Οι εκλογές στη Γερμανία επιλύουν μια πολύ σημαντική εκκρεμότητα για την Ευρώπη σε σχέση με τη νέα τάξη πραγμάτων που θέλει να εγκαθιδρύσει ο Τραμπ, ο οποίος ωστόσο, πανηγύρισε χθες για την πρωτιά των Χριστιανοδημοκρατών και του επικεφαλής Φρίντριχ Μερτς.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Το ακροδεξιό κόμμα "Εναλλακτική για τη Γερμανία", που αποτελεί τον ορισμό του αντιευρωπαϊσμού και του... πουτινισμού, έχοντας την υποστήριξη του δισεκατομμυριούχου Ίλον Μασκ, υπουργού του Τραμπ, πλασαρίστηκε στη δεύτερη θέση. Μπορεί να πέτυχε το μεγαλύτερο ποσοστό στην ιστορία του, αλλά θα περιοριστεί στον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενώ μάλλον θα είναι δύσκολο να δει εξουσία το 2029, καθώς στη Γερμανία λειτουργεί πάντα το τείχος προστασίας, από τους εκφραστές του ναζισμού. Τα αποτελέσματα των γερμανικών εκλογών ανοίγουν τον δρόμο για τη συγκρότηση κυβέρνησης συνασπισμού Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών, ενώ αν απαιτηθεί θα μπουν και πάλι στο παιχνίδι οι Πράσινοι, οι οποίοι συμμετείχαν στον σχηματισμό "φανάρι" της προηγούμενης τετραετίας, υπό τους Σοσιαλδημοκράτες και με συμμετοχή των Φιλελεύθερων.
Ειδικά για τους Σοσιαλδημοκράτες του Όλαφ Σολτς, πρέπει να σημειωθεί ότι υπέστησαν τη μεγαλύτερη ήττα τους από το 1887(!!!) και για το καλό της Γερμανίας και της Ευρώπης είναι υποχρεωμένοι να συμπράξουν με τον νικητή των εκλογών για να διαμορφώσουν μαζί με τη Γαλλία και τους υπόλοιπους εταίρους τη νέα γραμμή άμυνας αλλά και την τακτική της... επίθεσης, με φόντο τον Τραμπ. Είναι δε πολύ πιθανό μετά την ταπεινωτική ήττα των Σοσιαλδημοκρατών, να έχουμε και την οριστική αποχώρηση του Σολτς από την πολιτική. Αυτά θα τα δούμε το προσεχές διάστημα.
Ένα από τα πλέον εντυπωσιακά στοιχεία των γερμανικών εκλογών είναι η ενίσχυση των άκρων. Το ακροδεξιό μόρφωμα "Εναλλακτική για τη Γερμανία" έλαβε σχεδόν 20%, ενώ το αριστερό κόμμα Die Linke 8%. Η πλειονότητα των νέων ψήφισαν αυτά τα δύο κόμματα, κάτι που αποκαλύπτει και τον βαθμό απελπισίας αλλά και... ανισορροπίας που κυριαρχεί σε ένα μεγάλο τμήμα της ευρωπαϊκής κοινωνίας. Η ψήφος σε αυτά τα κόμματα είχε τον χαρακτήρα κατακραυγής προς τους δύο μεγάλους σχηματισμούς της Γερμανίας, Χριστιανοδημοκράτες και Σοσιαλδημοκράτες, οι οποίοι τις τελευταίες πολλές δεκαετίες, έκαναν μεγάλη τη χώρα τους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν δημιουργήθηκε πλήθος προβλημάτων.
Ο Ντίτριχ Μερτς, πρώην επικεφαλής της BlackRock στην Ευρώπη, είναι ένας από τους πιο φιλοαμερικανούς ευρωπαίους. Ωστόσο, έσπευσε χθες να ξεκαθαρίσει ότι πρώτο μέλημα του είναι η απεξάρτηση από τις ΗΠΑ, ως προϋπόθεση για μια ισχυρή Γερμανία, που θα αποτελέσει τη βάση για μια ισχυρή Ευρώπη. Πάντως, είναι θετικό το γεγονός ότι ο Τραμπ μίλησε για μια σπουδαία μέρα τόσο για τη Γερμανία όσο και για τις ΗΠΑ, κάτι που σημαίνει ότι οι δύο άντρες μπορεί να έρθουν πιο κοντά και τελικώς να αποφευχθεί ένας ολοκληρωτικός εμπορικός πόλεμος. Βέβαια, υπάρχει η ανοικτή πληγή της Ουκρανίας, όπου οι ΗΠΑ επιμένουν να συνομιλούν με τον Πούτσιν, "γειώνοντας" τον Πρόεδρο Ζελένσκι. Ας ελπίσουμε ότι κάτι καλό μπορεί να προκύψει στις σχέσεις ΗΠΑ-Γερμανίας, που οπωσδήποτε θα είναι καλό και για τις σχέσεις ΗΠΑ-Ευρώπης.
