Τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των εκλογών στη Γαλλία ήταν αναμενόμενα, με την πρωτιά της Λεπέν, τη δεύτερη θέση στον συνασπισμό των αριστερών και σοσιαλιστικών δυνάμεων και την ήττα του κόμματος του Μακρόν, το οποίο βρέθηκε στην τρίτη θέση.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Την προσεχή Κυριακή θα κριθούν όλα και είναι πολύ πιθανό το σενάριο του αντι-Λεπενικού μπλοκ να οδηγήσει σε συγκατοίκηση του Μακρόν με πρωθυπουργό, ο οποίος θα προέρχεται από την αριστερό χώρα. Μπροστά στον κίνδυνο επικράτησης του κόμματος της Λεπέν, που θα φέρει στην εξουσία ως πρωθυπουργό τον εκλεκτό της Μπαρντελά, συνασπίζονται όλοι οι υπόλοιποι. Επί της ουσίας, η κατάσταση στη Γαλλία θυμίζει το "πάρε τον εναν και βάρα τον άλλον"! Ο Μακρόν "πλήρωσε" την ασφαλιστική μεταρρύθμιση, τη σκληρή γραμμή για την εφαρμογή μεγάλων αλλαγών που... χάλασαν την ησυχία σε πολλούς και έτσι το εκλογικό σώμα τον τιμώρησε.
Από την άλλη πλευρά, το κόμμα της Λεπέν "πατάει" πάνω στις ανατροπές που συντελούνται στη γαλλική κοινωνία, λόγω του... συνωστισμού εκατομμυρίων μεταναστών, τους οποίους ένα σημαντικό τμήμα της γαλλικής κοινωνίας βλέπει ως απειλή. Ο Μακρόν κρατάει τα... μπόσικα μέχρι το 2027, οπότε θα έχουμε τις προεδρικές εκλογές και επί της ουσίας θα στηρίξει τώρα έναν αριστερό για πρωθυπουργό, προκειμένου να επιδιώξει υποστήριξη το 2027 για να επανεκλεγεί.
Η ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών στη Γαλλία με τον "πόλεμο" των... άκρων, δεν αποτελεί και την καλύτερη εξέλιξη για την Ευρώπη. Πρέπει να περιμένουμε προβλήματα στη λήψη αποφάσεων, θα ανακατευτεί πολύ το πράγμα και βέβαια, όλη η Ευρώπη, θα περιμένει να δει τι θα γίνει το Νοέμβριο στις ΗΠΑ, όπου ο Μπάιντεν έχασε πόντους από την παρουσία του στο ντιμπέιτ με τον Τραμπ. Βέβαια, υπάρχει και το σενάριο που θέλει τον Μπάιντεν να εγκαταλείπει τον... αγώνα και να προτείνεται στη θέση του κάποιο άλλο πρόσωπο, με επικρατέστερο την αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, Καμάλα Χάρις.
Όλα όσα συμβαίνουν σε Ευρώπη και μπορεί να συμβούν στις ΗΠΑ, είναι λογικό να ανησυχούν την ελληνική κυβέρνηση. Ο Μητσοτάκης "έχτισε" ένα μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο, βασιζόμενο στην κυβερνητική αλλαγή στις ΗΠΑ και στην παρουσία του Μακρόν στη Γαλλία, μετά την αποχώρηση της Γερμανίδας κραταιάς κυρίας της Ευρώπης, Άνγκελα Μέρκελ. Η προσωπική σχέση Μακρόν-Μητσοτάκη, αλλά και το εκπληκτικό passing game Μητσοτάκη-Μακρόν-Μπάιντεν-Μπλίνκεν, με φόντο την εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία και το ξέσπασμα της κρίσης στη Μέση Ανατολή, έχουν βοηθήσει την Ελλάδα στην επίτευξη υψηλών στόχων και στην ενίσχυση των "μετοχών" στο γεωπολιτικό παίγνιο. Το μεγάλο ζητούμενο είναι το επίπεδο των σχέσεων ανάμεσα στη Γαλλία του Μακρόν με πρωθυπουργό έναν ακροδεξιό ή έναν αριστερό και στην Ευρώπη.
