Στα ψιλά γράμματα της δημοσιότητας πέρασε το γεγονός της παρουσίας τις τελευταίες ημέρες του αμερικανικού αεροπλανοφόρου USS D. Eisenhower στον Περσικό κόλπο. Μάλιστα σύμφωνα με δορυφορική εικόνα του της 27/11/2023 που επικαλείται με δημοσίευμα της την επόμενη ημέρα η ισραηλινή ειδησεογραφική ιστοσελίδα Haaretz αυτό βρισκόταν σε απόσταση μόλις 100 χλμ. από το Ιράν.
Το αεροπλανοφόρο συνοδεύεται από 2 αντιτορπιλικά κλάσης Arleigh Burke, τα USS Gravely (DDG-107) και USS Mason (DDG-87) και το καταδρομικό κατευθυνόμενων πυραύλων κατηγορίας Ticonderoga USS Philippine Sea (CG-58).
Η παρουσία αυτή στον Περσικό (που αιτιολογήθηκε από τις ΗΠΑ, σύμφωνα με εκπρόσωπο του Πενταγώνου, από το γεγονός ότι φιλοϊρανικές δυνάμεις έχουν επιτεθεί σε αμερικανικές βάσεις στη Συρία και το Ιράκ τουλάχιστον 73 φορές από το ξέσπασμα του πολέμου στις 7 Οκτωβρίου) ανακαλεί στη μνήμη την παρουσία αντίστοιχης ναυτικής δύναμης με το αεροπλανοφόρο A.Lincoln τον Μάιο του 2019, επί εποχής Τραμπ.
Τότε είχε αιτιολογηθεί από τον σύμβουλο ασφαλείας των ΗΠΑ Μπόλτον, ισχυριζόμενο ότι «υπάρχουν ανησυχητικές και κλιμακούμενες ενδείξεις και προειδοποιήσεις» (χωρίς καμία συγκεκριμενοποίηση) «που μπορούν να οδηγήσουν σε ανηλεή βία εκ μέρους των ΗΠΑ». Ανακοίνωση, που δεν έπεισε κανέναν σκεπτόμενο και γνώστη των πραγμάτων.
Σήμερα, εκτός από τις πιο πάνω επιθέσεις σε Αμερικανικές βάσεις, η ναυτική παρουσία των ΗΠΑ στον Περσικό Κόλπο θεωρώ ότι υπάρχει ώστε να αποτραπεί οιαδήποτε σκέψη του Ιράν για συμμετοχή του στην σύρραξη Ισραήλ/Χαμάς. Όπως όμως θα εκτεθεί πιο κάτω είναι δυνατόν να έχει το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα.
Οι σημαντικές διαφορές βέβαια του τότε με το σήμερα να είναι:
Α) Ως προς τα πρόσωπα: Σήμερα να είναι πρόεδρος ο έμπειρος πολιτικός περί την Μ.Ανατολή Biden, με υπουργό εξωτερικών τον A.Blinken να έχει δείξει ότι είναι μετριοπαθής και συνετός (αν και σε δηλώσεις του αναφέρθηκε στην εβραϊκή του καταγωγή). Σε σύγκριση με την προηγούμενη διοίκηση του υπερφίαλου, τζογαδόρου προέδρου Τραμπ (με χρηματοδότες τουλάχιστον το 2020 της εκλογικής του καμπάνιας να είναι Αμερικανο-Εβραίοι). Συνδυαζόμενη τότε με τους αντί Ιρανούς στα αισθήματα, υπουργό εξωτερικών Pompeo και τον (πολεμοχαρή) σύμβουλο του ασφαλείας Bolton. Αντίθετα στο Ισραήλ σήμερα είναι πρωθυπουργός ο υπόδικος σε σκάνδαλο διαφθοράς Μπένζαμιν Νετανιάχου που σχημάτισε τον Δεκέμβριο 2022 κυβέρνηση με ακραίους εθνικιστές (και επικεφαλής αυτών τον ακροδεξιό κ. Γκβιρ) που προμηνύουν ό,τι χειρότερο, όσον αφορά μεταξύ άλλων και την διατήρηση της ειρήνης μεταξύ Ιράν/Ισραήλ/ΗΠΑ.
