Τεταμένο παραμένει το κλίμα ανάμεσα σε Δύση και Τουρκία, με το Ταγίπ Ερντογάν να επιδείδειται σε συνεχείς προκλήσεις και ανοιχτές απειλές. Για «απολυταρχική διολίσθηση της τουρκικής κυβέρνησης» κάνει λόγο ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Νταβίντ Σασόλι σε σχέση με τις αποφάσεις της Άγκυρας για τους δέκα πρέσβεις που ζήτησαν την αποφυλάκιση του Οσμάν Καβάλα.
Ειδικότερα, ο Σασόλι με ανάρτησή του στο Twitter ανέφερε τα εξής: «η απέλαση δέκα Πρέσβεων είναι ένδειξη της απολυταρχικής διολίσθησης της τουρκικής κυβέρνησης. Δεν θα τρομάξουμε. Ελευθερία για τον Οσμάν Καβάλα».
Ο πρόεδρος της Τουρκίας δήλωσε, νωρίτερα, πως έδωσε εντολή στο τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών να κηρύξει 10 πρεσβευτές δυτικών χωρών, μεταξύ αυτών της Γαλλίας, της Γερμανίας και των ΗΠΑ, ''persona non grata'', επειδή απηύθυναν έκκληση για την αποφυλάκιση του αντιπολιτευόμενου Οσμάν Καβαλά.
Ο Καβαλά βρίσκεται στη φυλακή από τα τέλη του 2017, κατηγορούμενος ότι χρηματοδότησε τις διαδηλώσεις στην Τουρκία το 2013 και ότι ενεπλάκη στην απόπειρα πραξικοπήματος του 2016. Ο ίδιος αρνείται τις κατηγορίες.
Σε μια κοινή ανακοίνωση, που εξέδωσαν στις 18 Οκτωβρίου, οι πρεσβευτές του Καναδά, της Δανίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ολλανδίας, της Νορβηγίας, της Σουηδίας, της Φινλανδίας, της Νέας Ζηλανδίας και των ΗΠΑ απηύθυναν έκκληση για μια δίκαιη και ταχεία επίλυση της υπόθεσης του Καβαλά, Τούρκου εκδότη και μαικήνα. Κλήθηκαν για εξηγήσεις από το υπουργείο Εξωτερικών, το οποίο αποκάλεσε τη δήλωση αυτή ανεύθυνη.
Με έξι άρθρα στο Κείμενο Συμπερασμάτων της χθεσινής Συνόδου Κορυφής των ηγετών των κρατών – μελών της ΕΕ, τα οποία περιλαμβάνουν είτε άμεσες, είτε έμμεσες αναφορές στα ελληνικά αιτήματα (σε σύνολο 29 άρθρων) αποχώρησε από τις Βρυξέλλες η ελληνική αντιπροσωπεία με επικεφαλής τον Πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, έχοντας αποσπάσει ένα ισχυρό, ευρωπαϊκό μήνυμα προς την Τουρκία.
Συγκεκριμένα, στο Άρθρο 18 των Συμπερασμάτων αναφέρεται ρητά πως «το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καλεί την Τουρκία να διασφαλίσει την πλήρη και χωρίς διακρίσεις εφαρμογή της δήλωσης ΕΕ-Τουρκίας του 2016 και έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας», με τις Βρυξέλλες να φέρνουν την Άγκυρα προ των ευθυνών της ως προς τα συμφωνηθέντα για τη διαχείριση των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών, τραβώντας μια γραμμή με την πρακτική της σιωπηρής ανοχής των όποιων τουρκικών παρατυπιών, όπως στην περίπτωση των επαναπροωθήσεων, αλλά και της ανεξέλεγκτης δράσης των διακινητών.
Εξίσου κατηγορηματικά στο επόμενο άρθρο (19ο) επισημαίνεται πως «το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δεν θα δεχθεί καμία απόπειρα τρίτων χωρών να εργαλειοποιήσουν τους μετανάστες για πολιτικούς σκοπούς. Καταδικάζει όλες τις υβριδικές επιθέσεις στα σύνορα της ΕΕ και θα αντιδράσει καταλλήλως» με φόντο τα γεγονότα στη Λευκορωσία, ανακαλώντας μνήμες από την ασύμμετρη απειλή στον Έβρο τον Μάρτιο του 2020, η οποία -όπως φαίνεται- αποτέλεσε μόνο την αρχή για την εκδήλωση αντίστοιχων «ασύμμετρων απειλών» απέναντι στην ευρωπαϊκή κυριαρχία. Ταυτόχρονα, η απόλυτη -από ευρωπαϊκής σκοπιάς- καταδίκη της «εργαλειοποίησης» του μεταναστευτικού/προσφυγικού δεν είναι η μόνη ευνοϊκή για την Αθήνα διατύπωση, καθώς στο Άρθρο 23 υπογραμμίζεται ότι «η ΕΕ παραμένει αποφασισμένη να εγγυηθεί τον αποτελεσματικό έλεγχο των εξωτερικών της συνόρων», με πρώτο φυσικό σύνορο τον ποταμό Έβρο.