Η ελληνική κυβέρνηση και ο Μητσοτάκης φοβούνται μια αλλαγή συσχετισμών στις ΗΠΑ με έναν απρόβλεπτο Τραμπ και μια Γαλλία, η οποία μπορεί να στέλνει είτε ένα ισχυρό ακροδεξιό ή ακροαριστερό μήνυμα. Ο Μητσοτάκης πρέπει να ξαναδεί πολλά πράγματα από μηδενική βάση, πρέπει να προβεί σε διορθωτικές κινήσεις, οφείλει να μην επαναλάβει λάθη που ενεργοποιούν φυγόκεντρες τάσεις είτε κεντροαριστερών είτε δεξιών ψηφοφόρων. Κακά τα ψέματα, οι αλλαγές στο διεθνές περιβάλλον, μπορεί να μεταβάλλουν και τους συσχετισμούς στο εκλογικό σώμα. Οι τάσεις στο εξωτερικό καταγράφονται, αποκωδικοποιούνται και επιδρούν σε εθνικό επίπεδο, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά κάθε χώρας
Η ισχυρή παρουσία Μητσοτάκη στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι είναι ένα μπόνους για τη χώρα, αλλά σε έναν κόσμο ρευστό, όπου πολλά αλλάζουν ή ανατρέπονται. Η χώρα μας εκ των πραγμάτων, μετά από μια πενταετία πολύ βολικών συσχετισμών σε επίπεδο εθνικών συμφερόντων, πρέπει να επεξεργαστεί κάθε εναλλακτικό πλαίσιο αντιμετώπισης... εκτάκτων καταστάσεων. Μια κρίση στην Ευρώπη θα "κοντύνει" τις προσδοκίες για την οικονομία, μπορεί να επιδράσει περαιτέρω αποσταθεροποιητικά για την κυβέρνηση και εν τέλει, η χώρα να μπει σε περιπέτειες, αν υπάρχει έντονη δυσαρέσκεια του εκλογικού σώματος.
Άρα, η κυβέρνηση και ο Μητσοτάκης πρέπει να "τρέξουν" τις πολιτικές που σχετίζονται με την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων και να δουν περισσότερο σοβαρά τη σχέση της Νέας Δημοκρατίας με την αγορά και την κοινωνία (γκρινιάζει πολύς κόσμος που την είχε ψηφίσει για πάρα πολλά). Αν εμείς δεν κάνουμε σωστά τη... δουλειά, τότε μια ανατροπή στη Γαλλία και άλλη μία στις ΗΠΑ, μπορεί να θέσουν εμπόδια στους εθνικούς στόχους. Αν η κυβέρνηση μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, αρχίσει να εξασθενίζει, τότε αυτό δεν θα είναι καλό σημάδι. Γιατί βλέποντας τι γίνεται στα υπόλοιπα κόμματα, ο Μητσοτάκης έχει μια ιστορική ευθύνη: δεν μπορεί να γίνει η αιτία για να δοθεί η ευκαιρία σε ηγετίσκους να έρθουν στο προσκήνιο και να τρέχουμε, χωρίς να... φτάνουμε! Το 2015 πρέπει να αποτελεί οδηγό για τις επιλογές μας. Ωστόσο, αν υπάρχουν σοβαρά κυβερνητικά λάθη και ο Μητσοτάκης βρεθεί εκτεθειμένος, τότε όλα μπορούν να συμβούν. Και όταν όλα μπορούν να συμβούν, τότε θα είμαστε άξιοι της τύχης μας...
Το "καυτό" μετεκλογικό γκάλοπ της Kapa Research με φόντο τους "εμφυλίους" σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η έρευνα της εταιρείας δημοσκοπήσεων Kapa Research, με τις τάσεις στο πολιτικό σκηνικό μετά τις Ευρωεκλογές.
