Γράφει η Στέλλα Δροσοπούλου
Η ακτινογραφία αυτού του ποσοστού δείχνει μεγαλύτερο μερίδιο σε γυναίκες και σε άτομα συνολικά του ευρύτερου ηλικιακού group 18-45.
Στην ορολογία της έρευνας όσοι απάντησαν «δεν γνωρίζω δεν απαντώ» ονομάζονται αναποφάσιστοι. Αν πραγματικά δεν γνωρίζουν ή δεν θέλουν να το μοιραστούν με τον ερευνητή, είναι ωστόσο κάτι που μόνο εκείνοι γνωρίζουν.
Το βέβαιο είναι πως αποτελούν παράγοντα κλειδί για την πορεία των κομμάτων ως την κάλπη, αλλά και το μήλον της έριδος για την προεκλογική καμπάνια .Όποιο από τα δύο μεγάλα κόμματα καταφέρει να πάρει με το μέρος του το μεγαλύτερο μερίδιο των αναποφάσιστων θα περπατήσει προς τον τερματισμό με τον αέρα του νικητή, παρ’ όλο που δεν θα μπορέσει τουλάχιστον την πρώτη εκλογική αναμέτρηση να σχηματίσει κυβέρνηση αυτοδυναμίας.
Οι επικοινωνιολόγοι των κομμάτων θα πρέπει να επικεντρωθούν στο μυαλό των αναποφάσιστων. Τι είναι αυτό που ακόμα τους κρατάει στην γκρίζα ζώνη; Tι είναι εκείνο που τους έκανε να αλλάξουν γνώμη σε σχέση με το ενδεχόμενο να επαναλάβουν την επιλογή ψήφου των εκλογών του 2019; Kαι το κυριότερο τι θα τους κάνει να καταλήξουν σε ένα από τα κόμματα που θέτουν υποψηφιότητα για την διακυβέρνηση της χώρας;
Το θέμα του κινήτρου επιλογής τους για την ώρα της κάλπης βρίσκεται σε μεγάλο φάσμα παραγόντων εκεί θα βρει κάποιος αναλυτής κίνητρα οικονομικά, συναισθηματικά, ικανοποίηση προσωπικών προσδοκιών, ίσως και κοινωνικά ή απλά περιμένουν να ακολουθήσουν το ρεύμα ή να αποφασίσουν την τελευταία στιγμή πίσω από το παραβάν του ψηφοφόρου.
Είναι λοιπόν οι άνθρωποι εκείνοι που ψηφίζουν χωρίς ιδεολογική σταθερά είναι πιθανά οι άνθρωποι που άγονται και φέρονται από συγκυρίες, τα γεγονότα και την ψυχολογική τους διάθεση και αυτοί οι άνθρωποι σ’ αυτές τις πολύ κρίσιμες εκλογές αγγίζουν το 15% περίπου των Ελλήνων ψηφοφόρων ένα ποσοστό ιστορικά πολύ μεγάλο.
Αλλά και οι αποδόσεις των στοιχηματικών εταιρειών ρίχνουν φως στον νικητή των φετινών εκλογών. Οι υψηλές αποδόσεις στην περίπτωση να επικρατήσει κάποιο άλλο κόμμα εκτός του κυβερνώντος αποδεικνύει επίσης πως η κοινή λογική καταλήγει στην λύση της διατήρησης της σταθερότητας σε μια χώρα που βρίσκεται σε πορεία ανάπτυξης. Η κοινή λογική επίσης λέει πως οι αναποφάσιστοι αυτό που θα καταφέρουν εάν επηρεάσουν την σταθερότητα δηλαδή το αποτέλεσμα που διαφαίνεται ήδη, το μόνο που θα καταφέρουν είναι μαζική ταλαιπωρία.
Να είναι κανείς ρομαντικός είναι ένα ανθρώπινο χαρακτηριστικό που κάνει τη ζωή μας όμορφη, αλλά δεν είναι το χαρακτηριστικό εκείνο που χρειάζεται όταν καλείται κανείς να αποφασίσει για την επιβίωση του, για την διαβίωση του και για το μέλλον των παιδιών του. Σε αυτή την περίπτωση μόνο η λογική έχει θέση. Άσχετα με το τι πιστεύει με τις δικές του θεωρίες ο κάθε ένας από εμάς, υπάρχει μεγάλη απόσταση από το τι πιστεύουμε για αυτή τη χώρα θεωρητικά με το ρομαντικό μας μυαλό και ποιες στην πραγματικότητα είναι οι δυνατότητες της.
Στον σύγχρονο κόσμο με όποια ιδιότητα και αν έχει κανείς, πρέπει να έχει κάποια στρατηγική. Στρατηγική σημαίνει «που είμαι και που θέλω να πάω» και στη συνέχεια να αποφασίσω τις τακτικές που θα με οδηγήσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Προσωπικά κοιτάζοντας γύρω μου βλέπω ανθρώπους οι οποίοι δεν συνειδητοποιούν ούτε ποιοι είναι ούτε σε τι χώρα στην πραγματικότητα ζουν και καθοδηγούνται από συγκυρίες και όνειρα σχετικά με το πως θέλουμε αυτή την Ελλάδα, αλλά τα δεδομένα για το ποια είναι στη πραγματικότητα αυτή τη στιγμή η χώρα, απέχουν αρκετά από κάτι ονειρεμένο. Η κατάσταση απαιτεί σοβαρότητα, ισχυρή διακυβέρνηση αλλά και τεχνογνωσία.
Αναποφάσιστοι ή κατασταλαγμένοι, οι εκλογές της 21ης Μαΐου είναι η ευκαιρία μας για την σταθερότητα που χρειαζόμαστε. Τα προηγούμενα χρόνια μας έχουν κάνει ξεκάθαρο πως δεν έχουμε περιθώρια για άλλους πειραματισμούς και πως δεν έχουμε περιθώρια να είμαστε ρομαντικοί. Άλλωστε ζούμε σε μια χώρα που για πολλούς μήνες τον χρόνο μπορούμε να απολαύσουμε την λιακάδα κατά τη διάρκεια των διακοπών μας και τους ρομαντικούς περιπάτους στα κυκλαδίτικα σοκάκια. Αλλά οι λογικές αποφάσεις ενός καθαρού μυαλού, είναι αυτές που θα μας εξασφαλίσουν την «λιακάδες» μας.