Β) Ως προς τις συνθήκες στο πεδίο και τα δεδομένα να είναι πολύ πιο επικίνδυνα τα πράγματα σήμερα.
Τότε, δεν υπήρχε ανοικτή σύρραξη, όπως τώρα, μεταξύ Ισραήλ και της Χαμάς στη λωρίδα της Γάζας όπου είναι σε εξέλιξη η ισραηλινή επίθεση με εκτιμώμενες απώλειες μέχρι στιγμής άνω των 15.000 αμάχων, αλλά και Ισραηλινών στρατιωτών.
Με την φιλοϊρανική Χεζμπολάχ του Λιβάνου να ανταλλάσσει εκ του μακρόθεν πυρά με ισραηλινές δυνάμεις στα σύνορα των δύο κρατών. Με Ιρανούς αλλά και Ισραηλινούς να απειλούν με αλληλοεξόντωση, και με τον κίνδυνο να επεκταθεί η σύρραξη στον Λίβανο και στο χειρότερο σενάριο με το Ιράν. Στην τελευταία αυτή περίπτωση μοιραίως θα εμπλακούν με το Ισραήλ και οι ΗΠΑ.
Γ) (α) Λόγω των εν δυνάμει παλαιών πιθανοτήτων συγκρούσεως υπάρχουν έτοιμα πλάνα από πλευράς Ισραήλ και ΗΠΑ αεροπορικής εισβολής τους στο Ιράν που συνδυαζόμενη με κυβερνοεπίθεση του προγράμματος Nitro-Zeus είναι ικανή να εξουδετερώσει: Την αεράμυνα, τα συστήματα εντολής/ ελέγχου των Ιρανών, τα συστήματα επικοινωνίας, τα ραντάρ, τα μέσα μεταφορών, τους σταθμούς ηλεκτρικής ενέργειας, το τραπεζικό σύστημα και γενικότερα οτιδήποτε χρησιμοποιεί για τη λειτουργία του υπολογιστές ή παρόμοια ηλεκτρονικά κυκλώματα.
(β) Από την άλλη το Ιράν διαθέτει -σύμφωνα με ειδικούς- το μεγαλύτερο και το πιο πλουραλιστικό οπλοστάσιο πυραύλων στην Μέση Ανατολή, που έχει μάλιστα αναπτύξει σε συνεργασία με την Βόρειο Κορέα και τη Λιβύη. Αυτό μπορεί να πλήξει τόσο τον Αμερικανικό στόλο, όσο και το Ισραήλ. Επίσης το Ιράν έχει την δυνατότητα (κατά τους ισχυρισμούς του) όχι μόνον να αποκρούσει τις κυβερνοεπιθέσεις, αλλά να αντεπιτεθεί με κυβερνοεπιθέσεις από μέρους του σε Αμερική/Ισραήλ. Άλλωστε οι Ιρανοί έχουν αποδείξει με κυβερνοεπιθέσεις το 2012 στην Αμερική, σε τράπεζες, χρηματοπιστωτικές αγορές, στρατιωτικούς στόχους και στο καζίνο του Las Vegas, ότι μπορούν να δημιουργήσουν σοβαρό πρόβλημα.
Επίσης οι Ιρανοί μέχρι και πρόσφατα έχουν απειλήσει ότι αν χρειαστεί, μπορούν να κλείσουν την δίοδο στον Περσικό κόλπο από τα στενά του Ορμούζ, μέσα από τα οποία διακινείται το 20% της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου.
Δ) Πόλεμος από εσφαλμένη εκτίμηση ή ατύχημα:
Τον Μάϊο 2019 στην αντίστοιχη συσσώρευση της ναυτικής δύναμης των ΗΠΑ στον Κόλπο υπήρξαν προειδοποιήσεις μεταξύ άλλων και του Υπουργού Άμυνας της μεγάλης Βρετανίας Χάμοντ καθώς και του Αμερικανού ναυάρχου James Σταυρίδη (πρώην διοικητή του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη) που θεωρούσαν ότι με τη συσσώρευση δυνάμεων και την κλιμάκωση της έντασης στην περιοχή, από λάθος υπολογισμό ή ατύχημα μπορεί να προκληθεί θερμό επεισόδιο και έκρηξη πολέμου.