Τα τεκταινόμενα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ φαίνεται ότι προκαλούν μεγαλύτερη απαισιοδοξία και απογοήτευση στους ψηφοφόρους των συγκεκριμένων κομμάτων, κάτι το οποίο είναι υπέρ της Νέας Δημοκρατίας, η οποία παρουσιάζει ανάκαμψη. Σύμφωνα με το γκάλοπ, που δημοσιεύτηκε στην "Απογευματινή της Κυριακής", το 66% δεν θέλει πρόωρες εκλογές και ζητεί να δοθεί χρόνος στον Μητσοτάκη, ώστε να κάνει αυτά που πρέπει έως το τέλος της τετραετίας. Μάλιστα, μόλις το 29% ζητά πρόωρες εκλογές, γεγονός που σημαίνει ότι ο κόσμος δεν βλέπει κάτι άλλο πλην του Μητσοτάκη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχει "λευκή επιταγή". Το μήνυμα είναι σαφές: ο Κυριάκος είναι αυτός που ξεχωρίζει, αλλά αν το παρακάνει, τότε το πράγμα μπορεί να αλλάξει! Όταν σχεδόν 7 στους 10 πολίτες δεν θέλουν πρόωρες εκλογές, αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει αφήγημα για "να φύγει ο Μητσοτάκης"! Ίσα ίσα, που η κοινή γνώμη έχει πειστεί ότι ο Μητσοτάκης αποτελεί τη μοναδική ελπίδα και είναι στο χέρι του, ώστε στο τέλος της τετραετίας να είναι πολλαπλάσιες οι επιτυχίες της κυβέρνησης από τις αποτυχίες της.
Επιπλέον, υπάρχει και το μήνυμα ότι η συντριπτική πλειονότητα του κόσμου δεν θέλει αβεβαιότητα και ανασφάλειας, καθώς στην αντιπολίτευση, γίνεται το... έλα να δεις! Ένα δεύτερο σημαντικό στοιχείο της δημοσκόπησης είναι ότι το 38% θεωρεί πως η χώρα με πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη και τη Νέα Δημοκρατία στην κυβέρνηση, κινείται μάλλον προς τη σωστή κατεύθυνση. Είναι ένα ποσοστό το οποίο αντιστοιχεί σχεδόν στο ποσοστό της ΝΔΕ στις εθνικές εκλογές του 2023. Από κει και πέρα για την καταλληλότητα σχετικά με την πρωθυπουργία, δεν χρειάζεται να αναφέρουμε τα..,. αυτονόητα. Για την ιστορία, ο Μητσοτάκης συγκεντρώνει ποσοστό 46%, ο... "Κανένας" 37%, ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανος Κασσελάκης μόλις 9% και ο Νίκος Ανδρουλάκης μόλις 7%! Πιο δημοφιλής πολιτικός παραμένει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στη δεύτερη θέση βρίσκεται ο... Κουτσούμπας του ΚΚΕ, ενώ ο Κασσελάκης με τα... καμώματα του, βρίσκεται στην έβδομη θέση, πίσω από την Αφροδίτη Λατινοπούλου, της Φωνής Λογικής!
Σε σχέση με την πρόθεση ψήφου, η ΝΔ "τσιμπάει" και ξεπερνάει το "ψυχολογικό όριο" του 30%, συγκεντρώνοντας 30,3%, ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται στο 13,5%, το ΠΑΣΟΚ στο 12,2%, η Ελληνική Λύση στο 8,5%, το ΚΚΕ στο 7,9%, η Νίκη στο 3,4%, η Πλεύση Ελευθερίας στο 3,2% και η Φωνή Λογικής 3%. Ακολουθούν Νέα Αριστερά και ΜεΡΑ 25 με 1,8%, ενώ η αδιευκρίνιστη ψήφος ανέρχεται στο 12,1%. Άρα, δεν υπάρχει αντίπαλο δέος για τον Μητσοτάκη, μάλλον θα είναι περιορισμένη η επιρροή ενός νέου αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ (μιλάμε για τον Δούκα), ενώ συνολικά η κεντροαριστερά, όσο ο Μητσοτάκης θα επαναφέρει το "καράβι" σε ορθή πορεία, τόσο πιο εσωστρεφής θα γίνεται.