Οι επαφές για τη συγκρότηση κυβέρνησης στη Γερμανία λόγω των νέων συνθηκών και των μεγάλων ανατροπών που σηματοδοτεί η εκλογή Τραμπ, δεν μπορούν να κρατήσουν πολύ. Ο Μερτς εμφανίζεται σίγουρος ότι έως το Πάσχα θα έχει σχηματιστεί κυβέρνηση, αλλά υπάρχουν ακόμη πολλά ανοικτά θέματα. Πάντως, αξίζει να σημειωθεί ότι στις εκλογές του 2017, η τότε Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ χρειάστηκε 6 μήνες για να προχωρήσει στη συγκρότηση κυβέρνησης σε συνεργασία με τους Σοσιαλδημοκράτες του Όλαφ Σολτς. Μαζί πορεύτηκαν έως το 2021, όπου ο Σολτς ήταν νικητής μόλις με 2 μονάδες διαφορά από τους Χριστιανοδημοκράτες, κάτι που οφείλεται και στο γεγονός της αποχώρησης της Μέρκελ. Σημειώνεται ότι ο Σολτς συγκυβερνούσε με τους Φιλελεύθερους (οι οποίοι δεν μπαίνουν στη νέα Βουλή) και τους Πράσινους. Το μήνυμα της κάλπης είναι σαφές καθώς δεν πρόκειται να κυβερνήσουν τη Γερμανία οι ακροδεξιοί. Φυσικά, το ίδιο θα ίσχυε αν στη θέση του AfD ήταν το αριστερό Die Linke, που αποτελεί την... άλλη όψη του νομίσματος.
Το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών θα δώσει μια βαθιά ανάσα ανακούφισης στις αγορές, αν και τα νέα ιστορικά υψηλά στα οποία βρίσκονται τα χρηματιστήρια, είχαν ενσωματώσει τις προσδοκίες για το τελικό αποτέλεσμα. Ένα στοιχείο που πρέπει να επισημανθεί είναι ότι οι δημοσκοπήσεις έπεσαν διάνα σε σχέση με το τελικό αποτέλεσμα. Από δω και πέρα, ο χρόνος μετράει αντίστροφα για να αποκτήσει η Γερμανία ισχυρή κυβέρνηση, η οποία θα πρωτοστατήσει στη νέα ευρωπαϊκή γραμμή που πρέπει να διαμορφωθεί απέναντι στις ΗΠΑ του Τραμπ, αλλά και στη Ρωσία του Πούτιν.
Το γεγονός ότι ο Τραμπ δείχνει να πετάει στα... σκουπίδια σχεδόν 100 χρόνια στενών σχέσεων ΗΠΑ-Ευρώπης, δεν μπορεί να αφήσει αδιάφορο κανέναν. Ο Μερτς, από τους πιο φιλοαμερικανούς που υπάρχουν στη Γερμανία, απέδειξε με τις χθεσινές δηλώσεις του ότι είναι ρεαλιστής. Δεν θέλει να δει μέσα σε λίγα χρόνια τη Γερμανία να την... πατάει από τις ΗΠΑ, όπως την... πάτησε η Άνγκελα Μέρκελ, από τον Πούτιν με το φθηνό φυσικό αέριο. Η Γερμανία είναι... καταδικασμένη να ηγηθεί μιας νέας πολιτικής, η οποία θα θέτει ως στόχο την πλήρη ενεργειακή απεξάρτηση από τη Ρωσία, αλλά και την πλήρη στρατιωτική αυτονομία της Ευρώπης, με την τήρηση αποστάσεων από τις ΗΠΑ. Ο κόσμος άλλαξε λόγω Τραμπ, ανατρέποντας σχέσεις και ισορροπίας 8-10 δεκαετιών. Η Ευρώπη πρέπει να είναι αυτάρκης, αυτόνομη, ανεξάρτητη και απεξαρτημένη από... κακές συνήθειες και... παρέες!