Τα μικρά ταχύπλοα σκάφη των Φρουρών της Επανάστασης συνηθίζουν παραδοσιακά να πλησιάζουν Αμερικανικά πλοία στον κόλπο και να είναι ανεξέλεγκτα (ακόμα και από την Ιρανική κεντρική διοίκηση) για επιθέσεις. Το ίδιο ισχύει και για αντίστοιχα Ιρανικά drones.
Ε) Οι λόγοι για την επέκταση του πολέμου με το Ιράν:
Πλην του ότι η υπάρχουσα σύρραξη στην λωρίδα της Γάζας θα μπορούσε να λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, με την πιο εκτεταμένη σύγκρουση Ισραήλ/Χεζμπολάχ, συμπαρασύροντας σε αυτήν και το Ιράν, υπάρχουν επιπροσθέτως σοβαροί λόγοι για τους οποίους η ακραία εθνικιστική σημερινή Ισραηλινή κυβέρνηση θα μπορούσε να μπει στον πειρασμό να επεκτείνει τον πόλεμο κατά του Ιράν, και αυτοί είναι:
Το γεγονός ότι το Ιράν αποτελεί την μόνη μόνιμη σοβαρή στρατιωτική απειλή για το Ισραήλ.
Το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. (Αν και αυτό ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από την συνθήκη JCPOA 2015, παρά τα νέα δεδομένα που την διαφοροποιούν).
Το ότι η αεροπορική εισβολή και καταστροφή των πυρηνικών/πυραυλικών εγκαταστάσεων του Ιράν αποτελεί τον πολυετή, διαχρονικό, διακαή πόθο, των Ισραηλινών.
Το ότι ελέγχει σε μεγάλο βαθμό με φιλοϊρανικές δυνάμεις στρατιωτικά το τόξο, Ιράκ- Συρίας- Λιβάνου- Υεμένης.
Το ότι αποτελεί την μεγαλύτερη ανταγωνίστρια πετρελαιοπαραγωγό χώρα της Σαουδικής Αραβίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Ότι χρηματοδοτεί/ τροφοδοτεί τους αντάρτες Χούτι στην Υεμένη, τους οποίους μάχεται η Σαουδική Αραβία και την ανταγωνίζεται σε επιρροή στην περιοχή. Η τελευταία είναι σύμμαχος των ΗΠΑ, συνδεόμενη με πολυετείς συμβάσεις εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων σε εξοπλιστικά. Ενώ έχει απειλήσει επανειλημμένα με πόλεμο το Ιράν.
ΣΤ) Οι αποτρεπτικοί λόγοι για τους οποίους οι εμπλεκόμενοι θα θελήσουν να τον αποφύγουν:
Γιατί θα είναι καταστροφικός για την οικονομία του Ιράν, αλλά και των ΗΠΑ. Ο πόλεμος θα σημάνει άνοδο του πετρελαίου πάνω από 100 $ το βαρέλι. Για δε την Αμερική που είναι ο μεγαλύτερος καταναλωτής και εισαγωγέας αν διαρκέσει, θα είναι μεγάλη οικονομική ζημιά με υπέρογκο και το στρατιωτικό/ οικονομικό κόστος. Θα είναι καταστροφικός και για την παγκόσμια ειρήνη και οικονομία.
Μπορεί να στοιχίσει ακριβά στο Ισραήλ σε έμψυχες και υλικές/οικονομικές απώλειες.
Θα στοιχίσει στον Biden εν όψει της εκλογικής μάχης στις ΗΠΑ.
Αποτελεί κοινό μυστικό ότι το Ισραήλ διαθέτει περί τα 200 πυρηνικά όπλα και αν τα βρει σκούρα μπορεί ακόμα και να καταφύγει σε αυτά. Με ανυπολόγιστες διεθνείς οικολογικές, οικονομικές και πολιτικές επιπτώσεις.
Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι επειδή το αποτέλεσμα τέτοιας επέκτασης της σύρραξης θα είναι lose/lose για όλους, τελικά θα αποφευχθεί, ακόμα και αν στην πορεία προκύψει τυχόν λάθος εκτίμηση ή ατύχημα.