Σχετικά με τη συνεργασία και τις συγκλίσεις του κεντροαριστερού "μπλοκ", το 53% διαφωνεί στο ενδεχόμενο συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ, υπέρ τάσσεται το 39%, ενώ γενικά το 74% δεν βλέπει ως πιθανό ένα πολιτικό deal των δύο. Όπως έχουμε γράψει κατά κόρον την τελευταία περίοδο, ο Μητσοτάκης θα συνεχίσει να κάνει πάρτι, ενώ το πρόβλημα έχει περάσει ξεκάθαρα στο... τερέν του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ. Και οι δύο φαίνεται να "δουλεύουν" προς όφελος του Κυριάκου. Είναι στο χέρι του να επιβεβαιώσει αυτήν την τάση, εκτός και αν ο ίδιος έχει αποφασίσει να... αυτοκτονήσει πολιτικά! Ωστόσο, ακόμη και αν ήθελε να "αυτοκτονήσει", εντούτοις, δεν φαίνεται να τον... αφήνουν, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και το ΠΑΣΟΚ.
Από τη δημοσκόπηση της Kapa Research προκύπτει ότι το 64% όσων δηλώνουν ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, θέλουν με... τρέλα και... κορδέλα τον Κασσελάκη και μόλις το 24% ζητούν εκλογή νέου προέδρου. Αυτό είναι ένα πρόβλημα μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, που δεν μπορεί να επιτρέψει στον αρχηγό του να κάνει... όνειρα θερινής νυκτός! Ο Κασσελάκης μπορεί να έχει στο μυαλό του ένα γενικό "ξεκαθάρισμα", αλλά όσο θα προχωρά το εγχείρημα, μάλλον θα στριμώχνεται περισσότερο. Από την άλλη, ο Τσίπιρας, φαίνεται να τα έχει χαμένα και να είναι εγκλωβισμένος. Μέσα στο κόμμα του θεωρείται περίπου ως ξένο σώμα, ενώ αν εκλεγεί ο Δούκας στο ΠΑΣΟΚ, ίσως επιδιώξει να ενταχθεί, μόνο και μόνο για να σώσει τη βουλευτική του αποζημίωση, καθώς το σπίτι έχει έξοδα. Το αναφέρουμε ως ένα σενάριο μικρών πιθανοτήτων, γιατί μια πιθανή ένταξη του Τσίπρα υπό τον Δούκα, μέσα στο ΠΑΣΟΚ, θα λειτουργούσε περισσότερο αφαιρετικά.
Στον ΣΥΡΙΖΑ ο Κασσελάκης, όσο θα προχωρά στη δημιουργία ενός σκληρού προσωπικού κόμματος, τόσο θα απομακρύνεται από τη βασική του επιδίωξη ποιυ δεν είναι άλλη από το να κερδίσει τον Μητσοτάκη το 2027! Ένα τέτοιο σενάριο φαντάζει ως... ανέκδοτο! Ποντάρει σε μια αναμπουμπούλα στις προσεχείς εθνικές εκλογές, για να ταίζει... σανό τους ψηφοφόρους, ότι βρίσκεται κοντά στην εξουσία. Πολλά θα εξαρτηθούν και από τις κινήσεις της κυβέρνησης, η οποία, αν θέλει να προκαλέσει μεγαλύτερα ρήγματα στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, οφείλει να αλλάξει τον εκλογικό νόμο, με επιστροφή στο μπόνους των 50 εδρών και ενδεχομένως την αύξηση του ορίου εισόδου στη Βουλή για ένα κόμμα. Αλλιώς, η υπόθεση της αυτοδυναμίας για τον Μητσοτάκη θα είναι πάρα πολύ δύσκολη. Ωστόσο, η τοποθέτηση του Θόδωρου Λιβάνιου στη θέση του υπουργού Εσωτερικών μας προϊδεάζει για εξελίξεις και στο μέτωπο αυτό...