Τι δείχνει το τεστ... προσομοίωσης των γερμανικών εκλογών με την Ελλάδα
Το αποτέλεσμα της κάλπης στη Γερμανία είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον και σε σχέση με το ελληνικό πολιτικό σκηνικό.
Η υπόθεση των Τεμπών έχει αναχθεί από πολλούς ως μοναδική ευκαιρία για να ρίξουν τον Μητσοτάκη, από τη στιγμή που δεν είναι άξιοι να αντιπαρατεθούν ρεαλιστικά και προγραμματικά. Ο κατακερματισμός του πολιτικού σκηνικού είναι ένα πλεονέκτημα για τη Νέα Δημοκρατία, καθώς δεν αφήνει κανένα περιθώριο ώστε να προκύψει ένας... αντι-Μητσοτάκης, ο οποίος το 2027, θα μπορούσε να κάνει τη μεγάλη ανατροπή. Κάνοντας τους παραλληλισμούς με την Ελλάδα, η νίκη του Μερτς είναι σαν να νίκησε ο Μητσοτάκης! Ωστόσο, στη δεύτερη θέση δεν βρίσκονται το ΠΑΣΟΚ και ο Ανδρουλάκης, αλλά ο... Βελόπουλος, καθώς πάνω-κάτω τα ίδια... χνώτα είναι με την AfD που βρέθηκε στη δεύτερη θέση των χθεσινών εκλογών στη Γερμανία.
Από την άλλη, αν νομίζουμε ότι η ενίσχυση του Die Linke ισοδυναμεί με άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, ας το ξεχάσουμε καλύτερα. Το Die Linke με την αρχηγό του, θυμίζει περισσότερο Ζωή Κωνσταντοπούλου, παρά Σωκράτη Φάμελλο. Δηλαδή, αν θέλουμε να κάνουμε τις προβολές, επί της ουσίας έχουμε Βελόπουλο και Κωνσταντοπούλου, ενώ η Λατινοπούλου είναι υπέρ της Ευρώπης, αλλά δεν είναι υπέρ του Πούτιν και των (λαθρο)μεταναστών. Όσο για τη Νίκη, πιθανολογούμε ότι, αν πανηγυρίζει για κάτι, αυτό είναι για τη δεύτερη θέση της AfD.
Συνειρμικά, αν αυτό που είδαμε χθες στη Γερμανία, το προσομοιάσουμε στην ελληνική πραγματικότητα, τότε μεγάλος χαμένος είναι ο... Ανδρουλάκης και κερδισμένοι ο Βελόπουλος, η Κωνσταντοπούλου και η Λατινοπούλου! Οι Γερμανοί για πρώτη φορά μετά από 70-75 χρόνια βίωσαν την ακρίβεια και αυτό το πλήρωσε ο απερχόμενος Καγκελάριος Σολτς. Αν δεν υπήρχε η ακρίβεια, ως αποτέλεσμα των συνεπειών της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και της ενεργειακής και πληθωριστικής κρίσης που πυροδότησε, τα αποτελέσματα μπορεί να ήταν εντελώς διαφορετικά. Ένα μεγάλο τμήμα του γερμανικού εκλογικού σώματος έγινε πιο ριζοσπαστικό, τιμωρώντας τους Σοσιαλδημοκράτες, χωρίς να δίνουν "τρελό" μπόνους στον Μερτς.
