Όπως προκύπτει από τα κείμενα των ευρωπαίων διαπραγματευτών, τα οποία επικαλείται η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung, «'εάν ένα τέτοιο cash-buffer (της Αθήνας) αξιοποιηθεί για να καλυφθούν οι οικονομικές υποχρεώσεις μετά το 2019, τότε μπορούν να μειωθούν οι σχεδιαζόμενες ελαφρύνσεις του χρέους'. Στα έγγραφα υπάρχει ο εξής απλός υπολογισμός: για κάθε πέντε δις ευρώ που θα εκταμιεύονται επιπρόσθετα, η επιδιωκόμενη ελάφρυνση -όπως για παράδειγμα η παράταση της ωρίμανσης των δανείων- θα μπορούσε να μειωθεί κατά δυο χρόνια».
Σύμφωνα με το δημοσίευμα το μοντέλο που εξετάζεται είναι «να χρηματοδοτηθεί η Αθήνα με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να αντεπεξέλθει στις οικονομικές της υποχρεώσεις προς τους Ευρωπαίους και το ΔΝΤ τουλάχιστον έως το 2022. Η ημερομηνία βρίσκεται κοντά στις επόμενες γερμανικές εκλογές. Η Γερμανία είναι αποφασισμένη να συμφωνήσει σε όσο το δυνατόν λιγότερα μέτρα ελάφρυνσης […] λόγω των ανησυχιών ότι θα υπήρχαν μεγάλες αντιστάσεις εντός του Κοινοβουλίου, τόσο στην Κ.Ο. της CDU/CSU όσο και από πλευράς FDP και AfD».
«Πράγματι», όπως γράφει η SZ, «θα ήταν σχετικά εύκολο να εκταμιευτούν περισσότερα χρήματα από το τρέχον δανειακό πρόγραμμα απ΄ ότι σχεδιάζονταν. Από τα έως και 86 δις των διαθέσιμων πόρων, η Ελλάδα έχει λάβει μέχρι στιγμής 45,9 δις. Η Κομισιόν έχει προτείνει ήδη ένα μαξιλαράκι 11 δις ευρώ. Αυτό θα έπρεπε να ενισχυθεί εάν η Γερμανία επιμείνει σε μια όσο το δυνατόν μικρότερη ελάφρυνση, λένε ευρωπαϊκοί κύκλοι. Στο Βερολίνο ακούγεται ότι το ταμειακό απόθεμα είναι μια από τις πολλές λύσεις προκειμένου να επιτευχθεί ένα αξιόπιστο συνολικό πακέτο».
Ένα κράτος υπό ξένη διοίκηση
Σχολιάζοντας τα σχέδια αυτά της γερμανικής κυβέρνησης, η SZ κάνει λόγο για ένα «ακριβό κόλπο».
Όπως γράφει η εφημερίδα, «ο πρωθυπουργός της Ελλάδας είναι ένας μετρ των πολιτικών συμβολισμών. Στην παρούσα φάση υποδύεται τον αγγελιοφόρο μιας νέας εποχής που αναμένεται να ξεκινήσει το καλοκαίρι. Τον Αύγουστο λήγει το δανειακό πρόγραμμα και η Ελλάδα αναμένεται να ανακτήσει την κυριαρχία της, να απαλλαγεί από το δόγμα της λιτότητας των πιστωτών και να επιστρέψει στις αγορές προκειμένου να αναχρηματοδοτηθεί. Ωστόσο η εικόνα αυτή παραβλέπει την πραγματικότητα. Ήδη από τώρα ο δανειακός κορσές έχει δεθεί σφιχτά έως το 2060. Εάν δεν γίνουν κι άλλες ελαφρύνσεις του χρέους, η Ελλάδα θα παραμείνει αυτό που είναι τώρα: ένα κράτος υπό ξένη διοίκηση. Όπως φαίνεται, η Γερμανία δεν θέλει να αλλάξει αυτό».
»Από φόβο έναντι των λαϊκιστών στη Βουλή, η καγκελάριος και ο υπ. Οικονομικών προσπαθούν πάση θυσία να αποτρέψουν την ελάφρυνση του χρέους. Έτσι εναντιώνονται στη συμβουλή του ΔΝΤ. Το Βερολίνο ζητούσε την εμπειρία του μόνον όσο αυτή συμβάδιζε με τους πολιτικούς του στόχους. Τώρα που το ΔΝΤ ζητά κάτι που δεν βολεύει, η γερμανική κυβέρνηση κάνει ένα κόλπο. Για να κρατήσει ήρεμες τις αγορές, εξετάζει το ενδεχόμενο να δώσει στην Αθήνα ένα πρόσθετο μαξιλάρι δισεκατομμύριων. Τα αναγκαία χρήματα υπάρχουν. Με τον τρόπο αυτό προσπαθούν να πείσουν τους (γερμανούς) πολίτες ότι δεν χρειάζεται ελάφρυνση χρέους, τουλάχιστον μέχρι τις επόμενες γερμανικές εκλογές».
Πηγή: Deutsche Welle