Στο ΠΑΣΟΚ, χθες είχαμε την κεντρική επιτροπή όπου επισημοποιήθηκαν οι υποψηφιότητες Δούκα και Γερουλάνου απέναντι στον Ανδρουλάκη. Το κόμμα πάει σε εκλογές στις 6 Οκτωβρίου και εφόσον χρειαστεί και δεύτερος γύρος, αυτός θα διεξαχθεί στις 13 του ιδίου μηνός. Η άσκηση σκληρής κριτικής στον Ανδρουλάκη, από αρκετούς βουλευτές και στελέχη, δείχνει ότι την επόμενη μέρα, εφόσον επανεκλεγεί ο σημερινός αρχηγός, τότε θα αρχίσει τις διαγραφές. Αν εκλεγεί ο Δούκας, τότε όσοι βρίσκονται δίπλα στον Ανδρουλάκη, δύσκολα θα μπορέσουν να το... χωνέψουν και να συμβιβαστούν, με ό,τι συνεπάγεται κάτι τέτοιο. Πάντως, χθες, πολλοί ήταν αυτοί που "τσιτώθηκαν" επειδή στη λίστα των ομιλητών που κατάρτισε το προεδρείο, κυριάρχησαν οι ομιλητές που ανήκουν στον Ανδρουλάκη. Αυτό δεν αποτελεί καλό προηγούμενο για το κόμμα και δείχνει ότι μετά τη θερινή ραστώνη, θα γίνει το... έλα να δεις!
Ο σημερινός αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, προσπάθησε να ενώσει στην καταληκτική ομιλία του, αφού προηγουμένως είχε αναφερθεί σε "παρασκηνιακές συμφωνίες" και "πασαρέλα προσωπικών φιλοδοξιών", έχοντας στο μυαλό του το "Πάμε;" του Δούκα προς τον βουλευτή Μανώλη Χριστοδουλάκη και το "Πάμε Χάρη" του δεύτερου προς τον πρώτο. Τελικώς, άλλοι πάνε, άλλοι έρχονται και στο τέλος, είναι πολύ πιθανό να πάνε όλοι στον... κουβά, καθώς το σκηνικό στο ΠΑΣΟΚ, δεν διαφέρει και πολύ από το αντίστοιχο στον ΣΥΡΙΖΑ.
Δούκας και Γερουλάνος, μάλλον με τη σιγουριά ότι η ανατροπή Ανδρουλάκη θα έρθει μέσα από χαμηλούς τόνους, δεν θέλησαν να ρίξουν "λάδι στη φωτιά", αλλά μάλλον καλλιεργούν υπερβολικές προσδοκίες χωρίς να υπάρχει το ανάλογο υπόβαθρο. Η φράση του σημερινού Δημάρχου Αθηναίων ότι "ήλθε η ώρα να νικήσει το ΠΑΣΟΚ τη Νέα Δημοκρατία του κ. Μητσοτάκη", μάλλον παραπέμπει σε μωροφιλοδοξίες... ημι-πιτσιρικάδων που δεν έχουν αντίληψη του χωρόχρονου. Δεν είναι κακό να ονειρεύεσαι να γίνεις Μέσι, αλλά για να γίνεις Μέσι, πρέπει να έχεις τα αντίστοιχα προσόντα. "Μπαίνω μπροστά για να κάνω ξανά το ΠΑΣΟΚ κυβερνητική δύναμη. Πάμε να νικήσουμε τώρα", δήλωσε ο Δήμαρχος Αθηναίων και μάλλον έχει μπερδέψει το... 3 με το Ε! Φαίνεται ότι κάποιοι έχουν βάλει μέσα στο... μίξερ εθνικές εκλογές, αυτοδιοικητικές και Ευρωεκλογές! Περιμένουν να φτιάξουν φαγητό "μαγειρεύοντας" ταυτόχρονα καρότα, τουλούμπες και μπανάνες! Ήμαρτον, όπως θα έλεγε και ο συγχωρεμένος ο Γιώργος Γεωργίου...