Οι Χριστιανοδημοκράτες βγήκαν κερδισμένοι σε σχέση με το 2021, ενώ οι Σοσιαλδημοκράτες σχεδόν... καταστράφηκαν. Οι δύο σχηματισμοί συγκέντρωναν πάντοτε πάνω από 55%, αλλά τώρα συγκέντρωσαν το 44%. Αν προσθέσουμε και τους Πράσινους, τότε το ποσοστό των συστημικών κομμάτων στη Γερμανία ανεβαίνει στο 58%, όταν πριν από μερικά χρόνια βρισκόταν στο 75%-80%! Το AfD αλλά και ο "τυφώνας" Τραμπ, επιταχύνουν τις εξελίξεις στη Γερμανία. Οι Σοσιαλδημοκράτες με... σκυμμένο το κεφάλι καλούνται να συγκροτήσουν έναν κυβερνητικό συνασπισμό με το νικητή των εκλογών για το καλό της Γερμανίας, το καλό της Ευρώπης και φυσικά για το δικό τους καλό! Είναι μια εξέλιξη, η οποία έχει εξόχως σημαντικές προεκτάσεις για την Ελλάδα, στον άξονα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και Μητσοτάκης-Ανδρουλάκης!
Γιατί οι γερμανικές κάλπες οδηγούν σε... σοκ το ΠΑΣΟΚ!
Ένας από τους μεγάλους χαμένους των γερμανικών εκλογών είναι το... ΠΑΣΟΚ, καθώς με βάση το εγχώριο πολιτικό σκηνικό, θα κληθεί να παίξει τον ρόλο των Σοσιαλδημοκρατών το 2027, στην περίπτωση που η Νέα Δημοκρατία δεν κερδίσει την αυτοδυναμία!
Η συγκρότηση κυβέρνησης Χριστιανοδημοκρατών-Σοσιαλδημοκρατών είναι ένα σενάριο που το ΠΑΣΟΚ και ο αρχηγός του, ίσως να μην φανταζόταν στα χειρότερα όνειρα του. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μπορεί να βρεθεί προ συνεχών και πολύ οδυνηρών εκπλήξεων! Μετά το υψηλό του περασμένου Δεκεμβρίου, το ΠΑΣΟΚ χάνει συνέχεια έδαφος στις δημοσκοπήσεις και μπορεί να κινδυνεύσει να χάσει ακόμη και τη δεύτερη θέση από τον... θαυματοποιό Βελόπουλο! Βλέπετε έκανε το μοιραίο λάθος να την... πατήσει με την τραγωδία των Τεμπών και το ανύπαρκτο ξυλόλιο, όταν το επίσημο πόρισμα που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση, αναφέρει ότι ο μετασχηματιστής του ενός τρένου με τα τεράστια φορτία, προκάλεσε αυτήν την κόλαση φωτιάς, μετά τη μετωπική σύγκρουση των δύο αμαξοστοιχιών με αθροιστική ταχύτητα 260 χιλιομέτρων την ώρα!
Από την άλλη, τα υπόλοιπα κόμματα της Βουλής ή και αυτά που μπορεί να εισέλθουν σ΄ αυτήν, δεν αποτελούν καν αντικείμενο συζήτησης σε σχέση με τη διακυβέρνηση της χώρας. Ελληνική Λύση, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, Πλεύση Ελευθερίας, Φωνή Λογικής, Νίκη, Νέα Αριστερά και ΜεΡΑ 25, δεν είναι τίποτα περισσότερα από τα αντίστοιχα AfD και Die Linke της Γερμανίας. Είναι κόμματα διαμαρτυρίας και αν αναλάμβαναν τη διακυβέρνηση της χώρας είτε το καθένα ξεχωριστά, είτε σε συνεργασία, τότε θα έχαναν την.... μπάλα και η χώρα τα... αυγά και τα πασχάλια! Η ανεπάρκεια και η ανικανότητα, σε συνδυασμό με τις ανοησίες και την ανισορροπία του πολιτικού λόγου, αποτελούν "συνταγή" αποτυχίας για τη χώρα. Απλά πράγματα.
Η Γερμανία ανεβάζει πλέον πολύ ψηλά τον πήχυ σε σχέση με τη διακυβέρνηση σε πολλές άλλες χώρες. Ο Μερτς, με βάση τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται στην Ευρώπη και στις σχέσεις της με τον Τραμπ, δεν θα καθίσει να... διαπραγματευτεί σχετικά με το αν και κατά πόσο αρέσει ή δεν αρέσει σε κάποιον ο Μητσοτάκης! Σε μια περίοδο όπου ισχύει το γνωστό ρητό "τρεχάτε ποδαράκια μου", κανείς Ευρωπαίος δεν θα μείνει αμέτοχος μετά την έκφραση της βούλησης του ελληνικού λαού, σε σχέση με τη διαμόρφωση των πολιτικών συσχετισμών την επόμενη μέρα.
