί κάποιος στα συμβόλαια του πολύτιμου μετάλλου.
Μέχρι στιγμής, έχουν επιβεβαιωθεί πλήρως όσοι αναλυτές εξέφραζαν στις αρχές του χρόνου την πρόβλεψη για άνοδο του πολύτιμου μετάλλου σε αυτά τα επίπεδα, ενώ κάποιοι δεν αποκλείουν να δούμε την τιμή στα 3.000 δολάρια μέσα στο νέο έτος! Η τιμή αυτή αντιστοιχεί σε τιμή πώλησης της χρυσής λίρας στα 600 ευρώ από τους ιδιώτες και σε τιμή αγοράς από τις τράπεζες στα 700 και βάλε! Όλοι αναρωτιούνται τι συμβαίνει και το πολύτιμο μέταλλο καλπάζει, χωρίς να υπάρχει... αύριο.
Τρεις είναι οι βασικοί λόγοι που δικαιολογούν αυτήν την... τρελή "πτήση". Ο πρώτος αφορά τη μείωση των επιτοκίων, ο δεύτερος τις συνεχείς αγορές από τις κεντρικές τράπεζες της Κίνας και της Ρωσίας και ο τρίτος σχετίζεται με την αβεβαιότητα που επικρατεί σε σχέση με τις γεωπολιτικές εξελίξεις, η οποία θα πιέζει τις κεντρικές τράπεζες για να αυξήσουν τα αποθέματα χρυσού. Αξίζει να σημειωθεί, ότι ιδιαίτερο ενδιαφέρον θα έχει και η συμπεριφορά των επενδυτών μετά την εκλογή Προέδρου στις ΗΠΑ. Προς το παρόν όσοι κατέχουν χρυσό μπορούν να απολαύσουν το... ταξίδι, τρίβοντας τα χέρια τους για την αύξηση της περιουσίας τους!
Η σημασία του χαρτοφυλακίου που αναλαμβάνει η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Ο προσφάτως εκλεγμένος Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, Απόστολος Τζιτζικώστας είναι από χθες ο νέος Επίτροπος Βιώσιμων Μεταφορών και Τουρισμού, γεγονός που ισοδυναμεί με αναβάθμιση της Ελλάδας μέσα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, λόγω του υψηλού ποσοστού της Νέας Δημοκρατίας σε σχέση με τα υπόλοιπα κόμματα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και σε συνδυασμό με τις άριστες σχέσεις που έχει με την Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν, κατάφερε να πετύχει το καλύτερο δυνατό, μετά από σκληρά παζάρια και διαπραγματεύσεις. Οι πόροι που θα πέσουν στην Ευρώπη τα επόμενα χρόνια ανέρχονται σε πάρα πολλές δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ. Βέβαια, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι για να μην υπάρχουν... παρεξηγήσεις. Ο Απόστολος Τζιτζικώστας ανέλαβε χαρτοφυλάκιο όχι για να έχει η Ελλάδα... βύσμα και να παίρνει κονδύλια, αλλά για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνολικά.
Η Ελλάδα έχει πολλά να κερδίσει, καθώς στον τομέα των μεταφορών υπάρχουν μεγάλες προοπτικές, ενώ το συγκριτικό πλεονέκτημα μας στον τουρισμό μας κατατάσσει πολύ ψηλά στους ωφελημένους των σχετικών προτεραιοτήτων του χαρτοφυλακίου. Αν λάβουμε υπόψιν ότι κάποτε μας έδιναν χαρτοφυλάκια για τα... ψάρια και τις... μηχανότρατες, είναι προφανές ότι πρέπει να είμαστε πολύ ευχαριστημένοι. Αναμφίβολα, τον κεντρικό σχεδιασμό τον έχει η Κομισιόν, η οποία καλείται να ιεραρχήσει τις προτεραιότητες της. Τολμούμε να πούμε ότι αρχίζει μια πολύ ενδιαφέρουσα πενταετία για την Ελλάδα, όπου μπορούν να γίνουν μεγάλα πράγματα στον τομέα των μεταφορών και του τουρισμού. Το πόσο μεγάλο θα είναι το όφελος, θα εξαρτηθεί από τη συνέπεια και την αξιοπιστία μας, η οποία είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο. Βέβαια, η διάθεση των κονδυλίων θα εξαρτηθεί και από τις γενικότερες οικονομικές συνθήκες που θα επικρατούν στην Ευρώπη τα προσεχή χρόνια.
Πραγματικά, αρχίζει μια νέα εποχή υψηλών προσδοκιών και περιμένουμε μέσα στους προσεχείς μήνες να δούμε απτά δείγματα γραφής της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ειδικότερα στον συγκεκριμένο τομέα ευθύνης που ανέλαβε ο κ. Τζιτζικώστας, καθώς μας αφορά άμεσα και στον υπέρτατο βαθμό. Ο νέος επίτροπος πρέπει να τακτοποιήσει πρώτα τα θέματα με τη διαδοχή του και να σχεδιάσει τη νέα του καθημερινότητα μεταξύ Βρυξελλών και Στρασβούργου, με το βλέμμα στραμμένο στην Ελλάδα. Σε κάθε περίπτωση, η δική του επιτυχία στο χαρτοφυλάκιο που ανέλαβε, θα συνιστά και εθνική επιτυχία...
