Σύμφωνα με την πρώτη δημόσια δήλωση της κυρίας Παρθένας/Πόπης Τσαπανίδου « ανησυχεί ο αρχηγός της αντιπολίτευσης» για τις εξελίξεις στο θέμα της επανένωσης των Γλυπτών του Παρθενώνα (αφιερωμένος σε μια παρθένα ήταν κι αυτός) με βάση διάφορα δημοσιεύματα στο Λονδίνο και στην Αθήνα, οπότε … μπλα, μπλα, μπλα κ.λ.π.
Γράφει ο Χρήστος Υφαντής
Δεύτερο, στη λογική του κ. Τσίπρα δεν υπάρχουν «Γλυπτά του Παρθενώνα», υπάρχουν «Μάρμαρα», ο ίδιος τα χαρακτήρισε έτσι σε ανάρτηση του, συνεπώς μπορούμε, ίσως, να βρούμε έναν μαρμαρά να μας τα ξαναφτιάξει, μάρμαρα είναι, σιγά το πράμα!
Τρίτο, την ενημέρωση του κ. Τσίπρα για τα «Μάρμαρα» την ανέλαβε η κυρία Δέσποινα Κουτσούμπα, αιώνια πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων (ΣΕΑ), που περιλαμβάνει μόνο τους αρχαιολόγους που σιτίζονται στο πρυτανείο του Υπουργείου Πολιτισμού, δηλαδή επαγγελματίας συνδικαλίστρια και εκ του ασφαλούς επαναστάτρια (ΑΝΤΑΡΣΥΑ λέμε) με την ασφάλεια του ελληνικού δημοσίου.
Η κυρία Κουτσούμπα είναι, εκτός των άλλων, γνωστή και για την μεγίστης αξίας αρχαιολογική της ανακάλυψη με το θραύσμα αγγείου που έφερε την επιγραφή «Μητσοτάκη γ@@@@@σε», το οποίο έζησε στιγμές δόξας στην περίοδο των πυρκαγιών της Εύβοιας και εσχάτως επανήλθε στο προσκήνιο με αφορμή την «αιχμαλωσία» της πρώην δημάρχου Γαύδου, ενώ έγινε διεθνής περσόνα με τις καταγγελίες της σε βάρος του Μανόλη Κορρέ για την «τσιμεντοποίοηση της Ακρόπολης» ( την είχε επιβεβαιώσει και η επίτιμη αρχαιολόγος Ραλλία Χρηστίδη), οι οποίες διακινήθηκαν και σε έντυπα του εξωτερικού, ίδιας ποιότητας με εκείνα που συγγράφουν κατά καιρούς διάφοροι επαγγελματίες διασώστες και άλλες αριστερές ευαίσθητες ψυχούλες…
Τέταρτο, ο κ. Τσίπρας είναι πασίγνωστο πως δεν έχει δει ποτέ στη ζωή του αυτά τα «Μάρμαρα», όπως δεν έχει πάει ποτέ του κανονικός επισκέπτης στην Ακρόπολη για να θαυμάσει το κορυφαίο μνημείο, δεν είναι καθόλου απίθανο να αγνοεί που είναι η είσοδος στο Μουσείο της Ακρόπολης.
Πέμπτο, ο κ. Τσίπρας μια φορά επιχείρησε να ασχοληθεί με τα «Μάρμαρα» ως πρωθυπουργός παρέα με έναν Μπαλτά, τον γνωστό πολέμιο της «αριστείας», ευτυχώς έκανε πίσω ( άγνωστο ποιος από το Δωδεκάθεο μας φύλαξε, στην Αθηνά πάει το μυαλό μου), γιατί με την έμπνευση που είχε και μια Αλαμουντίν δικηγόρο ήταν εξαιρετικά πιθανό τα «Μάρμαρα» να κατέληγαν στην Τουρκία, ως διάδοχο της καταργημένης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στην οποία «ανήκαν, όταν τα έκλεψε το λαμόγιο ο Έλγιν» και να είχαμε τώρα τον Ερντογάν να μας ζητάει και την Ακρόπολη!!!
Έκτο, την τελευταία φορά που επιχείρησε παρέα με τον νεόκοπο Σουσλόφ Νίκο Κοτζιά ( της Ανατολικογερμανικής Κούτβας του αείμνηστού Χόνεκερ) να ασκήσει εξωτερική πολιτική (μόλις κατάλαβε πως η θάλασσα έχει σύνορα) πανηγύριζε όλη η χώρα που οι Σκοπιανοί μας πήραν μόνο εθνικότητα και γλώσσα κι όχι και τη Θεσσαλονίκη για επίνειο, να τα ξύνουν στην θαλασσινή αύρα!!!
Τώρα πως γίνεται μετά από όλα αυτά «να ανησυχεί ο αρχηγός της αντιπολίτευσης» και να εγκαλεί αυτή την κυβέρνηση των τεράστιων αμυντικών και γεωπολιτικών επιτευγμάτων της καλύτερης τριετίας στην ελληνική εξωτερική πολιτική, ούτε … η Ναόμι Κάμπελ δεν μπορεί να το εξηγήσει.
Το πρόβλημα του κ,. Τσίπρα και των συν αυτώ είναι σαφές πως δεν είναι ούτε τα «Μάρμαρα», ούτε τα «Γλυπτά του Παρθενώνα», κανένα ζόρι δεν τραβάει ο ίδιος και η κυρία Κουτσούμπα αν τα Γλυπτά παραμένουν στο Λονδίνο, πολιτικά τους βολεύει «να διεκδικούν γενικώς κάτι, επειδή έτσι στήνονται τα κινήματα», είναι ότι αυτή η χώρα πετυχαίνει σημαντικούς στόχους που καταργούν στην πράξη την εικόνα της Ψωροκώσταινας, της κατεστραμμένης κοινωνίας που η παρέα Τσίπρα επιχειρεί να νομιμοποιήσει με κάθε τρόπο.
Η πετυχημένη κατάληξη μιας ακόμη διαπραγμάτευσης για ένα κορυφαίο εθνικό θέμα ( είναι κορυφαίο εθνικό θέμα η επανένωση των Γλυπτών με το Μνημείο από το οποίο αποκόπηκαν και κλάπηκαν) δεν αντέχεται στη λογική των ιδεοληπτικών της Κουμουνδούρου, ανατινάζει το βασικό τους αφήγημα, καταργεί την πολιτική τους ύπαρξη, εξαερώνει την εμμονική τους προσκόλληση στα σφυροδρέπανα και στις Κούτβες της χρυσής παλαιοκομμουνστικής εποχής!