Για παράδειγμα, δεν φαίνεται καθόλου πιθανό το ενδεχόμενο οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες, οι οποίοι θα συμμετάσχουν στη νέα γερμανική κυβέρνηση, ότι θα σφυρίζουν αδιάφορα, αν στην Ελλάδα το 2027, δεν υπάρχει βιώσιμος κυβερνητικός σχηματισμός. Δεν μιλάμε προφανώς για το ενδεχόμενο αυτοδυναμίας της Νέας Δημοκρατίας, αλλά για το σενάριο να χρειαστεί η σύμπραξη και άλλου κόμματος, το οποίο φυσικά, παρά τα... φάλτσα του, είναι το ΠΑΣΟΚ. Το 2027 αν δεν υπάρξει αυτοδύναμη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, δεν νομίζουμε ότι θα είναι τόσο εύκολο για τον Ανδρουλάκη να μην στηρίξει μια κυβέρνηση συνεργασίας και μάλιστα υπό τον Μητσοτάκη.
Από την άλλη, πρέπει να λάβουμε υπόψιν ότι καμιά φορά συμβαίνουν και "ατυχήματα". Για παράδειγμα, αν το ΠΑΣΟΚ είναι τρίτο κόμμα πίσω από την Ελληνική Λύση, τότε θα είναι πιο εύκολο να πει το ναι σε ένα κυβερνητικό σχήμα με τη ΝΔ. Σε μια τέτοια περίπτωση, μπορεί να παραιτηθεί ο Ανδρουλάκης και μάλιστα να κάνει... σημαία, ένα "όχι" στη συνεργασία με τον Μητσοτάκη. Προφανώς, αν ο Ανδρουλάκης δεν θέλει, τότε θα έρθει κάποιος άλλος. Πάντως, όπως και να το δούμε σε κομματικό επίπεδο, τα σενάρια αυτού του τύπου, μόνο αναταράξεις στο ΠΑΣΟΚ μπορούν να φέρουν. Βέβαια, έως τις εκλογές του 2027 έχουμε ακόμη μπροστά μας δύο γεμάτα χρόνια. Πολλά μπορούν να συμβούν και να μην ισχύει τίποτα από αυτά που γράφουμε. Απλά, οι αναφορές σχετίζονται με βάση τα πιθανότερα σενάρια, έτσι όπως αυτά διαμορφώνονται με βάση τις σημερινές συνθήκες και τα δεδομένα.
Την τελευταία περίοδο, το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη στοιχημάτισε στην τραγωδία των Τεμπών και ταυτίστηκε με θέσεις που υιοθετούν όλοι αυτοί, οι οποίοι δεν πρόκειται ποτέ να συμμετάσχουν σε κυβέρνηση ή συνιστούν εθνικό κίνδυνο για τη διακυβέρνηση της χώρας. Να θυμίσουμε μόνο τι έγινε με τον ΣΥΡΙΖΑ και τους Ανεξάρτητους Έλληνες, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε! Το ΠΑΣΟΚ πληρώνει ένα πολύ βαρύ τίμημα, καθώς μπλέχτηκε σε ένα παιχνίδι πολιτικού τζόγου, με αστήρικτες θεωρίες και με φουλ αμφισβήτηση της δικαιοσύνης και των θεσμών. Έτσι, τα οφέλη τα καρπώθηκαν άλλα κόμματα, ενώ το ΠΑΣΟΚ μετράει μόνο απώλειες, χάνοντας κάθε μέρα ψηφοφόρους είτε προς την "γκρίζα ζώνη", είτε προς τα αριστερά, δηλαδή προς τους γνήσιους εκφραστές της... τρέλας.