Πώς η Ελλάδα θα κερδίσει το μεγάλο στοίχημα στις κατασκευές νέων έργων και υποδομών όταν για έναν οικίσκο χρειάζεται η αδειοδότηση κάθε δύο χρόνια...
Μεγάλος είναι ο προβληματισμός σχετικά με την κατασκευή των υποδομών που έχει ανάγκη η χώρα, καθώς το υψηλό κόστος εκτέλεσης των έργων, αλλά και η έλλειψη εργατικών χεριών δημιουργούν εύλογες απορίες για τα επόμενα χρόνια.
Χθες, στο συνέδριο Υποδομών και Μεταφορών ITC 2024 έγιναν πολύ σημαντικές τοποθετήσεις για το μέλλον των κατασκευών στην Ελλάδα, τις οποίες οφείλει να λάβει πολύ σοβαρά υπόψιν της η κυβέρνηση. Οι παράγοντες του κατασκευαστικού κλάδου ζητούν την έναρξη ενός εθνικού διαλόγου σχετικά με την ιεράρχηση των μεγάλων έργων νέας γενιάς και την εξεύρεση βιώσιμων λύσεων χρηματοδότησης.
Για παράδειγμα, ο Γενικός Διευθυντής του Ομίλου Intrakat και της ΑΚΤΩΡ, κ. Αναστάσιος Αρανίτης ανέφερε ότι ο σχεδιασμός και η υλοποίηση των έργων νέας γενιάς δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα των αλληλεπικαλύψεων των δημοπρατήσεων, κάτι που φαίνεται ότι θα συμβεί στην περίπτωση των έργων αποκατάστασης στη Θεσσαλία. Σύμφωνα με το στέλεχος του ομίλου Intrakat, η κυβέρνηση πρέπει να ακούσει τους εκπροσώπους του κατασκευαστικού κλάδου, ώστε να γίνει σωστή ιεράρχηση των έργων, καθώς ο επικείμενος όγκος τους θα είναι πολύ μεγάλος, την ώρα που οι πόροι και οι δυνατότητες παραγωγής θα είναι πολύ συγκεκριμένες.
Εν ολίγοις, πολλά έργα που πρέπει να τελειώσουν εντός των χρονοδιαγραμμάτων, απαιτούν συμφωνίες κορυφής. Κι αυτό γιατί το κόστος κατασκευής έχει εκτοξευτεί, υπάρχουν ζητήματα με τις απαλλοτριώσεις και γενικά, ορθώνονται πολλά εμπόδια στον σχεδιασμό και την υλοποίηση σύγχρονων και βιώσιμων έργων, αφού στην... εξίσωση έχει μπει και η παράμετρος των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής. Η σημερινή κυβέρνηση έχει μπροστά της σχεδόν 3 χρόνια για να σχεδιάσει τα έργα που θα φέρουν την Ελλάδα ακόμη πιο κοντά στην Ευρώπη. Το πόσο γρήγορα θα υλοποιηθούν και με ποιους όρους, αυτό θα εξαρτηθεί από τις "κόκκινες γραμμές" που θα θέσει η κυβέρνηση ως προς τις χρηματοδοτήσεις και το περιεχόμενο των συμβάσεων παραχώρησης, αλλά και οι κατασκευαστές σε σχέση με τα χρονοδιαγράμματα και τα οφέλη που θα έχουν.
Όμως, δεν είναι μόνο τα παραπάνω προβλήματα, αλλά κυρίως αυτά που έχουν να κάνουν με τη γραφειοκρατία. Όπως ανέφερε ο κ. Αρανίτης, δεν είναι λογικό να χρειάζεται τροποποίηση της απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων κάθε δύο χρόνια, προκειμένου να εγκατασταθεί ένας οικίσκος όπου θα διαμένουν εργαζόμενοι!!! Αν αυτά τα... αστεία ζητήματα και εκατοντάδες άλλα παρόμοια δεν επιλυθούν μέσα στον επόμενο ένα χρόνο, τότε μάλλον είναι μάταιο να συζητάμε για ελληνικό success story. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη βρίσκεται στον πέμπτο προς έκτο χρόνο από τότε που εξελέγη. Υπάρχουν πολλές δικαιολογίες για τις καθυστερήσεις (κορωνοϊός, ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ένταση με την Τουρκία, κρίση στη Μέση Ανατολή), αλλά δεν νομίζουμε ότι θα μπορούν να γίνονται πιστευτές για πολύ ακόμη...