Ο Ανδρουλάκης έχει απογοητεύσει και φαίνεται ότι δεν μπορεί να απειλήσει τον Μητσοτάκη ούτε στο ελάχιστο. Το μόνο που του απομένει και στο πλαίσιο των ευρύτερων διεργασιών που πραγματοποιούνται στην Ευρώπη με φόντο τον Τραμπ και τον Πούτιν, είναι να γίνει κυβερνητικός εταίρος της Νέας Δημοκρατίας το 2027. Δεν έχει περιθώριο να σταθεί απέναντι στον Μητσοτάκη, ιδίως αν πάμε σε διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις, χωρίς να υπάρχει η προοπτική της πρωτιάς για το ΠΑΣΟΚ. Τι θα κάνει σε μια τέτοια περίπτωση ο Ανδρουλάκης, ακόμη και αν είναι αξιωματική αντιπολίτευση; Ένας λογικός άνθρωπος, ο οποίος είναι αρχηγός κόμματος εξουσίας, πρέπει να βάλει κάτω τα πράγματα και να συνεργαστεί με τον Μητσοτάκη ώστε η χώρα να πάει παραπέρα, τουλάχιστον έως το 2031. Αν επιμείνει στο όχι, τότε θα τρώει τη μία ήττα μετά την άλλη στις εκλογικές αναμετρήσεις. Αν πάλι, βγει τρίτος στις εκλογές του 2027, τότε εκ των πραγμάτων θα πιεστεί για συνεργασία, καθώς "το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία" δεν είναι απλά σύνθημα, αλλά ολόκληρη "επιστήμη", την οποία δίδαξε ο Ανδρέας Παπανδρέου! Βέβαια, δεν ξέρουμε εάν θα είναι αρχηγός ο Ανδρουλάκης, στην περίπτωση που το ΠΑΣΟΚ είναι τρίτο κόμμα...
Στη Γερμανία, ο Σολτς βυθίστηκε και τελείωσε πολιτικά. Στην Ελλάδα, είτε το ΠΑΣΟΚ παραμείνει δεύτερο κόμμα, είτε χάσει από τον Βελόπουλο, θα έχει σοβαρό πρόβλημα. Η πολιτική σταθερότητα σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες θα αποτελεί πλέον βασικό στοίχημα. Δεν θα έχει σημασία τι πρεσβεύει το κάθε κόμμα, αλλά η καθοδήγηση από την Ευρώπη θα είναι σαφής και καίρια: καμία χώρα δεν μπορεί να βρίσκεται σε πολιτική κρίση κα ινα προκαλέσει ρήγμα μεταξύ των εταίρων. Τόσο απλά είναι τα πράγματα...
Στην Ελλάδα, πλην της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ που έχουν κουλτούρα διακυβέρνησης, δεν υπάρχει άλλο κόμμα. Ακόμη και ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τη διακυβέρνηση της χώρας, μας θυμίζει ότι αποτελεί ένα θλιβερό παράδειγμα προς αποφυγή, γι αυτό και εξαϋλώθηκε. Ακόμη και αν δεχθούμε ότι το ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, αυτό μάλλον είναι σχεδόν αδύνατο να συμβεί με βάση τους συσχετισμούς δυνάμεων των δύο κομμάτων σήμερα και πιθανότατα και στο μέλλον. Άρα, δεν είναι μόνο οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες, οι οποίοι το... φυσάνε και δεν κρυώνει, αφού υπέστησαν βαριά ήττα και ταυτόχρονα είναι αναγκασμένοι είναι να συμπράξουν με τους Χριστιανοδημοκράτες. Είναι κάτι που έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν, αλλά τώρα, υπό τις ιδιαίτερες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί, συνιστούν μονόδρομο για συμμετοχή στη νέα κυβέρνηση.
Ο μονόδρομος των χαμένων Σοσιαλδημοκρατών αποτελεί ταυτόχρονα και τον εφιάλτη για το ΠΑΣΟΚ και τον αρχηγό του. Δεν ξέρουμε αν έχουν υποστεί κάποιο σοκ ή δεν έχουν προλάβει να επεξεργαστούν το αποτέλεσμα της κάλπης στη Γερμανία. Όμως, αν αργήσουν να καταλάβουν τι έγινε στη Γερμανία, τόσο μεγαλύτερο θα είναι το σοκ, αν φτάσει η Ελλάδα στις εκλογές του 2027 και βρίσκεται στην ίδια πολιτική κατάσταση όπως βρίσκεται τώρα η Γερμανία. Τότε το σοκ θα είναι πολυεπίπεδο και η... προσγείωση πολύ... ανώμαλη! Και μάλλον θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να γίνει πράξη, το αίτημα "να φύγει ο Μητσοτάκης"...